Mag-log inShare
บทที่ 5 ข้าทำไม่ได้
Huling Na-update:
2025-03-23 10:16:15
Kaugnay na kabanata
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรัก
บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรักภายในห้องของเยี่ยนเอ๋อมืดสนิทนางตกอยู่ในภวังค์ของความทุกข์ใจเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด"เหตุใดเรื่องถึงเป็นเช่นนี้ได้ หัวใจของท่านพี่ไม่มีข้าแล้วเช่นนั้นหรือ" นางคร่ำครวญเฝ้าถามย้ำไปมา"ฮูหยินเจ้าคะ ฮูหยินได้ยินข้ามั้ยเจ้าคะ" เสียงกระซิบของถิงถิงดังขึ้นอยู่ข้างหน้าต่าง เยี่ยนเอ๋อรีบเดินไปที่หน้าต่างและแง้มมันออกไป"ถิงถิงเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง?""ข้าต้องถามฮูหยินมากกว่าเจ้าค่ะ ว่าเป็นเช่นไรบ้างหิวมั้ยเจ้าคะข้านำหมั่นโถวมาให้ กินสักหน่อยนะเจ้าคะ ""ข้าขอบใจเจ้ามากนะ ""ฮูหยินข้าไม่เชื่อหรอกนะเจ้าคะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความจริง ข้าจะทวงความยุติธรรมให้ฮูหยินกับอ้ายเสินเอง อ้ายเสินต้องไม่ตายอย่างไร้ความยุติธรรม ""เจ้าจะทำอันใดได้ยามนี้ท่านพี่ไม่ฟังคำพูดของผู้ใดเลย ขนาดข้าเอ่ยอันใดท่านพี่ยังไม่เชื่อแถมยังไม่มองข้าด้วยซ้ำ ""นายท่านอย่างไรเจ้าคะ ท่านพ่อของฮูหยินข้าจะนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปแจ้งนายท่านเจ้าค่ะ นายท่านอย่างไรก็เป็นท่านใต้เท้าผู้หนึ่งข้าว่าหากนายท่านรู้ต้องรีบมาช่วยฮูหยินเจ้าค่ะ ฮูหยินรอข้าก่อนนะเจ้าคะข้าจะรีบไปตามนายท่านมาช่วย ""ถิงถิงเจ้าจะออ
Huling Na-update : 2025-03-23หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไป
บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไปเยี่ยนเอ๋อยังคงครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไมอ้ายเสินถึงได้มานอนกับนางได้และท่านพี่ที่ไม่เคยมาหานางเลยวันนั้นเหตุใดถึงมาหานางแต่เช้าตรู่ ยิ่งคิดเรื่องน่าสงสัยก็มากขึ้น แถมหนิงหลงที่เสแสร้งตกน้ำในวันนั้นกลับมาทำดีกับนางในครานี้หรือว่านี่จะเป็นแผนของหนิงเอ๋อ ดวงตาของเยี่ยนเอ๋อโพลงโตเมื่อนึกได้ แต่แล้วจู่ ๆ รถม้าก็ได้หยุดนิ่ง นางเริ่มหวาดกลัวเอ่ยถามเสียงสั่น"ถึงเรือนท่านพ่อข้าแล้วหรือ?""ถึงแล้วขอรับฮูหยินลงมาเถิดขอรับ " บ่าวรับใช้ได้เอ่ยบอกกับเยี่ยนเอ๋อ นางจึงทำตามเพราะไม่รู้เลยว่าสิ่งที่นางคิดนั้นจะเป็นจริงหรือไม่? เมื่อลงจากรถม้านางได้กระจ่างว่าสิ่งที่นางคิดไว้เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ เพราะยามนี้ที่รถม้าหยุดเป็นป่าที่มืดสนิทมองไปทางใดไร้แสงสว่างมีเพียงแสงดวงจันทร์ที่สาดส่องลงมา หัวใจของนางเริ่มเต้นระรัว ก้าวเท้าลงอย่างช้า ๆ"นี่มิใช่เรือนของท่านพ่อข้านี่น่า พวกเจ้าพาข้ามาที่ใดกัน""ที่นี่คือที่ตายของท่านอย่างไรเล่า" เอ่ยจบบ่าวรับใช้ได้ชักดาบออกมาแทงเข้าที่ท้องของเยี่ยนเอ๋อ นางโดนแทงเข้าแต่ไม่ลึกมากเพราะไหวตัวทัน"อ๊ายยย!! กรี๊ด" เสียงร้องของเยี่ยนเอ๋อดังออกมาอ
Huling Na-update : 2025-03-23หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่าง(ตอนจบ)
บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่างหย่วนจื่อได้สติลุกขึ้นยืนพร้อมมองไปยังใบหน้าของใต้เท้าหวัง"ข้ารู้ดีว่าความผิดครั้งนี้ที่ข้าทำลงไปนั้นทำร้ายจิตใจของเยี่ยนเอ๋อ ข้าน้อมรับผิดทุกอย่าง ""มันต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วมิใช่หรือ ".ใต้เท้าหวังเอ่ยออกมาอย่างเฉยชาเพราะเขาก็ไม่อยากจะมองใบหน้าของหย่วนจื่ออีกต่อไปหย่วนจื่อคิดอะไรบางอย่างออก เมื่อตอนที่เขาตื่นขึ้นมาเพราะถูกหนิงหลงปลุกแถมนางยังรู้ว่าเยี่ยนเอ๋อหนีไปแล้ว เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับนางแน่ ๆ เมื่อคิดได้ดังนั้นหย่วนจื่อรีบวิ่งไปที่ห้องของหนิงหลงทำให้ใต้เท้าหวังที่มองอยู่ไม่เข้าใจสักนิดแต่ก็ได้เดินตามหย่วนจื่อไปเพราะอยากรู้ว่าเขารีบไปที่ใดหรือว่ารู้แล้วว่าเยี่ยนเอ๋อนั้นอยู่ที่ใดหนิงหลงเดินวนไปเวียนมาอยู่ในห้องพลางครุ่นคิดอย่างกังวล"ทำไมท่านพ่อของฮูหยินถึงมาที่นี่ในยามนี้ได้นะ จริงสิข้าเห็นถิงถิงทำไมข้าถึงได้ลืมนางไปได้ ข้าลืมกำจัดนางอีกคนนางต้องเป็นผู้ไปตามใต้เท้าหวังมาแน่นอน แล้วอย่างนี้ข้าจะทำอย่างไรต่อไปดี ตู่หลางหลายวันมานี้ก็ไม่เคยเข้ามาหาข้าเลย " นางเริ่มกระวนกระวายใจสักพักประตูได้เปิดเข้ามา นางรีบหันไปมองผู้ที่เข้ามานางยิ้มกว้างให้แก่หย่วน
Huling Na-update : 2025-03-23หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 1 ย้อนเวลากลับมา
เยี่ยนเอ๋อ สตรีที่มีความเมตตาสงสารหนิงหลงหญิงสาวที่ไร้ที่ไป รับนางเข้ามาเป็นสาวใช้ข้างกายอย่างเอ็นดู แต่ไม่คาดคิดว่าสาวใช้อย่างหนิงหลงจะเป็นงูที่คอยแว้งกัดนางลับหลัง นางแย่งทุกอย่างที่เป็นของเยี่ยนเอ๋อไปจนหมดสิ้นไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือแม้แต่ความรักของสามี นางได้รับความรักจากหลี่หย่วนจื่อจนแต่งตั้งให้นางเป็นอนุของเขา แต่ทว่าความมักใหญ่ใฝ่สูงและหลงในอำนาจของหนิงหลง ไม่ทำให้นางเพียงพอนางต้องการขึ้นเป็นใหญ่คือการเป็นฮูหยินจึงคิดหาทางกำจัดเยี่ยนเอ๋อสตรีที่เคยยื่นมือช่วยเหลือนางอย่างไม่นึกถึงบุญคุณเลยแม้แต่น้อย เยี่ยนเอ๋อเจ็บช้ำน้ำใจที่เห็นสามีของตนเองเปลี่ยนไปไม่สนใจนางเช่นเคย แต่ทุกอย่างยิ่งเลวร้ายเมื่อวันสุดท้ายของชีวิตได้มาถึง วันที่หนิงหลงเข้ามาช่วยเหลือนางแต่ผู้ใดจะรู้ว่านั้นคือแผนที่จะกำจัดนางไม่ให้มีลมหายใจต่อไป แต่ทว่าสวรรค์มีเมตตาไม่ยอมให้เยี่ยนเอ๋อได้ตายอย่างไร้ความยุติธรรมจึงย้อนเวลาให้นางกลับมาก่อนที่เรื่องทุกอย่างจะเกิดขึ้น เยี่ยนเอ๋อกลับมาครั้งนี้มีเพียงความแค้น ครั้งนี้นางจะไม่ยอมให้หนิงหลงสตรีเลวทรามต่ำช้ามาแย่งทุกอย่างของนางไปได้อีก และนางจะแก้แค้นให้หนิงหลงได้รับความเจ็บป
Huling Na-update : 2025-03-12หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 2 ข้าไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิม
บทที่ 2 ข้าไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิม"ถิงถิงใต้เท้าออกไปด้านนอกแล้วอย่างนั้นหรือ?""เจ้าค่ะ ฮูหยินใต้เท้าฝากข้ามาบอกท่านด้วยนะเจ้าคะว่าวันนี้จะกลับมากินอาหารเย็นกับฮูหยิน ""อย่างนั้นหรือ? เช่นนั้นเจ้าเองรีบมาช่วยข้าแต่งกายจะได้ออกไปตลาดเพื่อซื้อของกัน" เยี่ยนเอ๋อไม่ได้พบหน้าของหลี่หย่วนจื่อสามีของตนมานานตั้งแต่เขารู้ว่าหนิงหลงมีบุตรให้เขา นับวันเขาไม่เคยมาหานางเลยด้วยซ้ำแถมยังไม่สนใจแม้เยี่ยนเอ๋อจะให้สาวใช้ไปบอกว่านางต้องหการพบ ราวกับว่าหลี่หย่วนจื่อหลงอนุของเขายิ่งนัก ใบหน้าแววตาที่อบอุ่นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรักนานมาแล้วที่นางไม่ได้พบเจอ ช่างคิดถึงเหลือเกินแม้ว่านางจะเจ็บปวดหัวใจที่เขาหลงอนุคนใหม่จนลืมนาง แต่หัวใจความรักที่นางมีต่อหลี่หย่วนจื่อไม่เคยจางหาย ราวกับนางกำลังมีความรักครั้งใหม่หัวใจของนางเต้นระรัวเมื่อนึกเห็นใบหน้าของหลี่หย่วนจื่อ และครั้งนี้นางจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาแย่งสามีของนางไปได้อีก ทุกอย่างที่เป็นของนางต้องเป็นของนางอย่างที่มันควรเป็น ผู้ใดดีมานางจะดีกลับถ้าผู้ใดร้ายมานางเองก็จะร้ายกลับเช่นกันเพราะครั้งนี้ฮูหยินผู้อ่อนแอ จิตใจอ่อนโยนได้ตายจากไปแล้วแสงแดดยามเช้าอ่อน ๆ พ
Huling Na-update : 2025-03-12หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะพบนางเร็วเพียงนี้
บทที่ 3 ไม่คาดคิดว่าจะพบนางเร็วเพียงนี้เยี่ยนเอ๋อไม่คาดคิดเลยว่าจะได้พบเจอนางรวดเร็วเช่นนี้ เมื่อครั้งก่อนที่นางปรากฏตัวน่าอีกสักหนึ่งฤดูแต่เหตุใดครานี้นางมาพร้อมกับสามีของตนหรือว่านางจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตมิได้กัน เยี่ยนเอ๋อสบตานางความหวาดหวั่นในใจได้ก่อเกิด แต่ทว่านางมิได้หวาดกลัวครั้งนี้นางจะไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิมอีกต่อไป"ท่านพี่ข้ามีถิงถิงคอยดูแลมิได้ขาดตกบกพร่องอันใด ข้าว่านางสมควรจะไปช่วยพ่อครัวที่โรงครัวเสียมากกว่างานที่โรงครัวนั้นมีมากมายต่อให้มีสาวใช้มากเพียงใดก็มิอาจจะเพียงพอ" นางจะไม่ยอมให้หนิงหลงมาอยู่ใกล้ตัวนางอีก"เช่นนั้นก็แล้วแต่ฮูหยินเห็นสมควร หนิงหลงเจ้าตามบ่าวผู้นี้ไป ส่วนเจ้าพานางไปหาที่พักและสอนงานให้นางด้วย" ใต้เท้าหย่วนจื่อหันไปบอกสาวใช้ให้พาหนิงหลงไปที่พัก"เจ้าค่ะท่านใต้เท้า เจ้าเดินตามข้ามา" ถิงถิงบอกให้นางเดินตามไปที่ห้องพัก หลี่หย่วนจื่อโอบกอดเยี่ยนเอ๋อเดินไปที่ห้องโถง หนิงหลงเหลือบตาจ้องมองสำรวจฮูหยินก่อนจะเดินตามถิงถิงไปที่ห้อง"ท่านพี่วันนี้ทรงเหนื่อยหรือไม่เจ้าคะ? เมื่อเช้าท่านพี่ก็ไม่รอข้าตื่นแถมยังออกไปก่อนข้าเสียอีก""ข้าเห็นเจ้าเหน็ดเหนื่อยช่วงนี้เ
Huling Na-update : 2025-03-12หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 4 งานเลี้ยง
บทที่ 4 งานเลี้ยงยามโหย่ว (18.00)ถิงถิงช่วยเยี่ยนเอ๋อแต่งกายแต่งเติมประทินอย่างงดงามไม่ลืมที่จะแต้มสีชาดที่ริมฝีปากนางจ้องมองไปยังคันฉ่องเห็นแววตาของฮูหยินที่เหม่อลอยจนนางแอบสงสัย ตั้งแต่ฮูหยินตื่นเช้ามาฮูหยินทรงเปลี่ยนไปเหมือนมีอะไรในใจตลอดเวลา"ฮูหยินเจ้าคะ ข้ารับใช้ฮูหยินมานานพอมองออกว่าฮูหยินมีเรื่องทุกข์ใจ หากฮูหยินมีเรื่องอันใดบอกข้าได้นะเจ้าคะ ข้าไม่อยากให้ฮูหยินเป็นกังวลเพียงลำพัง " เยี่ยนเอ๋อที่ครุ่นคิดก็รู้สึกตัวเมื่อได้ยินเสียงของถิงถิง"เจ้านี่สมกับเป็นสาวใช้ที่ตามข้ามาตลอดจริง ๆ ข้าแค่มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยนะ""หรือว่าฮูหยินจะคิดมากเรื่องสาวใช้คนใหม่หรือเจ้าคะ? นางทั้งมีใบหน้าที่อ่อนหวาน ฮูหยินกลัวว่านางจะเข้ามาเป็นอนุหรือเจ้าคะ""ไม่รู้สิข้ามีเรื่องให้เจ้าต้องทำ ต่อจากนี้ไปงานของเจ้านอกจากดูแลข้าต้องจับตาดูการเคลื่อนไหวของหนิงหลง หากนางมีพิรุธอันใดรีบแจ้งข้าโดยเร็ว วันนี้อาจจะยังไม่เกิดเรื่องอันใดแต่ไม่รู้เลยว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ " เยี่่ยนเอ๋อมิอาจจะบอกความจริงแก่ถิงถิงได้เพราะกลัวว่านางจะเข้าใจผิดและคิดว่านางเป็นฮูหยินที่สติเลอะเลือน"ได้เลยเจ้าค่ะ ข้าเอ
Huling Na-update : 2025-03-12หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 5 จับตาดู
บทที่ 5 จับตาดูถิงถิงที่คอยมองนายหญิงอยู่แล้วเมื่อเห็นนางเรียกใช้รีบเดินเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว"ฮูหยินมีอะไรหรือเจ้าคะ""เจ้าอย่าลืมที่ข้าบอกเฝ้ามองหนิงหลงอย่าให้คลาดสายตาเข้าใจหรือไม่""เข้าใจเจ้าค่ะ " ถิงถิงกล่าวพร้อมพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปสายตาจับจ้องไปคอยแอบมองหนิงหลงที่ยืนคอยรินสุราให้แก่ท่านใต้เท้าท่านอื่น ๆ ที่มาร่วมงานในครานี้ เยี่ยนเอ๋อเองก็คอยแอบเหลือบมองนางอยู่บ่อยครั้ง ยามนี้นางแต่งกายแตกต่างจากคราก่อนมากนัก เยี่ยนเอ๋อจำได้ดีว่าครั้งก่อนนางแต่งกายซอมซ่อเสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ยแถมจะไม่เหมือนเสื้อผ้า จนนางสงสารนำเสื้อผ้าเก่า ๆ ของตนเองมอบให้นางไว้นุ่งห่มมากมายแต่ทว่าครานี้นางมีชุดที่ดีต่างจากที่จะเป็นสาวใช้ด้วยซ้ำไป เยี่ยนเอ๋อจะไม่ประมาทหนิงหลงเด็ดขาดเมื่องานเลี้ยงจบลงทุกคนได้กลับเรือนของตน เกี้ยวต่าง ๆ ได้พากันเคลื่อนขบวนกลับ หลี่หย่วนจื่อกับเยี่ยนเอ๋อออกมาส่งแขกทุกท่านที่หน้าเรือน ให้เดินทางกลับอย่างปลอดภัย จนทุกคนกลับหมดหย่วนจื่อจึงโอบกอดเยี่ยนเอ๋อจะพานางเดินกลับห้อง"พวกเจ้าพากันเก็บของแล้วกลับไปพักผ่อนเถอะเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน ข้าจะพาฮูหยินไปพักเช่นกัน" ใต้เท้าหันไปบอกบ่าวรั
Huling Na-update : 2025-03-12
Pinakabagong kabanata
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่าง(ตอนจบ)
บทที่ 8 บทสรุปทุกอย่างหย่วนจื่อได้สติลุกขึ้นยืนพร้อมมองไปยังใบหน้าของใต้เท้าหวัง"ข้ารู้ดีว่าความผิดครั้งนี้ที่ข้าทำลงไปนั้นทำร้ายจิตใจของเยี่ยนเอ๋อ ข้าน้อมรับผิดทุกอย่าง ""มันต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วมิใช่หรือ ".ใต้เท้าหวังเอ่ยออกมาอย่างเฉยชาเพราะเขาก็ไม่อยากจะมองใบหน้าของหย่วนจื่ออีกต่อไปหย่วนจื่อคิดอะไรบางอย่างออก เมื่อตอนที่เขาตื่นขึ้นมาเพราะถูกหนิงหลงปลุกแถมนางยังรู้ว่าเยี่ยนเอ๋อหนีไปแล้ว เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับนางแน่ ๆ เมื่อคิดได้ดังนั้นหย่วนจื่อรีบวิ่งไปที่ห้องของหนิงหลงทำให้ใต้เท้าหวังที่มองอยู่ไม่เข้าใจสักนิดแต่ก็ได้เดินตามหย่วนจื่อไปเพราะอยากรู้ว่าเขารีบไปที่ใดหรือว่ารู้แล้วว่าเยี่ยนเอ๋อนั้นอยู่ที่ใดหนิงหลงเดินวนไปเวียนมาอยู่ในห้องพลางครุ่นคิดอย่างกังวล"ทำไมท่านพ่อของฮูหยินถึงมาที่นี่ในยามนี้ได้นะ จริงสิข้าเห็นถิงถิงทำไมข้าถึงได้ลืมนางไปได้ ข้าลืมกำจัดนางอีกคนนางต้องเป็นผู้ไปตามใต้เท้าหวังมาแน่นอน แล้วอย่างนี้ข้าจะทำอย่างไรต่อไปดี ตู่หลางหลายวันมานี้ก็ไม่เคยเข้ามาหาข้าเลย " นางเริ่มกระวนกระวายใจสักพักประตูได้เปิดเข้ามา นางรีบหันไปมองผู้ที่เข้ามานางยิ้มกว้างให้แก่หย่วน
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไป
บทที่ 7 รู้ความจริงก็สายไปเยี่ยนเอ๋อยังคงครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไมอ้ายเสินถึงได้มานอนกับนางได้และท่านพี่ที่ไม่เคยมาหานางเลยวันนั้นเหตุใดถึงมาหานางแต่เช้าตรู่ ยิ่งคิดเรื่องน่าสงสัยก็มากขึ้น แถมหนิงหลงที่เสแสร้งตกน้ำในวันนั้นกลับมาทำดีกับนางในครานี้หรือว่านี่จะเป็นแผนของหนิงเอ๋อ ดวงตาของเยี่ยนเอ๋อโพลงโตเมื่อนึกได้ แต่แล้วจู่ ๆ รถม้าก็ได้หยุดนิ่ง นางเริ่มหวาดกลัวเอ่ยถามเสียงสั่น"ถึงเรือนท่านพ่อข้าแล้วหรือ?""ถึงแล้วขอรับฮูหยินลงมาเถิดขอรับ " บ่าวรับใช้ได้เอ่ยบอกกับเยี่ยนเอ๋อ นางจึงทำตามเพราะไม่รู้เลยว่าสิ่งที่นางคิดนั้นจะเป็นจริงหรือไม่? เมื่อลงจากรถม้านางได้กระจ่างว่าสิ่งที่นางคิดไว้เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ เพราะยามนี้ที่รถม้าหยุดเป็นป่าที่มืดสนิทมองไปทางใดไร้แสงสว่างมีเพียงแสงดวงจันทร์ที่สาดส่องลงมา หัวใจของนางเริ่มเต้นระรัว ก้าวเท้าลงอย่างช้า ๆ"นี่มิใช่เรือนของท่านพ่อข้านี่น่า พวกเจ้าพาข้ามาที่ใดกัน""ที่นี่คือที่ตายของท่านอย่างไรเล่า" เอ่ยจบบ่าวรับใช้ได้ชักดาบออกมาแทงเข้าที่ท้องของเยี่ยนเอ๋อ นางโดนแทงเข้าแต่ไม่ลึกมากเพราะไหวตัวทัน"อ๊ายยย!! กรี๊ด" เสียงร้องของเยี่ยนเอ๋อดังออกมาอ
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรัก
บทที่ 6 ไม่เหลือแล้วความรักภายในห้องของเยี่ยนเอ๋อมืดสนิทนางตกอยู่ในภวังค์ของความทุกข์ใจเสียใจร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือด"เหตุใดเรื่องถึงเป็นเช่นนี้ได้ หัวใจของท่านพี่ไม่มีข้าแล้วเช่นนั้นหรือ" นางคร่ำครวญเฝ้าถามย้ำไปมา"ฮูหยินเจ้าคะ ฮูหยินได้ยินข้ามั้ยเจ้าคะ" เสียงกระซิบของถิงถิงดังขึ้นอยู่ข้างหน้าต่าง เยี่ยนเอ๋อรีบเดินไปที่หน้าต่างและแง้มมันออกไป"ถิงถิงเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง?""ข้าต้องถามฮูหยินมากกว่าเจ้าค่ะ ว่าเป็นเช่นไรบ้างหิวมั้ยเจ้าคะข้านำหมั่นโถวมาให้ กินสักหน่อยนะเจ้าคะ ""ข้าขอบใจเจ้ามากนะ ""ฮูหยินข้าไม่เชื่อหรอกนะเจ้าคะว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความจริง ข้าจะทวงความยุติธรรมให้ฮูหยินกับอ้ายเสินเอง อ้ายเสินต้องไม่ตายอย่างไร้ความยุติธรรม ""เจ้าจะทำอันใดได้ยามนี้ท่านพี่ไม่ฟังคำพูดของผู้ใดเลย ขนาดข้าเอ่ยอันใดท่านพี่ยังไม่เชื่อแถมยังไม่มองข้าด้วยซ้ำ ""นายท่านอย่างไรเจ้าคะ ท่านพ่อของฮูหยินข้าจะนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปแจ้งนายท่านเจ้าค่ะ นายท่านอย่างไรก็เป็นท่านใต้เท้าผู้หนึ่งข้าว่าหากนายท่านรู้ต้องรีบมาช่วยฮูหยินเจ้าค่ะ ฮูหยินรอข้าก่อนนะเจ้าคะข้าจะรีบไปตามนายท่านมาช่วย ""ถิงถิงเจ้าจะออ
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 5 ข้าทำไม่ได้
บทที่ 5 ข้าทำไม่ได้หนิงหลงหันไปมองเห็นใบหน้าของเยี่ยนเอ๋อนางได้แสยะยิ้มก่อนจะซบลงที่อกของท่านใต้เท้า"ข้าคิดว่าจะไม่ได้พบหน้าท่านใต้เท้าแล้ว ข้าหนาวเหลือเกินเจ้าค่ะยามที่ข้าตกลงไปด้านล่างช่างเงียบและเยือกเย็นข้ากลัวเหลือเกินเจ้าค่ะ""เจ้าไม่ต้องกลัวนะข้าจะไม่ให้ผู้ใดมาทำอันใดเจ้าอีกต่อไป และข้าจะไม่ยอมให้เจ้าห่างกายข้าไปที่ใดอีก เรื่องนี้ข้าต้องจัดการกับฮูหยินให้ได้รับรู้โทษในครั้งนี้ นางจะได้ไม่กล้าทำร้ายเจ้าอีก""ขอบคุณใต้เท้าที่ให้ความยุติธรรมกับหนิงหลงผู้ต้อยต่ำผู้นี้เจ้าค่ะ ""เจ้ามิใช่คนต้อยต่ำอีกต่อไปเจ้าจะมีฐานะเท่าเทียมกับฮูหยินข้าจะจัดการให้เจ้าเอง" หย่วนจื่อหลงนางจนคิดหาทางไม่ให้ผู้ใดมากล้าทำร้ายนางได้อีก ใต้เท้าหลี่หย่วนจื่อลงโทษเยียนเอ๋อโดยการให้จับตัวนางมาโบยห้าไม้เพื่อลงโทษเพราะเมื่อท่านหมอมาตรวจร่างกายของหนิงหลงพบว่าบัดนี้นางกำลังตั้งครรภ์ให้กับเขา ความเกรี้ยวโกรธของเขาเริ่มมากขึ้นจึงสั่งโบยทั้งที่ไม่เคยเห็นเรือนใดทำเช่นนี้มาก่อนเยี่ยนเอ๋อเจ็บทั้งตัวและหัวใจคนที่เคยรักกันมากกลับสั่งลงโทษกันได้ลงคอ หลายวันต่อมาเยี่ยนเอ๋อได้รับรู้มาจากถิงถิงว่าตอนนี้หนิงหลงกำลังตั้งครร
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 4 ร้ายนัก
บทที่ 4 ร้ายนักเช้าวันต่อมาหนิงหลงได้ไปหาเยี่ยนเอ๋อเพื่อขอโทษในสิ่งที่ท่านใต้เท้าต่อว่าเมื่อวานแต่ทว่าเมื่อที่ห้องไม่พบจึงเดินตามหาทั่วเรือนเห็นเยี่ยนเอ๋อกำลังเดินเล่นอยู่ที่ริมบึงน้ำนางจึงรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปหาทันทีวันนี้อากาศแจ่มใสเยี่ยนเอ๋อตื่นแต่เช้าออกมาเดินเล่นอยู่รอบเรือนเพื่อให้จิตใจสงบไม่โกรธเคืองเรื่องเมื่อวาน นางเดินอยู่กับถิงถิงเห็นหนิงหลงเดินมาพร้อมกับสาวใช้ของนางแต่ไกล ๆ ถิงถิงรีบเข้ามาบังกายให้ฮูหยินยืนอยู่ด้านหลังตัวเอง"นางมาหาฮูหยินข้าว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่ ๆ หรือว่านางตั้งใจมาหาเรื่องฮูหยินอีกนะ ฮูหยินไม่ต้องกลัวนะเจ้าคะข้าจะไม่ยอมให้นางทำอันใดท่านแน่ ""ถิงถิงนางอาจจะไม่ได้มาหาเรื่องข้าก็ได้นะ เจ้าอย่ากังวลเกินไปเลย""ฮูหยินไม่เห็นหรือเจ้าคะว่านางเปลี่ยนไปตั้งแต่นางขึ้นมาเป็นอนุของท่านใต้เท้าข้าไม่มีทางไว้ใจนางเจ้าค่ะ " ถิงถิงยืนกรานว่ายืนบังหน้าให้ฮูหยินเพราะกลัวนางหนิงหลงจะทำอันใดเกินความคาดหมาย แต่เมื่อนางเดินมาถึงนางกลับคารวะก้มโค้งลงอย่างนอบน้อม"ฮูหยินข้าต้องขอโทษเรื่องเมื่อวานด้วยนะเจ้าคะ ช่วงนี้ท่านใต้เท้าอารมณ์แปรปรวนคงมิได้คิดจะลงโทษฮูหยินตามที่กล่าวหรอก
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 3 ท่านพี่เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ
บทที่ 3 ท่านพี่เปลี่ยนไปแล้วจริง ๆฝั่งด้านของหนิงหลงนางนั่งมองบ่าวรับใช้ที่นางรับเข้ามาใหม่โดยที่เยี่ยนเอ๋อไม่รับรู้เพราะนางได้เอ่ยกับใต้เท้าหลี่เพียงผู้เดียวและคนที่นางพาเข้ามาทุกคนล้วนเป็นคนของใต้เท้ามู่ กำลังเฆี่ยนตีสาวใช้ที่ขัดคำสั่งโดยมีใต้เท้าหลี่ที่มึนเมาสุรานั่งอยู่ข้างกายนาง"ลงโทษมันให้สาสมที่มาทำให้สตรียอดรักของข้าอารมณ์เสีย " หน่วยจื่อสั่งการบ่าวให้เฆี่ยนแรงมากกว่าเดิมหนิงหลงยิ้มอย่างพึงพอใจ"หากนางยอมทำตามที่ข้าสั่งตั้งแต่แรกคงไม่ต้องถูกโบยจำใส่ใจพวกเจ้าไว้และดูนางพวกนี้ไว้เป็นตัวอย่างต่อจากนี้หากผู้ใดกล้าขัดใจข้าต้องโดนเช่นนี้ทุกคน " หนิงหลงหลงใหลในอำนาจที่นางครอบครองอยู่ในครานี้จนไม่หวั่นกลัวผู้ใด"หยุดเดี๋ยวนี้นะ! " เสียงดังก้องกังวานของเยี่ยนเอ๋อได้ดังขึ้นเมื่อนางเดินมาถึงหน้าห้องของหนิงหลงที่กำลังนั่งมองสาวใช้ถูกโบยโดยไม่ได้รู้สึกเมตตาแม้แต่น้อย ทำให้เยี่ยนเอ๋อโมโหเป็นที่สุดที่ท่านใต้เท้าผู้ที่มีความเมตตาและความยุติธรรมกับเห็นดีเห็นชอบในสิ่งที่หนิงหลงกำลังทำอยู่ แถมยังมัวเมาไม่ยอมเข้าวังหลวงเพื่อทำหน้าที่ตนเองแม้จะมีคำสั่งมาจากฝ่าบาทเขาก็ไม่ยอมออกไปตามพระราชโองการเล
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 2 แต่งตั้งอนุ
บทที่ 2 แต่งตั้งอนุสองวันถัดมางานแต่งตั้งอนุได้จัดขึ้นอย่างเรียบง่าย ค่ำคืนที่แสนเดียวดายของเยี่ยนเอ๋อได้เริ่มต้นขึ้น"ฮูหยินเจ้าคะเข้าไปพักเถอะเจ้าค่ะวันนี้ฮูหยินเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะเจ้าคะ " ถิงถิงสงสารนายหญิงตนเองยิ่งนักตั้งแต่วันที่รู้ว่าใต้เท้าหลี่กับหนิงหลงได้นอนด้วยกันรอยยิ้มของนายหญิงได้หายไป เก็บเงียบอยู่เพียงลำพังดวงตาที่เคยสดใสกลับหมองหม่นแม้บางครั้งที่เห็นฮูหยินฝืนยิ้มแต่ทว่าดวงตากลับเจ็บปวดยิ่งนัก"ถิงถิงเจ้าว่าข้าทำถูกหรือไม่? ข้าทำหน้าที่ฮูหยินได้ดีหรือไม่""ฮูหยินของข้าทำหน้าที่ฮูหยินได้ดีมากเจ้าค่ะไม่มีขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย หากจะผิดน่าจะเป็นหนิงหลงที่หักหลังฮูหยินที่เอ็นดูนางและมอบชีวิตใหม่ให้นางแต่นางกลับไปนอนร่วมเตียงกับท่านใต้เท้า นางทำเช่นนั้นราวกับว่าไม่เห็นฮูหยินในสายตาเลยนะเจ้าคะ นางช่างเป็นสตรีที่จิตใจชั่วช้ายิ่งนักไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเลย " ถิงถิงยิ่งพูดยิ่งเกลียดหนิงหลงที่มาทำให้ฮูหยินของนางเสียใจ"สวรรค์คงลิขิตมาแล้ว ข้าอยากพักแล้วเจ้าเองก็กลับไปพักเถิดนะข้าอยู่ลำพังได้ไม่ต้องห่วงไม่ว่าใต้เท้าเรือนใดต่างก็มีอนุกันทั้งนั้น ข้ายังโชค
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน (ตอนพิเศษ)
(ตอนพิเศษ)ตอนนี้เป็นตอนพิเศษก่อนที่เยี่ยนเอ๋อจะถูกทำร้ายจนถึงแก่ความตายและหลังการตายของเยี่ยนเอ๋อชีวิตของหย่วนจื่อกับหนิงหลงจะเป็นอย่างไรต่อไป บทที่ 1 เรื่องที่ไม่คาดคิดวันนี้อากาศแจ่มใสสายลมพัดใบไม้ปลิดปลิว ในเรือนที่แสนสงบสุขเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มของคนในเรือน แต่ทว่าวันนี้กลับเป็นวันที่ฮูหยินของเรือนเสียใจเป็นที่สุด“ถิงถิงขนมผิงที่ข้าทำอร่อยหรือไม่?” เยี่ยนเอ๋อนำขนมผิงที่นางช่วยกันทำออกมาให้ถิงถิงได้ชิมพร้อมตั้งตาคอยคำตอบ“ว๊าว!! อร่อยมากเลยเจ้าค่ะ ฮูหยินของข้าช่างมีฝีมือด้านนี้ยิ่งนัก” เมื่อได้ยินว่าขนมที่นางตั้งใจทำอร่อยสมใจ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า“เช่นนั้นเจ้าจงไปจัดขนมพร้อมน้ำชามาให้ข้าที ข้าจะนำไปให้ท่านพี่ช่วงนี้ท่านพี่ทำงานหนักถ้าได้กินขนมนี่น่าจะรู้สึกดีไม่น้อยว่าแต่หนิงหลงนางไปทางใดกันตั้งแต่ตื่นเช้ามาข้ายังไม่เห็นนางเลย” เยี่ยนเอ๋อมองหาสาวใช้คนใหม่ที่นางรับเข้ามาเป็นสาวใช้ข้างกายอีกหนึ่งคน และนางเอ็นดูหนิงหลงยิ่งนัก“นั่นสิเจ้าคะ ข้าเองก็ไม่เห็นเช่นกันนางน่าจะไม่สบายตรงไหนหรือไม่เจ้าคะ แต่ก็คงไม่เป็นเช่นนั้นหรอกค่ะเพราะเมื่อวานนางยังปกต
หวนคืนอีกคราข้าขอทวงคืน บทที่ 26 ความสงบสุข
บทที่ 26 ความสงบสุขเยี่ยนเอ๋อยืนขึ้นดึงถุงเลือดไก่ออกมาจากใต้ชุดของนางให้หย่วนจื่อและทุกคนได้เห็น ก่อนที่นางจะมาเข้าร่วมพิธีนางได้ให้ถิงถิงตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อให้นางไปที่ตลาดกวาดซื้อเลือดไก่มาเพื่อการนี้“นี่คือเลือดไก่เจ้าค่ะ ข้ารู้แผนการของนางตั้งแต่ตอนที่นางให้ตู่หลางสามีของนางไปหายามาแล้ว แต่ข้าก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เพื่อให้นางตายใจแต่ข้าไม่ได้ดื่มจริง ๆ เจ้าค่ะ ข้าเพียงตลบหลังนางเท่านั้นและรอคอยวันที่ข้าจะเปิดเผยความชั่วของสตรีนางนี้เจ้าค่ะท่านพี่” เยี่ยนเอ๋อได้อธิบายให้แก่หย่วนจื่อได้ฟัง เมื่อเขาได้ยินได้เห็นดั่งนั้นเขาโล่งอกลุกขึ้นสวมกอดเยี่ยนเอ๋อแน่น“ข้าคิดว่าข้าจะเสียลูกกับเจ้าไปเสียแล้ว โล่งอกไปทีที่นี่มิใช่เลือดที่ออกมาจากร่างกายของเจ้าจริง ๆ เจ้าช่างเป็นฮูหยินที่เก่งและฉลาดหลักแหลมนัก” เยี่ยนเอ๋อโอบกอดเขาแน่นเช่นเดียวกัน“เพราะข้ารักท่านพี่กับลูกมากอย่างไรเจ้าคะ จึงไม่อยากให้เกิดเรื่องเลวร้ายเช่นดั่งวันนี้ขึ้นหากข้าไม่ทันแผนของนางเหตุการณ์นี้อาจจะเกิดขึ้นจริง ๆ เจ้าค่ะ” เยี่ยนเอ๋อเองก็เบาใจที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดีและต่อจากนี้นางไม่ต้องกังวลอันใดอีกแล้ว นางกลับมาแก้ไขอดีตได้ต้
