แชร์

บทที่ 740

“ปึง!”

เพื่อที่จะทำเวลา หลินเฟิงถีบกำแพงของคฤหาสน์จะเป็นรูขนาดใหญ่ เขากลับเดินเข้าไปภายในคฤหาสน์ผ่านกำแพงที่พังทลาย และมีฝุ่นควันเกิดขึ้น

ซือหม่าเหวินกับอิ่นนั่วเจียก็อยู่ตรงนี้

กำแพงอิฐแตกหัก ควันลอยไปทั่ว ดวงตาสีทองคู่หนึ่งปรากฏขึ้นที่ด้านข้างของอิ่นนั่วเจียที่กำลังกรีดร้องอยู่

“คุณอิ่นนั่วเจีย ไม่ต้องกลัวครับ ผมมาช่วยคุณแล้ว”

ได้ยินเสียงที่อ่อนโยนแบบนี้ ความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของอิ่นนั่วเจียลดลงในทันที

เธอมองไปทางร่างสูงใหญ่ที่เข้ามาจากกำแพงแตกหัก รูม่านตาก็หดลงทันที คนที่เข้ามาก็คือคุณหลินเฟิง

“คุณ…คุณหลินเฟิง…”

อิ่นนั่วเจียไม่กล้าที่จะเชื่อ

“อืม ผมเอง”

หลินเฟิงถือโอกาสในตอนที่วุ่นวาย ก็เข้ามปกป้องอิ่นนั่วเจียไว้ข้างกาย

คราวนี้ก็ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะถูกจับเป็นตัวประกัน

หลินเฟิงตรวจสอบเล็กน้อย ก็ถือว่าโล่งออกแล้ว

ถึงแม้หุ่นที่งดงามมีเสน่ห์น่าสนใจของอิ่นนั่วเจียจะถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แต่ก็ยังดี หลินเฟิงไม่เห็นว่าเธอถูกซือหม่าเหวินย่ำยี ดูท่าเขามาได้ทันเวลาพอดี

“นายเป็นใครกัน? ทำไมถึงกล้าบุกเข้ามาในถิ่นของตระกูลซือหม่าของฉัน แถมยังทำให้มือของคุณชายตระกูลซือของพวกเร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status