Share

บทที่ 657

Author: เสี่ยวฉู่
“......”

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาที่ร้อนใจของโอวหยางชิ่ง หลินเฟิงเงียบขรึมอยู่ครู่หนึ่ง

สุดท้ายเขาก็ส่ายหน้า

“เกรงว่าจะสายไปแล้ว”

“ผมดูแล้วลูกชายเจ้าสำนักของพวกคุณดูไม่เหมือนคนที่มีเหตุมีผล ต่อให้คุณกลับไป เกรงว่าก็ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของสำนักเสินฉือได้”

หลินเฟิงหยุดชะงัก และเหลือบมองโอวหยางชิ่งที่อ่อนแอไม่แข็งแรง: “ยิ่งกว่านั้นตอนนี้พ่อของคุณเสียชีวิตไปแล้ว คุณไม่มีประโยชน์ใด ๆ ต่อสำนักเสินฉืออีกแล้ว”

“เทียบกับการฟังคุณ ที่จะไปแก้แค้นตระกูลเซี่ยง”

“ไม่สู้ถือโอกาสกำจัดผม แบบนั้นมีผลประโยชน์มากที่สุดแล้ว”

การวิเคราะห์ของหลินเฟิงทำให้สีหน้าของโอวหยางชิ่งเผยความซีดเซียวของความสิ้นหวังออกมา

เพราะเธอรู้ว่า หลินเฟิงพูดถูกทั้งหมด

ก่อนหน้านี้หลังจากที่ตันเถียนของโอวหยางชิ่งถูกทำลาย สองพ่อลูกก็รู้แล้วว่าสำนักเสินฉือไม่มีที่สำหรับพวกเขาสองคนพ่อลูกอีกแล้ว

เขาเขากลับสำนักเสินฉือ ก็เพียงเพราะอยากจะรวบรวมพรรคพวกเก่า พึ่งพาอำนาจและเอาเงินในส่วนของตัวเองกลับมา

จากนั้นก็หนีไปให้ไกล

และตอนนี้ โอวหยางป๋อตายไปแล้ว กองกำลังภายในสำนักที่เป็นฝ่ายของเขาก็พังยับเยิน

เธอกลับไปตอนนี้ อาจจะไม่มีประ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 658

    “คุณไม่ต้องสนฉัน ถ้าหากพวกเขาจะฆ่า งั้นก็ให้พวกเขาฆ่าฉันซะเลย”เมื่อเห็นโอวหยางชิ่งดื้อรั้นขนาดนี้ หลินเฟิงก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ขึ้นรถเถอะ”หลินเฟิงเห็นโอวหยางชิ่งลากขาของตัวเอง เปิดประตูรถด้วยท่าทางโซเซ สุดท้ายก็คลานขึ้นรถด้วยท่าทางน่าไม่น่าดูนักเห็นได้ชัดว่าถึงแม้ฤทธิ์ยาอมตะเลือดราชันย์ของหลินเฟิงล้ำเลิศ แต่ระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งคืน ยังไม่สามารถฟื้นฟูบาดแผลของเธอได้ อย่างมากก็แค่บรรเทาอาการเท่านั้นเกรงว่าเมื่อถูกเธอขยับเขยื้อนแบบนี้ บาดแผลที่เดิมทียังไม่สมานก็ฉีกออกอีกแล้วโอวหยางชิ่งนั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับทั้งแบบนี้ต่อให้เลือดไหลลงจากขาของเธอและหยดลงบนที่นั่งในรถ เธอเพียงแค่จ้องมองไปข้างหน้า และไม่พูดอะไร“ติ๊งกริ่งกริ่ง”โทรศัพท์มือถือของหลินเฟิงเสียงดังขึ้นเมื่อรับสายนั่นก็คือสายของจางเจียหนิง“หลินเฟิง คุณ...คุณเห็นเด็กสาวคนนั้นเมื่อคืนนี้ไหม? เมื่อคืนฉันนอนหลับไป ผลปรากฏว่าเมื่อตื่นมาเธอก็หายไปแล้ว!”“บาดแผลบนตัวของเธอรุนแรงมาก กระดูกก็ยังไม่เข้าที่ เธอก็หนีออกไปแบบนี้ ฉันกลัวว่า...”ฟลินเฟิงฟังคำพูดที่เป็นกังวลของจางเจียหนิงไปด้วย แ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 659

    “เข็มเก้าวิญญาณตามล่าพลังหยาง!”หลินเฟิงใช้ชี่แท้ฆ่าเชื้อเข็มเงินในมือชี้แท้ที่แตกต่างกันทั้งเก้าถูกปล่อยออกจากปลายนิ้วของหลินเฟิงและกลายเป็นเส้นไหมโปรงใส พันรอบเข็มเอาไว้จากนั้นหลินเฟิงเพ่งเล็งไปที่จุดฝังเข็มบนตัวโอวหยางชิ่ง ใช้สมาธิจดจ่อไปที่ด้านนอกผิวหนัง เข็มเงินเล่นหนึ่งแทงไปที่ท้องน้อยของโอวหยางชิ่งช้า ๆ“อ๊ะ!”โอวหยางชิ่งถอนหายใจเบา ๆ และส่งเสียงครางที่ทำให้คนเกิดจินตนาการออกมา“อดทนไว้”หลินเฟิงมีเหงื่อหยดหนึ่งไหลออกมาจากตรงหน้าผากอย่างหาได้ยากเข็มเก้าวิญญาณตามล่าพลังหยางหลินเฟิงเคยอ่านจากในตำราต้องห้ามภายในสำนักเสวียนเทียน ไม่เคยใช้จริงสักครั้งวิชาเข็มชุดหนึ่งถูกฝังลงไปต่อให้บาดแผลร้ายแรงแค่ไหนก็สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างไว บาดแผลจะสมานอย่างรวดเร็ว เป็นความเหลือเชื่ออย่างมากแต่เข็มเก้าวิญญาณตามล่าพลังหยางไม่ใช่วิธีการฝังเข็มที่กำจัดโรคภัยอย่างก่อนหน้านี้กลับกัน เข็มเก้าวิญญาณตามล่าพลังหยางนี้กลับเป็นวิชาฝังเข็มที่อยู่ขั้นขีดสุด และจะสูญเสียศักยภาพของร่างกายถึงแม้จะสามารถสมานบาดแผลได้อย่างรวดเร็วแต่ก็เทียบเท่ากับการสูญเสียศักยภาพและกำลังพื้นฐานของร่างกายม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 660

    หลินเฟิงไม่ได้หันหน้ากลับ และเดินออกจากห้องไปทั้งแบบนี้ใครจะไปรู้ว่าผลักประตูออกไป ที่หน้าประตูกลับมีคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่คนเหล่านี้มีผู้ชายมีผู้หญิง ทุกคนเผยสีหน้าที่รู้กันออกมา“สหาย เมื่อครู่นายเจ๋งมากจริง ๆ!”“จริงด้วย สหายใช้ยายี่ห้ออะไร แนะนำพวกเราหน่อยได้ไหม?”หลินเฟิงชะงักงันอยู่กับที่ผ่านไปครู่หนึ่งถึงได้ตั้งตัวกลับมาได้ ผู้ชายสองคนที่ขยับเข้ามาใกล้หมายความว่าอย่างไรโรงแรมนี้ไม่ใหญ่ ฉนวนกันเสียงไม่ดีดูท่าเมื่อครู่เสียงของโอวหยางชิ่งดังไปทั่วทั้งโรงแรม นี่ถึงได้ทำให้คนเข้าใจผิด“สุดหล่อ รู้จักกันหน่อยไหม?”ผู้หญิงสองคนที่ห่อผ้าขนหนู โปรยเสน่ห์แพรวพราวขวางทางหลินเฟิงเอาไว้ และทอดสายตาไปทางหลินเฟิง“ขอโทษด้วย ผมไม่สน”หลินเฟิงเดินอ้อมทั้งสองคน และหันหน้าเดินออกไป“เอ๊ะ สหาย ตกลงว่าใช้ยาอะไรกัน บอกกับพวกเราหน่อยสิ...”ผู้ชายสองคนที่อยู่ด้านหลังรีบตามมาโอวหยางชิ่งที่อยู่ในห้องมองดูรอยเลือดที่อยู่บนผ้าปูที่นอน เธอก็ได้ยินความเข้าใจผิดที่มีต่อหลินเฟิงแล้วเพียงแต่เธอไม่เพียงไม่รู้สึกโมโห กลับยังเผยความอับอายออกมาเล็กน้อยรอยเลือดที่อยู่บนเตียง ถึงขั้นที่ทำให้เธอใ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 661

    หลีกเลี่ยงผู้คุ้มกัน คลำทางไปถึงหลังเขา เรื่องนี้สำหรับโอวหยางชิ่งนั้นง่ายดายอย่างมากทั้งสองคนแยกทางกันปฏิบัติการหลินเฟิงกลับมาดึงดูดความสนใจของคนชั้นสูงของสำนักเสินฉือเขาก้าวเข้าสู่ประตูภูเขาหลินเฟิงก็เห็นป้ายที่มีพลังอำนาจตรงขั้นบันได ตัวอักษร “สำนักเสินฉือ” ที่เขียนอยู่ด้านบนนั้นมีชีวิตชีวาและกระฉับกระเฉงมีพลังสำนักอายุร้อยปี ไม่ธรรมดาจริง ๆลูกศิษย์สำนักเสินฉือที่เฝ้าประตูสำนัก หลังจากเห็นหลินเฟิงปรากฏตัวขึ้น ก็ทำหน้าเคร่งขรึมแล้วพูดขึ้น: “ใครกัน?”“หลินเฟิงเมืองเจียงโจว”หลินเฟิงพูดออกมา ทำให้สีหน้าของลูกศิษย์กลุ่มหนึ่งเปลี่ยนไปอย่างมากทันทีลูกศิษย์ที่เฝ้าประตูรีบล้อมรอบหลินเฟิงและพร้อมรบลูกศิษย์คนหนึ่งที่เป็นส่วนเกินออกมากลับพุ่งเข้าไปรายงานภายในสำนักอย่างรวดเร็วผ่านไปครู่หนึ่งโอวหยางหมิงพาผู้อาวุโสของสำนักเสินฉือกลุ่มหนึ่งตามมาพวกเขายืนอยู่ตรงที่ขั้นบันได จากนั้นมองเหยียดหลินเฟิง สีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและหยิ่งยโส“ไม่เลวไม่เลว หลินเฟิง คุณนี่มันเจ๋งจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าจะมาตายถึงที่”โอวหยางหมิงสวมชุดสูทสีขาว หลังจากเห็นหลินเฟิงเขาก็ปรบมือและหัวเรา

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 662

    หลินเฟิงคืนคำที่โอวหยางพูดกลับไปให้โอวหยางหมิง“ตอนนี้ปล่อยคนที่คุณจับมาไปซะ ไม่อย่างนั้น...ตาย!”เมื่อเผชิญหน้ากับการข่มขู่ของหลินเฟิง สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสองท่านของสำนักเสินฉือเปลี่ยนไปอย่างมากแต่โอวหยางหมิงกลับไม่ได้ร้อนรนแม้แต่นิดเหมือนกับคาดเดาไว้ได้แล้วว่าหลินเฟิงจะลงมือ และก็รู้ตั้งนานแล้วว่าหลินเฟิงจะข่มขู่แบบนี้ถึงขั้นที่เขาไม่ได้ดิ้นรนและต่อต้านด้วยซ้ำ ปล่อยให้หลินเฟิงจับเอาไว้แบบนี้อย่างว่าง่าย“อย่าขยับ!”โอวหยางหมิงเห็นผู้อาวุโสทั้งสองคนจะออกมาช่วยเขาไว้ จึงตะโกนห้ามการกระทำของพวกเขาไว้โดยตรงและเคลื่อนสายตาออกไป จากนั้นมองหลินเฟิงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม: “มาเถอะ ลงมือเถอะ ฆ่าฉันเลย”“อะไร?”เห็นโอวหยางหมิงไม่กลัวถึงขนาดนี้ หลินเฟิงก็เงียบสงัดเล็กน้อย“อย่าประหลาดใจขนาดนี้”โอวหยางหมิงหลุดขำออกมา: “หลินเฟิง ถ้าหากคุณมีความกล้านี้จริง ๆ ก็ฆ่าผมซะตรงนี้เลย แต่ผลที่ตามมาคุณต้องคิดให้ดีนะ”“ฆ่าผม งั้นคนรักพวกนั้นที่ถูกผมจับตัวเอาไว้ ก็หนีออกไปไม่ได้สักคน ผมตาย พวกเธอก็ไม่มีทางรอดไปได้”“มาเถอะ ลงมือเถอะ”โอวหยางหมิงพูดด้วยสีหน้ามั่นคงมั่นใจ หลินเฟิงอยากทำแต่ก็ไม

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 663

    ท่าทางของโอวหยางหมิงในตอนนี้กำเริบเสิบสานอย่างมากพูดได้ว่าเหมือนตั้งใจยั่วโมโหหลินเฟิง“วันนี้บังเอิญมีแขกผู้มีเกียรติท่านหนึ่ง มาจากเมืองจิง จะพูดอย่างไรดีล่ะ สำนักเสินฉือของผมไม่สามารถล่วงเกินได้”โอวหยางหมิงส่ายหน้าด้วยความเสแสร้งแล้วพูดว่า: “แต่แขกผู้มีเกียรตินั้นหน้าตาสวยมาก อีกทั้งอำนาจแข็งแกร่งอย่างมาก หากผมขืนใจ อาจจะทำให้เธอฆ่าผมได้โดยตรง”“ดังนั้นผมต้องการยอดฝีมือที่ไม่กลัวฟ้า ไม่กลัวดิน”“ทางที่ดีที่สุดก็เป็นยอดฝีมือที่ไม่เกี่ยวข้องกับสำนักเสินฉือ มาช่วยผมจัดการเธอ อ่อ ใช่แล้ว จัดการในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าจะให้คุณฆ่าเธอทิ้งซะ แต่แค่ทำให้เธอพิการ ทางที่ดีที่สุดคือทำให้สลบไป”“จากนั้นมอบให้ผมก็พอแล้ว”โอวหยางหมิงเดินวนรอบหลินเฟิง จากนั้นประคองใบหน้าของหลินเฟิงเอาไว้ และตบไหล่ของเขาแล้วพูดว่า: “เรื่องนี้ต้องรบกวนคุณแล้ว คุณหลินเฟิง!”“วางใจเถอะ เพียงแค่คุณทำเรื่องนี้สำเร็จ ผมจะต้อง...จุ๊จุ๊ ปล่อยยอดฝีมือที่เก่งกาจอย่างคุณไปแบบนี้ก็น่าเสียดายเล็กน้อยนะโอวหยางหมิงเปลี่ยนคำพูด: “งั้นเอาอย่างนี้ ผมปล่อยไปคนหนึ่ง คุณเลือกตามใจชอบ”“ห้าคน คุณทำธุระให้ผมห้าเรื่อง”“หลัง

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 664

    ออร่าไม่ธรรมดา ผิวพรรณขาวผ่อง ฝ่ามือใสเหมือนกับหยกขาว วางอยู่บนเข่า เธอกำลังจ้องมองโอวหยางหมิงโดยไม่พูดไม่จา“นายน้อยโอวหยาง ฉันจำได้ว่าคนที่ฉันนัดพบน่าจะเป็นเจ้าสำนักของพวกคุณถึงจะถูก หรือว่าเจ้าสำนักรังเกียจเจ้าแห่งพันธมิตรบู๊อย่างฉัน?”“จึงไม่ยอมมาพบหน้า?”ถึงแม้จะไม่ธรรมดา แต่คำพูดของสาวผู้นี้อวดดีอย่างมากเสียงของเธอเป็นเหมือนกับน้ำพุที่หวานสดชื่นดังติ๋ง ๆ แต่คำพูดเย็นชาควบคู่กับเสียงที่เยือกเย็น ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของโอวหยางหมิงแข็งทื่อทันที“ใช่ที่ไหนกันล่ะครับ” โอวหยางหมิงฝืนยิ้มออกมา: “คุณพ่อของผมฝึกบู๊อยู่ที่หลังเขาอยู่ตลอด ช่วงนี้ร่างกายเป็นเพราะเกิดความผิดพลาดจากการฝึกบู๊ จึงกำลังบำรุงรักษาตัวอยู่”“จึงมีผมที่มีอำนาจรับผิดชอบกิจธุระเล็กใหญ่ของสำนักเสินฉือของพวกเรา”“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็ค่อยมาเยี่ยนเยียนใหม่ในวันหน้า”ขณะพูดผู้หญิงคนนี้ก็จะลุกขึ้นเดินออกไปโอวหยางหมิงกลับรีบห้ามเอาไว้และยิ้มเข้าสู้: “เจ้าแห่งพันธมิตรบู๊ ถึงแม้คุณพ่อจะร่างกายไม่สบาย แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าภายในสำนักเสินฉือไม่มียอดฝีมือให้พึ่งพา”“หือ?”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผู้หญิงฝีเท้าห

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 665

    “ฮ่าฮ่าฮ่า....”โอวหยางหมิงเดินเข้ามาโอบไหล่หลินเฟิงและยิ้มพูด: “ ผู้นำกลุ่มพันธมิตรหยินหลิง คนนี้คือเพื่อนของผม ชื่อหลินเฟิง”“หลินเฟิง?!”เมื่อได้ยินชื่อนี้ ในดวงตาที่เย็นชาของผู้นำกลุ่มพันธมิตรระฆังเงินจู่ก็มีความสับสนและความคิดถึงแวบผ่านแต่เพียงชั่วครู่ เธอก็กลับมาเย็นชาอีกครั้ง“เป็นไปไม่ได้”หยินหลิงส่ายหน้าเล็กน้อย ปฏิเสธความคิดของตัวเองในใจครั้งนี้เธอกลับมาที่หัวตง ก็เพื่อจะมาหาคนที่ชื่อหลินเฟิงหรือจะพูดว่าไม่ได้ชื่อหลินเฟิง แต่ชื่อหลินชิงเสวียนหลินชิงเสวียนเป็นลูกชายของราชาหลินแห่งตอนใต้ ได้ยินมาว่าช่วงนี้เขาได้ดิบได้ดีในเมืองเจียงโจว และที่สำคัญกว่านั้นคือ... เธอมาที่นี่ก็เพื่อจะเจอหน้ากับหลินชิงเสวียนสักครั้งเพื่อจะอธิบายกับเขาให้ชัดเจนยกเลิกการหมั้นหมายที่ถูกพ่อแม่บังคับในตอนเด็กที่ยังไม่รู้เรื่องอะไรถึงแม้ว่าคนผู้นี้จะชื่อหลิงเฟิง แต่หลินชิงเสวียนก็ไม่ควรอยู่ที่หนานโจวในตอนนี้ ยิ่งไม่มีทางมีความสัมพันธ์ใด ๆกับสำนักเสินฉือสำนักเสินฉือก็เป็นสำนักเล็ก ๆที่อยู่ห่างไกลออกไปจากตัวเมืองหลินชิงเสวียนที่สง่างาม ลูกชายของราชาหลินแห่งตอนใต้ จะเรียกพี่เรียกน้องก

Latest chapter

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1496

    “ถูกต้องแล้ว”อวี๋จื่อเสวียนพยักหน้าเหมือนลูกไก่จิกข้าว เธอวางสองมือลงบนประตูรถสปอร์ตของผู้หญิงคนนั้นแล้วขมวดคิ้วถาม:“คุณซุน ฉันได้ยินมาว่าฟางเลี่ยงป่วย? เขาเป็นยังไงบ้าง? อาการหนักหรือเปล่าคะ?”"เขา......"หญิงสาวลากเสียงยาว สีหน้าลังเลหลังจากนั้นครู่หนึ่ง ก็ฝืนยิ้มแล้วพูดว่า:“เขาสบายดี แค่เป็นหวัดเล็กน้อยในช่วงนี้ และลุกจากเตียงไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถพบใครได้ในตอนนี้”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง…”อวี๋จื่อเสวียนดูผิดหวังเล็กน้อยแล้วจึงถามว่า:“แล้วเมื่อไหร่เขาจะดีขึ้น?”"เมื่อไร......"หญิงผู้นั้นพูดคลุมเครือเล็กน้อย แต่หลินเฟิงก็ยืนขึ้นในขณะนี้เขาเปิดโปงคำโกหกของหญิงคนดังกล่าวโดยตรง หยิบอาหารเสริมที่เธอวางไว้บนเบาะผู้โดยสารขึ้นมาแล้วพูดว่า:“ยาเหล่านี้เป็นยาจีนที่จดสิทธิบัตร ซึ่งใช้เพื่อเติมพลังชี่และสร้างเลือด และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอาการหวัดแต่อย่างใด”“อ๊ะ?!”เมื่อหญิงสาวได้ยินว่าหลินเฟิงเป็นผู้เชี่ยวชาญ เธอหน้าซีดและโบกมือเพื่ออธิบายว่า:“ไม่ ไม่ ไม่ ยาพวกนี้เขาสั่งให้ฉัน ช่วงนี้ฉันก็ป่วย ดังนั้น...”“ไม่จำเป็นต้องอธิบายครับคุณซัน”หลินเฟิงพิงประตูรถแล้ว

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1495

    “อ่อ เอ่อ...ก็จริงแฮะ”อวี๋จื่อเสวียนเป็นเพราะโมโหจนหน้ามืด เธอเกาหัวอย่างเก้ๆ กังๆ แล้วพูดด้วยความโกรธเคืองว่า:"แม่มดแก่ที่เพิ่งบอกให้ฉันไสออกไป ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!"ในขณะที่พูดอย่างนั้น อวี๋จื่อเสวียนก็เตะประตูเหล็กอย่างแรงอีกครั้ง"สามหาว!"ขณะที่อวี๋จื่อเสวียนกำลังตะโกนและด่าทอที่ประตูเหล็ก รถเก๋งลินคอล์นสีขาวเงินคันหนึ่งก็หยุดลงข้างๆ อวี๋จื่อเสวียนชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าสี่เหลี่ยมเดินลงมาจากเบาะหลังรถและตะโกนใส่อวี๋จื่อเสวียน“นี่เป็นสมบัติของตระกูลซุนของฉัน พวกเธอเป็นใคร กล้าทำตามอำเภอใจแบบนี้ที่นี่ได้อย่างไร!”“หึ แล้วคุณเป็นใคร?”อวี๋จื่อเสวียนหยุดเตะประตูและหันไปมองชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าเหลี่ยมด้วยความดูถูก“ท่านนี้คือคุณซุนหยวนเหว่ยจากตระกูลซุน ประธานบริษัทการค้าเทียนเหว่ย พวกเธอเป็นใครกัน กล้ามาก่เอเรื่องที่บ้านคุณซุนได้ยังไง!”คนขับรถรีบเข้าไปปกป้องซุนหยวนเหว่ยที่อยู่ด้านหลังเขา และตะโกนใส่อวี๋จื่อเสวียนและหลินเฟิง“ซุนหยวนเหว่ย คนกระจอกอะไรกัน ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย”คำพูดของอวี๋จื่อเสวียนทำให้ความดันโลหิตของชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าสี่เหลี่ยมพุ่งสูงขึ้นไม่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1494

    อวี๋จื่อเสวียนที่ยืนเท้าเอวอยู่ข้างรถสปอร์ต จ้องมองหลินเฟิงด้วยสีหน้าไม่พอใจเห็นได้ชัดว่าอยากจะเร่งให้หลินเฟิงออกจากสถานที่ที่เฮงซวยแห่งนี้โดยเร็วที่สุดแต่ทว่าหลังจากที่ลังเลเล็กน้อย หลินเฟิงก็ส่ายหน้าไปทางอวี๋จื่อเสวียนอย่างช้าๆ“ฉันเกรงว่าเพื่อนสมัยเด็กของเธอไม่ใช่ไม่อยากเจอเธอ”"อะไรนะ?"อวี๋จื่อเสวียนเบิกตากว้างและหัวเราะเยาะ:“ถ้าเขาไม่ได้ไม่อยากพบฉัน แล้วทำไมเขาถึงไม่กล้าตอบอินเตอร์คอมตอนนี้ล่ะ? อาจารย์หลิน ฉันรู้ว่าคุณต้องการปลอบใจฉัน แต่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้…”"ฉันพูดจริงนะ"หลินเฟิงยืนอยู่ที่นั่น มองดูรถหรูหายเข้าไปในโรงรถ จากนั้นลูบคางของเขาแล้วพูดว่า:“ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเจอเธอ แต่เขาไม่สามารถเจอเธอได้”“เธอลืมสิ่งที่แม่บ้านคนนั้นพูดไปแล้วหรือ?”"อะไร?"ความสงสัยปรากฏบนใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนเรื่องนี้เองเผยให้เห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาด แม้ว่าเธอจะสับสนมาก แต่ความโกรธของเธอก็ยังส่งผลต่อการตัดสินใจของเธอและเธอไม่ต้องการเสียเวลาของหลินเฟิง“คนรับใช้คนนั้นบอกว่าเพื่อนสมัยเด็กของคุณไม่สะดวกที่จะพบปะผู้คน ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเจอ แต่ไม่สะดวกต่างหาก เธอเข้าใจที่ฉ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1493

    หญิงวัยกลางคนกล่าวอย่างเย็นชา:“ฉันขอย้ำอีกครั้งว่า ฟางเลี่ยงไม่ต้องการพบใครในตอนนี้ รวมถึงเพื่อนสมัยเด็กของเขาด้วย ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!”ใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองทันทีเมื่อเขาถูกปฏิเสธ“ไอ้เวรเอ๊ย!”อวี๋จื่อเสวียนพับแขนเสื้อขึ้น ชี้ไปที่อินเตอร์คอมแล้วสาปแช่ง:“ฟางเลี่ยง นายออกมาเลยนะ เจ้าถั่วงอก แต่งงานเข้าตระกูลร่ำรวยแล้วจะกล้ารับฉันเป็นเพื่อนสมัยเด็กของนายอีกเหรอ!”“ยังมีคุณ มนุษย์ป้าที่พูดจาหยาบคาย คุณเป็นอะไรกับฟางเลี่ยง? ถึงกล้าให้ฉันไสหัวไป?”เห็นได้ชัดว่าการดุของอวี๋จื่อเสวียนทำให้หญิงวัยกลางคนที่อยู่ปลายสายอินเตอร์คอมตั้งตัวไม่ทันเธอตอบกลับอย่างเย็นชาทันที:“ฉันคือคนรับใช้ของตระกูลซุน นังหนู ฉันเตือนเธอให้รีบไสหัวไปเร็วๆ เลย เธอกล้าพูดจาไม่เกรงใจที่นี่อีก รอนายท่านกับคุณนายกลับมา เธอต้องเจอดีแน่!”“ที่แท้ก็คนรับใช้นี่เอง”อวี๋จื่อเสวียนถูกทำให้โมโหจนหัวเราะ คนรับใช้คนหนึ่งกล้าตะโกนใส่เธอ ให้เธอไสหัวไป?เขาเห็นตัวเองเป็นคนสำคัญอะไร?“คุณไปเรียกฟางเลี่ยงมากให้ฉัน ฉันจะพูดคุยกับเขาเอง เพิ่งผ่านไปไม่

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1492

    "ครับ"หลงหยวนตอบและหันหลังเพื่อจะออกไปมองดูแผ่นหลังของลูกชายคนโตที่เดินจากไป หลงเทียนเว่ยก็พึมพำกับตัวเองว่า:“ตอนนี้ตระกูลหลงของเราสะสมชีพจรมังกรได้สามชิ้นแล้ว”“ที่เหลือ ก็เหลือเพียงสามชิ้นที่อยู่ในตระกูลร่ำรวยตระกูลอื่นๆ และหนึ่งชิ้นที่หายสาบสูญอยู่ที่เมืองเจิ้งเต๋อ ยังมีอีกชิ้นที่ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน”ขณะที่หลงเทียนเว่ยกำลังพึมพำกับตัวเอง จู่ๆ ลูกน้องก็เข้ามารายงาน“ผู้นำตระกูล มีคนจากสำนักร้อยพิษต้องการพบท่าน”"สำนักร้อยพิษงั้นเหรอ?"หลงเทียนเว่ยส่งเสียงไม่พอใจในลำคอและหลับตาลง“สำนักร้อยพิษ มีธุระอะไรมาที่ตระกูลหลงของฉัน?”“ไม่ทราบครับ แต่มีชายชราหัวโล้นคนหนึ่งพูดว่าสำนักร้อยพิษของเขารู้ที่อยู่ของชีพจรมังกรชิ้นหนึ่ง”"โอ้?"หลงเทียนเว่ยก็ลืมตาขึ้นทันทีจู่ๆ ก็มีลำแสงพุ่งออกมาจากดวงตาสีขาวของเขา“ให้เขาเข้ามา”......“อาจารย์หลิน ก่อนออกจากเมืองจิง ฉันยังมีเรื่องเล็กน้อยต้องจัดการ”อวี๋จื่อเสวียนนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารของรถหรูและถลึงตาจ้องมองหลินเฟิง“เธอยังมีเรื่องอะไรอีก?”วันนี้หลินเฟิงจะพาอวี๋จื่อเสวียนกลับเมืองเจิ้งเต๋อแล้วถังหว่านกลับต้องอยู่ในตระกูลถั

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1491

    เป็นเพราะเรื่องจัดการตระกูลถังก่อนหน้านี้หลงยวนถูกผู้นำตระกูลลงโทษและไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปจากตระกูลหลงแม้แต่ก้าวเดียวเขาไม่ได้โอดครวญใดๆ ช่วงนี้ได้ฝึกฝนตนเองในตระกูลหลงอยู่ตลอด อ่านและเขียนหนังสือ ไม่สนใจเรื่องทางโลกวันนี้เมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกจากผู้นำตระกูลหลง เขาแสดงออกเหมือนคาดเดาได้แล้ว จึงทำแค่พยักหน้าไม่มีอารมณ์ผันผวนมากนักแต่ลูกน้องที่อยู่ข้างกายหลงหยวนรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก“ขอแสดงความยินดีด้วยคุณชายหลงหยวน วันนี้ท่านผู้นำตระกูลได้เรียกคุณมา ท่านคงมีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ต้องไหว้วานคุณ ดูเหมือนว่าคุณจะสามารถหลุดพ้นจากข้อจำกัดนี้ได้ในที่สุด”“จริงด้วยครับคุณชายหลงหยวน ผู้นำตระกูลฉลาดและทรงพลังมาก เขาจะไม่เพิกเฉยต่อท่านนานอย่างแน่นอน วันนี้คือวันที่คุณต้องเปลี่ยนโชคชะตา”เมื่อได้ยินคำเยินยอจากผู้คุ้มกันทั้งสองที่อยู่รอบๆ ตัวเขา หลงหยวนก็ยังคงสงบนิ่งเขาไม่ได้ยกคิ้วขึ้นเลยด้วยซ้ำ“ท่านผู้เฒ่าคงมีเหตุผลส่วนตัวที่เรียกฉันมา ฉันไม่ได้รู้สึกทุกข์ใจเลย จะเอาความเสียใจหรือมีความสุขมาจากไหน”หลงหยวนมีสีหน้าเย็นชาและสะบัดแขนเสื้อเดินจากไปเหลือเพียงผู้คุ้มกันสองคนที่จ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1490

    “พ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะ พ่อทำแบบนี้ไม่ได้นะ! แม้แต่เสือก็ยังไม่กินลูกตัวเอง พ่อ... หรือว่าพ่ออยากจะเห็นฉันกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปตลอดชีวิตจริงๆ เหรอ!”"พ่อ!"เมื่อถึงเวลานี้ถังเจี้ยนหยวนได้ตัดสินใจแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตเห็นแววตาเคียดแค้นในดวงตาของถังจื้อสิงที่มีต่อถังหว่าน เขาก็ตัดสินใจแล้วเราจะต้องไม่เปิดโอกาสให้ถังจื้อสิงสร้างความหายนะให้กับตระกูลถังทั้งหมดถังจื้อสิงต้องชำระสิ่งที่ควรต้องจ่ายต่อให้เป็นลูกชายของเขาเองก็ไม่มีข้อยกเว้น!“ท่านอาจารย์ถัง การลงโทษนี้...”หลังจากได้ยินคำตัดสินของถังเจี้ยนหยวนเกี่ยวกับถังจื้อสิง ผู้คนจากตระกูลสาขาโดยรอบก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย นี่อาจเจ็บปวดกว่าการฆ่าถังจื้อสิงเสียอีก“ใช่แล้วพ่อ พ่อ...พ่อทำแบบนี้กับผมไม่ได้!”“ฉันบอกว่า กฏตระกูล!”ถังเจี้ยนหยวนตะโกนขึ้น มองไปที่ผู้คุ้มกันของตระกูลถังที่อยู่ข้างๆ เขา และกล่าวว่า:“พวกนายไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดเหรอ? ลากเขาออกไปซะ!”"ครับ!"หลังจากเงียบไปชั่วขณะด้วยความตกตะลึง ผู้คุ้มกันทั้งสองของตระกูลถัง ก็รีบลากถังจื้อสิงที่กำลังร้องขอความเมตตาออกจากห้องจัดเลี้ยง"พ่อออออ!"เสียงกรี

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1489

    เมื่อถังจื้อสิงได้ยินว่าเขาสูญเสียคุณสมบัติในการเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลถัง ทั้งตัวของเขาก็สั่นสะท้านแต่เขารู้ว่าเขาไม่เหลือที่ว่างให้ต่อต้าน ดังนั้นเขาจึงได้แต่ก้มหัวลงและยอมรับความจริงข้อนี้“ตระกูลถังควรจะมีผู้สืบทอดเป็นธรรมดา”หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ถังเจี้ยนหยวนก็พูดขึ้นช้าๆคราวนี้ เขาหันไปมองหลินเฟิงและเปลี่ยนหัวข้อ:"ในฐานะลูกเขยของตระกูลถังของเรา หลินเฟิงได้ช่วยตระกูลถังของเราจากอันตรายมาแล้วหลายครั้ง"“วันนี้เขาช่วยชีวิตพวกเราทุกคนอีกครั้ง ถ้าไม่มีเขา เราคงถูกสารเลวอย่างถังจื้อสิงฆ่าตายไปแล้ว”ในขณะที่เขากำลังพูด ถังเจี้ยนหยวนก็หยุดชะงัก มองไปที่คนจากสาขาตระกูลถังทั้งหมด และพูดเสียงดังว่า:“ดังนั้น ฉันขอเสนอให้หลินเฟิงเป็นผู้สืบทอดตระกูลถังของเรา พวกคุณคิดยังไง?!”“อ๊ะ?!”"อะไรนะ?!"เมื่อทุกคนที่อยู่ที่นั่นได้ยินถังเจี้ยนหยวนประกาศข่าว พวกเขาก็ตกตะลึงให้คนนอกมากเป็นผู้สืบทอดผู้นำตระกูลถังของพวกเขา นี่มันน่าขำมากเลยไม่ใช่เหรอ? !แม้ว่าจะมีบุญคุญใหญ่หลวงต่อตระกูลถังของพวกเขาแต่การทำแบบนี้ก็ยังเกินขอบเขตไปมาก“ฮ่าๆ ฉันแค่ล้อเล่น”เมื่อทั้งสถานที่เงียบส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1488

    หลินเฟิงเปิดเครื่องดักฟังบนตัวของหลงอวี่และพูดเรียบๆ ว่า:“เครื่องดักฟังบนตัวหลงอวี่แตกต่างจากของนาย มันมีฟังก์ชันบันทึกและสนทนา ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าพี่ชายสุดที่รักของนายปิดบังนายทำเรื่องอะไร”เห็นเพียงแค่หลินเฟิงกดปุ่มบนเครื่องดักฟังภายใต้การสนับสนุนของไมโครโฟน เสียงของหลงอวี่ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง“วางใจเถอะท่านผู้นำ ถังจื้อสิงเป็นเพียงคนโง่เขลา ผมหลอกใช้นิดหน่อย เขาก็ซาบซึ้งต่อผมอย่างมาก แทบจะฆ่าพ่อแท้ๆ ของเขาแทนผมแล้ว”“หึหึ วางใจได้ แผนการในครั้งนี้แยบยลไม่มีที่ติ”“เพียงแต่ผมยังต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นเขียนจดหมายท้าสู้ เพื่อที่ถังเจี้ยนหยวนจิ้งจอกแก่ตัวนั้นจะได้ไม่สังเกตเห็นความพิรุธ”“ใช่แล้ว ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ผมจะเอาชนะตระกูลถังได้แน่นอน! เอามังกรชีพจรของพวกเขามามอบให้คุณ”ในขณะที่บันทึกเสียงของหลงอวี่ในเครื่องดักฟังก็จบลงถังจื้อสิงและแม้กระทั่งคนทั้งตระกูลถังต่างเบิกตากว้าง เผยให้เห็นแววโกรธและความเหลือเชื่อ“พี่ใหญ่...พี่ใหญ่หลงอวี่ เขา...เขาหลอกใช้ฉันงั้นเหรอ”ถังจื้อสิงนอนคว่ำอยู่บนพื้น ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัวคนทั้งคนดูเหมือนจะสูญเสียศรัทธา และลูกตาก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status