LOGINShare
บทที่ 65
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 66
แน่นอนว่าไม่มีใครสามารถยอมรับได้ ท้ายที่สุดแล้วหวังเส้าหรงยังมีท่าทีระมัดระวังถังหว่านอยู่บ้างเขายังแจ้งให้ชายหัวโล้นทราบล่วงหน้าเพื่อไล่พวกเขาออกไปมิฉะนั้น ถ้าถังหว่านโต้ตอบขึ้นมาจริงๆ ชายหัวโล้นคงรับมือไม่ไหว“วันนี้ฉันไม่ไป” ถังหว่านพูดพร้อมกอดอกอย่างไม่เกรงกลัว"พาพวกมันออกไป" ชายหัวล้านโบกมือใหญ่ของเขาลูกน้องสองคนจากข้างหลังออกมาเพื่อจับถังหว่าน“ไปตายซะ”ถังวานเหวี่ยงขวดไวน์ที่อยู่บนโต๊ะ ฟาดมันลงบนหัวของชายหัวล้านโดยตรงพร้อมกับเสียงกระแทกดัง เศษแก้วก็แตกกระจายไปทั่วพื้น“ถ้าฉันอยากไปก็จะไปเอง ถ้าไม่อยากไปก็จะไม่ไป ทำไมต้องให้ตัวตลกอย่างแกมาชี้นิ้วสั่ง?”ถังหว่านดูถูกเหยียดหยาม“พี่ใหญ่...พี่โอเคไหม?” ลูกน้องทั้งสองต่างหวาดกลัวอย่างโง่เขลากล้าดียังไงมาเหวี่ยงขวดไวน์ใส่หัวพี่ใหญ่ทั้งๆ ที่ตัวเขาโตขนาดนี้? ไม่มีความอดทนแล้วจริงๆ“บัดซบ…” ชายหัวล้านส่ายหน้าและเลือดก็ท่วมหัวจ้องมองไปที่ถังหว่านอย่างโกรธเคือง“แกมันรนหาที่ตายเองนะ”หัวโล้นด่าด้วยความโกรธ และเอื้อมมือออกไปจับถังหว่านทันใดนั้น หลินเฟิง ก็คว้ามือและบีบข้อมือของเขา“ฉันไม่สนใจว่าใครส่งแกมาที่นี่ ไม่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 67
“หยุดกล่าวหาคนอื่นแบบนั้นได้แล้ว”หวังเส้าหรงค่อนข้างกระวนกระวายใจและโต้ตอบทันทีดวงตาของเขากวาดไปรอบ ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ "ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่หลี่ฮุ่ยหรานนายคิดว่าฉันจะสนใจความเป็นความตายของนายเหรอ?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้เข้า จางกุ้ยหลานก็เริ่มชื่นชมหวังเส้าหรงมากขึ้นไปอีก“ดูความมีน้ำใจของนายน้อยหวัง แล้วมองดูตัวแกสิ... เอาความคิดที่น่ารังเกียจไปคาดเดาความคิดของคนดีได้ยังไงกัน”หวังเส้าหรงพูดขึ้นมา "นายรู้ไหมว่าชายหัวล้านคนนั้นคือใคร?"“ก่อนหน้านี้ หลอเฟยหู่ถูกฆ่าโดยใครบางคน เป็นพี่ชายของเขาที่รวมกำลังคนทั้งหมดในเขตซีเฉิงมา”“ฟู่... ฉันเคยได้ยินชื่อคนคนนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าเขาจะถูกเรียกว่าพี่หน้าบาก และวิธีการของเขาก็โหดเหี้ยมมากเช่นกัน” เพื่อนร่วมงานของหลี่ฮุ่ยหรานพูดแทรกขึ้นมาจางกุ้ยหลานเอามือเท้าเอวของเธอแล้วพูดว่า "พวกเขาก็ไม่อยากจะออกไป นายน้อยหวังก็ไม่ต้องไปสนใจกับพวกเขา เมื่อโดนทุบตีจนตายไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา"หลินเฟิงแอบสงสัยว่าใครคือพี่หน้าบากได้ยินเสียงโกลาหลมาจากชั้นบนคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินลงมาพร้อมกันกลุ่มเพื่อนร่วมงานในบริษัทต่างหวาดกลัว โดยไม่คาดคิดว่าช
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 68
หน้าบากตบหัวหัวล้านจ้าวและกัดฟันแล้วพูด "ไอ้ฉิบหายนี่ รีบไสหัวออกไปก่อน"หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็หันหลังกลับทันทีและเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองกลัวว่าหลินเฟิงจะหยุดเขาไว้คนอื่นๆ ก็ดูสับสนและไม่แน่ใจเช่นกันแต่เนื่องจากพี่ใหญ่เดินไปแล้ว พวกเขาจึงไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่ออีกได้พวกเขาจึงรีบตามพี่ใหญ่ไปโดยเร็วปากของหัวล้านจ้าวกระตุกเล็กน้อย และเขาก็หันไปจ้องมองที่หลิงเฟิงแล้วพูดว่า "ไอ้หนู ฝากไว้ก่อนเถอะ"เขาพูดอย่างหยาบคายและรีบตามพี่ชายไปหวังเส้าหรงถอนหายใจด้วยความโล่งอก และโชคดีที่ไม่ได้เริ่มการต่อสู้เขาหันกลับมาและเห็นทุกคนมองมาที่เขาด้วยสายตาตกตะลึงจางกุ้ยหลานถอนหายใจแล้วพูดว่า "นายน้อยหวัง ไม่คิดว่าเส้นสายของคุณจะใหญ่ขนาดนี้..."“ให้ตายเถอะ นายน้อยหวังนั้นน่าทึ่งจริงๆ เขาสามารถพูดต่อหน้าพี่หน้าบากได้ด้วย”“จุ๊ๆ สมกับเป็นนายน้อยคนโตในเจียงโจวอย่างแท้จริง ถ้าฉันสามารถแต่งงานกับคนแบบนี้ได้ มันก็คุ้มค่าที่จะให้ชีวิตของฉันสั้นลงไปสิบปี”หวังเส้าหรงเกาหัว: "อะไรกัน ทุกคนก็ไว้หน้าฉันบ้างนะครับ"แม้แต่หลี่ฮุ่ยหรานก็รู้สึกเหลือเชื่อคงจะดีถ้าหวังเส้าหรงที่เข้าสู่โลกธุรกิจเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 69
“ได้ ได้เลย นั่นช่วยฉันแก้ปัญหาได้มากจริงๆ” จางกุ้ยหลาน เห็นด้วยโดยไม่ต้องคิดอีก และพยักหน้าอย่างต่อเนื่องในใจเธอก็รู้ความคิดของหวังเส้าหรงเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอหวังว่าลูกสาวจะลงหม้อเดียวกับหวังเส้าหรงได้อย่างรวดเร็วทางที่ดีควรตั้งท้อง จากนั้นตระกูลหวังอยากจะทิ้งก็ทิ้งไม่ได้ในขณะนี้ หวังเส้าหรงยืนขึ้นและพูดกับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเขา "เพื่อนร่วมงานทุกคนครับ ฮุ่ยหรานและฉันจะขอตัวกลับก่อน"“ทุกคนมีอาหารและเครื่องดื่มดีๆ และสามารถเล่นอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ ฉันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในวันนี้เองครับ”เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็โห่ร้องและปรบมือพร้อมกันจางกุ้ยหลานช่วยลูกสาวของเธอออกจากห้องส่วนตัวเพื่อนร่วมงานมองไปที่พวกเขาทั้งสามที่จากไปพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า "พรุ่งนี้ประธานของเราจะเป็นคุณนายหวัง!"“ไม่ดีเหรอ? ตระกูลหวังก็เป็นตระกูลเก่าแก่ในเจียงโจวเหมือนกัน หากประธานของเราแต่งงานกับคุณหวัง บริษัทก็จะเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น”"ถูกต้อง"เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ พยักหน้าทีละคนยิ่งบริษัทเติบโตดีเท่าไร ตำแหน่งของพวกเราก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย......ด้านน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 70
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉันต้องขอบคุณเธอจริงๆถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เขาคงไม่สามารถจับหลี่ฮุ่ยหรานได้อย่างง่ายดาย ฮ่าฮ่าฮ่า!หวังเส้าหรงนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับและกำลังจะขับรถออกไปทันใดนั้น หลินเฟิงก็เปิดประตูรถออกด้วยมือเดียวทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือเข้าไปดึงกุญแจรถของเขาออกมาหวังเส้าหรงตกตะลึง และเมื่อเขาเห็นว่าคนที่มาคือหลินเฟิง เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น“คนแซ่หลิน แกไม่มีอะไรทำเหรอ ถึงหาเรื่องใส่ตัวอยู่ได้?”“แกจะพาหลี่ฮุ่ยหรานไปไหน?” หลินเฟิงถามด้วยสีหน้าเย็นชาหวังเส้าหรงด่า "จะไปที่ไหนมันเกี่ยวอะไรกับแก?"หลินเฟิงเหลือบมองหลี่ฮุ่ยหรานที่เบาะหลังเห็นมือทั้งสองของเธอคว้าบางอย่างอยู่ในอากาศ ขาของเธอหนีบแน่นและคงเตะอย่างดุเดือดปากพูดไม่หยุดไม่ได้ยินสิ่งที่พูดอย่างชัดเจนสภาพนี้คืออาการเมาอะไรบางอย่างอย่างเห็นได้ชัดหลินเฟิงโกรธมาก เมื่อเห็นว่าหลี่ฮุ่ยหรานต้องถูกวางยาหนึ่งหมัดชกเข้าไปที่ใบหน้าของหวังเส้าหรง“แกกล้าดียังไงมาวางยาหลี่ฮุ่ยหราน?”หากหลี่ฮุ่ยหรานอยู่ในสภาพที่มีสติดีและเต็มใจติดตามหวังเส้าหรง เขาจะไม่พูดอะไรเลยแต่วิธีการอันน่ารังเกียจนี้ทำให้หลินเฟิงขยะแขยงอย่างยิ่ง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 71
หวางเส้าหลงทำหน้างุนงง กุมศีรษะร้องขอความเมตตาอย่างต่อเนื่อง “อ๊าก...... พอแล้ว หยุดกระทืบเถอะพี่เตาปา”พี่เตาปาไม่สะใจจึงกระหน่ำเท้าอีกสองสามครั้ง หันหลังกลับและวิ่งไปหาหลินเฟิง“คุณหลิน ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับไอ้เด็กบ้านี่”พี่เตาปารีบแสดงความบริสุทธิ์ถึงความสัมพันธ์ของตนกับหวางเส้าหลงอย่างรีบร้อน กลัวว่าหลินเฟิงจะเข้าใจผิด คิดว่าตนกับหวางเส้าหลงเป็นพวกเดียวกัน“พี่เตาปา พี่......นี่พี่ทำอะไรเนี่ย?”หวางเส้าหลงมีเลือดออกปากออกจมูก มองเขาอย่างไม่เข้าใจสุด ๆ“ไอ้เด็กนี่เป็นแค่ไอ้เด็กหน้าอ่อนของตระกูลถัง พี่ไม่เห็นต้องกลัวเขาขนาดนี้เลย” “หุบปาก”พี่เตาปาตะคอกด้วยความโกรธพุ่งตัวตรงไปหาหวางเส้าหลง เสยเท้าเตะเขาล้มลงไปกองกับพื้นกระชากคอเสื้อของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงโมโหว่า “ถ้ามึงอยากตายก็ไสหัวไปตายที่อื่นซะ อย่ามาลากกูไปเดือดร้อนด้วย” “เดี๋ยวสิ......พี่เป็นถึงเจ้าพ่อที่รวมซีเฉิงให้เป็นหนึ่งเดียวไม่ใช่เหรอ......” หวางเส้าหลงเอ่ยอย่างสงสัยพี่เตาปาหัวเราะอย่างขุ่นเคือง “กูทำให้ไนต์คลับทั้งหมดในเขตซีเฉิงเป็นหนึ่งเดียวกัน” “แต่มึงรู้ไหมว่าใครเป็นคนฆ่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 72
เธอไม่อยากให้หลี่ฮุ่ยหรานเอาเปรียบหลินเฟิงหลินเฟิงพูดไม่ออก แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้นั่งตำแหน่งคนขับ แล้วขับรถตรงไปที่โรงแรมเทียนอวี่ไปถึงส่วนของห้องพักหลินเฟิงอุ้มหลี่ฮุ่ยหรานตรงไปที่ห้องของตนถังหว่านที่ประคองจางกุ้ยหลานอยู่ข้างหลังพูดว่า “นี่ แล้วคนนี้จะเอายังไง?”หลินเฟิงพูดด้วยเสียงราบเรียบว่า “คุณไปจัดการห้องพักให้เธอก่อน แล้วกลับมาพาผมไปถอนพิษให้เธอ”ถังหว่านเบ้ปาก “ยังจะคิดแยกฉันออกไปอีก? ฝันไปเถอะ”เธอมองไปรอบ ๆ และพูดกับพนักงานบริการตรงโถงทางเดินว่า “น้องคนนั้น มานี่หน่อย”“คุณผู้หญิง มีอะไรให้รับใช้ครับ?” พนักงานบริการรีบเดินเข้ามาอยู่ข้างถังหว่านในทันที และถามอย่างสุภาพถังหว่านไม่พูดพร่ำทำเพลง ล้วงธนบัตรจำนวนหนึ่งออกมาจากกระเป๋ายัดให้พนักงานบริการไปตรง ๆ“ไปเปิดห้องให้ที จัดการเธอให้เรียบร้อย เงินพวกนี้เป็นของนายทั้งหมด ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันจะมาเอาเรื่องกับนาย”พนักงานบริการเบิกตากว้างดูรอบ ๆ ทำงานมาก็นาน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคนที่ยอมจ่ายมากมายขนาดนี้รีบพยักหน้ารับ “คุณผู้หญิงสบายใจได้ครับ ผมรับรองว่าจะดูแลผู้หญิงคนนี้อย่างดี”พูดจบก็รับตัวจางกุ้ย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 73
ห้องพักข้าง ๆ กัน พนักงานบริการวางจางกุ้ยหลานลงบนเตียงเขาที่กำลังจะออกห้องไปแล้วก็มีมือใหญ่คู่หนึ่งกอดตนไว้แน่นด้านหลังมีเสียงหายใจดังห้าวลอยมา“สุดหล่อ......มา......มานี่มา”พนักงานบริการหันศีรษะกลับไป เห็นใบหน้าแก่ ๆ ของจางกุ้ยหลานในวัยสี่สิบปีเศษด้วยท่าทางยั่วยวนแม้ว่าตนจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่ถึงขั้นจะหื่นกระหายกินไม่เลือกแบบนั้นหรอกนะถ้าเป็นคนสวยเมื่อกี้ ตนก็อาจจะไม่ลังเลเลยสักนิดแต่ยัยแก่นี่......พอก้มมองดูธนบัตรในมือ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนั้นจะให้เงินตนมากมายขนาดนี้ที่แท้ก็มีความหมายอื่นแอบแฝงอยู่สินะระหว่างศีลธรรมกับเงินทอง ผู้ชายมันก็ลังเลพอ ๆ กันจนท้ายที่สุดพนักงานบริการก็กัดฟันข่มไว้ “แม่งเอ๊ย อดทนไว้เพื่อเงินแล้วกัน”เขาวางศักดิ์ศรีสุดท้ายลง หมุนร่างกลับไปและกระโจนใส่…….หลินเฟิงและถังหว่านรีบพุ่งไปที่ห้องข้าง ๆ อย่างไวพอยืนอยู่หน้าประตู ทั้งสองก็ได้ยินเสียงร้องที่สุขสมของจางกุ้ยหลานเสียแล้วถังหว่านถูนิ้วไปมาแล้วพูดว่า “ดูเหมือนจะสายไปแล้วล่ะ...... คุณจะเข้าไปไหม?”หลินเฟิงตบหน้าผาก พูดอย่างหมดแรงว่า “ช่างมันเถอะ”เขาเดินกลับห้องไปอย่างเงียบ
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1532
“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1531
“เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1530
“ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1529
“สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1528
ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1527
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1526
“เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1525
หลังจากตัดสินใจที่จะเปิดเผยแผนการของจวงฉุน ความภาคภูมิใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉ“คุณอิ่นนั่วเจีย คุณยังจำผู้ชายที่ชื่อจวงฉุนเมื่อครู่นี้ได้ไหมครับ?”“จวงฉุน?”อิ่นนั่วเจียพยักหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอนแค่เธอจ้องมองเขาก็รู้ว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อเธอถึงขั้นที่ภายหลังยังสารภาพโดยตรง ไม่ได้เสแสร้งแล้วเขากล่าวว่าอยากตรวจร่างกาย เพื่อตรวจสอบว่าเป็นของธรรมชาติหรือของเทียมแค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกอยากอ้วกทำไมถึงได้มีคนไร้ยางอายแบบนี้นะ“มีอะไรเหรอคะเถ้าแก่เริ่น เขาจะทำร้ายฉันเหรอ?”อิ่นนั่วเจียข่มความคลื่นไส้ในใจและยื่นหน้าเข้าไปถาม"ถูกต้องครับ"เริ่นโหย่วไฉถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า:"ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน!"“จวงฉุนคนนี้เป็นสมาชิกของตระกูลหลง แต่เขาเป็นแค่ลูกสมุนเท่านั้น เป็นแค่ตัวประกอง”“ครั้งนี้เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลงมาด้วยหลายคน ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออย่างลับๆ ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียต่างจ้องมองเขา เริ่นโหย่วไฉพิจารณาคำพูดของเขาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า:“กระดุมที่คุณเอาออก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1524
เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียก็ตกตะลึงเล็กน้อยเธอในฐานะซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แม้จะพิถีพิถันมากในการเลือกและออกแบบชุดของเธอ แต่โรงงานเล็กๆ แบบนี้กลับกล้าที่จะเรียกร้องเงินจำนวนมหาศาล ถึงยี่สิบห้าล้านบาทเรื่องนี้มันเกินเหตุไปหน่อยแล้วเงินยี่สิบห้าล้านบาทสำหรับอิ่นนั่วเจียไม่ใช่จำนวนเงินที่มากนัก แต่เอาเงินให้คนแบบนี้ ในใจของอิ่นนั่วเจียรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นักเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียตกตะลึง เริ่นโหย่วไฉก็ไม่ได้อุบอิบแต่พูดอย่างจริงจังว่า:“เชื่อผมเถอะครับ คุณอิ่นนั่วเจีย เวลาของคุณเหลือไม่มากแล้ว มีแต่คุณยอมทำข้อตกลงกับผมเท่านั้น คุณจึงจะหนีจากอันตรายได้”"ฉัน......"ขณะที่อิ่นนั่วเจียกำลังแสดงท่าทีลังเลว่าจะจ่ายเงินยี่สิบห้าล้าน หลินเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้า“ผมตกลงแทนของคุณอิ่นนั่วเจีย”หลินเฟิงหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เขียนตัวเลขยี่สิบห้าล้านด้วยปากกาในห้องทำงานของเขาต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ จากนั้นส่งให้เริ่นโหย่วไฉอย่างเบามือ“ดี...ดีๆๆ”เริ่นโหย่วไฉหยิบเช็คขึ้นมาแล้วตรวจดู เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นของปลอม ใบหน้าของเขามีความสุขทันใด และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยคว
