บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะพบนางเร็วเพียงนี้

บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะพบนางเร็วเพียงนี้

เยี่ยนเอ๋อไม่คาดคิดเลยว่าจะได้พบเจอนางรวดเร็วเช่นนี้ เมื่อครั้งก่อนที่นางปรากฏตัวน่าอีกสักหนึ่งฤดูแต่เหตุใดครานี้นางมาพร้อมกับสามีของตนหรือว่านางจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตมิได้กัน เยี่ยนเอ๋อสบตานางความหวาดหวั่นในใจได้ก่อเกิด แต่ทว่านางมิได้หวาดกลัวครั้งนี้นางจะไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิมอีกต่อไป

"ท่านพี่ข้ามีถิงถิงคอยดูแลมิได้ขาดตกบกพร่องอันใด ข้าว่านางสมควรจะไปช่วยพ่อครัวที่โรงครัวเสียมากกว่างานที่โรงครัวนั้นมีมากมายต่อให้มีสาวใช้มากเพียงใดก็มิอาจจะเพียงพอ" นางจะไม่ยอมให้หนิงหลงมาอยู่ใกล้ตัวนางอีก

"เช่นนั้นก็แล้วแต่ฮูหยินเห็นสมควร หนิงหลงเจ้าตามบ่าวผู้นี้ไป ส่วนเจ้าพานางไปหาที่พักและสอนงานให้นางด้วย" ใต้เท้าหย่วนจื่อหันไปบอกสาวใช้ให้พาหนิงหลงไปที่พัก

"เจ้าค่ะท่านใต้เท้า เจ้าเดินตามข้ามา" ถิงถิงบอกให้นางเดินตามไปที่ห้องพัก หลี่หย่วนจื่อโอบกอดเยี่ยนเอ๋อเดินไปที่ห้องโถง หนิงหลงเหลือบตาจ้องมองสำรวจฮูหยินก่อนจะเดินตามถิงถิงไปที่ห้อง

"ท่านพี่วันนี้ทรงเหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ? เมื่อเช้าท่านพี่ก็ไม่รอข้าตื่นแถมยังออกไปก่อนข้าเสียอีก"

"ข้าเห็นเจ้าเหน็ดเหนื่อยช่วงนี้เจ้าเหนื่อยจึงไม่อยากปลุกเจ้า "

"อย่างนั้นหรือเจ้าคะ ต่อจากนี้ไม่ว่าท่านพี่จะตื่นก่อนข้าจะออกไปที่ใดต้องปลุกข้านะเจ้าคะ วันนี้ข้าทำอาหารไว้รอท่านพี่ด้วยเจ้าค่ะ" เยี่ยนเอ๋อมองตามหลังหนิงหลงที่เดินออกไปไกลลับตานางเลยหันมาออดอ้อนหลี่หย่วนจื่อด้วยความคิดถึง

"เจ้าช่างเป็นฮูหยินที่แสนดีเสียจริงอย่างนี้ไม่ให้ข้ารักเจ้าได้อย่างไร " เยี่ยนเอ๋อยิ้มกริ่มบุรุษที่แสนดีเช่นนี้นางมิยอมให้ผู้ใดมาแย่งไปแน่ ๆ

ทั้งสองพากันนั่งกินอาหารและพากันเข้านอน แต่ทว่าเยี่ยนเอ๋อนอนไม่หลับครุ่นคิดเรื่องของหนิงหลงเพื่อรับมือจากนาง ครั้งที่แล้วนางเป็นคนดีเกินไปไม่เชื่อว่าหนิงหลงจะหักนางได้แต่ครั้งนี้นางจะไม่ให้หนิงหลงจะลงมือก่อนเพราะนางจะชิงลงมือเอง

เช้าวันต่อมาเยี่ยนเอ๋อตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อจัดเตรียมเฝ้าดูการทำงานของบ่าวรับใช้ที่ถูกสั่งให้ทำแต่ละหน้าที่เรือนของใต้เท้าหลี่หย่วนจื่อครึกครื้นเสียงดัง

"ฮูหยินนั่งพักก่อนนะเจ้าคะ ฮูหยินเดินดูงานทั้งเช้าแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะเจ้าคะ" ถิงถิงเห็นใบหน้าเหน็ดเหนื่อยของเยี่ยนเอ๋อจึงเอ่ยให้นางได้พัก

"ถิงถิงเจ้าไปดูสาวใช้ตรงนั้นสิ ดูเหมือนยังมีอะไรติดขัด ข้าต้องการให้งานคืนนี้ออกมาดีที่สุด ข้าไม่อยากทำให้ท่านพี่ต้องอับอาย" เยี่ยนเอ๋อชี้นิ้วไปด้านขวาให้ถิงถิงไปดูสาวใช้ที่กำลังจัดโต๊ะจัดเก้าอี้กันอยู่

"เจ้าค่ะ ฮูหยินนั่งรอข้าอยู่ที่นี่ก่อนนะเจ้าคะ เดี๋ยวข้าจะดูให้เจ้าค่ะ " ถิงถิงเอ่ยจบได้เดินไปดูสาวใช้ตามคำสั่งของนายหญิง

เยี่ยนเอ๋อนั่งลงพักตามที่ถิงถิงบอก สักพักนางได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินเข้ามาใกล้เดินเข้ามาจากด้านหลังของนาง

"ฮูหยินคงจะเหนื่อยมากสินะเจ้าคะ ข้าเห็นฮูหยินทำงานแต่เช้าตรู่ข้านำน้ำมาให้เจ้าค่ะ" น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้นพร้อมชูน้ำที่เตรียมมานำให้เยี่ยนเอ๋อ นางจำได้ทันทีน้ำเสียงที่ครุ่นเคยนี้เป็นผู้ใด

'เจ้าจะมาไม้ใดอีก หรือว่าในน้ำนี่นางใส่อะไรมาหรือไม่นะ' เยี่ยนเอ๋อคิดในใจจ้องมองไปที่มือของหนิงหลง

"ฮูหยินคงคิดว่าข้าใส่อะไรไปในน้ำหรือเจ้าคะ ฮูหยินคงไม่ไว้ใจข้าสินะ แต่คงไม่แปลกเพราะข้าพึ่งเข้ามาเป็นสาวใช้ที่นี่" หนิงหลงแววตาเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด จนสาวใช้นางอื่นหันมามองผู้เป็นฮูหยิน

"ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้นหรอกนะ แต่ข้าไม่อยากน้ำขอบใจเจ้ามากที่นำน้ำมาให้ข้า" เยี่ยนเอ๋อรับนางจากนางมาวางไว้ที่โต๊ะ

"ขอบน้ำใจฮูหยินนะเจ้าคะที่ไม่คิดว่าข้าจะประสงค์ร้าย ข้าไม่มีทางทำเช่นนั้นกับผู้มีพระคุณแน่นอนเจ้าค่ะ ใต้เท้าหลี่หย่วนจื่อช่วยข้าเป็นผู้มีพระคุณแก่ข้า ฮูหยินเองก็เช่นกันเจ้าค่ะ " เยี่ยนเอ๋อได้ยินถึงกับแสยะยิ้ม คำพูดที่เอ่ยออกมาจากปากนางครั้งก่อนนั้นนางเองก็เคยเอ่ยออกมาเช่นนี้เหมือนกัน แถมนางยังโง่งมหลงเชื่อในคำพูดของนางสนิทใจแถมยังเมตตานางอีก

"เจ้าชื่อว่าอะไรนะ ข้าจำไม่ได้"

"ข้าชื่อว่าหนิงหลงเจ้าค่ะฮูหยิน ข้าเก่งเรื่องชงชาหรือแม้แต่แปรงผมข้าเองก็เก่งนะเจ้าคะ หากฮูหยินไม่รังเกียจเรียกให้ข้าไปรับใช้ได้นะเจ้าคะ " ดวงตาของหนิงหลงเบิกโพลงโตอย่างดีใจที่ฮูหยินถามชื่อของตน

"อย่างนั้นหรือ? เช่นนั้นหลังจากงานเลี้ยงครานี้หากข้ามีงานที่ต้องออกคู่กับท่านใต้เท้าเมื่อไหร่ข้าจะเรียกใช้ก็แล้วกัน วันนี้เจ้าจงกลับไปทำหน้าที่ของเจ้าเถิด เจ้าไม่เห็นหรือว่าทุกคนต่างกำลังทำงานกันอย่างวุ่นวายแต่เจ้ากลับมายืนอยู่กับข้าเช่นนี้ " ใบหน้าของหนิงหลงพลันเปลี่ยนสี ไม่คิดเลยว่านางจะถูกตำหนิ

"เจ้าค่ะ ข้าจะรีบไปทำงานของตนเองเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ" นางก้มโค้งลงก่อนจะเดินจากมา เยี่ยนเอ๋อมองไปด้านหน้าพลางถอนหายใจ

"เจ้ามาแผนอันใดกันนะ เพียงเพราะต้องการอำนาจอย่างนั้นหรือถึงทำเช่นนี้ได้ ค่ำคืนนี้ข้าจะไม่ให้ท่านพี่ห่างกายมิเช่นนั้นอาจจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้กันไว้ดีที่สุด " เยี่ยนเอ๋อเอ่ยออกมาพึมพำ ขนาดการปรากฏตัวของหนิงหลงยังมารวดเร็วกว่าครั้งก่อน การที่นางจะเข้ามาเป็นอนุคงไม่นานไปกว่านี้แน่ เยี่ยนเอ๋อคิดวางแผนรับมือไว้ทุกทาง และจะจับตาดูหนิงหลงอย่างไม่คาดสายตา