LOGINShare
บทที่ 66
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 67
“หยุดกล่าวหาคนอื่นแบบนั้นได้แล้ว”หวังเส้าหรงค่อนข้างกระวนกระวายใจและโต้ตอบทันทีดวงตาของเขากวาดไปรอบ ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ "ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่หลี่ฮุ่ยหรานนายคิดว่าฉันจะสนใจความเป็นความตายของนายเหรอ?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้เข้า จางกุ้ยหลานก็เริ่มชื่นชมหวังเส้าหรงมากขึ้นไปอีก“ดูความมีน้ำใจของนายน้อยหวัง แล้วมองดูตัวแกสิ... เอาความคิดที่น่ารังเกียจไปคาดเดาความคิดของคนดีได้ยังไงกัน”หวังเส้าหรงพูดขึ้นมา "นายรู้ไหมว่าชายหัวล้านคนนั้นคือใคร?"“ก่อนหน้านี้ หลอเฟยหู่ถูกฆ่าโดยใครบางคน เป็นพี่ชายของเขาที่รวมกำลังคนทั้งหมดในเขตซีเฉิงมา”“ฟู่... ฉันเคยได้ยินชื่อคนคนนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าเขาจะถูกเรียกว่าพี่หน้าบาก และวิธีการของเขาก็โหดเหี้ยมมากเช่นกัน” เพื่อนร่วมงานของหลี่ฮุ่ยหรานพูดแทรกขึ้นมาจางกุ้ยหลานเอามือเท้าเอวของเธอแล้วพูดว่า "พวกเขาก็ไม่อยากจะออกไป นายน้อยหวังก็ไม่ต้องไปสนใจกับพวกเขา เมื่อโดนทุบตีจนตายไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา"หลินเฟิงแอบสงสัยว่าใครคือพี่หน้าบากได้ยินเสียงโกลาหลมาจากชั้นบนคนกลุ่มใหญ่กำลังเดินลงมาพร้อมกันกลุ่มเพื่อนร่วมงานในบริษัทต่างหวาดกลัว โดยไม่คาดคิดว่าช
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 68
หน้าบากตบหัวหัวล้านจ้าวและกัดฟันแล้วพูด "ไอ้ฉิบหายนี่ รีบไสหัวออกไปก่อน"หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็หันหลังกลับทันทีและเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองกลัวว่าหลินเฟิงจะหยุดเขาไว้คนอื่นๆ ก็ดูสับสนและไม่แน่ใจเช่นกันแต่เนื่องจากพี่ใหญ่เดินไปแล้ว พวกเขาจึงไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่ออีกได้พวกเขาจึงรีบตามพี่ใหญ่ไปโดยเร็วปากของหัวล้านจ้าวกระตุกเล็กน้อย และเขาก็หันไปจ้องมองที่หลิงเฟิงแล้วพูดว่า "ไอ้หนู ฝากไว้ก่อนเถอะ"เขาพูดอย่างหยาบคายและรีบตามพี่ชายไปหวังเส้าหรงถอนหายใจด้วยความโล่งอก และโชคดีที่ไม่ได้เริ่มการต่อสู้เขาหันกลับมาและเห็นทุกคนมองมาที่เขาด้วยสายตาตกตะลึงจางกุ้ยหลานถอนหายใจแล้วพูดว่า "นายน้อยหวัง ไม่คิดว่าเส้นสายของคุณจะใหญ่ขนาดนี้..."“ให้ตายเถอะ นายน้อยหวังนั้นน่าทึ่งจริงๆ เขาสามารถพูดต่อหน้าพี่หน้าบากได้ด้วย”“จุ๊ๆ สมกับเป็นนายน้อยคนโตในเจียงโจวอย่างแท้จริง ถ้าฉันสามารถแต่งงานกับคนแบบนี้ได้ มันก็คุ้มค่าที่จะให้ชีวิตของฉันสั้นลงไปสิบปี”หวังเส้าหรงเกาหัว: "อะไรกัน ทุกคนก็ไว้หน้าฉันบ้างนะครับ"แม้แต่หลี่ฮุ่ยหรานก็รู้สึกเหลือเชื่อคงจะดีถ้าหวังเส้าหรงที่เข้าสู่โลกธุรกิจเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 69
“ได้ ได้เลย นั่นช่วยฉันแก้ปัญหาได้มากจริงๆ” จางกุ้ยหลาน เห็นด้วยโดยไม่ต้องคิดอีก และพยักหน้าอย่างต่อเนื่องในใจเธอก็รู้ความคิดของหวังเส้าหรงเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอหวังว่าลูกสาวจะลงหม้อเดียวกับหวังเส้าหรงได้อย่างรวดเร็วทางที่ดีควรตั้งท้อง จากนั้นตระกูลหวังอยากจะทิ้งก็ทิ้งไม่ได้ในขณะนี้ หวังเส้าหรงยืนขึ้นและพูดกับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเขา "เพื่อนร่วมงานทุกคนครับ ฮุ่ยหรานและฉันจะขอตัวกลับก่อน"“ทุกคนมีอาหารและเครื่องดื่มดีๆ และสามารถเล่นอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ ฉันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดในวันนี้เองครับ”เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็โห่ร้องและปรบมือพร้อมกันจางกุ้ยหลานช่วยลูกสาวของเธอออกจากห้องส่วนตัวเพื่อนร่วมงานมองไปที่พวกเขาทั้งสามที่จากไปพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า "พรุ่งนี้ประธานของเราจะเป็นคุณนายหวัง!"“ไม่ดีเหรอ? ตระกูลหวังก็เป็นตระกูลเก่าแก่ในเจียงโจวเหมือนกัน หากประธานของเราแต่งงานกับคุณหวัง บริษัทก็จะเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น”"ถูกต้อง"เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ พยักหน้าทีละคนยิ่งบริษัทเติบโตดีเท่าไร ตำแหน่งของพวกเราก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย......ด้านน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 70
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉันต้องขอบคุณเธอจริงๆถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เขาคงไม่สามารถจับหลี่ฮุ่ยหรานได้อย่างง่ายดาย ฮ่าฮ่าฮ่า!หวังเส้าหรงนั่งอยู่ในที่นั่งคนขับและกำลังจะขับรถออกไปทันใดนั้น หลินเฟิงก็เปิดประตูรถออกด้วยมือเดียวทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือเข้าไปดึงกุญแจรถของเขาออกมาหวังเส้าหรงตกตะลึง และเมื่อเขาเห็นว่าคนที่มาคือหลินเฟิง เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น“คนแซ่หลิน แกไม่มีอะไรทำเหรอ ถึงหาเรื่องใส่ตัวอยู่ได้?”“แกจะพาหลี่ฮุ่ยหรานไปไหน?” หลินเฟิงถามด้วยสีหน้าเย็นชาหวังเส้าหรงด่า "จะไปที่ไหนมันเกี่ยวอะไรกับแก?"หลินเฟิงเหลือบมองหลี่ฮุ่ยหรานที่เบาะหลังเห็นมือทั้งสองของเธอคว้าบางอย่างอยู่ในอากาศ ขาของเธอหนีบแน่นและคงเตะอย่างดุเดือดปากพูดไม่หยุดไม่ได้ยินสิ่งที่พูดอย่างชัดเจนสภาพนี้คืออาการเมาอะไรบางอย่างอย่างเห็นได้ชัดหลินเฟิงโกรธมาก เมื่อเห็นว่าหลี่ฮุ่ยหรานต้องถูกวางยาหนึ่งหมัดชกเข้าไปที่ใบหน้าของหวังเส้าหรง“แกกล้าดียังไงมาวางยาหลี่ฮุ่ยหราน?”หากหลี่ฮุ่ยหรานอยู่ในสภาพที่มีสติดีและเต็มใจติดตามหวังเส้าหรง เขาจะไม่พูดอะไรเลยแต่วิธีการอันน่ารังเกียจนี้ทำให้หลินเฟิงขยะแขยงอย่างยิ่ง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 71
หวางเส้าหลงทำหน้างุนงง กุมศีรษะร้องขอความเมตตาอย่างต่อเนื่อง “อ๊าก...... พอแล้ว หยุดกระทืบเถอะพี่เตาปา”พี่เตาปาไม่สะใจจึงกระหน่ำเท้าอีกสองสามครั้ง หันหลังกลับและวิ่งไปหาหลินเฟิง“คุณหลิน ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ ผมไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับไอ้เด็กบ้านี่”พี่เตาปารีบแสดงความบริสุทธิ์ถึงความสัมพันธ์ของตนกับหวางเส้าหลงอย่างรีบร้อน กลัวว่าหลินเฟิงจะเข้าใจผิด คิดว่าตนกับหวางเส้าหลงเป็นพวกเดียวกัน“พี่เตาปา พี่......นี่พี่ทำอะไรเนี่ย?”หวางเส้าหลงมีเลือดออกปากออกจมูก มองเขาอย่างไม่เข้าใจสุด ๆ“ไอ้เด็กนี่เป็นแค่ไอ้เด็กหน้าอ่อนของตระกูลถัง พี่ไม่เห็นต้องกลัวเขาขนาดนี้เลย” “หุบปาก”พี่เตาปาตะคอกด้วยความโกรธพุ่งตัวตรงไปหาหวางเส้าหลง เสยเท้าเตะเขาล้มลงไปกองกับพื้นกระชากคอเสื้อของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงโมโหว่า “ถ้ามึงอยากตายก็ไสหัวไปตายที่อื่นซะ อย่ามาลากกูไปเดือดร้อนด้วย” “เดี๋ยวสิ......พี่เป็นถึงเจ้าพ่อที่รวมซีเฉิงให้เป็นหนึ่งเดียวไม่ใช่เหรอ......” หวางเส้าหลงเอ่ยอย่างสงสัยพี่เตาปาหัวเราะอย่างขุ่นเคือง “กูทำให้ไนต์คลับทั้งหมดในเขตซีเฉิงเป็นหนึ่งเดียวกัน” “แต่มึงรู้ไหมว่าใครเป็นคนฆ่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 72
เธอไม่อยากให้หลี่ฮุ่ยหรานเอาเปรียบหลินเฟิงหลินเฟิงพูดไม่ออก แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้นั่งตำแหน่งคนขับ แล้วขับรถตรงไปที่โรงแรมเทียนอวี่ไปถึงส่วนของห้องพักหลินเฟิงอุ้มหลี่ฮุ่ยหรานตรงไปที่ห้องของตนถังหว่านที่ประคองจางกุ้ยหลานอยู่ข้างหลังพูดว่า “นี่ แล้วคนนี้จะเอายังไง?”หลินเฟิงพูดด้วยเสียงราบเรียบว่า “คุณไปจัดการห้องพักให้เธอก่อน แล้วกลับมาพาผมไปถอนพิษให้เธอ”ถังหว่านเบ้ปาก “ยังจะคิดแยกฉันออกไปอีก? ฝันไปเถอะ”เธอมองไปรอบ ๆ และพูดกับพนักงานบริการตรงโถงทางเดินว่า “น้องคนนั้น มานี่หน่อย”“คุณผู้หญิง มีอะไรให้รับใช้ครับ?” พนักงานบริการรีบเดินเข้ามาอยู่ข้างถังหว่านในทันที และถามอย่างสุภาพถังหว่านไม่พูดพร่ำทำเพลง ล้วงธนบัตรจำนวนหนึ่งออกมาจากกระเป๋ายัดให้พนักงานบริการไปตรง ๆ“ไปเปิดห้องให้ที จัดการเธอให้เรียบร้อย เงินพวกนี้เป็นของนายทั้งหมด ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันจะมาเอาเรื่องกับนาย”พนักงานบริการเบิกตากว้างดูรอบ ๆ ทำงานมาก็นาน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นคนที่ยอมจ่ายมากมายขนาดนี้รีบพยักหน้ารับ “คุณผู้หญิงสบายใจได้ครับ ผมรับรองว่าจะดูแลผู้หญิงคนนี้อย่างดี”พูดจบก็รับตัวจางกุ้ย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 73
ห้องพักข้าง ๆ กัน พนักงานบริการวางจางกุ้ยหลานลงบนเตียงเขาที่กำลังจะออกห้องไปแล้วก็มีมือใหญ่คู่หนึ่งกอดตนไว้แน่นด้านหลังมีเสียงหายใจดังห้าวลอยมา“สุดหล่อ......มา......มานี่มา”พนักงานบริการหันศีรษะกลับไป เห็นใบหน้าแก่ ๆ ของจางกุ้ยหลานในวัยสี่สิบปีเศษด้วยท่าทางยั่วยวนแม้ว่าตนจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่ถึงขั้นจะหื่นกระหายกินไม่เลือกแบบนั้นหรอกนะถ้าเป็นคนสวยเมื่อกี้ ตนก็อาจจะไม่ลังเลเลยสักนิดแต่ยัยแก่นี่......พอก้มมองดูธนบัตรในมือ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนั้นจะให้เงินตนมากมายขนาดนี้ที่แท้ก็มีความหมายอื่นแอบแฝงอยู่สินะระหว่างศีลธรรมกับเงินทอง ผู้ชายมันก็ลังเลพอ ๆ กันจนท้ายที่สุดพนักงานบริการก็กัดฟันข่มไว้ “แม่งเอ๊ย อดทนไว้เพื่อเงินแล้วกัน”เขาวางศักดิ์ศรีสุดท้ายลง หมุนร่างกลับไปและกระโจนใส่…….หลินเฟิงและถังหว่านรีบพุ่งไปที่ห้องข้าง ๆ อย่างไวพอยืนอยู่หน้าประตู ทั้งสองก็ได้ยินเสียงร้องที่สุขสมของจางกุ้ยหลานเสียแล้วถังหว่านถูนิ้วไปมาแล้วพูดว่า “ดูเหมือนจะสายไปแล้วล่ะ...... คุณจะเข้าไปไหม?”หลินเฟิงตบหน้าผาก พูดอย่างหมดแรงว่า “ช่างมันเถอะ”เขาเดินกลับห้องไปอย่างเงียบ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 74
หลี่ฮุ่ยหรานทำหน้าบึ้งตึงแล้วพูดว่า “โทษนะ ฉันไม่ชินกับการนอนร่วมเตียงเดียวกันกับคนอื่น” “โธ่ ๆ ๆ......”ถังหว่านทำปากมุ่ยแล้วพูดว่า “ดูรักนวลสงวนตัวมากนะเนี่ย งั้นที่เธอแต่งงานกับหลินเฟิงมาตั้งสามปี คงจะไม่ได้แยกกันนอนหรอกใช่ไหม?”พูดจบ เธอก็นึกบางอย่างขึ้นได้ในทันที“แสดงว่าหลินเฟิงก็ยังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์อยู่สินะ?” “งั้นฉันก็คงเจอสมบัติล้ำค่าจริง ๆ แล้วสิเนี่ย”หลังจากหลี่ฮุ่ยหรานฟังคำพูดของถังหว่านแล้วรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย กัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “เธอคิดมากไปแล้ว” “หลินเฟิงกับฉันนอนด้วยกันตั้งนานแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานรูปคาง ทำหน้าเย้ายวนแล้วพูดว่า “เขาก็ไม่เลวนะ ถ้าเธอมีเวลาก็ลิ้มลองดูสักหน่อยสิ”มุมปากของถังหว่านกระตุกเล็กน้อย สีหน้าที่ดูเย็นชาก็หายวับในทันที ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร มีประสบการณ์มาแล้วก็ยิ่งดี ฉันไม่ค่อยชอบคนที่ไม่เป็นงานด้วยสิ”การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตานั้น ยังคงถูกตาทั้งสองของหลี่ฮุ่ยหรานจับจ้องเอาไว้ แม้ว่าจะไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างตนและหลินเฟิงแต่เมื่อเห็นถังหว่านถูกบีบให้พ่ายแพ้ สีหน้าของหลี่ฮุ่ยหรานก็ยังคงดูภูมิใจอยู่มาก“งั
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1236
“อย่างน้อยเมื่อฉันตาย ก็ตายเหมือนมนุษย์คนหนึ่ง”“ไม่ใช่ถูกทำเหมือนกับสุนัขตัวหนึ่ง”“......”เมื่อเห็นแบบนี้ หลินเฟิงก็ตกตะลึงไปชั่วครู่เมื่อทั้งสองคนเดินผ่านระเบียงทางเดิน แล้วผลักประตูห้องทำงานขนาดใหญ่ของโจวเจี้ยนโหลวให้เปิดออก ทันใดนั้นก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างใหญ่โตยี่สิบกว่าคนอยู่ภายในสำนักงานในจำนวนนั้นมียอดฝีมืออยู่มากมายพวกเขาทั้งหมดต่างก็ยืนเรียงกันอยู่ทั้งสองข้างโต๊ะของผู้ชายคนหนึ่ง ราวกับจงใจรอใครสักคนมา“หึหึ ยินดีต้อนรับ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป ได้ยินมาว่าคุณมีธุระกับผมงั้นเหรอ? ชายคนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายกับโจวเซวียโหลวอยู่เล็กน้อย แต่ดูเด็กกว่าไม่กี่ปีอย่างเห็นได้ชัด กำลังนั่งอยู่ที่ด้านหลังโต๊ะเขามีกล้องยาสูบไม้อยู่ในปากพร้อมกับจ้องมองไปที่หลี่เหวินเชาและหลินเฟิงด้วยรอยยิ้มเยาะ“คุณก็คือโจวเจี้ยนโหลวงั้นเหรอ?”หลินเฟิงไม่ได้หวาดกลัวต่อการเผชิญหน้ากับเหล่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กดดันอยู่รอบ ๆเลยแม้แต่น้อย แต่กลับเดินไปช้า ๆที่ด้านหน้าโต๊ะของโจวเจี้ยนโหลวแทน“ใช่แล้ว ผมเอง”โจวเจี้ยนโหลวพยักหน้า“ที่ผมมาหาคุณวันน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1235
“อ่อ?”เมื่อได้ยินแบบนี้ บอดี้การ์ดก็ตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนจะสลับหันไปมองเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆ แล้วทั้งคู่ต่างก็ประหลาดใจกันเล็กน้อย“คิดไม่ถึงเลยว่าหมาอย่างนายจะเก่งขนาดนี้!”พนักงานรักษาความปลอดภัยกล่าวชื่นชมว่า :“ดีมาก ดีมาก รองประธานโจวยังบอกพวกเราเป็นพิเศษว่า ถ้าถึงเวลาแล้ว ก็ไปเอาหัวหมาของนายได้เลย”“หาก คิดแบบนี้พวกเราก็ประหยัดแรงไปได้มากเลยทีเดียว”“หึหึ ยินดีครับ ยินดี”หลี่เหวินเชาพยักหน้าอย่างประจบสอพลอ“ได้ นายเข้าไปเถอะ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเปิดทางให้ พร้อมกับชี้ไปที่ลิฟต์ที่ตกแต่งด้วยสีทองอร่าม ซึ่งอยู่ตรงห้องโถง“ขอบคุณมากพี่ชาย หึหึ...ขอบใจนะ ขอบใจ”หลี่เหวินเชาอ่อนน้อมอย่างมาก พร้อมกับก้มหัวและพยักหน้าขอบคุณไม่หยุด แต่ทว่า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับไม่ซาบซึ้ง ทั้งยังเยาะเย้ยว่า :“ใครเป็นพี่ชายกับแกว่ะ? แกก็เป็นแค่หมาพนันที่ถูกประธานโจวเลี้ยงเท่านั้น ยังจะเรียกพวกเราว่าพี่น้องอีก แกคู่ควรงั้นเหรอ?”“หึหึ....ไม่ ไม่คู่ควร ต้องขอโทษด้วย ขอโทษด้วยนะ...”หลี่เหวินเชายังคงพยักหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างไร้ศักดิ์ศรีอย่างไรก็ตาม เมื่อหลินเฟิงต้องการที
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1234
เขาจำได้ว่าจิ่วเทาเคยแนะนำตัวกับเขา คนของแก๊งทลายโลหิตน้อยที่สุด แต่แข็งแกร่งมากที่สุดมีนักบู๊จำนวนไม่น้อยโดยเฉพาะยังมีพี่น้องตระกูลหานแต่พี่น้องตระกูลหานถูกเขากำจัดไปแล้ว“ทำไมเหรอ? หัวหน้าหลิน คุณมีเรื่องกับแก๊งทลายโลหิตงั้นเหรอครับ?”ได้ยินคำถามลองเชิงของจิ่วเทาในโทรศัพท์ หลินเฟิงพูดอย่างมั่นใจว่า:“ถูกต้อง ฉันกำลังเตรียมตัวจะไปเจี้ยนหงกรุ๊ป ไปพบรองประธานของเจี้ยนหงกรุ๊ป นายบอกว่าที่นี่เป็นถิ่นของแก๊งทลายโลหิต งั้นนายก็พาคนมาที่นี่หน่อย”“ได้เลยครับ!”แทบจะไม่ลังเลเลยจิ่วเทาตอบรับได้เด็ดขาดอย่างมาก และก็ตะโกนเสียงดังในโทรศัพท์:“พรรคพวก มีงานมาแล้ว หัวหน้าหลินจะไปทำลายที่ซ่อนของแก๊งทลายโลหิต คนที่ขยับเขยื้อนได้ ตามฉันไป!”“ไม่ต้องระดมกำลัง”หลินเฟิงได้ยินการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของจิ่วเทา จึงรีบเอ่ยปากพูดว่า:“มาแค่ไม่กี่คนก็พอแล้ว”“อ๊ะ? ไปแค่ไม่กี่คน?”จิ่วเทาสงสัยเป็นอย่างมาก “หัวหน้าหลิน พวกเราพาคนไปไม่กี่คน นี่จะไม่เป็นการส่งของว่างให้พวกเขางั้นเหรอ?”“วางใจเถอะ ต่อกลอนกับแก๊งทลาโลหิต ฉันคนเดียวก็พอแล้ว สำหรับพวกนาย เป้าหมายก็คือมารับมือต่อถิ่นฐานของแก๊งทลายโลหิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1233
หลี่เหวินเชาตกใจจนล้มลงบนพื้น ถึงแม้เขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊ที่น่าหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด แต่อาคารของเจี้ยนหงกรุ๊ปนั่นเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยคนเก่งกาจ เป็นสำนักงานใหญ่ของแก๊งหมาป่าสีเลือดก่อนที่จะแบ่งแยกออกไปต่อให้พวกเขาจะไม่สามารถหาคนที่แข็งแกร่งกว่าพี่น้องตระกูลหานมาได้ แต่ในนั้นก็มีนักบู๊จำนวนไม่น้อยบวกกับอันธพาลและลูกสมุนรับจ้าง มีจำนวนเป็นร้อยเป็นพันคนนับจำนวนคน ก็สามารถทับถมเขากับหลินเฟิงจนตายได้หลี่เหวินเชากลืนน้ำลาย ไม่กล้าปฏิเสธหลินเฟิง ทำได้เพียงนั่งทรุดอยู่บนพื้นและส่ายหน้าอย่างรุนแรง แสดงออกว่าเขาไม่กล้า“หึ ในเมื่อเป็นแบบนี้ นายก็ไสหัวไปเถอะ”“เอาที่ดินไปไม่ได้ คิดว่าไม่ต้องให้ฉันลงมือ ชีวิตกระจอกๆ แบบนี้ก็คงมีคนจัดการอยู่แล้ว”หลินเฟิงหัวเราะเยาะ หันหน้าจะเดินจากไปเมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟิง หลี่เหวินเชานิ่งอึ้งทันทีจู่ๆ เขาก็คิดถึงใบหน้าที่เหี้ยมโหดของโจวเจี้ยนโหลว จึงตัวสั่นเทาทันทีหลินเฟิงพูดถูกถ้าหากเอาที่ดินกลับไปไม่ได้ เช่นนั้นจุดจบของเขาแค่เดาก็รู้ได้ ต้องตายเพียงทางเดียวเท่านั้นไม่ได้คิดอะไรมาก หลี่เหวินเชารีบคลานไปตรงหน้าหลินเฟิง ขวางทาง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1232
หวังว่าเธอจะสามารถเปลี่ยนนิสัยของเธอได้ไม่ต้องเป็นแม่พระอะไร อย่างน้อยอย่าก่อปัญหาให้หลี่ฮุ่ยหราน ทำให้เธอรู้สึกไม่ดีก็พอแล้ว“ผมจะทำนะครับ”หลินเฟิงพยักหน้าอย่างจนใจ“หึ”จางซินมีท่าทีหงุดหงิด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นตามจางกุ้ยหลานที่เดินจากไปส่วนหลี่เหวินเชาอยากจะถือโอกาสนี้จากไป แต่กลับถูกหลินเฟิงดึงคอเสื้อเอาไว้“ฉันให้นายกลับไปแล้วเหรอ?”ได้ยินคำพูดเย็นชาของหลินเฟิง แต่ในน้ำเสียงกลับเต็มไปด้วยแรงสังหารสีหน้าของหลี่เหวินเชาหลากหลายอารมณ์ เขากระวนกระวายก่อน จากนั้นหวาดกลัว สุดท้ายก็ฝืนยิ้มออกมา“พี่…”ยังไม่ทันพูดคำว่า “เขย” ออกมา หลินเฟิงกลับตบไปที่ใบหน้าของเขา ทำให้เขาหน้ามืดตาลาย กลิ้งล้มบนพื้นหลายตลบก่อนจะลุกขึ้นนั่งบนพื้นไม่กี่วินาที ใบหน้าของหลี่เหวินเชาก็เกิดรอยช้ำขึ้นมา“พี่…พี่สะใภ้…ไม่ อย่า…”เมื่อตั้งสติได้ หลี่เหวินเชานั่งตาลายอยู่บนพื้น เห็นหลินเฟิงเดินมาทางเขาอีก เขาก็สีหน้ากระวนกระวาย หันหน้ากลับไปอยากจะคลานหนี แต่ก็ยังถูกหลินเฟิงจับเอาไว้ได้“หลี่เหวินเชา ก่อนหน้านี้ไม่ได้ข่าวของนายมาโดยตลอด ฉันยังคิดว่านายรู้จักฉลาดแล้ว ได้งานที่ดีกว่าที่ต่างถิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1231
“จางซิน เธอทำเป็นเสแสร้งอะไร? ความคิดนี้เธอเป็นคนแรกที่เสนอออกมาไม่ใช่เหรอ?”“ถ้าไม่ใช่เพราะเธออยากกอบโกยผลประโยชน์ และแก้แค้นหลี่ฮุ่ยหรานด้วย เธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ตอนนี้เธออยากเอากลับไป? สายไปแล้ว!”หลี่เหวินเชาเห็นว่าจางซินกำลังจะหนีไป จึงคว้าเธอไว้ด้วยความโมโห และพูดว่า:“ทุกคน ดูเธอไว้ ความคิดนี้เธอเป็นคนเสนอออกมา เธอเป็นคนต้นคิด พวกเราถูกบีบบังคับ!”เมื่อเห็นว่าความโมโหของทุกคนเคลื่อนย้ายมาที่ตัวเธอ จางซินก็โมโห และพลิกมือตบหน้าหลี่เหวินเชา“แกมันสัตว์เดียรัจฉาน หลอกเงินของคุณป้าไปจนหมดก็หลบหนีไป ถ้าไม่ใช่เพราะนายเห็นว่าที่ดินผืนนี้มูลค่าเพิ่มขึ้น ถูกรองประธานเจี้ยนหงกรุ๊ปบีบคั้น นายจะกลับมาทำไม?”“ฉันบอกนายให้นะ ที่ดินผืนนี้พวกเราไม่เอา ก็ไม่เสียหายอะไรทั้งนั้น”“ส่วนนายถ้าเอาที่ดินผืนนี้ไปไม่ได้ ผ่านไปไม่กี่วันนายก็จะถูกพวกเขาฆ่าตาย!”“แกกล้าตบฉันเหรอ?!”หลี่เหวินเชากระโจนเข้าไปทันที เขาไม่สนใจเรื่องการถ่อมตัวกับผู้หญิงอะไรหรอก จึงตบตีกับจางซินต่อหน้าทุกคนทันทีส่วนจางซินก็ยื่นเล็บของตัวเองออกไป ข่วนหน้าของหลี่เหวินเชาจนเต็มไปด้วยรอยเลือด“พอแล้ว!”เมื่อเห็นคนใ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1230
“อีกทั้งตอนนี้ฉันตัดขาดความสัมพันธ์กับหลี่ฮุ่ยหรานนังสารเลวนั่น ต่อไปฉันจะไม่ขอร้องเธออีก และก็ไม่ขอร้องพวกแกอีก!”“หญิงร้ายชายชั่ว พวกแกสมควรแล้วที่ถูกหลอก!”“ไสหัวไปซะ!”......บรรยากาศเงียบสงบจากนั้นหลินเฟิงนำโทรศัพท์ใส่กลับเข้าไปในกระเป๋าช้าๆพนักงานทุกคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปที่อยู่ในเหตุการณ์ สีหน้าเปลี่ยนไปไม่ค่อยดีนัก ถึงขั้นที่รู้สึกอับอาย และรู้สึกผิดเพราะแค่บันทึกเสียงเมื่อครู่นี้พวกเขาก็รู้แล้วว่าจางกุ้ยหลานหลอกลวงพวกเขาเพราะจางกุ้ยหลานและคนอื่นๆ พูดว่าที่ดินผืนนั้น ถูกหลินเฟิงและหลี่ฮุ่ยหรานแย่งชิงไปแต่ในบันทึกเสียงโทรศัพท์ พวกเขาขายที่ดินผืนนั้นให้หลินเฟิง ทั้งยังเห็นหลินเฟิงเป็นคนโง่อีกด้วย พูดฉีกหน้า และดูถูกต่างๆ นานาแต่หลินเฟิงก็ไม่ได้โมโห กลับยังพูดปากเปียกปากแฉะภายหลัง ก็เป็นคำด่าทอของจางกุ้ยหลานถึงขึ้นยังเรียกลูกสาวและลูกเขยว่าหญิงร้ายชายชั่วอีกด้วยหลักฐานแน่นหนาบันทึกเสียง มีประโยชน์มากกว่าพูดจนปากเปื่อย“ตุ่บ”พนักงานของหลี่ซื่อกรุ๊ปที่โยนป้ายทำงานทิ้งเป็นคนแรกเมื่อครู่นี้คุกเข่าให้หลี่ฮุ่ยหรานทันที ริมฝีปากของเขาสั่นเทร ผ่านไปครู่ใหญ่ถึงได้ม
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1229
ถ้าหากเอาที่ดินผืนนี้กลับมาไม่ได้ ต่อให้หลี่ฮุ่ยหรานถูกล้ม ถึงขั้นที่กลายเป็นขอทาน เขาหลี่เหวินเชาก็ไม่สามารถรอดชีวิตไปได้ดังนั้นตอนนี้คนที่ร้อนใจที่สุดก็คือเขา“หลินเฟิงเขา…”หลี่ฮุ่ยหรานยังคิดคำพูดหลีกเลี่ยงไม่ออกก็ได้ยินเสียงตวาดดังขึ้นมาจากจุดไกลๆ“พอแล้ว!”ชายหนุ่มที่ร่างกายสูงโปร่งเดินเข้ามาช้าๆ เขาขยับชิดข้างกายของหลี่ฮุ่ยหราน โอบหลี่ฮุ่ยหรานเอาไว้ด้วยมือข้างเดียว และมองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วยสายตาโกรธเคือง พูดเย็นชาว่า:“พวกคนโง่ ถูกคนหลอกใช้แล้วยังไม่รู้ตัวอีก!”“พวกคุณรู้ถึงต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวไหม?”“ฟังแค่คำพูดของฝ่ายเดียว ก็ใจดำและใส่ร้ายเจ้านนายของตัวเองแบบนี้ ฉันดูแล้ว พวกคุณทั้งหมดเป็นแค่พวกไร้ประโยชน์!”“พวกไร้ประโยชน์แบบนี้ ถ้าหากอยากจะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป หลี่ซื่อกรุ๊ปของเราก็ไม่เก็บพวกคุณไว้!”“ไสหัวไปให้หมด!”คนที่พูด ก็คือหลินเฟิงนั่นเองคำพูดอันทรงพลังของหลินเฟิงในเวลานี้ ทำให้ ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงเงียบลงทันทีแต่ก็มีบางส่วนในนั้นที่ไม่ปฏิบัติตาม“หึ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ปของเรา ดูท่าคุณก็เป็นเหมือนกับที่คนอื่นพูด ทั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1228
“ฉันคิดว่าเธอเป็นหญิงแกร่งคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้เลื่อมใสเธอเป็นอย่างมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นคนที่เลวทรามต่ำช้าแบบนี้!”“จริงด้วย คิดไม่ถึงว่าจะใช้ให้คนนอกมาตีแม่ของตัวเองเองอีกด้วย โหดเหี้ยมยิ่งกว่าสัตว์เดียรัจฉาน!”“ยังสู้กัวโหย่วคังก่อนหน้านี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”พนักงานอีกหลายคนที่มีอารมณ์รุนแรงกว่าก็ยืนออกมาเช่นกันพวกเขาดึงป้ายทำงานออก โยนลงกับพื้น“หึ ให้เธอเป็นเจ้านายของเรา ถูกพูดออกไป คนอื่นคงคิดว่าเราเป็นเหมือนเธอ เป็นคนเนรคุณคนแบบนี้!“ฉันไม่ทำแล้ว!”“ใช่ ฉันก็ไม่ทำแล้ว!”“ติดตามคนชั่วร้ายเช่นนี้ จะมีอนาคตอะไร?!”หลังจากที่คนแรกหันหลังเดินจากไป พนักงานคนอื่นๆ ก็พากันกระตือรือร้น ดึงป้ายพนักงานที่อยู่ตรงหน้าอกออก ประกาศตัดความสัมผันธ์กับหลี่ซื่อกรุ๊ป“ประธานหลี่ ประธานทางด้านนั้นก็มีการประชุมฉุกเฉิน:ในตอนนี้ เลขาของหลี่ฮุ่ยหรานก็วิ่งเข้ามา มองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความเป็นห่วงและการประชุมฉุกเฉินในตอนนี้ ความหมายก็ชัดเจนเป็นอย่างมากนั่นคือจะขับไล่หลี่ฮุ่ยหรานออกจากตำแหน่ง“ไม่ใช่ พวกคุณฟังฉันนะ ความจริงไม่ใช่แบบนี้…”การโต้เถียงที่ไร้เรี่ยวแรงของหลี่ฮุ่ยหรานทว่าเธอมีแ
