แชร์

บทที่ 535

ในตอนเย็นตระกูลไป๋ได้จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำมื้อใหญ่

ในระหว่างนั้น หลินเฟิงก็มาหาหลี่ซืออวี่

“ซืออวี่ ฉันไม่คิดเล็กคิดน้อยในเรื่องที่เกิดขึ้นระยะนี้ ของที่ให้กับคุณ คุณจะเก็บไว้ก็ได้ แต่ฉันขอแค่อย่างเดียว”

“หลังจากที่กลับเจียงโจว จะต้องยืนยันให้เสวี่ยฮุ่ยเห็นว่าพวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ระหว่างกัน”

คำพูดของหลินเฟิงทำให้หลี่ซืออวี่ตกตะลึงไปชั่วครู่

“พี่หลินเฟิง ที่คุณให้ของฉัน ...พี่ไม่เอากลับไปแล้วเหรอ?”

“คุณไม่ได้โกรธใช่ไหม?”

เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อของหลี่ซืออวี่ หลินเฟิงก็ส่ายหน้า

“คืนวันนั้นฉันยั้งสติไม่อยู่ ไม่อย่างนั้นเรื่องก็คงจะไม่กลายเป็นแบบนี้ วางใจเถอะ ฉันไม่ได้โกรธ แต่คราวหน้าอย่าใช้ความฉลาดน้อยแบบนี้อีก เข้าใจไหม?”

เมื่อมองแววตาของหลินเฟิงที่แฝงความมีเตือนสติอยู่ หลี่ซืออวี่ก็พยักหน้าราวกับไก่จิกข้าว

“ใช่แล้ว พี่หลินเฟิง ไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้คุณต้องไปประลองฝีมือกับใครสักคนเหรอ?”

“ใช่แล้ว”

“งั้น....”

หลี่ซืออวี่ว้าวุ่นเล็กน้อย แต่สุดท้ายเธอก็ยังตัดสินใจได้ในที่สุด ยกแก้วเหล้าขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะเทเหล้าแล้วยกขึ้น

“พี่หลินเฟิง ขอบคุณที่คุณยอมอภัยให้ฉัน เหล้าแก้วนี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status