บทที่ 372

ดอกพลัมสีขาวบานสะพรั่ง ตัดกับของตกแต่งสีแดงทุกที่ในบ้าน คงความรู้สึกสวยงามและสดใส

ซูอวี้เออร์สวมชุดแต่งงานนั่งอยู่ในห้อง นางไม่อาจควบคุมรอยยิ้มได้เลย

ในที่สุดนางก็สมปรารถนาสักที

แน่นอนว่าตำแหน่งพระชายารอง ไม่ใช่สิ่งที่นางต้องการในท้ายที่สุด

ไม่ช้าก็เร็วนางจะต้องได้เป็นภรรยาของเซียวเย่หลัน

นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

เมื่อถึงเวลาอันเป็นมงคล อวิ๋นซีจะพานางออกไป เพื่อร่วมพิธีพร้อมพระชายารองเซวี่ยสมควรตายนั่น

เซียวเย่หลันไม่สนใจพระชายารองเซวี่ยนั่นอย่างแน่นอน คืนนี้ เขาจะต้องอยู่กับนางทั้งคืน...

เสียงตีกลองเคาะระฆังดังอยู่นาน

ซูอวี้เออร์รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มีใครเดินเข้ามา นากงจึงยกผ้าปิดหน้าสีแดงขึ้นอย่างกังวล ก่อนจะเรียกหาสาวใช้“อวิ๋นซี!”

“เจ้าค่ะ บ่าวมาแล้ว”

อวิ๋นซีผลักประตูห้องเข้ามา

ซูอวี้เออร์ถาม “ตอนนี้กี่โมงแล้ว?”

“นายหญิง เกือบเที่ยงแล้ว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คนส่งเจ้าสาวก็ยังไม่มา บางทีมันอาจจะล่าช้า” อวิ๋นซีอธิบาย

ซูอวี้เออร์ร้อนใจ “ผู้หญิงคนนั้นจะไม่เป็นที่โปรดปรานถ้านางเข้ามา แถมยังถ่วงเวลาข้าอีก สมควรตาย”

“ใช่เจ้าค่ะ”

แม้จะพูดแบบนั้น แต่ตำแหน่งพระชายารอง