ตอนที่ 15 แค้นนี้ขอฝากไว้ก่อน / เฮียช้าง“คุณช้าง เรื่องนั้น...สามเดือนสำหรับคุณมันนานไปมั้ย” คนเมาถามด้วยน้ำเสียงอู้อี้ เมื่อพากันเข้ามาถึงในห้องได้จนสำเร็จ“นานมากเลยคุณ แต่เพื่อคุณผมจะทน”“แล้วถ้าคุณทนไม่ไหวล่ะ”“ถามแบบนี้ คุณจะยอมผมเหรอ” คชาเริ่มคลี่ยิ้มบางๆออกมาอย่างมีความหวัง“ถ้าฉันยอม คุณจะยอมมีฉันแค่คนเดียวตลอดไปมั้ย” จากสิ่งที่เธอพูด ผมรู้สึกว่าเธอมีความกังวลในเรื่องนี้อยู่มาก สาเหตุที่เธอเป็นแบบนี้ เพราะเธอไม่เชื่อใจผม“แน่นอนอยู่แล้ว ผมจะมีคุณคนเดียวตลอดไปเลย ผมสัญญา” สาเหตุที่ผมชอบซื้อกินตอนนั้น เป็นเพราะผมโสดผมไม่มีแฟนแล้วผมก็ไม่ได้มีใคร แต่ตอนนี้ผมมีเธอแล้ว ผมหยุดได้ ผมจะหยุดอยู่แค่ที่เธอนี่แหละ“ถ้างั้นฉันยอมก็ได้” ทำไมยอมง่ายจังวะ!“คุณยอมแล้วจริงๆแน่นะ” ไม่ใช่ตื่นเช้ามาคุณจำสิ่งที่คุณพูดไม่ได้มีหวังผมโดนคุณเกลียดเพิ่งอีกขั้นล่ะแย่เลย“ยอม…ฉันยอม” เมาแล้วใจกล้าไม่เบา!“คุณช้าง...ฉันสวยมั้ยคะ” เธอถอดแว่นออกทำท่าสะบัดผมเบาๆแล้วเอ่ยถามผมด้วยสายตาเซ็กซี่ ว้าว...เมียผมมีมุมนี้ด้วยแฮะ!“สวย...แว่นของผมสวยที่สุด” เมาปลิ้นขนาดนี้ผมยังมองว่าเธอสวยเลย แถมยังน่ารักและเซ็กซี่สุดๆ
ตอนที่ 16 กลับ กทม. / เฮียช้าง“ถึงแล้วครับ...” ทั้งเมียทั้งลูก นั่งกอดกันกลมหลับกันทั้งคู่อยู่ที่เบาะด้านข้างคนขับ“จะให้คุณหนูนอนต่อมั้ย” เพราะถ้าเธอขยับหนูนิดก็อาจจะตื่น ช่วงนี้ยิ่งห่วงเล่นอยู่ด้วย“นอนนานแล้วนี่ ถ้าแกจะตื่นก็ปล่อย ลองค่อยๆขยับดู”“ค่ะ” น้ำหวานค่อยๆขยับ หย่อนเท้าข้างหนึ่งลงเหยียบพื้นก่อนแล้วจึงค่อยๆหันหน้าออก เท้าข้างที่สองตามลงไปในขณะที่แขนทั้งสองข้างของเธอก็ยังคงกอดและอุ้มหนูนิดเอาไว้ พอหนูนิดรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวเท่านั้นแหละเด็กน้อยก็บิดตัวแล้วลืมตาขึ้น“โอ๋ๆ นอนต่อนะคะ” ด้วยความห่วงเล่นของเด็กทำให้แกลุกพรวดไม่สนใจว่าตัวเองอยู่บนแขนของคนอุ้มหรืออยู่ที่ไหน ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ก็ยิ้มแป้นอวดฟังขาวสองซี่ที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาทันที“เต็มตื่นแล้วปล่อยแกเถอะ”“เด็กอะไรยิ้มเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย” น้ำหวานบ่นเบาๆแต่คนตัวโตก็ได้ยินชัด“อยากรู้จัง...ลูกผมกับคุณออกมาจะเหมือนใคร” สมองไม่เคยพ้นเรื่องพวกนี้เลยสักครั้ง“อาจจะเหมือนคนข้างบ้านก็ได้” เธอแกล้งพูด“ลองดูเปล่าล่ะ” นั่นไง!“ไปค่ะหนูนิดเข้าบ้านกันดีกว่านะคะ” น้ำหวานเบื่อจะพูด เธอพาคุณหนูของเธอเดินเข้าบ้าน“บัวลอย ผมฝากเอาของท้า
ตอนที่ 17 เปิดตัว / เฮียช้างช่วงบ่ายๆของวัน คชากลับมาถึงบ้านก่อนเวลาในรอบสิบปี เขาไม่เคยกลับบ้านเร็วขนาดนี้มาก่อนเลยทั้งชีวิตการทำงาน เสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดทำให้น้ำหวานอุ้มหนูนิดพาเดินออกไปดู“อ้าวคุณช้าง ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจังคะ”“คิดถึงคุณกับลูกไงที่รัก...ฟอด!” เขาไม่สนว่าในบ้านจะมีใครอยู่ตรงนี้หรือไม่ อยากหอมก็หอม เป็นจังหวะที่บัวลอยกับพี่ป้อม คนงานในบ้านอยู่ตรงนี้พอดี เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทั้งสองยิ้มให้แต่ไม่ได้พูดอะไรแล้วเดินหนีไปอีกทางเปิดโอกาสให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพังพ่อแม่ลูก“คุณช้าง! มันจะมากไปแล้วนะ จะทำอะไรหัดเลือกที่ซะบ้าง โตแต่ตัวจริงๆ” เธอเขินอายจนใบหน้าแดงกล่ำ จะประกาศให้คนทั้งโลกรู้ให้ได้เลยใช่มั้ย!“หอมแก้มเมียผิดตรงไหน...ฟอด! จริงมั้ยคะหนูนิด” ครั้งนี้เขาหอมแก้มลูกสาวที่อุ้มอยู่บนแขนของเธอ หอมหนูนิด หนูนิดยังไม่บ่นสักคำ จากนั้นเขาก็เดินทำหน้ามึนๆเข้าบ้านไป พร้อมกับกระเป๋าโน๊ตบุ๊กและแฟ้มงานสองสามแฟ้มคชาเดินขึ้นด้านบนไปอาบน้ำแล้วกลับลงมาด้วยชุดสบายๆ นั่งทำงานต่อที่โต๊ะตัวใหญ่หน้าบ้าน“อ้าว...แว่นเหมือนกันนี่” น้ำหวานเดินเข้ามาขำคิกคักใส่คนตัวโตที่ชอบเรียกเธอว่าแว่
ตอนที่ 18 ตรงไหนที่บอกว่าไม่รัก / เฮียช้างช่วงเย็นใกล้ได้เวลาที่คนเป็นพ่อจะกลับมาถึงบ้าน น้ำหวานพาหนูนิดออกมานั่งรอเดินรอแบบไม่รู้ตัวทุกวัน"ยัยหนูป๊ากลับมาแล้ว คิดถึงป๊ามั้ยคะ" คชาเปิดประตูรถเห็นหน้าลูกสาวจึงเอ่ยทักทายทันทีที่เปิดประตูรถลงมา"มาขอป๊าอุ้มหน่อย" หนูนิดเห็นหน้าพ่อกลับมาบ้านก็กางแขนให้อุ้มเหมือนทุกวัน"เลี้ยงลูกเหนื่อยมั้ย" คชาหันมาถามผู้หญิงใส่แว่นข้างๆ พลางยิ้มให้เธอด้วยเช่นกัน"ไม่ค่ะ แกเลี้ยงง่าย กินอิ่มก็หลับ" แถมยังยิ้มเก่ง อ้อนก็เก่ง อยู่ด้วยกันทุกวันไม่รู้ว่าใครติดใคร"ขอบคุณนะครับ พักนี้ผมว่ายัยหนูติดคุณมากเลย""ฉันจะทำให้ลูกรักฉันคนเดียวค่ะ" เธอพูดยิ้มๆ ถ้าเลิกกันเธอจะลักลูกของเขาเอากลับบ้านไปด้วย"ได้ยังไงกันคุณ นี่ลูกผมนะ""แต่ฉันเลี้ยง ดูสิติดฉันมากกว่าติดคุณอีก""ว่าแต่เมื่อไหร่คุณจะแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูสักทีล่ะ" เขาไม่อยากเร่งรัดแต่ก็อยากได้ยินสักครั้ง"จะดีเหรอคะ""ดีสิครับ คุณแทนตัวเองว่ามี๊กับยัยหนูนะ""คือฉัน..." เธอแค่ไม่กล้า..."ผมขอคุณมากเกินไปหรือเปล่า" เธอส่ายหน้าเบาๆ"คนอื่นจะว่าหรือเปล่าคะ""ใคร...""คุณท่าน...เอ่อ ทุกคนนั่นแหละ" น้ำหวานอ้อม
ตอนที่ 19 อนาคต / เฮียช้างห้องนอนชั้นบน หนูนิดนอนดูดนมอยู่บนที่นอนนุ่มๆท่าทางมีความสุข ส่วนน้ำหวานเธอกำลังนอนอ่านหนังสือนิทานให้หนูนิดฟังก่อนนอน คชาอาบน้ำเสร็จแต่งตัวเรียบร้อยเดินเข้ามานอนซ้อนด้านหลังของเมียสุดที่รัก"ขอจับหน่อยนะ" มือใหญ่คว้ามับ! เข้ามาที่หน้าอกอวบอิ่มของเธออย่างขี้เล่นจนคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวสะดุ้ง แอบตกใจแต่ก็ใกล้จะชินแล้วแหละ"จับอย่างเดียวไม่ได้นะคะ ต้องทำอย่างอื่นด้วย" เธอแกล้งพูดอ่อยเขาเล่น คชาก็รู้ดีว่าช่วงนี้เธอเป็นประจำเดือนอยู่ คงทำเรื่องนั้นไม่ได้ตอนไม่เป็นไม่เห็นพูดแบบนี้เลย!"ทำไมเมียผมถึงได้น่ากลัวขึ้นทุกวัน" คชาดึงหนังสือนิทานในมือของเธอออก แล้วหยิบวางลงใกล้ๆ เพื่อให้เธอหันหน้ามาคุยด้วย ส่วนหนูนิดแกกำลังจะหลับแล้ว"ก็หวานคิดถึงช้างน้อยของคุณนี่คะ" เธอแกล้งพูดยั่วเขาอีกครั้ง ในใจรู้สึกเบื่อไอ้ลูกช้างตัวนี้มาก มันชอบมาเจี๊ยวจ๊าวกับเธอทุกคืน"ใจเย็นๆครับเมีย เดี๋ยวมันตกใจ" คชาพูดเล่นตามน้ำไปกับเธอด้วย เธอไม่ได้พูดเปล่า เอื้อมมือไปลูบหัวมันเบาๆด้วย แต่เป็นคชาเองที่หลบไม่ยอมให้เธอจับง่ายๆ ก็บอกแล้วว่าเดี๋ยวมันตกใจขึ้นมาแล้วจะยุ่ง"คิกๆ กลัวเหรอคะ" ขึ้นแล้ว
ตอนที่ 20 ผู้ชายปากเสีย / เฮียช้าง@บริษัทเช้าวันรุ่งขึ้น คชาอุ้มลูกสาวไว้ที่แขนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างจับจูงเมียตัวเล็กเดินเข้ามาภายในบริษัท ท่ามกลางสายตาของพนักงานทุกคน"สวัสดีครับนาย สวัสดีครับนายหญิง" มิตรอยู่เป็นและรู้ว่าพี่เลี้ยงคนนั้น บัดนี้ได้กลายมาเป็นเจ้านายอีกคนของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่ที่รู้ลึกจริงๆก็มาจากธรณ์พี่ชายของเขาที่เล่าให้ฟังนั่นเอง".........." คชายิ้มให้ลูกน้องอย่างพอใจแล้วเดินอุ้มลูกสาวนำเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว"สวัสดีค่ะ คุณมิตร ว่าแต่ทำไมเรียกหวานแบบนี้คะ" น้ำหวานรู้สึกเขิน แต่ก็พอเดาได้ว่าผู้ชายแถวนี้ขี้อวด และก็ยังรู้อีกว่ามิตรคนนี้คือน้องชายของคุณธรณ์คนนั้น"ผมเป็นลูกน้อง ต้องเอาใจเจ้านายครับ เข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ยครับ" เพราะเมื่อสักครู่ตอนที่มิตรเอ่ยทักทาย คชาเดินยิ้มแป้นเข้าไปในห้อง"อ๋อ...ค่ะ ขอตัวนะคะ""เชิญครับ"น้ำหวานเดินตามเข้ามาภายในห้องทำงาน ห้องทำงานของเขาค่อนข้างกว้างขวาง มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ มีโซฟาขนาดใหญ่ แถมยังมีห้องน้ำในตัวจะเรียกว่าครบวงจรเลยก็ว่าได้"แว่นนั่งตรงนี้กับลูกนะ ผมขอเช็คเมลแป๊บนึง" น้ำหวานรีบรับเอาหนูนิดมาอุ้มไว้แล้วพากันนั่งลงที
ตอนที่ 21 แกล้งงอน / เฮียช้าง"หายยัง..." เสียงทุ้มกระซิบเบาๆที่ข้างหูใกล้ๆ สายตามองดูลูกสาวใกล้จะหลับแล้ว"รอก่อนลูกยังไม่หลับเลย" น้ำหวานกำลังนอนกกลูกพลางตบก้นให้แกเบาๆอย่างที่ป๊ะป๋าของแกเคยทำให้"โอเคๆ" โอเคเสร็จก็นอนรออยู่ข้างๆ สักพักชะโงกมองดูลูกสาวอีกครั้งก็เห็นว่ายัยหนูหลับไปแล้ว"ป่ะ" เสียงกระซิบเอ่ยชวนอีกครั้ง"คุณช้าง...ลูกยังหลับไม่สนิทเลยจะรีบไปไหนคะ" เธอหันมาดุคนที่นอนรออยู่ข้างหลัง...อะไรจะขนาดนั้น"ก็ผม...ก็ได้ๆ ไปรอที่ห้องโน้นนะ""รีบๆไป รำคาญ" เพราะเขานั่นแหละ ยุกยิกๆ เดี๋ยวจับเดี๋ยวลูบ ลูกก็เลยยังหลับไม่สนิทสักที"แหมคุณก็...ว่าผัวอีกแล้วนะ" คนโดนดุลุกออกไปจากเตียงแล้วเดินออกจากห้องนี้ไปเวลาผ่านไปนานมาก น้ำหวานเปิดประตูอีกห้องที่อยู่ติดกันแล้วเดินเข้ามา"หลับหรือยังคะ" เธอค่อยๆคืบคลานขึ้นมาบนเตียง มือวางปับเข้าให้ตรงที่อยู่ของช้างน้อย...อ้าวหลับไปแล้วเหรอ"ยัง...รอตั้งนาน" น้ำเสียงเหมือนจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ ทำท่าปัดๆมือของเธอที่วางอยู่บนช้างน้อยออก"บ่นเป็นเด็กไปได้ นั่นลูกนะ" วันนี้น้ำหวานเลือกที่จะใส่ชุดนอนเป็นชุดไม่ได้นอน ส่วนคนซื้อให้ ก็เขานั่นแหละ"ช้างน้อย
ตอนที่ 22 ฟาร์มนม / เฮียช้าง@มังกรฟาร์มรถเก๋งสีดำคันใหญ่ขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของเจ้าของฟาร์มโคนมในช่วงสายๆของวันหยุด"ที่นี่เหรอคะ ฟาร์มโคนมของเฮียกร" น้ำหวานอุ้มหนูนิดเตรียมที่จะพาลงจากรถ"ไปเรียกมันเฮียทำไม""เอ้า! คุณนี่ประสาท เขาอายุมากกว่าหวานเกือบสิบปี จะให้เรียกไอ้หรือไง""เรียกชื่อเฉยๆก็ได้ คุณเป็นพี่สะใภ้มันนะ""ไม่ได้ค่ะ น่าเกลียดตายเลย ถ้าคุณไม่ชอบให้หวานเรียกเขาแบบนั้น เรียกคุณเหมือนเดิมก็ได้ค่ะ""อยากเรียกอะไรก็เรียก" พักนี้งอนเก่ง!"เฮียช้างคะ คุณโตแล้วนะคะ ชอบทำตัวเป็นเด็กขี้หวงไม่เข้าท่า""ก็หวงจริงๆนั่นแหละ ได้ยินแล้วหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้" ทั้งหมดพากันลงจากรถ"ความเวอร์วังของคุณ เบาลงหน่อยก็ดีนะคะ" โดนเมียดุหันไปคุยกับลูกดีกว่า"ยัยหนูถึงแล้วนะคะลูก ไปดูวัวกันมั้ยคะป๊าพาไป" หนูนิดยิ้มดีใจใหญ่แกคงรู้สึกเหมือนได้มาเที่ยว"หวานอยากไปค่ะ""เฮียถามลูก...""คุณช้าง...พูดแบบนี้หวานงอนจริงๆด้วย" ยังไม่ทันได้งอน มังกรก็ส่งเสียงมาซะก่อน"เฮีย! สวัสดีครับ น้ำหวานสวัสดีครับ" มังกรน้องชายคนเล็กสุด เดินออกมาต้อนรับที่หน้าบ้าน"สวัสดีค่ะ" ทักทายกันตามมารยาทก็พากันเดินเข้