LOGINShare
บทที่ 223
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 224
ได้ยินคำพูดนี้ของหลินเฟิง วันนี้น้องชายของเขาจะต้องตายอย่างแน่นอนเขามองดูน้องชายของตัวเองแล้วพูดขึ้น: “นายลงมือเองเถอะ อย่าบีบบังคับให้ฉันต้องลงมือ”ซ่งเฉียนเฉิงตกตะลึงตาค้าง หัวใจของเขาก็จมไปสู่ก้นบึ้งเขารู้ว่าพี่ใหญ่ของตัวเองทอดทิ้งเขาไปแล้ว“ผม…”ซ่งเฉียนเฉิงร้องไห้อย่างไร้เสียง คิดไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะตกมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ในที่สุดตอนนี้เขาก็รู้แล้ว ไม่ว่าที่พึ่งพาของตัวเองยิ่งใหญ่แค่ไหน หากหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่อง จุดจบก็มีแต่จะตายวันนี้ตัวเองไม่ตาย ทั้งสำนักเทียนเตาก็จะได้รับความเดือดร้อนไปด้วย“พี่ใหญ่ ขอโทษครับ”ซ่งเฉียนเฉิงใช้แขนที่เหลืออยู่เพียงข้างเดียว ตบลงไปที่หน้าอกของตัวเองหัวใจแตกสลายในทันที และปากก็กระอักเลือดจนตายไปมองดูซ่งเฉียนเฉิงตายไปแล้ว หลินเฟิงเดินออกไปจากตรอกเงียบ ๆซ่งเฉียนคุนทอดถอนใจ จากนั้นก็เรียกคนมาเก็บศพให้น้องชายของตัวเองถึงแม้ทั้งสองคนไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ แต่ต่างก็เป็นคนตระกูลซ่ง หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดความเศร้าโศกเสียใจเมื่อเดินออกมาจากตรอก ซ่งเฉียนคุนอารมณ์หดหู่เล็กน้อย: “คุณหลิน เรื่องในวันนี้ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ”“ผมก็
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 225
หลี่ฮุ่ยหรานถามขึ้นด้วยความสงสัย: “หมอเทวดาจาง คุณกับหลินเฟิงรู้จักกันตั้งนานแล้วเหรอคะ?”“แน่นอนครับ วิชาแพทย์ของสหายน้อยหลินฝีมือเลิศล้ำที่สุด ผมก็เลื่อมใสเป็นอย่างมาก” จางเต๋อหลินพูดด้วยรอยยิ้มหลี่ฮุ่ยหรานได้ยินคำพูดนี้กลับมีสีหน้างุนงงดวงตาคู่หนึ่งมองไปทางหลินเฟิงด้วยความสงสัย…วิชาแพทย์ของเขาฝีมือเลิศล้ำที่สุด? ถึงกับทำให้จางเต๋หลินรู้สึกเลื่อมใส?เธออยู่ด้วยกันกับเขาสามปีทำไมถึงไม่รู้เรื่องนี้?“หมอเทวดาจางไม่ได้กำลังล้อเล่นใช่ไหมคะ?”จางเต๋อหลินลูบเคราเบา ๆ แล้วยิ้มพูด: “หึหึ ผมไม่จำเป็นต้องเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นหรอกครับ”“ครั้งที่แล้วคุณปู่ตระกูลหม่าป่วยหนัก ก็เป็นสหายน้อยหลินที่ช่วยออกหน้ารักษา”“อะไรนะคะ?” หลี่ฮุ่ยหรานตกตะลึงอย่างมากในหัวสมองนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทันทีตัวเองไปส่งยาให้คุณปู่ตระกูลหม่า เกือบจะทำให้เขาเสียชีวิต หม่าเยี่ยนยังจับเธอเอาไว้ด้วยแต่ไม่นานนักก็ปล่อยเธอกลับไปหรือว่าในนี้คนที่ช่วยเธอไว้ก็คือหลินเฟิงเหรอ?เห็นท่าทางจริงจังของจางเต๋อหลิน เหมือนกับว่าไม่ได้พูดล้อเล่นกับเธอมิน่าล่ะตอนนั้นจางเต๋อหลินถามเธอว่าทำไมถึงหย่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 226
หลินเฟิงพูดด้วยความประหลาดใจ: “คุณไม่พักอีกสักหน่อยเหรอ?”“ไม่จำเป็นแล้ว ฉันไม่ได้บาดเจ็บอะไร” หลี่ฮุ่ยหรานส่ายหน้า และเดินออกไปจากห้องผู้ป่วยถังหว่านเหลือบตามองเธอแล้วพูดขึ้น: “ฉันไปส่งคุณหลี่หน่อย”หลินเฟิงได้ยิน ก็รีบจับข้อมือของถังหว่านเอาไว้ให้พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง อาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ได้ถังหว่านยิ้มอย่างอ่อนโยนให้หลินเฟิงและพูดขึ้น: “วางใจเถอะ ฉันแค่ไปส่งคุณหลี่จริง ๆ”หลี่ฮุ่ยหรานกับถังหว่านเดินขนาบกันอยู่ตรงทางเดินของสำนักไป๋เกาถังหว่านเอ่ยปากพูดขึ้นก่อน: “คุณหลี่ฉันได้ยินว่าวันนี้หลินเฟิงเป็นเพราะช่วยเหลือคุณ ถึงได้ทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายใหญ่โตแบบนี้”หลี่ฮุ่ยหรานก็พยักหน้าอย่างไม่หลีกเลี่ยง: “ใช่ค่ะ เป็นแบบนั้นนั่นแหละค่ะ“ถังหว่านพูดต่อ: “คุณหลี่ ทุกคนต่างเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันหวังว่าคุณจะสามารถเข้าใจได้ว่า เรื่องบางเรื่องควรจะรับผิดชอบเอง ไม่ใช่มัวแต่ให้คนอื่นตามเก็บกวาดให้ตลอดไป”หลี่ฮุ่ยหรานได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็ไม่พอใจเล็กน้อยในเมื่อเรื่องในวันนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอจริง ๆ คนที่ซ่งเฉียนเฉิงต้องการจัดการก็คือหลินเฟิงหลี่ฮุ่ยหรานถือว่าเป็นผู้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 227
ถังหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น: “รอไปก่อน แน่นอนว่าต้องวางตลาดพร้อมกับตระกูลเซี่ยง”“พร้อมกันกับตระกูลเซี่ยง?”หลินเฟิงแปลกใจเล็กน้อย“ถูกต้อง ฉันอยากจะให้ตระกูลเซี่ยงเสียหน้า เหยียบย่ำพวกเขาลงกับพื้น” ถังหว่านมีความมั่นใจอย่างมากพูดให้ถูกต้องยิ่งกว่าก็คือเธอมีความมั่นใจต่อยาประสานพลังอย่างเต็มที่ถังหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น: “แต่มีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องเตรียมตัวอย่างดี”“เรื่องอะไร?” หลินเฟิงถามขึ้นด้วยความสนใจ“เรื่องพรีเซ็นเตอร์”“คุณวางแผนจะเลือกใคร?”ในตอนนี้ถังหว่านนั่งลงข้างกายหลินเฟิงแล้วหัวเราะคิกคักขึ้นมา: “ครั้งที่แล้วคุณช่วยดาราที่ชื่ออิ่นนั่วเจียไว้ไม่ใช่เหรอ?”“ฉันวางแผนอยากจะเชิญเธอออกหน้า ในเมื่ออิ่นนั่วเจียก็ถือว่าเป็นดาราที่โด่งดังมาก”หลินเฟิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย มีกระแสการโฆษณาของดาราพรีเซ็นเตอร์ ก็จะดีมากขึ้นจริง ๆ“งั้นทำไมคุณไม่ไปติดต่อเธอ?”ถังหว่านพูดขึ้น: “ฉันคิดจะให้คุณออกหน้า อย่างไรคุณก็ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณต่อเธอไม่ใช่เหรอ? เรื่องเล็กแค่นี้เธอต้องช่วยเหลือแน่นอน”“อีกอย่างฉันยุ่งมาก เรื่องเล็กแค่นี้จะให้ฉันออกหน้าเองเหรอ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 228
เธอโค้งตัวให้กับหลินเฟิงและจางเจียหนิง: “ทั้งสองท่าน ฉันชื่อหวังลี่ลี่ เป็นพนักงานขายของที่นี่ค่ะ ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านอยากดูรถรุ่นไหนคะ?”เธอมาทำงานที่นี่หนึ่งเดือนแล้วจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้เปิดบิลเลย ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไป สิ้นเดือนตัวเองก็จะถูกไล่ออกแล้วคิดไม่ถึงว่าพนักงานขายดีเด่นจะเป็นฝ่ายยกลูกค้าให้เธอถึงแม้ทั้งสองคนจะดูอายุน้อยไปหน่อย แต่มีลูกค้าก็ดีกว่าไม่มีประตูโชว์รูมถูกคนผลักออก ในตอนนี้เองก็มีชายวัยกลางคนผมบางคนหนึ่งเดินเข้ามาหวงเสี่ยวมั่นเข้าไปต้อนรับทันที: “พี่หลิว พี่มาสักที ครั้งที่แล้วรถสองสามรุ่นที่ฉันแนะนำให้ พี่พิจารณาเป็นอย่างไรบ้าง?”ชายวัยกลางคนโอบเอวบางของหวงเสี่ยวมั่นเอาไว้แถมยังตบไปที่บั้นท้ายของเธอ จากนั้นก็ยิ้มพูดขึ้น: “วันนี้ฉันมาก็มาซื้อรถไม่ใช่เหรอ แต่เธอต้องแนะนำให้ฉันดี ๆ หน่อยล่ะ”“แน่นอนอยู่แล้ว อีกเดี๋ยวพี่หลิวสามารถลองขับก่อนได้ รู้สึกว่าดีแล้วค่อยซื้อ” หวงเสี่ยวมั่นปิดปากเล็ก ๆ แล้วหัวเราะทั้งสองคนพูดคุยกันสนุกสนานหลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย วุ่นวายอยู่นานไม่ใช่ว่าเธอไม่เป็นมิตร เพียงแค่ขี้เกียจจะสนใจพวกเขาสองคนก็เท่านั้น“ตาต่ำซะจริง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 229
ผ่านไปครู่หนึ่ง หวังลี่ลี่ก็ถือสัญญาสองชุดเดินเข้ามาหลินเฟิงเซ็นสัญญาสองชุดทันที และรูดบัตรจ่ายเงินเมื่อทำเอกสารเสร็จ หวังลี่ลี่ก็มอบกุญแจให้และพูดขึ้น: “คุณหลิน รถคันนี้คุณจะขับไปเอง หรือว่าให้ทางเราเอาไปส่งที่บ้านคะ?”“ผมขับไปเอง”“ได้ค่ะ คุณหลิน งั้นเราไปถอยรถกันเถอะค่ะ” หวังลี่ลี่พูดขึ้นหลินเฟิงพยักหน้าและพาจางเจียหนิงกับหวังลี่ลี่ไปที่ลานจอดรถด้วยกันเพิ่งไปถึงลานจอดรถ ก็มีรถเบนซ์คลาส E จอดอยู่ที่ด้านข้างพวกเขาชายวัยกลางคนคนนั้นกับหวงเสี่ยวม่านลงมาจากรถหลินเฟิงเหลือบมองพวกเขาทั้งสองคนเห็นเสื้อเชิ้ตของหวงเสี่ยวม่านไม่เรียบร้อย มีความยุ่งเหยินเล็กน้อยหวงเสี่ยวม่านกอดแขนของชายวัยกลางคนแล้วพูดขึ้น: “พี่หลิว รถคนนี้ไม่เลวใช่ไหม เราไปเซ็นสัญญากันเถอะค่ะ”ชายวัยกลางคนกลับลังเลอยู่นาน และพูดขึ้นอย่างสองจิตสองใจ: “อืม รถคันนี้ไม่เลว แต่ไม่ค่อยเหมาะสมกับที่ฉันคาดหมายไว้ในใจสักเท่าไหร่”“ฉันดูรถคันอื่นอีกหน่อย...”หวงเสี่ยวม่านได้ยินแบบนี้ก็พูดขึ้น: “พี่หลิวพี่ยังจะดูอะไรอีก? ถ้าไม่ชอบรถเบนซ์ พวกเรายังมีรถมายบัค...”ชายวัยกลางคนกลอกตา รถมายบัคก็มองข้ามไปได้เลย“วันนี้ฉ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 230
“อ๋อ...ที่แท้ก็คุณหลินเองเหรอคะ”อิ่นนั่วเจียที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์นึกได้ทันทีจึงพูดขึ้น: “คุณหลินวันนี้ทำไมจู่ ๆ ถึงโทรหาฉันคะ? มีเรื่องอะไรไหมคะ?”หลินเฟิงเกาหัวแล้วพูดขึ้น: “คือแบบนี้ครับ ผมอยากเชิญให้คุณอิ่นเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ผลิตภัณฑ์ยาตัวหนึ่งของบริษัทของผม ราคาคุยกันง่ายครับ”“ผลิตภัณฑ์ยา?” อิ่นนั่วเจียชะงักงันถ้าหากเป็นสินค้าอื่น อิ่นนั่วเจียอาจจะรับปากทันทีแต่สิ่งนี้ทำไม่ได้ ของสิ่งนี้ถ้าหากเกิดปัญหาขึ้น ตัวเองก็อาจจะเดือดร้อนไปด้วย“เอาแบบนี้นะคะ คืนนี้ฉันมีคอนเสิร์ต รอเสร็จสิ้นแล้วพวกเราคุยกันต่อหน้า”อิ่นนั่วเจียครุ่นคิดซ้ำ ๆ จึงตัดสินใจดูก่อนว่ายาที่อยู่ในมือหลินเฟิงคืออะไรถ้าหากไม่มีปัญหา เป็นของดีเธอก็สามารถเป็นพรีเซ็นเตอร์ได้อยู่แล้ว“ได้ครับ” หลินเฟิงสอบถามที่อยู่ แล้ววางสายไปเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียยินยอมพบตัวเองก็พอแล้วมูลค่าของยาปรับประสานพลังนั้นไม่ต้องเอ่ยถึงเลยสำหรับงานคอนเสิร์ต หลินเฟิงก็ไม่เคยได้ดูสักเท่าไหร่ อย่างไรก็ว่างอยู่เฉย ๆและกว่าจะได้พบกับอิ่นนั่วเจียก็ต้องรอให้คอนเสิร์ตของเธอเสร็จสิ้นเสียก่อนตัวเองไม่สู้เข้าไปรอในงานหลินเฟิง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 231
หลินเสวี่ยฮุ่ยยิ้มอย่างเก้กัง: “พอใช้ได้มั้ง”แม้แต่เธอก็ไม่รู้รายละเอียดว่าหลินเฟิงทำอะไรแต่เธอมั่นใจได้ว่า หลินเฟิงน่าจะเป็นบุคคลใหญ่โตคนหนึ่งผู้หญิงที่ไว้ผมลอน ที่นั่งอยู่ด้านข้างผู้หญิงหมวกแก๊ปพูดเยาะหยัน: “เปิดบริษัทสุดยอดตรงไหนกัน คุณชายหลี่ว์ตระกูลก็เปิดบริษัท”“ใช่ไหมคะคุณชายหลี่ว์?”หลี่ว์เจิ้งหยางที่นั่งอยู่ด้านข้างหลินเฟิงก็พูดด้วยใบหน้าถ่อมตัว: “เห้อ นั่นเป็นความดีความชอบของคุณพ่อคุณแม่ ไม่นับเป็นส่วนของผม”สาวผมลอนกลับพูดด้วยใบหน้าประจบประแจง: “คุณชายหลี่ว์เป็นลูกคนเดียว ของพ่อแม่ก็คือของคุณไม่ใช่เหรอ”หลี่ว์เจิ้งหยางก็สะกิดหลินเฟิงอีกครั้งแล้วพูดขึ้น: “สหาย เราสองคนแลกที่นั่งกัน”หลินเฟิงถึงนึกขึ้นได้ว่า ตัวเองจะเปลี่ยนที่นั่งกับเขา อย่างไรซะพวกเขาสามสี่คนก็เป็นเพื่อนนักเรียนกัน เขานั่งตรงไหนก็ไม่มีปัญหายังไม่รอให้เขาลุกขึ้น หลินเสวี่ยฮุ่ยกลับจับแขนของเขาเอาไว้“หลินเฟิง คุณนั่งตรงนี้แหละ”เธอหันหน้ามองไปทางหลี่ว์เจิ้งหยางแล้วพูดขึ้น: “คุณชายหลี่ว์ ฉันกับหลินเฟิงไม่ได้เจอกันนานแล้ว อยากจะพูดคุยถึงความหลังกันหน่อยพอดี คุณนั่งตรงนั้นเถอะค่ะ”“เอ่อ...นี่ ก็ได้
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1532
“นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1531
“เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1530
“ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1529
“สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1528
ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1527
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1526
“เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1525
หลังจากตัดสินใจที่จะเปิดเผยแผนการของจวงฉุน ความภาคภูมิใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉ“คุณอิ่นนั่วเจีย คุณยังจำผู้ชายที่ชื่อจวงฉุนเมื่อครู่นี้ได้ไหมครับ?”“จวงฉุน?”อิ่นนั่วเจียพยักหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอนแค่เธอจ้องมองเขาก็รู้ว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อเธอถึงขั้นที่ภายหลังยังสารภาพโดยตรง ไม่ได้เสแสร้งแล้วเขากล่าวว่าอยากตรวจร่างกาย เพื่อตรวจสอบว่าเป็นของธรรมชาติหรือของเทียมแค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกอยากอ้วกทำไมถึงได้มีคนไร้ยางอายแบบนี้นะ“มีอะไรเหรอคะเถ้าแก่เริ่น เขาจะทำร้ายฉันเหรอ?”อิ่นนั่วเจียข่มความคลื่นไส้ในใจและยื่นหน้าเข้าไปถาม"ถูกต้องครับ"เริ่นโหย่วไฉถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า:"ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน!"“จวงฉุนคนนี้เป็นสมาชิกของตระกูลหลง แต่เขาเป็นแค่ลูกสมุนเท่านั้น เป็นแค่ตัวประกอง”“ครั้งนี้เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลงมาด้วยหลายคน ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออย่างลับๆ ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียต่างจ้องมองเขา เริ่นโหย่วไฉพิจารณาคำพูดของเขาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า:“กระดุมที่คุณเอาออก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1524
เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียก็ตกตะลึงเล็กน้อยเธอในฐานะซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แม้จะพิถีพิถันมากในการเลือกและออกแบบชุดของเธอ แต่โรงงานเล็กๆ แบบนี้กลับกล้าที่จะเรียกร้องเงินจำนวนมหาศาล ถึงยี่สิบห้าล้านบาทเรื่องนี้มันเกินเหตุไปหน่อยแล้วเงินยี่สิบห้าล้านบาทสำหรับอิ่นนั่วเจียไม่ใช่จำนวนเงินที่มากนัก แต่เอาเงินให้คนแบบนี้ ในใจของอิ่นนั่วเจียรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นักเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียตกตะลึง เริ่นโหย่วไฉก็ไม่ได้อุบอิบแต่พูดอย่างจริงจังว่า:“เชื่อผมเถอะครับ คุณอิ่นนั่วเจีย เวลาของคุณเหลือไม่มากแล้ว มีแต่คุณยอมทำข้อตกลงกับผมเท่านั้น คุณจึงจะหนีจากอันตรายได้”"ฉัน......"ขณะที่อิ่นนั่วเจียกำลังแสดงท่าทีลังเลว่าจะจ่ายเงินยี่สิบห้าล้าน หลินเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้า“ผมตกลงแทนของคุณอิ่นนั่วเจีย”หลินเฟิงหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เขียนตัวเลขยี่สิบห้าล้านด้วยปากกาในห้องทำงานของเขาต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ จากนั้นส่งให้เริ่นโหย่วไฉอย่างเบามือ“ดี...ดีๆๆ”เริ่นโหย่วไฉหยิบเช็คขึ้นมาแล้วตรวจดู เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นของปลอม ใบหน้าของเขามีความสุขทันใด และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยคว
