แชร์

บทที่ 531

กลุ้มใจ

หลี่ซืออวี่กลุ้มใจอย่างมาก

เธอเดินเร็วในคฤหาสน์โบราณของตระกูลไป๋ ดอกไม้สดใสที่อยู่ข้างๆ เธอไม่สามารถทําให้อารมณ์ของเธอสงบลงได้แม้แต่น้อย

“ไอ้ตระกูลไป๋ที่สมควรตาย! ไอ้เลว!”

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของไป๋ชิงเฉี่ยนยังคงอ้อยอิ่งอยู่ในใจ หลี่ซืออวี่กําหมัดแน่นและด่าทอด้วยเสียงต่ํา: “พวกไอ้สารเลว ทั้งหมดก็แค่อิจฉาตาร้อนที่ฉันมีชีวิตที่ดีขึ้น”

“โจวเสี่ยวหางก็เป็นแบบนี้ หลี่ฮุ่ยหรานก็ด้วย ตระกูลไป๋ ก็เป็นแบบนี้!”

“ฉันไปหาเรื่องพวกคุณแกเหรอ?!”

ยิ่งคิด หลี่ซืออวี่ก็ยิ่งน้อยใจ สุดท้ายก็อดใจไม่ได้ นั่งยอง ๆ กับพื้นปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมา

“ฉันแค่อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ฉันผิดอะไร? พวกแกทำไมทำทุกวิถีทางเพื่อแกล้งฉัน?!”

“ฉันทำผิดอะไร?!”

หลี่ซืออวี่ยิ่งร้องไห้ก็ยิ่งเสียงดังมากขึ้น ในที่สุดก็ดึงดูดไป๋เจิ้นหัวที่อยู่ด้านข้าง

ในตอนที่ไป๋เจิ้นหัวเห็นหลี่ซืออวี่ครั้งแรก สายตาก็แสดงการดูถูกเหยียดหยามออกมาเล็กน้อย

แต่แล้วเขาก็ดูเหมือนคิดอะไรบางอย่างได้ ตบมือขึ้นมา เผยยิ้มแย้มอย่างพอใจออกมา

“คุณชื่อหลี่ซืออวี่ใช่ไหม? เป็นแฟนของคุณหลินเฟิงใช่ไหม?”

ไป๋เจิ้นหัวมองหลี่ซืออวี่ด้วยสายตาที่ใจดี

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status