ログイン共有
บทที่ 22 แก๊งเพื่อนที่น่ารัก
最終更新日:
2025-03-30 10:22:31
関連チャプター
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 23 ความอิจฉา
บทที่ 23 ความอิจฉา หนังจบแล้ว แต่คนดูอย่างกลุ่มเพื่อนของหลี่เฟยหย่ายังไม่จบ พวกเขาพากันเดินออกมาจากโรงภาพยนตร์ และพูดคุยเกี่ยวกับฉากต่างๆ อย่างออกรส แต่เมื่อพูดถึงสหายวัยเยาว์ในเรื่อง พวกเขาต่างก็พากันเศร้าที่หนึ่งในกลุ่มสหาย ยอมเสียสละชีวิตเพื่อให้เพื่อนๆ ของเขารอดไปได้ และขอให้ทุกคนออกผจญภัยอย่างนี้ต่อไปแทนเขาด้วย เด็กหนุ่มสาวคุยกันอย่างสนุกสนาน เห็นเวลาว่ายังเหลืออยู่อีกนาน ที่ลุงคนขับรถบ้านหวงจะมารับ พวกเขาจึงตกลงกันว่าจะไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าก่อน แต่ทางไปห้างสรรพสินค้าต้องเดินเข้าตรอก ที่อยู่ข้างโรงภาพยนตร์ก่อนถึงจะเจอถนน ที่ต้องข้ามไปห้างสรรพสินค้าได้ ระหว่างทางเดินก็ผ่านซอยต่างๆ ที่แยกออกไปบางซอยก็เป็นซอยเปลี่ยวไม่มีคนเดิน ถ้ามีก็น้อยพวกเธอเคยมาทางนี้อยู่หลายครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนที่รู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆ เหมือนครั้งนี้เลย ถึงทางเดินจะเงียบแต่มันไม่เคยดูเปลี่ยวร้างขนาดครั้งนี้ เสียงพูดคุยกันระหว่างเด็กหนุ่มสาวเริ่มหยุดลง เมื่อต่างคนต่างก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศไม่ชอบมาพากล จึงรีบเร่งฝีเท้าเดินให้พ้นตรอกนี้ทันที
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 24 รังของพ่อค้ามนุษย์
บทที่ 24 รังของพ่อค้ามนุษย์ เหล่าคนร้ายขับรถออกนอกเมือง ไปตามเส้นทางร้างไร้ผู้คน พวกมันดูชำนาญเส้นทางมาก มีการคุยเล่นกันอย่างไม่มีทุกข์ร้อนแต่อย่างใด ประหนึ่งว่าหนึ่งวันพวกมันทำแบบนี้หลายรอบ และขับรถไปเส้นทางที่มันจะไปอยู่บ่อยครั้ง หลี่เฟยหย่านอนหลับตาแกล้งหมดสติ มองภาพที่เจ้าเฟยเฟยส่งเข้ามาในหัวให้เธอดูไปพร้อมกับมัน พลางวิเคราะห์การกระทำของพวกคนร้ายไปด้วย เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง ที่พวกมันขับรถด้วยความเร็วสูงบวกกับท้องถนนที่ไร้รถคันอื่น รถยนต์สองคันก็วิ่งเข้าสู่เขตพื้นที่นอกเมือง เขตเหมินโถวโกว เขตนี้มีแต่ป่าไม้และแม่น้ำ รถแล่นเข้าเขตนี้ไม่นานก็ไปจอดอยู่หน้าเรือนไม้ ที่มีรั้วรอบขอบชิดหลังใหญ่ ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์หยุดพูดคุยกันก่อนดับเครื่องรถยนต์ และเปิดประตูไปอุ้มเด็กหนุ่มสาวทั้งสามคนตรงเบาะหลัง เดินเข้าประตูเรือนหลังใหญ่ไป ภายในบ้านยังมีชายหนุ่มวัยเดียวกันเป็นสิบคน นั่งมั่วสุมเฝ้าอยู่ภายในรั้วหน้าเรือนใหญ่ “โอ้ ได้ของดีมาถึงสองคน ฉันขอเล่นด้วยสักคนหน่อยนะพี่สิง” ลูกน้องปากเปราะ หนึ่งในคนที่นั่งมั่วสุมกันอยู่ขอ
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 25 ร่วมแรงร่วมใจ
บทที่ 25 ร่วมแรงร่วมใจ “ฉันได้ยินพวกมันจะส่งพวกฉันขึ้นเรือไปขายนอกประเทศน่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าพวกมันจะส่งทุกคนขึ้นเรือไปเหมือนกันรึเปล่า” หลี่เฟยหย่าเล่าในสิ่งที่เธอแอบได้ยิน ที่พวกคนข้างนอกคุยกันให้ทุกคนรับรู้ แน่นอนว่าเมื่อพวกเขาได้ยินแบบนั้น ก็แทบอยากจะกรีดร้อง และวิ่งหนีออกไปจากที่นี่ทันที แต่ก็ได้แค่คิดเท่านั้นไม่ มีใครกล้าส่งเสียงออกไป ทำได้แค่รีบยกมือขึ้นมาปิดปากกันเสียงเล็ดลอดออกไป แม้แต่เด็กเล็กๆ ที่ไม่น่าจะควบคุมความหวาดกลัวได้ไหว พวกเขาก็ยังรู้จักเก็บเสียงได้ นี่ไม่ใช่ว่าทุกครั้งที่พวกมันเข้ามาต้องทำอะไรให้เด็กๆ กลัวมากขนาดนี้หรอกหรือ “ฉันมีวิธีพาทุกคนออกไปได้นะ แต่ต้องตกลงกันก่อน พวกคุณยินดีทำตามแผนของฉันรึเปล่า” หลี่เฟยหย่าไม่อยากปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปมากกว่านี้แล้ว ดูได้จากความหวาดกลัวของเด็กๆ แบบนี้ ต้องรีบวางแผนก่อนที่พวกมันคนใดคนหนึ่ง จะลงมาก่อเรื่องให้พวกเขาหวาดกลัวอีกรอบ “ตกลง!! ฉันเชื่อใจในมันสมองของเธอ ที่ผ่านมาจอมวางแผนแบบเธอไม่เคยพลาดนี่นา” สองพี่น้องฝาแฝด ตอบตกลงเพื่อนสนิทไปแทบจะในทันทีที
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 26 ทลายรังคนชั่ว
บทที่ 26 ทลายรังคนชั่ว กลุ่มคนร้ายที่จับกลุ่มกัน มีสิบห้าคนพวกมันไม่ได้อยู่รวมกันทั้งหมด เมื่อเห็นลูกระเบิดลอยเข้ามากลางกลุ่ม ต่อให้รู้ตัวและพยายามจะหนีให้ไวยังไง ก็ไม่มีทางพ้นรัศมีของแรงระเบิดและสะเก็ดของมันไปได้ ทำให้เหล่าคนร้ายทั้งสิบห้าบาดเจ็บสาหัส บางคนความรู้สึกช้ามัวแต่งุ่นง่านถึงขั้นเสียชีวิตเลยก็ยังมี ถือได้ว่าระเบิดลูกเดียวทำลายเหล่าคนเลวไปได้เยอะเลยทีเดียว สิงอู๋ท่งถือว่ายังเป็นคนเลวที่ดวงดี ทันทีที่เขาได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นก็รีบเปิดหน้าต่าง ที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งตัวออกไปจากตัวบ้าน ทันลูกระเบิดอีกสองลูกที่โดนปามาติดๆ กัน ลูกน้องที่ยังเหลือรอดนับยี่สิบกว่าคน พวกมันไปรวมตัวกันที่บ่อน้ำห่างจากตัวเรือนไม่ไกลนัก “เฮ้ย! พวกแกอย่ามัวแต่ยืนบื้อกันอยู่ตรงนั้นสิวะ รีบกระจายตัวกันจัดการมันสิ ไอ้พวกโง่เอ้ย!” สิงอู๋ท่งที่รอดมาได้ เขารีบหนีออกมาจากจุดนั้น เมื่อเห็นลูกน้องทั้งหลายมัวแต่ยืนรวมตัวกันแบบนี้แล้ว เขาก็ตะคอกสั่งเสียงดังอย่างหัวเสีย “บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!” แต่มีหรือที่หลี่เฟยหย่าจะปล่อยโอกาสดีๆ แบ
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 27 ชายเห็นแก่ตัวที่น่ารังเกียจ
บทที่ 27 ชายเห็นแก่ตัวที่น่ารังเกียจ หลี่เฟยหย่าเดินนำเพื่อนทั้งสองออกมาจากที่ซ่อน ไปหาคุณพ่อของเธอที่กำลังจะแยกตัวออกตามหาเธอกับคุณลุงหลี่เจี๋ย “หย่าเออร์ ลูกกับเพื่อนปลอดภัยกันดีใช่ไหมบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า” หลี่เฟยหรงถามลูกสาวคนเดียวของเขาด้วยความเป็นห่วง สองขาก็เดินเร็วๆ ไปจับตัวลูกสาวของเขาสำรวจไปมาด้วยความเป็นห่วง “คุณพ่อ หย่าเออร์ปลอดภัยดีค่ะ เฉิงเฉิง อ้ายอ้าย ก็เหมือนกัน แต่คุณพ่อต้องรีบให้คนไปพาทุกคนที่โดนจับตัวมา ออกมาจากที่ซ่อนในป่าก่อนนะคะ” เธอรีบหยุดคุณพ่อของเธอ ให้เลิกจับเธอหมุนหาร่องรอยบาดแผลก่อนที่เธอจะเวียนหัวไปมากกว่านี้ และบอกจุดที่ซ่อนของพวกเย่อ้ายเสิ่นไปอย่างละเอียด “ได้ เดี๋ยวให้คุณลุงหลี่เจี๋ยของลูกจัดการให้” หลี่เฟยหรงพูดจบ ซ่งหลี่เจี๋ยก็พยักหน้าให้เพื่อนเป็นการรับรู้ ก่อนที่เขาจะพานายทหารอีกสองคน แยกตัวออกไปตามทางที่หลานสาวบอกไว้ หลังซ่งหลี่เจี๋ยไปแล้วทุกคนที่เหลือก็พากันไป ที่หน้าเรือนไม้หลังใหญ่ เรือนหน้าที่สภาพของมันพังยับไม่เหลือชิ้นดี ทหารและตำรวจจัดการเหล่าคนร้าย บางส่วน
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 28 คุณพ่อจะรีบจบงานกลับไปหาลูกเมีย
บทที่ 28 คุณพ่อจะรีบจบงานกลับไปหาลูกเมีย นางเฒ่าฉินภรรยาผู้เฒ่าหลิว ไม่สนใจสักนิดว่าภรรยาของลูกชายจะเป็นยังไงต่อจากนี้ หล่อนทำตัวของหล่อนเอง ที่ผ่านมาทำไมเธอถึงผ่านมาได้ล่ะเรื่องแบบนี้ ที่ผู้หญิงตระกูลใหญ่หลายคนต้องเจอ เรื่องบ้านเล็กบ้านน้อย ที่สามีออกไปมีข้างนอก ถึงปัจจุบันเรื่องชู้สาวจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรง แต่คนในตระกูลที่ต้องพึ่งพาเงินประจำตำแหน่งของผู้ชายในบ้าน ก็ทำอะไรมากไม่ได้ อย่างเฟิงลี่ฉุน ที่หาทางระบายออกกับลูกเลี้ยงของตัวเองแทนแบบนี้ อย่างไม่ยั้งคิด แต่ถ้านางฉินคิดได้สักนิด ว่าเธอสามารถสั่งสอนลูกสะใภ้ ในสิ่งที่ตัวเองผ่านประสบการณ์มาบ้าง เรื่องใหญ่ที่จะเกิดขึ้นกับคนทั้งตระกูล ก็คงจะไม่เกิดขึ้นเลย นางฉินคิดอย่างคนเห็นแก่ตัวแค่ว่า ฉันโดนกระทำยังไง ผู้หญิงคนอื่น ก็ต้องโดนกระทำแบบนั้น หล่อนไม่คิดเจ็บปวดผู้เดียว หวังจะเห็นคนอื่นรู้สึกแบบที่หล่อนรู้สึกด้วย หลังจากคนในบ้านตระกูลหลิว ที่มีกันเป็นสิบชีวิตมองกดดันเฟิงลี่ฉุน ให้ทำตามที่เฒ่าหลิวข่มขู่ไป เฟิงลี่ฉุน ก็ปล่อยเสียงร้องไห้ ออกมาอย่างสุดจะกลั้นไหว กลายเป็นเธอคนเดียว ที่ต้องแ
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 29 นักเรียนใหม่
บทที่ 29 นักเรียนใหม่ สองวันต่อมา หลังเหตุการณ์ร้ายแรงจนขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ ในปักกิ่งจบลง หลี่เฟยหย่าก็มาโรงเรียนตามปกติ “โอ้… คุนคุน นายมาถึงโรงเรียนก่อนฉันอีกหรือเนี่ย” เมื่อเข้ามาแล้วเห็นเพื่อนชายตัวจ้ำม่ำ นั่งทานมื้อเช้าร่วมกับสองพี่น้องฝาแฝด เด็กสาวก็แกล้งลากเสียงทักทาย แกมหยอกล้อเขาอย่างสดใส “หย่าหยา ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม ฉันรีบมาโรงเรียน เพราะอยากเห็นกับตาให้แน่ใจ ว่าพวกเธอไม่บาดเจ็บกันตรงไหนน่ะสิ” หมิงคุนได้โทรคุยกับเพื่อนทั้งสามแล้วในวันหยุด แต่มันก็ไม่สบายใจเท่ามาเห็นเองกับตาแบบนี้ เช้านี้เขาจึงรีบตื่นมาเตรียมตัว พร้อมนำอาหาร และขนมถุงใหญ่มาแบ่งเพื่อนๆ เป็นการปลอบใจ ในแบบของเขาอีกด้วย “เลิกกังวลได้แล้วน่า พวกฉันก็โทรคุยกับนายแล้วนี่ เลิกรู้สึกผิดที่เอาตัวรอดคนเดียวได้แล้ว นายทำถูกแล้วละที่ไม่วิ่งย้อนกลับมา แต่เลือกจะหนีไปแจ้งตำรวจมาช่วยพวกฉันน่ะ” “ใช่ เฉิงเฉิง พูดถูกไม่เอาแล้วเลิกคุยเรื่องนี้ดีกว่า นายห่อของกินมาตั้งเยอะเพื่อเอามาปลอบใจพวกฉันแล้วนี่ หย่าหยาถืออะไรมาด้วยน่ะเต็มตะกร้าเลย”
最終更新日 : 2025-03-30หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 30 คนเขารู้ทันหรอกน่า
บทที่ 30 คนเขารู้ทันหรอกน่า “….” สวีหยู่เยียนรีบหุบปาก ที่เตรียมจะพ่นคำพูดเสแสร้งโยนบทคนแล้งน้ำใจ ให้หลี่เฟยหย่าลงแทบไม่ทัน เมื่อเธอเริ่มสัมผัสได้ ถึงบรรยากาศอึมครึม และรู้สึกแสบร้อนจากทางด้านหลัง บ้างแล้ว เธอไม่เคยได้รับสายตาไม่ชอบใจ เหมือนเป็นตัวปัญหาแบบนี้มาก่อน ทุกครั้งที่เธอเรียกร้องอะไรไม่เคยมีใครปฏิเสธเลยสักครั้ง เด็กสาวเริ่มกวาดสายตาหาตัวช่วยรอบตัว ที่พอจะช่วยเธอกู้หน้ากลับมาได้บ้าง “สหายหญิงคนนี้ คุณไปหาที่นั่งที่อื่นเถอะ ตรงนี้มีเจ้าของหมดแล้ว พวกเราจะนั่งที่ประจำกันตลอด ไม่มีการเปลี่ยนที่นั่งกันบ่อยๆ หรอกนะ” หวงหนิงเฉิงเด็กหนุ่มเลือดร้อน เริ่มจะหมดความอดทนซะแล้ว เมื่อผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมทำอะไรสักที มัวแต่ยืนบีบน้ำตากวาดสายตาล่อกแล่กไปมาอยู่ได้ “เฉิงเฉิง นายใจเย็นลงหน่อย รอดูไปก่อนว่าสหายคนนี้เธอจะแสดงอะไรให้เราดูอีก” หวงหนิงอ้ายกระซิบบอกพี่ชายของเธอเสียงเบา ถึงจะมีคนประเภทนี้เข้ามาหาเรื่องบ่อยๆ แต่มันก็อดอยากจะรู้ไม่ได้ว่าคนพวกนี้ จะมาแสดงบทบาทอะไรให้ดู นี่ถ้ามีเกาลัดคั่วหอมๆ เหมือ
最終更新日 : 2025-03-30
最新チャプター
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์
บทที่ 50 ชีวิตคู่ที่ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ จบคำสารภาพรักด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นการยืนยัน พ่อหนุ่มเจ้าน้ำตาที่ก้มหน้าหลุบตาลงมองต่ำดูเศร้าสร้อย พานให้คนมองใจอ่อนยวบแอบชะงักไปหนึ่งจังหวะเล็กๆ ซ่อนสีหน้าดีใจไว้ได้อย่างมิดชิด ถึงได้ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับดวงตากลมโต ที่จ้องมองมาอย่างต้องการยืนยันคำพูดจากใจจริงของเธออย่างน่าเอ็นดู คนพี่เม้มปากข่มใจไม่ให้หลงอ่อนข้อไปกับความน่ารักตรงหน้า เขาเล่นใหญ่สวมบทคนรักจิตใจอ่อนไหวขี้น้อยใจขนาดนี้แล้ว ต้องเอาคนตัวเล็กตรงหน้าให้อยู่หมัด “ถ้าน้องยืนยันอย่างหนักแน่นขนาดนี้พี่ก็เชื่อจนหมดใจแล้วครับ พี่ก็รักหย่าเออร์มากขึ้นในทุกๆ วันเหมือนกัน สัญญาแล้วนะครับ หลังเรียนจบแต่งเลยทันที” “ค่ะ! ไม่ผิดสัญญาแน่ค่ะ” “ครับ… ดีมากครับเด็กน่ารักต้องไม่ผิดสัญญา แต่….” คนเจ้าแผนการเริ่มคิดอยากกลับมาแผลงฤทธิ์อีกครั้งแล้ว “อะ อะไรคะ! ตะ แต่อะไรถามน้องมาให้หมดเลยค่ะ พี่ช่างอยากรู้อะไรน้องจะตอบทุกเรื่องเลย” คนน้องหลงคิดว่าคนพี่จะหมดข้อข้องใจแล้ว เพราะเขาก็บอกรักเธอกลั
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา
บทที่ 49 สวมบทพ่อหนุ่มเจ้าน้ำตา หลังกอดปลอบเพื่อนสาวจนหายน้อยใจแล้ว หวงหนิงอ้ายก็ขอแยกตัวไปนั่งตรงโซนบาร์เครื่องดื่ม ด้วยรู้ว่าเพื่อนตัวน้อยต้องขึ้นไปหาคู่หมั้นหนุ่มที่ห้องทำงาน เหมือนทุกครั้งที่พวกเขาพากันมาที่นี่ “หยะ-…” ……. “อ๋า! น้องสาว... หย่าเออร์ เลิกเรียนแล้ว น้องกินอะไรมารึยัง หิวรึเปล่า วันนี้เรียนหนักรึเปล่า ถ้าเหนื่อยเกินไปน้องเปลี่ยนคณะที่เรียนใหม่ได้นะ…” พอเปิดประตูห้องทำงานใหญ่ของสามหนุ่มเพื่อนสนิทเข้ามา หวงหนิงเฉิงที่ความรู้สึกไวที่สุดและรอคนรักอย่างใจจดใจจ่ออยู่ก่อนแล้ว เอ่ยเรียกคู่หมั้นตัวน้อยยังไม่ทันจบ เจ้าเพื่อนรักแฝดคนพี่รีบทิ้งปากกาในมืออย่างของไร้ความหมาย ก่อนแกล้งส่งเสียงแปร๋นอย่างแตกสาวกลบเสียงเพื่อนสนิทจนไม่ได้ยิน พร้อมกันนั้นเจ้าเพื่อนแฝดคนน้องก็ลุกจากที่นั่งไปโอบน้องน้อยของพวกเขา พามานั่งเบียดกันสามคนบนโซฟาตัวเดียวกัน ทำเมินเพื่อนหนุ่มราวกับห้องนี้มีกันอยู่แค่พวกเขาสามพี่น้อง “……..” คนถูกเมินได้แต่ยืนกอดอกพิงสะโพกกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่รอให้มองทั้งสามนั่งกอดกันกลม
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง
บทที่ 48 ยอมรับความแตกต่าง เมื่อไม่มีใครเป็นอะไรพวกเขาจึงแยกกันกลับบ้าน เหมือนไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ก้าวผ่านร่างของสวีหยู่เยียนซึ่งกำลังโดนเจ้าหน้าที่ตำรวจเก็บร่าง และสืบสวนเรื่องราวเพื่อนดำเนินคดีต่อไป มันก็เป็นแค่เรื่องร้ายๆ เรื่องหนึ่งที่อาจจะหนักหน่อย ผ่านพ้นไปได้อีกเรื่องในวัยสิบหกปีของพวกเขา ภายหลังผลคดีจากการสืบสวนออกมาอีกว่า สวีหยู่เยียนฆ่าชายพนักงานโรงแรมรัฐแห่งหนึ่งตาย แต่ก่อนการลงมือฆาตกรรม เพื่อนข้างห้องได้ยินเสียงทำร้ายร่างกายด่าทอตบตีกัน มีการข่มขู่ทรมานเอาเงินจากเธอแถมยังกักขังสวีหยู่เยียนไว้ในห้องไว้ข่มขืนซ้ำๆ ไม่ปล่อยเธอออกจากห้องจนสุดท้ายเธอจึงก่อเหตุลงมือกับชายคนนั้น นี่อาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้เธอสติหลุด จากเรื่องที่ชายคนนั้นทำเรื่องเลวทรามกับเธอ ส่วนแม่ที่เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอ ก็ได้หอบเงินหนีไปก่อนแล้วตอนที่เซี่ยเหว่ยพ่อเลี้ยงของเธอโดนจับ ทิ้งให้เธออยู่คนเดียวที่บ้านหลังนั้นโดยที่มีเซี่ยเติ้งหลุนคอยเข้าออกบ้างยามต้องการใช้ประโยชน์จากเธอ หลังเรื่องราววุ่นวายจบลง บรรดาผู้คนรอบตัวของหลี่เฟยหย่าทั้งค
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2
บทที่ 47 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 2/2 สวีหยู่เยียนเลือกมาอาละวาดก่อเรื่องในเวลาเลิกเรียนพอดี คนในส่วนหน้าโรงเรียนจึงเยอะ พวกเขาต่างพากันลนลานวิ่งหาที่หลบลูกกระสุนที่ถูกปล่อยออกมาในบางจังหวะที่สวีหยู่เยียนคลุ้มคลั่ง สวนสวยเพื่อนั่งเล่นและเป็นซุ้มรอรถตรงนี้ เหล่าคนในโรงเรียนจะรู้กัน ว่าเป็นที่นั่งของเหล่าลูกหลานคนมีเงินเพื่อมานั่งรอรถที่บ้านมารับ กลุ่มที่รู้ฐานะตัวเองพวกเขามักจะหลีกเลี่ยงไม่มานั่งที่นี่ ถึงแม้พื้นที่ตรงนี้ไม่ได้แบ่งแยกให้ใครนั่งได้หรือไม่ได้ เมื่อปฏิบัติต่อๆ กันมาเรื่อยๆ หลักปีนานเข้า มันก็กลายเป็นพื้นที่อภิสิทธิ์เฉพาะไปโดยปริยาย ถึงพวกเขาจะก้มลงหมอบหาที่หลบซ่อนตัวแล้ว แต่สวีหยู่เยียนที่กำลังเดินผ่านเพื่อไปยังซุ้มตรงที่หลี่เฟยหย่าหลบอยู่ สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็น กลุ่มคนที่เธอเคยไปมีเรื่องด้วยเพราะความอิจฉาอยู่หลายคนทีเดียว “ฮ่าๆ! อ้อ… ฉันก็เผลอแปลกใจไปแวบหนึ่ง ที่เจอพวกคนสารเลวชอบทำตัวสูงส่งอย่างพวกแกไป ลืมไปได้ยังไงกันนะ แหม! ก็นี่มันสวนชนชั้นสูงของพวกแกนี่นา ดี! จะได้ไม่ต้องไปตามคิดบัญชีนังพวกที่ชอบดูถูกฉันให้เหนื่อ
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2
บทที่ 46 ความขาดสติจนกลายเป็นความบ้าคลั่ง 1/2 หลังกลับมาจากค่ายนอกเมืองแล้วกลับเข้ามาทำงานต่อ โดยลากเพื่อนสนิททั้งสองมาเคลียร์เอกสาร ที่เหมือนทำเท่าไรก็ไม่หมดในส่วนของพวกเขา ที่บางครั้งเฉินหวงช่างต้องรับมาทำ เพราะสองพี่น้องมีงานต้องออกไปทำนอกพื้นที่ตลอด จนหาเวลานั่งติดเก้าอี้เคลียร์เอกสารน้อยเหลือเกิน วันนี้อยู่ด้วยกันแล้วถือโอกาสเปิดห้องประชุมไปด้วยเลยแล้วกัน หลี่เฟยฮุ้ยและหลี่เฟยเจินหลังจากนี้ ไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนเข้ามายังตลาดลับ ที่พวกเขาร่วมลงทุนอีก คนที่เป็นเจ้านายใหญ่โดยถือเปอร์เซ็นถึง70% เลยคือเฉินหวงช่าง ส่วนสองแฝดถือคนละ 15% เมื่อหลายเดือนก่อน หยางต้าหยวนที่ถือเปอร์เซ็นอยู่ 7% อยู่ๆ ก็คิดขายคืนให้เฉินหวงช่าง ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ได้มีคำถามขอคำอธิบายใดๆ ให้หยางต้าหยวนตอบ เขาเพียงทำเอกสารการรับซื้อยื่นให้อีกฝ่ายเซ็น พร้อมกับให้ลูกน้องไปเอาเงินถึงสองกระเป๋าใหญ่ ส่งให้หยางต้าหยวนง่ายๆ เท่านั้น “พวกนายไปขอให้คุณลุงหลี่เจี๋ย ปล่อยข่าวการรับสมัครบอดี้การ์ดให้กับทหารปลดเกษียณที่ค่ายทางใต้ด้วยแล้วกัน” เฉินหวงช่างบอกสหายหลั
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง*
บทที่ 45 ทรมานเจ้าคนน่าขนลุก NC 🔥ชน/ช รุนแรง* ผัวะๆ!! “อ่า!... อ๊ากกก! ปล่อยฉันๆ! พวกแกมันก็ค้าขายทำลายชาติไม่ต่างจากฉันนี่ แล้วจะมาทำลายพวกเดียวกันทำไม ฮะ! อั่ก!!” เซี่ยเติ้งหลุนที่โดนฝ่าเท้าหนักๆ สองพี่น้องบ้านหลี่รุมอย่างไม่ยั้งแรง ร้องตะโกนโต้แย้งอย่างสู้อะไรไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ดูจะยังแข็งแรงดีมากๆ อยู่บ่งบอกถึงความถึกที่ซ่อนไว้ ขัดแย้งกับภาพลักษณ์คุณชายแสนสุภาพเจ้าสำอางที่แสดงให้เห็นไปก่อนหน้า พลั่กๆ!! “เหอะ! ไอ้เวร สารเลวนี่มันปากดี มีแรงพูดไม่หยุดจริงๆ! ฉันขอเตือนให้แกเก็บเสียงไว้แหกปากหลังจากนี้ดีกว่าไหม แกได้แหกปากเหม็นๆ นี่จนพอใจแน่” หลี่เฟยฮุ้ยพูดออกมาอย่างเหลืออด กับการแหกปากพ่นคำพูดหาความสำนึกไม่ได้นี่ ขณะยกเท้ากระทืบหนักๆ ลงบนร่างคุดคู้ที่พื้น เซี่ยเติ่งหลุนโดนลูกน้องของเฉินหวงช่าง พากลับมาขังไว้ก่อนหน้านี้ กำลังโดนสองแฝดบ้านหลี่จัดการทรมานระบายอารมณ์ หลังเหตุการณ์คืนวันงานเลี้ยงเมื่อวันก่อนหลายวันก่อนผ่านไป บ้านตระกูลหลี่และตระกูลเฉินทั้งสองบ้านได้ตกลงเกี่ยวดองกั
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 44 สถานะที่เปลี่ยนไป
บทที่ 44 สถานะที่เปลี่ยนไป หลี่เฟยหย่าไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหนแล้ว มารู้สึกตัวด้วยความหงุดหงิด ก็ตอนที่เหมือนโดนกอดรัดจนขยับพลิกตัวไม่ได้นี่ละ แถมยังมีไอ้เจ้าความรู้สึกที่เหมือนโดนปลุกเร้าที่ร่องกลีบอวบ และปลายยอดถันนี่อีก “จ๊วบ~ จุ๊บ… จุ๊บ… ฟอด ~ จุ๊บ!….” คนหื่นที่ไม่ยอดหลับยอมนอน แม้จะปล่อยให้อีกฝ่ายนอนหลับได้เต็มอิ่ม แต่เขาก็ยังคงคลอเคลียไม่ห่าง ใบหน้าที่ติดเรียบนิ่งจนดูเย่อหยิ่งเป็นปกตินั่น ตอนนี้กลับมีแววหวาน นัยน์ตาฉายความหลงใหลอย่างแสนรัก ที่หลี่เฟยหย่าไม่คิดว่าจะได้เห็น แต่เฉินหวงช่างที่เงยหน้าขึ้นมา สบเข้ากับแววตานิ่งค้างของหลี่เฟยหย่า ที่เห็นสีหน้าและแววตาเปิดเปลือยความรู้สึกในใจตอนเผลอไปจนหมดเปลือก ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะปกปิดแต่อย่างใด กลับยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาเลียกลีบปากอิ่ม ที่บวมช้ำของคนตัวเล็กคล้ายต้องการจะยั่วยวนกัน กอดกระชับขาเรียวเล็กข้างหนึ่ง ที่นอนในท่านอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหากัน ให้มาก่ายเกยบนท่อนแขนกำยำของตนมากขึ้น สะโพกแกร่งแสนร้ายกาจขยับในจังหวะเนิบนาบ ให้ท่อนเอ็นที่ไม่ยอมหลับยอมนอนตามเจ้าของ คอยเสียดแ
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 43 เฉินหวงช่าง NC 🔞🔥+++ 2/2
บทที่ 43 เฉินหวงช่าง NC 🔞🔥+++ 2/2 สองมือเรียวเล็กของหลี่เฟยหย่า ดึงรั้งกางเกงแสนเกะกะออกจากสะโพกหนั่นแน่น ที่ยกขึ้นให้ร่างเล็กถอดออกอย่างง่ายดาย “ฮ่าส์!…..” ร่างสูงหลุดครางเสียงพร่า หลังโดนสองมือเล็ก แสนเผด็จการ กดเข้ากลางลำคอหนา ให้ทิ้งตัวนอนหงาย ตรึงร่างแกร่งไว้กับพื้นเตียง ก่อนที่ร่างเล็กจะขึ้นคร่อมทิ้งสะโพกกลมมน ลงมาบดเบียดกลีบสาวอวบอูม ให้แย้มผลิบานโอบแนบไปกับแท่งร้อนลำใหญ่ “อาส์… หย่าเออร์… ฮื้มส์….” เสียงทุ้มครางเสียงต่ำสั่นพร่าอย่างกระสันซ่าน ไปกับการร่อนสะโพกเด้งๆ นั่น บดขยี้ไปกับแท่งร้อนของเขาอย่างเร่งร้อน น้ำหวานสีใสไหลอาบเคลือบความแข็งขืนจนเกิดเสียงเฉอะแฉะน่าอาย “ฮ่าส์ พี่ช่าง….. พี่ช่างขา… อ่าส์!” คนพี่โดนน้องน้อยของเขาครางเรียก ด้วยเสียงหวานหยาดเยิ้มเข้าซ้ำๆ ก็ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านจนปลายหัวหยักสีฉ่ำปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมา เรียวปากหยักยกยิ้มร้ายอย่างชอบใจกับการกดตรึงร่าง จนเหมือนเขาเป็นทาสราคะ อย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็ก ชายหนุ่มโอบร่างเล็กให้ลงมาแนบอกอวบอิ่มไปกับแผงอกกว้าง
หลี่เฟยหย่า เกิดใหม่พร้อมโชคลาภมหาศาลในยุค 1960‘s บทที่ 42 เฉินหวงช่าง NC 🔞 +++ 1/2
บทที่ 42 เฉินหวงช่าง NC 🔞 +++ 1/2 ยังไม่ทันได้พูดพล่ามความเสียสติออกมาจนจบประโยคดี เซี่ยเติ้งหลุนก็โดนมือปริศนากระชากผมจากทางด้านหลัง ให้ทันกลับมารับหมัดหนักๆ ซัดเข้าที่หน้าตรงจมูกจุดที่มีปลายประสาทจำนวนมาก “อั๊กๆ !!!” เมื่อได้รับหมัดแรกแล้วหมัดที่สอง ที่สามก็ตามมาติดๆ ซัดเข้าที่จุดเดิมซ้ำๆ เว้นดวงตาให้มันไว้มองการทรมานแสนโหดร้ายจากเขา หลังจากจบเรื่องหลังจากนี้ เฉินหวงช่างก้าวเท้ายาวๆ ตามเซี่ยเติ้งหลุน ที่พยายามลนลานลุกหนีไป จนล้มลุกคลุกคลานไปกับพื้น เพราะรู้ตัวว่าสู้ไม่ไหวแต่สุดท้าย ก็โดนตามมาเหยียบด้วยเท้าหนักๆ เข้าที่กลางหลัง ก่อนจะโดนพลิกตัวให้หันกลับมารับฝ่าเท้าหนักๆ อัดเข้าที่กลางอก และกลางลำตัวเข้าซ้ำๆ ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ชายหนุ่มไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ มีเพียงแค่สีหน้าเหี้ยมเกรียมอย่างคนโกรธจัดเท่านั้น กร๊อบๆ!!!! “อั๊ก!!… อ๊ากกกกก!!!!” เฉินหวงช่างไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้ เมื่อเห็นร่างเล็กบอบบางสั่นเทาอย่างไม่สู้ดีนัก เขาเลือกจับเซี่ยเติ้งหลุนหักขาออกจากข้อต่อทั้งสองข้างอย่างเลือดเย็น ไม่น
