Mag-log inShare
บทที่ 73
Kaugnay na kabanata
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 74
หลี่ฮุ่ยหรานทำหน้าบึ้งตึงแล้วพูดว่า “โทษนะ ฉันไม่ชินกับการนอนร่วมเตียงเดียวกันกับคนอื่น” “โธ่ ๆ ๆ......”ถังหว่านทำปากมุ่ยแล้วพูดว่า “ดูรักนวลสงวนตัวมากนะเนี่ย งั้นที่เธอแต่งงานกับหลินเฟิงมาตั้งสามปี คงจะไม่ได้แยกกันนอนหรอกใช่ไหม?”พูดจบ เธอก็นึกบางอย่างขึ้นได้ในทันที“แสดงว่าหลินเฟิงก็ยังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์อยู่สินะ?” “งั้นฉันก็คงเจอสมบัติล้ำค่าจริง ๆ แล้วสิเนี่ย”หลังจากหลี่ฮุ่ยหรานฟังคำพูดของถังหว่านแล้วรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย กัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “เธอคิดมากไปแล้ว” “หลินเฟิงกับฉันนอนด้วยกันตั้งนานแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานรูปคาง ทำหน้าเย้ายวนแล้วพูดว่า “เขาก็ไม่เลวนะ ถ้าเธอมีเวลาก็ลิ้มลองดูสักหน่อยสิ”มุมปากของถังหว่านกระตุกเล็กน้อย สีหน้าที่ดูเย็นชาก็หายวับในทันที ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร มีประสบการณ์มาแล้วก็ยิ่งดี ฉันไม่ค่อยชอบคนที่ไม่เป็นงานด้วยสิ”การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตานั้น ยังคงถูกตาทั้งสองของหลี่ฮุ่ยหรานจับจ้องเอาไว้ แม้ว่าจะไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างตนและหลินเฟิงแต่เมื่อเห็นถังหว่านถูกบีบให้พ่ายแพ้ สีหน้าของหลี่ฮุ่ยหรานก็ยังคงดูภูมิใจอยู่มาก“งั
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 75
หลินเฟิงกลอกตามองบนอย่างหมดคำพูดเล็กน้อย “ผมไม่ได้ทำอะไรลูกสาวคุณทั้งนั้น”จางกุ้ยหลานชี้นิ้วไปที่หลินเฟิงแล้วพูดว่า “ฉันขอเตือนนายไว้นะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูกสาวของฉัน ฉันจะฟ้องนาย” “แม่ พอแล้ว เมื่อคืนหนูกับหลินเฟิงไม่ได้นอนห้องเดียวกัน” หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกรำคาญเล็กน้อยเดิมทีตนเองยังมีคำถามอีกมากมายที่อยากจะถามหลินเฟิงคิดไม่ถึงว่าแม่ของตนจะโผล่ออกมาในเวลานี้ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้ตนก็ทำได้เพียงแค่แล้ว ๆ กันไป“เมื่อวานแกเมามากจนหมดสติไป ใครจะไปรู้ว่าไอ้หมอนี่จะฉวยโอกาสทำอะไรแกหรือเปล่า”จางกุ้ยหลานพูดอย่างไม่ลดราวาศอก “ไป ฉันจะพาแกไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”พูดจบ เธอก็กำลังจะฉุดลากลูกสาวตนเองออกไปหลี่ฮุ่ยหรานหมดคำจะพูดเล็กน้อย ร่างกายตนเองเกิดอะไรขึ้นมีหรือที่ตนจะไม่รู้หลังจากออกจากโรงแรม จางกุ้ยหลานก็เอ่ยว่า “ต่อไปแกติดต่อนายหลินเฟิงคนนั้นให้มันน้อย ๆ หน่อย” “มันจะเกิดผลกระทบไม่ดี ถ้าหวางเส้าหลงมาเห็นเข้า”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างโมโหว่า “หนูกับหวางเส้าหลงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น ถ้าเขามาเห็นแล้วมันจะยังไง?”สำหรับคำพูดของหลินเฟิง เธอคิดว่าดูน่าเชื่อถือกว่ามากไม
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 76
เธอกังวลเรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นระหว่างเขาสองคนโจวเฉินเป็นคนของเธอ และเธอได้รู้เกี่ยวกับความสามารถของหลินเฟิงทั้งหมดจากโจวเฉินแต่แรกแล้วแล้วก็คิดไม่ถึงว่าไอ้หนุ่มนี่ที่ดูธรรมดาจืดชืดจะมีความสามารถแบบนี้ด้วย“แล้วแม่ยังมีอะไรที่ต้องกังวลอีกไหม?” ถังหว่านเอียงศีรษะถาม“ดูเหมือนสิ่งที่ฉันเคยพูดกับแกก่อนหน้านี้ คงไม่เข้าหูแกสักคำเลยสินะ” หลินเสวี่ยเยี่ยนพูดเพราะหวังให้เธอได้ดี“แม่ ตอนนี้หนูก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว บางเรื่องหนูก็รู้ขอบเขตน่า” น้ำเสียงของถังหว่านค่อย ๆ กระด้างขึ้นพอเห็นบรรยากาศแปลก ๆ ภายในห้อง หลินเฟิงก็ลูบจมูกแล้วพูดอย่างอึดอัด “ถ้าไม่มีอะไร ผมขอตัวก่อนนะ”“หยุด” หลินเสวี่ยเยี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาหลินเฟิงค่อย ๆ หมุนตัวกลับมา “คุณน้ายังมีธุระอะไรอีกไหมครับ?” “ฉันมีบางเรื่องอยากจะคุยกับนายหน่อย” หลินเสวี่ยเยี่ยนวางกาแฟในมือลงแล้วพูดช่วงสองสามวันนี้ เธอเองก็ได้สืบภูมิหลังของหลินเฟิงอย่างชัดเจนแล้วด้วยเด็กหนุ่มนี่อาจไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างที่ตนคิดก็ได้ แต่ก็ยังพอให้โอกาสเขาอีกสักครั้งได้“คุณน้า ถ้ามีอะไรจะพูด ก็พูดมาได้ ไม่เป็นไรครับ” “ได้ยินมาว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 77
ถังหว่านพูดอย่างจริงจังว่า "สำหรับเรื่องนี้ ฉันต้องขอโทษนายด้วยจริงๆ""หวังว่านายจะไม่ถือสาอะไรนะ หลังจากนี้อีกหนึ่งปี ไม่ว่าจะยังไง ฉันก็จะโอนหุ้นของบริษัทเภสัชกรรมเจียงโจวให้กับนายอย่างแน่นอน"หลินเฟิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาเห็นร่องรอยของความสับสนและหมดหนทางในดวงตาของถังหว่าน"ดูเหมือนเธอจะไม่เชื่อว่าฉันสามารถเอาชนะตระกูลหรงได้"ถังหว่านถอนหายใจ "อย่าว่าแต่หนึ่งปีเลย ต่อให้จะสิบปีนายก็ทำไม่ได้หรอก""ตระกูลหรงน่ากลัวกว่าที่นายคิดเอาไว้มากนะ"นัยน์ตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ทะลักออกมาหลินเฟิงยิ้มๆ และไม่ได้พูดอะไรออกมา ‘น่ากลัวกว่าที่นายคิดเอาไว้มากนะ’ อย่างนั้นเหรอ?หลังจากบอกลาถังหว่านแล้ว หลินเฟิงก็ลุกขึ้นและกลับไปที่โรงแรมทันทีและทันทีที่เดินออกจากประตูไป เขาก็จามออกมาอย่างแรงสองทีหลินเฟิงสาปแช่ง "ให้ตายเถอะ ไอ้สารเลวคนไหนมาด่าลับหลังฉันแบบนี้?"ในเวลาเดียวกันที่โรงพยาบาลเมืองเจียงโจวหวางเส้าหลงถูกพันด้วยผ้าก๊อซทั้งตัว และนอนเงียบๆ อยู่บนเตียงในโรงพยาบาลเมื่อวานเขาถูกทุบตีอย่างหนักหน่วงจนกระทั่งถึงตอนดึก เขาถึงฟื้นขึ้นมาได้และรู้สึกปวดระบมไปทั้งตัว
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 78
หวางเส้าหลงตกตะลึง จากนั้นก็กลืนน้ำลาย แล้วพูดว่า "ที่แท้ก็เป็นคุณชายเฉินนั่นเอง ต้องขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ""ที่พาตัวนายมา ก็เพราะอยากจะถามอะไรนายสักสองสามข้อน่ะ" เฉินเฟยอวี่เล่นมีดสั้นที่อยู่ในมือหวางเส้าหลงรีบพูดขึ้นมาว่า "เชิญคุณชายเฉินถามมาได้เลยครับ ผมยินดีบอกคุณทุกอย่าง""คนที่ชื่อหลินเฟิงนั่นฆ่าพี่น้องของเรา ฉันมาที่นี่เพื่อล้างแค้นโดยเฉพาะ"เฉินเฟยอวี่พูดอย่างสงบ "นายบอกฉันมาดีๆว่า หลินเฟิงนั่นเป็นใคร อยู่ที่ไหน บอกทุกอย่างให้ละเอียด""หากกล้าที่จะพูดโกหก..."เฉินเฟยอวี่เหลือบมองไปที่โต๊ะและเสียง "ปัง" ก็ได้ดังขึ้นมาแค่การกระแทกเพียงครั้งเดียวก็ทำให้โต๊ะหักเป็นสองท่อนได้แล้วหวางเส้าหลงตกใจจนตัวสั่น แต่หัวใจกลับเต็มไปด้วยความสุขเขากำลังคิดหนักว่าจะจัดการกับหลินเฟิงอย่างไรดี นี่มันเหมือนกับการอยากนอนหลับ และมีคนเอาหมอนมาให้อย่างไงอย่างงั้น"คุณชายเฉินวางใจได้ ผมไม่มีอะไรปิดบังอย่างแน่นอน""หลินเฟิงคนนี้เคยเป็นอดีตสามีของหลี่ฮุ่ยหราน ไม่เท่าไหร่เลยครับ แค่มีทักษะอยู่บ้างก็แค่นั้น หลังจากที่หย่ากับหลี่ฮุ่ยหรานแล้ว เขาก็ไปปีนป่ายกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอีก…""ส่วน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 79
จางกุ้ยหลานรีบมองไปที่หวางเส้าหลง พร้อมกับพูดขอร้องว่า "คุณชายหวางคะ คุณชายรีบพูดอธิบายแทนเราหน่อยสิคะ การตายของหลอเฟนหู่ ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลยนะคะ""คุณชายเป็นคนฆ่าหลอเฟนหู่ไม่ใช่หรือคะ?"หลี่เหวินเชาก็พูดขึ้นมาว่า "จริงด้วยครับคุณชายหวาง คุณยังรู้จักคนในจวนผู้ว่าราชการไม่ใช่เหรอ? พวกเขามีอะไรที่น่ากลัวขนาดนั้น?""ฮ่าฮ่าฮ่า......"ในเมื่อเรื่องราวมาถึงขนาดนี้แล้ว หวางเส้าหลงก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไปและเขาก็หัวเราะเสียงดัง พร้อมกับพูดว่า "บอกว่าตระกูลหลี่ปัญหาอ่อน พวกคุณก็ยังไม่เชื่อ""ถ้าฉันสามารถเรียกคนของจวนผู้ว่าราชการมาได้ งั้นเจียงโจวก็เป็นอาณาเขตของฉันทั้งหมดแล้วล่ะ""อะไรนะ? คุณไม่ได้เป็นคนเรียกคนของจวนผู้ว่าราชการมาหรอกเหรอ?"จางกุ้ยหลานตกตะลึง เพราะเธอคิดเสมอว่าหวางเส้าหลงเป็นคนสำคัญในจวนผู้ว่าราชการและนั่นก็เป็นสาเหตุที่หลอเฟนหู่ถูกตัดสิน"ในเมื่อคุณไม่ได้เรียกมา แล้วจะเป็นใครไปได้ล่ะ?"หวางเส้าหลงสาปแช่ง "ฉันจะไปรู้ได้อย่างไร?"หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้ว "หวางเส้าหลง แล้วยาอมตะเลือดราชันย์ที่คุณให้คุณปู่ของฉันเป็นของแท้หรือเปล่า?""นั่นเป็นเพียงอาหารเสริมเพื่อสุขภาพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 80
เสียงกรีดร้องและเสียงร่ำไห้ดังสนั่นไปทั่วทั้งห้องทำงานจางกุ้ยหลานยิ่งทนไม่ไหว และรีบเบนหน้าหนีไปทางอื่นหลี่ฮุ่ยหรานเหงื่อไหลท่วมตัว และหายใจอย่างหนักหน่วงดวงตาที่เดิมทีใสราวกับหยดน้ำ ในขณะนี้กลับถูกม่านหมอกมาปกคลุมเอาไว้และใบหน้าที่เธอแสนจะภาคภูมิใจนี้ก็ได้สลายหายไปตลอดกาล"จะพูดหรือไม่พูด?" เฉินเฟยอวี่ไม่ได้ออมมือหรือสงสารเธอเลยแม้แต่น้อยและมีดพกก็ถูกวางแนบแก้มอีกข้างของเธออีกครั้งแต่ทว่าในครั้งนี้ ดวงตาของหลี่ฮุ่ยหรานไร้ซึ่งความรู้สึก และมันดูว่างเปล่าเป็นอย่างมากและปราศจากสีสันใดๆเฉินเฟยอวี่ขมวดคิ้ว เขารู้ว่า หัวใจของผู้หญิงคนนี้ได้ตายไปเสียแล้วไม่ว่าเขาจะถามสักเท่าไหร่ เธอก็ไม่ตอบอะไรกลับมาทั้งนั้นจากนั้นเขาจึงหันไปหาจางกุ้ยหลานที่ขี้ขลาดตาขาวอีกครั้ง"คุณชาย...คุณชายเฉินคะ ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะ..."เฉินเฟยอวี่วางมีดพกไปที่แก้มของเธออย่างชำนาญ"ยังเป็นคำถามเดิม ฉันไม่อยากจะถามซ้ำเป็นครั้งที่สอง"ตัวของจางกุ้ยหลานสั่นสะท้านราวกับตะแกรงร่อนและเธอก็กลัวจนของเหลวเหล่านั้นทะลักออกมาเต็มพื้นเฉินเฟยอวี่กำลังจะลงมือแต่จางกุ้ยหลานก็ได้ตะโกนอย่างสุดกำลังว่า "
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 81
ประตูของห้องพักถูกเปิดออกมาอย่างเงียบๆชายชุดดำสองคนเดินย่องเข้ามาอย่างเงียบเชียบสภาพแวดล้อมที่สลัว ทำให้ทั้งสองหรี่ตาลงเล็กน้อย"ปัง"และในเวลานี้ เสียงดังสนั่นก็ได้กระแทกเข้ามาที่ใบหูหลินเฟิงแตะไปที่ตัวของหนึ่งในชายชุดดำโดยที่แรงกระแทกนั้น มันหนักหน่วงราวกับรถบรรทุกขนาดใหญ่ส่วนชายชุดดำที่อยู่ข้างหลังก็หยุดชะงัก และรู้สึกว่ากระดูกสันหลังของตัวเองต้องหักแล้วแน่ๆและชายคนนั้นก็หมดสติไปอย่างสิ้นเชิง"แม่งเอ๊ย"ชายชุดดำอีกคนตะคอกออกมาด้วยความโกรธจากนั้นก็ดึงมีดเหล็กออกมาทันทีและพุ่งไปที่แหล่งกำเนิดเสียงอย่างรวดเร็วโดยที่ความรวดเร็วของคนคนนี้ สามารถเกิดเป็นกระแสลมได้ใบหูของหลินเฟิงขยับเล็กน้อย และเขาก็ตัดสินทิศทางการโจมตีของคู่ต่อสู้ทันทีตามเสียงลมใบมีดแหลมคมแฉลบไปด้านข้างเพียงเล็กน้อย และพอที่จะเคลื่อนผ่านเส้นผมของเขาได้จากนั้นเขาก็กำหมัดเอาไว้แน่น และชกออกไปเหมือนปืนใหญ่ถูกดีดออกจากลำกล้อง"ปัง"จู่ๆ ชายชุดดำนั้นก็ลอยออกไปทันทีเลือดสดๆได้ถูกพ่นออกมา และหน้าอกของเขาก็ยุบเป็นหลุมอย่างกะทันหันแล้วก็ลอยไปกระทบกับกำแพงอย่างแรง"แก......"ชายชุดดำเพียงคนเดีย
Pinakabagong kabanata
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1532
“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1531
“เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1530
“ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1529
“สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1528
ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1527
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1526
“เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1525
หลังจากตัดสินใจที่จะเปิดเผยแผนการของจวงฉุน ความภาคภูมิใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉ“คุณอิ่นนั่วเจีย คุณยังจำผู้ชายที่ชื่อจวงฉุนเมื่อครู่นี้ได้ไหมครับ?”“จวงฉุน?”อิ่นนั่วเจียพยักหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอนแค่เธอจ้องมองเขาก็รู้ว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อเธอถึงขั้นที่ภายหลังยังสารภาพโดยตรง ไม่ได้เสแสร้งแล้วเขากล่าวว่าอยากตรวจร่างกาย เพื่อตรวจสอบว่าเป็นของธรรมชาติหรือของเทียมแค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกอยากอ้วกทำไมถึงได้มีคนไร้ยางอายแบบนี้นะ“มีอะไรเหรอคะเถ้าแก่เริ่น เขาจะทำร้ายฉันเหรอ?”อิ่นนั่วเจียข่มความคลื่นไส้ในใจและยื่นหน้าเข้าไปถาม"ถูกต้องครับ"เริ่นโหย่วไฉถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า:"ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน!"“จวงฉุนคนนี้เป็นสมาชิกของตระกูลหลง แต่เขาเป็นแค่ลูกสมุนเท่านั้น เป็นแค่ตัวประกอง”“ครั้งนี้เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลงมาด้วยหลายคน ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออย่างลับๆ ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียต่างจ้องมองเขา เริ่นโหย่วไฉพิจารณาคำพูดของเขาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า:“กระดุมที่คุณเอาออก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1524
เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียก็ตกตะลึงเล็กน้อยเธอในฐานะซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แม้จะพิถีพิถันมากในการเลือกและออกแบบชุดของเธอ แต่โรงงานเล็กๆ แบบนี้กลับกล้าที่จะเรียกร้องเงินจำนวนมหาศาล ถึงยี่สิบห้าล้านบาทเรื่องนี้มันเกินเหตุไปหน่อยแล้วเงินยี่สิบห้าล้านบาทสำหรับอิ่นนั่วเจียไม่ใช่จำนวนเงินที่มากนัก แต่เอาเงินให้คนแบบนี้ ในใจของอิ่นนั่วเจียรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นักเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียตกตะลึง เริ่นโหย่วไฉก็ไม่ได้อุบอิบแต่พูดอย่างจริงจังว่า:“เชื่อผมเถอะครับ คุณอิ่นนั่วเจีย เวลาของคุณเหลือไม่มากแล้ว มีแต่คุณยอมทำข้อตกลงกับผมเท่านั้น คุณจึงจะหนีจากอันตรายได้”"ฉัน......"ขณะที่อิ่นนั่วเจียกำลังแสดงท่าทีลังเลว่าจะจ่ายเงินยี่สิบห้าล้าน หลินเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้า“ผมตกลงแทนของคุณอิ่นนั่วเจีย”หลินเฟิงหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เขียนตัวเลขยี่สิบห้าล้านด้วยปากกาในห้องทำงานของเขาต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ จากนั้นส่งให้เริ่นโหย่วไฉอย่างเบามือ“ดี...ดีๆๆ”เริ่นโหย่วไฉหยิบเช็คขึ้นมาแล้วตรวจดู เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นของปลอม ใบหน้าของเขามีความสุขทันใด และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยคว
