บทที่ 285 แทรกแซงอย่างกะทันหัน

เป็นอย่างนี้นี่เอง?

ซูหรานและซูอินเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่ง การที่เธอเห็นลวดลายนั้นบนตัวของซูอินจึงเป็นเรื่องปกติที่สุด

แต่คุณปู่เย่มองซูหรานอีกครั้ง และยังคงต้องการยืนยันด้วยตัวเอง "เป็นอย่างที่เธอพูดจริงหรือ?"

ในสมองของซูหรานก็เกิดความสงสัย

เป็นอย่างที่ซูอินพูดจริงหรือ?

สัญชาตญาณบอกว่าไม่ใช่ เพียงเพราะคำพูดของซูอินคนนี้ ในจิตใต้สำนึกของเธอไม่อยากเชื่อแม้แต่ประโยคเดียว

ซูหรานนิ่งเงียบ ยังคงขมวดคิ้วอยู่

เธอก็กำลังคิดว่าตัวเองปักลวดลายนั้นออกมาได้อย่างไร

เมื่อนึกย้อนอย่างละเอียด ตอนที่เธอปักนั้นเธอมีสมาธิเต็มที่ คิดแต่เพียงว่าจะซ่อมแซมส่วนที่เสียหายให้ดีได้อย่างไร ลวดลายนั้นแทบจะไม่ผ่านความคิดของเธอเลย แต่กลับปักออกมาได้

อาจเป็นไปได้ว่าในความทรงจำที่ถูกลืมไป มีลวดลายนี้อยู่

จะต้องเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถึงได้ฝังลึกอยู่ในกระดูก

และปฏิกิริยาของคุณปู่เย่ แสดงว่าลวดลายนี้อาจจะสำคัญมากสำหรับคุณปู่เย่เช่นกัน

ความเงียบปกคลุมทั่วห้อง

การที่ซูหรานไม่ตอบ ทำให้ซูอินรู้สึกไม่พอใจในใจ แต่ตามหลักแล้วซูอินไม่ควรรู้ว่าคุณปู่เย่กำลังซักถามซูหรานเกี่ยวกับลวดลายนั้น

ดังนั้นเธอจึงต้องแสร