แชร์

บทที่ 279 แผนแสดงความสงสาร

ซูหรานรู้สึกสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไร จึงฝืนใจไม่กดวางสาย

“หรานหรานเรื่องเมื่อคืนนี้อย่าโกรธฉันเลยได้ไหม? ฉันจะให้เธอเห็นว่าฉันขอโทษจริง ๆ ฉันจะคุกเข่าขออภัยเธอเลย ตกลงไหม?”

ซูอินพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงใจจนทำให้ซูหรานเกือบจะเชื่อว่า ในคืนที่โรงแรมไห่เฉิง เธอท่าทางมองโลกในแง่ดีนั้นอาจเป็นเพียงภาพฝันของตัวเอง

ขอเธอให้อภัยน่ะเหรอ? คุกเข่าเพื่อขอโทษน่ะหรือ?

นี่มันบทละครเรื่องไหนกัน?

ซูหรานรู้สึกสงสัย ในขณะที่ไม่ออมมือในการพูดจาเยาะเย้ย

“งั้นก็ให้เธอคุกเข่าอยู่เลยแล้วกัน!”

หลังจากพูดจบ ซูหรานก็เตรียมจะกดวางสาย

แต่ทันใดนั้น เสียงร้องออกมาจากปลายสายเป็นของผู้แก่ผู้หนึ่ง

“อินอิน แกทำอะไรอยู่?”

เสียงของผู้สูงอายุนั้นฟังดูคุ้นเคยราวกับว่าเธออาจจะรู้จักเขา แต่ยังไม่ทันได้นึกอะไร ซูอินก็วางสายไปอย่างรวดเร็ว

“…”

ซูหรานขมวดคิ้ว

ผู้หญิงที่ไม่ซื่อสัตย์คนนี้กำลังเล่นอะไรอยู่?

ซูหรานรู้ดีว่าเธอมีความคิดที่ไม่ดีอยู่ แต่ก็ไม่สนใจว่าเธอจะทำอะไร

เพียงแต่เสียงของผู้สูงอายุเมื่อกี้ ฟังดูคล้ายกับเสียงของคนที่เรียกชื่อเธอในความฝัน

ซูหรานปิดตาแล้วพยายามนึกถึงรูปร่างของชายชราที่นั่งอยู่บนรถเข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status