บทที่ 221

หลินเฟิงเดินลงมาจากรถ และมองดูกลุ่มลูกสมุนที่อยู่โดยรอบ

คนกลุ่มนี้ล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปเลย

ในเมื่อฉากที่หลินเฟิงแสดงความเก่งกาจในครั้งที่แล้วพวกเขาได้เห็นอย่างชัดเจนแล้ว

เว่ยป้าวมองดูสายตาดุเดือดของหลินเฟิง ก็รู้สึกว่าแผ่นหลังมีความเย็นเยือกแพร่กระจายออกมา

“หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ที่ไหน?” หลินเฟิงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห

“หลี่ฮุ่ยหรานอยู่ตรงนี้” ซ่งเฉียนเฉิงที่อยู่ชั้นสองใช้มือเพียงข้างเดียวที่มีอยู่จับคอของหลี่ฮุ่ยหรานแล้วเดินออกมา

หลินเฟิงเงยหน้ามองไป คิดไม่ถึงว่าจะเห็นซ่งเฉียนเฉิงอีกแล้ว

หลี่ฮุ่ยหรานตะโกนอย่างสุดกำลัง: “หลินเฟิง คุณรีบไป พวกเขาตั้งใจหลอกคุณมา”

เธอรู้ว่าหลินเฟิงสมรรถภาพทางร่างกายไม่เลว จัดการอันธพาลไม่กี่คนง่ายดายเป็นอย่างมาก

แต่ที่นี่คนเยอะแยะขนาดนี้ และในมือของพวกเขาก็ยังถือดาบเอาไว้อยู่ หลินเฟิงตัวคนเดียวจะแตกต่างอะไรกับการส่งมอบชีวิต?

ในสายตาของหลินเฟิง คนกลุ่มนี้ก็แค่พวกไร้ประโยชน์

ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ซ่งเฉียนเฉิงแล้วพูดขึ้น: “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ปล่อยเธอไปซะ แล้วพวกเราค่อย ๆ คุยกัน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า...”

ซ่งเฉียนเฉิงหัวเราะออก