Share

บทที่ 215

Penulis: เสี่ยวฉู่
ซ่งเฉียนเฉิงเห็นหลินเฟิงไม่ได้รับปากจึงขมวดคิ้วขึ้นมา: “คุณหลินรู้ไหมว่าเสาต้นเดียวไม่สามารถค้ำตึกหลังใหญ่ได้”

“ต่อให้กำลังของคนคนหนึ่งแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่มีกฎเกณฑ์ที่จะเอาชนะสำนักหนึ่งได้?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

หลินเฟิงได้ยินแบบนี้ ก็หัวเราะออกมาเสียงดังกว่าเดิม “นั่นเป็นเพราะการขาดความรู้ของคุณ”

ตอนนั้นตัวเองสู้กับแปดสำนักใหญ่เมืองไห่หนานเพียงลำพังก็ไม่เคยพ่ายแพ้

เพียงแค่ความสามารถของคุณแข็งแกร่งมากพอ แผนการหรือสำนักและกองกำลังใดก็ไม่มีประโยชน์

รอยยิ้มบนใบหน้าของซ่งเฉียนเฉิงหายไป จากนั้นเขาล้วงขวดหยกออกมาจากในกระเป๋าแล้วพูดขึ้น: “คุณหลิน เพียงแค่คุณใช้เลือดและสารจำเป็นใส่เต็มขวดหยกนี้ พวกเราไม่เพียงแค่เป็นเพื่อนกัน”

“ผมซ่งเฉียนเฉิงรับรองว่าคุณอยู่ที่เจียงโจวก็จะยิ่งใหญ่เหนือคนนับหมื่น”

หลินเฟิงรู้สึกสนุกขึ้นมา: “ถ้าผมไม่ทำล่ะ?”

“งั้นผมก็จะลงมือด้วยตัวเอง”

ทันใดนั้น ภายในห้องส่วนตัวก็เงียบกริบจนน่าหวาดกลัว

ออร่าของทั้งสองคนเพิ่มสูงขึ้นกะทันหัน

“ปัง” เสียงดังอึกทึก

โต๊ะที่อยู่ระหว่างพวกเขาสองคนไม่สามารถทนทานต่อกำลังของทั้งสองฝ่ายได้ จึงแตกหักทันที

ซ่งเฉียนเฉิงลงมือก่อน เขาปล่อยฝ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 216

    ซ่งเฉียนเฉิงรีบพูดขึ้น: “หลินเฟิง หลินเฟิง เรื่องในวันนี้เป็นความเข้าใจผิด คุณถือซะว่าผมไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น”“เมื่อครู่นายอยากจะได้เลือดของฉันไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ทำไมถึงได้กลายเป็นความเข้าใจผิดแล้วล่ะ”หลินเฟิงยืนอยู่ข้างหน้าเขาด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยซ่งเฉียนเฉิงรีบโบกมือ: “ไม่เอาแล้วครับ ผมไม่เอาแล้ว”“วันนี้ถือซะว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”หลินเฟิงหัวเราะเยาะออกมา: “นายพูดได้ง่ายมากเลยนะ”ซ่งเฉียนเฉิงมองดูสายตาของหลินเฟิงที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยามและเยาะหยัน ในใจเกิดความตื่นตระหนกทันที: “หลินเฟิง คุณจะทำอะไร?”“ผมเป็นถึงน้องชายของท่านผู้นำสำนักเทียนเตา คุณจะฆ่าผมไม่ได้...พี่ใหญ่ของผมให้ดอกบัวหิมะเจ็ดสีกับคุณ หรือว่าจะแลกกับชีวิตของผมไม่ได้เหรอ?”หลินเฟิงพูดดูถูก: “ถ้าฉันไม่ได้เห็นแก่หน้าของพี่ชายของนาย ตอนนี้นายคงตายไปแล้ว”พูดจบหลินเฟิงก็จับแขนของเขาขึ้นมา“คุณจะทำอะไร?”“หักแขนของนายข้างหนึ่ง ต่อไปถ้ายังกล้าไม่เคารพฉันอีก ต่อให้พี่ชายของนายมาด้วยตัวเอง ก็รักษาชีวิตน้อย ๆ ของนายไว้ไม่ได้”หลินเฟิงพูดจบก็ออกแรงบิด“แกร่ก” เสียงดังขึ้นแขนของซ่งเฉียนเฉิงหักตามเสียงที

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 217

    “ใครมันทำร้ายนายจนเป็นแบบนี้?” ซ่งเฉียนคุนรีบถามขึ้นซ่งเฉียนเฉิงร่ำไห้แล้วพูดขึ้น: “ไม่ใช่เพราะหลินเฟิงคนนั้นหรอกเหรอ ผมเอาบัวหิมะเจ็ดสีไปส่งให้เขา เขากลับพูดจาไม่เกรงใจเลย”“ให้ตระกูลซ่งของพวกเราตามหาสมุนไพรสมบัติล้ำค่ามาให้เขาอีก ผมตอบโต้กลับประโยคเดียว เขาก็หักมือของผม”เว่ยป้าวที่อยู่ด้านข้างฟังคำโกหกของพี่ใหญ่ตัวเอง ไม่กล้าเอ่ยปากขัดแย้งด้วยซ้ำซ่งเฉียนคุนได้ยินก็ชะงักทันที เขารู้สึกคาดไม่ถึงเป็นอย่างมากถึงแม้ตัวเองกับหลินเฟิงจะรู้จักกันระยะเวลาสั้นมาก แต่หลินเฟิงไม่ใช่คนที่อวดดีและใช้อำนาจบาตรใหญ่นะ?”“ไม่น่าจะใช่หรอกมั้ง คุณหลินไม่ใช่คนแบบนั้นนะ?”“พี่ใหญ่ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจนะ!ซ่งเฉียนเฉิงจับแขนของพี่ใหญ่ของตัวเองแล้วพูดขึ้น: “พี่ใหญ่ ตอนนี้มีแค่พี่ที่สามารถช่วยผมได้”“หมอเทวดาจางพูดแล้ว ตอนนี้มีแค่ยาอมตะเลือดราชันย์ที่สามารถช่วยผมได้ พี่ใหญ่ พี่ต้องช่วยผมหามาให้ได้นะ”จางเต๋อหลินก็คิดไม่ถึงว่าคนที่หักแขนของซ่งเฉียนเฉิงจะเป็นหลินเฟิงเขารีบเข้ามาพูด: “ท่านผู้นำซ่ง ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าจะตรวจสอบอย่างรอบคอบสักหน่อย คุณกับผมต่างเคยเจอหลินเฟิงตัวจริง”“คนผู้นี้ถึงแม้บ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 218

    “ถ้าหากพวกเราสามารถจับหลี่ฮุ่ยหรานมาข่มขู่หลินเฟิงได้ ก็จะต้องเอายาอมตะเลือดราชันย์มาได้แน่นอน”ซ่งเฉียนเฉิงได้ยินแบบนี้ก็หรี่ตาลง คิดว่าคำพูดของเว่ยป้าวเป็นวิธีที่ดีจริง ๆ“นายมั่นใจได้อย่างไรว่าหลินเฟิงจะช่วยเหลือหลี่ฮุ่ยหราน?”เว่ยป้าวรีบเล่าเรื่องก่อนที่เขาจะมาบาร์เยว่หลายให้ฟัง“พวกเราสามารถทำแบบนี้ได้ นั่นก็คือโทรไปหลอกหลี่ฮุ่ยหรานให้ออกมา ถ้าหากหลี่ฮุ่ยหรานมา ก็แสดงว่าพวกเขาสองคนยังมีความรู้สึกอยู่”“งั้นก็สามารถหลอกหลินเฟิงออกมาได้”ซ่งเฉียนเฉิงได้ยินแบบนี้ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย: “มีเหตุผล เรื่องนี้มอบให้นายไปจัดการ จัดการได้ดี ฉันให้นายห้าร้อยล้านบาท”เว่ยป้าวได้ยินก็ดีใจอย่างมาก: “คุณซ่งวางใจได้ ผมรับรองว่าจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ”ขณะเดียวกัน จางเต๋อหลินก็ตามซ่งเฉียนคุนไป“ท่านผู้นำซ่ง คุณจะไปพบหลินเฟิงตอนไหนครับ”ซ่งเฉียนคุนครุ่นคิดแล้วพูดขึ้น: “วันพรุ่งนี้ผมจะไปแต่เช้า”จางเต๋อหลินได้ยินแบบนี้ก็พูดขึ้น: “ท่านผู้นำซ่งไม่อย่างนั้นวันพรุ่งนี้ผมไปด้วยกันกับคุณแล้วกัน”“ผมเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยพวกคุณ หลินเฟิงไม่ได้เป็นคนใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างที่ซ่งเฉียนเฉิงพูดแน่นอน หวั

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 219

    หลี่ฮุ่ยหรานไม่กล้าโอ้เอ้ เธอขับรถไปที่บาร์เยว่หลายในทันทีเพิ่งเข้าประตู เธอก็ถูกรปภ. สองคนจับล็อกเอาไว้หลี่ฮุ่ยหรานดิ้นรนหลายครั้ง และขมวดคิ้วตะโกนขึ้น: “พวกคุณทำอะไร? ปล่อยฉันนะ”ในตอนนี้เว่ยป้าวเดินออกมาหลี่ฮุ่ยหรานจี้ถามเขา: “หลินเฟิงอยู่ที่ไหน? ฉันต้องการเจอหลินเฟิง”เว่ยป้าวหัวเราะในลำคอ: “คุณหลิน รอสักครู่หนึ่ง คุณก็จะได้เจอกับไอ้หมอนั่นแล้ว”“คุณหมายความว่าอย่างไร?” หลี่ฮุ่ยหรานถามขึ้นเว่ยป้าวยิ้มพูด: “ดูท่าพวกคุณสองคนมีความผูกพันที่ลึกซึ้งกันมากจริง ๆ เลยนะ”“ถ้าหลินเฟิงได้ยินเรื่องที่คุณถูกจับ เกรงว่าคงจะรีบมาช่วยคุณในทันที”“คุณ…” หลี่ฮุ่ยหรานสีหน้าเหม่อลอย หัวใจที่เป็นห่วงเป็นใยจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งตอนนี้เธอเพิ่งจะคิดได้ว่าตัวเองถูกหลอกแล้วคนกลุ่มนี้อยากจะใช้ตัวเองหลอกให้หลินเฟิงมาที่นี่”พวกคุณปล่อยฉันนะ“ หลี่ฮุ่ยหรานตะโกนเสียงดัง และดิ้นรนสุดพลังรปภ. สองคนกลับจับเธอเอาไว้แน่นเว่ยป้าวโบกมือแล้วพูดขึ้น: “ส่งคุณหลี่ขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบน”รปภ. สองคนฉุดกระชาก ไม่มีความทะนุถนอมคนสวยแม้แต่น้อย ดึงหลี่ฮุ่ยหรานขึ้นไปที่ชั้นบนซ่งเฉียนเฉิงที่อยู่ในห้องส่วนตัวเ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 220

    “ถ้าหากเขากล้าไม่เคารพคุณอีก ผมจะหักขาของเขาด้วยตัวเอง”ทั้งสองคนพูดเกลี้ยกล่อมหลินเฟิงคนละประโยคเขาก็รู้ดีเป็นอย่างมาก วันนี้ทั้งสองคนนี้มาเพื่อขอความเมตตาแทนซ่งเฉียนเฉิงพิจารณาถึงเส้นสายของจางเต๋อหลินกับซ่งเฉียนคุนที่เมืองเจียงโจวหลินเฟิงจึงเลือกที่จะไว้หน้าพวกเขา“ในเมื่อคุณกับหมอเทวดาจางมาด้วยตัวเอง ผมจะไม่ให้เกียรติได้อย่างไรล่ะ?”ได้ยินคำพูดนี้ของหลินเฟิงทั้งสองคนก็ถอนหายใจยาว ๆดูท่าหลินเฟิงคิดให้อภัยซ่งเฉียนเฉิงแล้วจากนั้นเห็นหลินเฟิงล้วงเอายาเม็ดหนึ่งออกมาให้ซ่งเฉียนคุน“นี่คือยาอมตะเลือกราชันย์ พอกเอาไว้บนบาดแผลของน้องชายคุณ ไม่เกินครึ่งเดือนก็จะหายดี”“ซี้ด…”ซ่งเฉียนคุนสูดหายใจเข้าอย่างแรง คิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงจะนำยาอมตะเลือดราชันย์ออกมาคราวนี้ได้ผลประโยชน์มากจริง ๆ“ขอบคุณคุณหลินมาก ๆ ขอบคุณนะครับ”หมอเทวดาจางลูบเคราเบา ๆ จากนั้นพยักหน้าด้วยความพึงพอใจไม่เสียแรงที่เป็นวัยรุ่นที่ตัวเองชื่นชมในตอนที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันจู่ ๆ หลินเฟิงก็ได้รับสายจากเบอร์ที่ไม่รู้จักเขากดปุ่มรับสายทันทีอีกฝ่ายของโทรศัพท์ มีเสียงหัวเราะอิ่มอกอิ่มใจของเว่ยป้าวดังขึ้น: “

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 221

    หลินเฟิงเดินลงมาจากรถ และมองดูกลุ่มลูกสมุนที่อยู่โดยรอบคนกลุ่มนี้ล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปเลยในเมื่อฉากที่หลินเฟิงแสดงความเก่งกาจในครั้งที่แล้วพวกเขาได้เห็นอย่างชัดเจนแล้วเว่ยป้าวมองดูสายตาดุเดือดของหลินเฟิง ก็รู้สึกว่าแผ่นหลังมีความเย็นเยือกแพร่กระจายออกมา“หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ที่ไหน?” หลินเฟิงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห“หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ตรงนี้” ซ่งเฉียนเฉิงที่อยู่ชั้นสองใช้มือเพียงข้างเดียวที่มีอยู่จับคอของหลี่ฮุ่ยหรานแล้วเดินออกมาหลินเฟิงเงยหน้ามองไป คิดไม่ถึงว่าจะเห็นซ่งเฉียนเฉิงอีกแล้วหลี่ฮุ่ยหรานตะโกนอย่างสุดกำลัง: “หลินเฟิง คุณรีบไป พวกเขาตั้งใจหลอกคุณมา”เธอรู้ว่าหลินเฟิงสมรรถภาพทางร่างกายไม่เลว จัดการอันธพาลไม่กี่คนง่ายดายเป็นอย่างมากแต่ที่นี่คนเยอะแยะขนาดนี้ และในมือของพวกเขาก็ยังถือดาบเอาไว้อยู่ หลินเฟิงตัวคนเดียวจะแตกต่างอะไรกับการส่งมอบชีวิต?ในสายตาของหลินเฟิง คนกลุ่มนี้ก็แค่พวกไร้ประโยชน์ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ซ่งเฉียนเฉิงแล้วพูดขึ้น: “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ปล่อยเธอไปซะ แล้วพวกเราค่อย ๆ คุยกัน”“ฮ่าฮ่าฮ่า...”ซ่งเฉียนเฉิงหัวเราะออก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 222

    หลินเฟิงหรี่ตาลงแล้วถีบไปที่ตัวของเว่ยป้าวเสียงดัง “ตู้ม” เว่ยป้าวกระเด็นออกไปโดยตรงครึ่งหนึ่งของร่างกายก็ฝังลงไปบนผนังคนทั้งคนกระอักเลือดออกมา เป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่สามารถรู้ได้พวกลูกน้องก็ตกตะลึงจนหน้าถอดสี อยากจะเข้าไปแต่ก็ไม่กล้าซ่งเฉียนเฉิงเห็นแบบนี้ ก็รีบชักมีดกริชออกมาและจ่อไปที่คอของหลี่ฮุ่ยหราน: “แกแม่งยังกล้าลงมือทำร้ายคนอีก?”“รีบเอาสารจำเป็นกับเลือดมาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าเธอเดี๋ยวนี้”หลินเฟิงเคยได้รับความเหยียดหยามแบบนี้ที่ไหนกัน แต่เพื่อช่วยหลี่ฮุ่ยหรานเขาก็เลือกที่จะประนีประนอมจากนั้นก็หยิบมีดกริชที่อยู่บนพื้นขึ้นมาหลี่ฮุ่ยหรานร้องไห้แล้วตะโกนขึ้น: “หลินเฟิง ฉันขอร้องคุณล่ะ อย่าทำแบบนี้ ไม่เอาแบบนี้”“ต่อให้คุณทำตามที่พวกเขาบอก พวกเขาก็ไม่มีทางปล่อยพวกเราไป…”หลินเฟิงถลึงตาใส่เธอแล้วพูดขึ้น: “ใครใช้ให้คุณโง่ขนาดนี้ แถมยังถูกหลอกอีก”“ขอโทษ ขอโทษ ฉันทำผิดต่อคุณ…”หลี่ฮุ่ยหรานถูกคำพูดทิ่มแทงจนเจ็บปวด จากนั้นก็พูดขอโทษหลินเฟิงติดต่อกันหลายครั้งถ้าหากตัวเองไม่ถูกจับ หลินเฟิงก็คงไม่ถูกบีบบังคับจนเป็นแบบนี้“ตอนนี้พูดขอโทษมีประโยชน์ไหม? ครั้งห

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 223

    หลี่ฮุ่ยหรานหลบอยู่ที่ด้านหลังของหลินเฟิง ในตอนนี้เธอรู้สึกถึงความปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนนั่นเป็นสิ่งที่แม่ของตัวเอง และหวางเส้าหลงก็ไม่สามารถให้ได้ในตอนนี้ซ่งเฉียนเฉิงกระวนกระวายและชี้หน้าหลินเฟิง: “ตอนนี้เขามีแค่แขนข้างเดียว ทุกคนลุยเข้าไปพร้อมกัน จัดการมันให้ฉันซะ”“ใครฆ่ามัน ฉันจะให้ยี่สิบห้าล้านบาท”หลินเฟิงยิ้มเยาะ: “ฉันอยู่ในสายของนาย มีค่าแค่นี้เองเหรอ?”ความเป็นจริงค่าหัวของหลินเฟิงที่ต่างประเทศ มูลค่าเจ็ดหมื่นล้านบาทเต็ม ๆตามคำที่ว่าเงินรางวัลเยอะก็จะต้องมีผู้กล้า หลินเฟิงที่มือเปล่าพวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะได้ตอนนี้เหลือแค่มือข้างเดียวยังจะสู้ไม่ได้อีกเหรอ“ฆ่า…”ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมาเสียงดังหลังจากเสียงคำรามดังขึ้น คนเหล่านั้นก็พุ่งเข้าไปเหมือนกับคลุ้มคลั่งหลินเฟิงขยับหัวไหล่ ก็เห็นแขนข้างที่หักของเขาต่อกลับเข้าไปหลินเฟิงที่ฟื้นฟูกำลังในการสู้รบก็เหมือนกับเสือดุที่ลงมาจากภูเขา บุกมาอย่างแรงไม่อาจต้านทานไว้ได้การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วมาก คนธรรมดาพวกนี้มองดูยังยากที่จะจับโฟกัสได้หลินเฟิงพุ่งไปทางซ่งเฉียนเฉิงคนที่ขวางอยู่ข้างหน้าเขาทั้งหมด ถูกต่

Bab terbaru

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1532

    “นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1531

    “เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1530

    “ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1529

    “สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1528

    ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1527

    “นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1526

    “เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1525

    หลังจากตัดสินใจที่จะเปิดเผยแผนการของจวงฉุน ความภาคภูมิใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉ“คุณอิ่นนั่วเจีย คุณยังจำผู้ชายที่ชื่อจวงฉุนเมื่อครู่นี้ได้ไหมครับ?”“จวงฉุน?”อิ่นนั่วเจียพยักหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอนแค่เธอจ้องมองเขาก็รู้ว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อเธอถึงขั้นที่ภายหลังยังสารภาพโดยตรง ไม่ได้เสแสร้งแล้วเขากล่าวว่าอยากตรวจร่างกาย เพื่อตรวจสอบว่าเป็นของธรรมชาติหรือของเทียมแค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกอยากอ้วกทำไมถึงได้มีคนไร้ยางอายแบบนี้นะ“มีอะไรเหรอคะเถ้าแก่เริ่น เขาจะทำร้ายฉันเหรอ?”อิ่นนั่วเจียข่มความคลื่นไส้ในใจและยื่นหน้าเข้าไปถาม"ถูกต้องครับ"เริ่นโหย่วไฉถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า:"ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน!"“จวงฉุนคนนี้เป็นสมาชิกของตระกูลหลง แต่เขาเป็นแค่ลูกสมุนเท่านั้น เป็นแค่ตัวประกอง”“ครั้งนี้เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลงมาด้วยหลายคน ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออย่างลับๆ ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียต่างจ้องมองเขา เริ่นโหย่วไฉพิจารณาคำพูดของเขาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า:“กระดุมที่คุณเอาออก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1524

    เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียก็ตกตะลึงเล็กน้อยเธอในฐานะซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แม้จะพิถีพิถันมากในการเลือกและออกแบบชุดของเธอ แต่โรงงานเล็กๆ แบบนี้กลับกล้าที่จะเรียกร้องเงินจำนวนมหาศาล ถึงยี่สิบห้าล้านบาทเรื่องนี้มันเกินเหตุไปหน่อยแล้วเงินยี่สิบห้าล้านบาทสำหรับอิ่นนั่วเจียไม่ใช่จำนวนเงินที่มากนัก แต่เอาเงินให้คนแบบนี้ ในใจของอิ่นนั่วเจียรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นักเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียตกตะลึง เริ่นโหย่วไฉก็ไม่ได้อุบอิบแต่พูดอย่างจริงจังว่า:“เชื่อผมเถอะครับ คุณอิ่นนั่วเจีย เวลาของคุณเหลือไม่มากแล้ว มีแต่คุณยอมทำข้อตกลงกับผมเท่านั้น คุณจึงจะหนีจากอันตรายได้”"ฉัน......"ขณะที่อิ่นนั่วเจียกำลังแสดงท่าทีลังเลว่าจะจ่ายเงินยี่สิบห้าล้าน หลินเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้า“ผมตกลงแทนของคุณอิ่นนั่วเจีย”หลินเฟิงหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เขียนตัวเลขยี่สิบห้าล้านด้วยปากกาในห้องทำงานของเขาต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ จากนั้นส่งให้เริ่นโหย่วไฉอย่างเบามือ“ดี...ดีๆๆ”เริ่นโหย่วไฉหยิบเช็คขึ้นมาแล้วตรวจดู เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นของปลอม ใบหน้าของเขามีความสุขทันใด และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยคว

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status