บทที่ 275 พี่สาว เธออย่าเข้าใจผิดนะ

คนเหล่านี้มีเจตนาอย่างไร ซูหรานเห็นได้ชัดและเข้าใจในใจเธอ

ซูหรานมองไปที่ซูอิน

ซูอินอยู่ท่ามกลางการประจบสอพลอจากคนเหล่านั้น

ใบหน้าเธอประดับด้วยรอยยิ้มพอเหมาะ แฝงความไร้หนทางเล็กน้อยความน่ารักน่าชัง และความลำบากใจ ให้ความรู้สึกว่า

“ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง ฉันก็อยากทำตามความต้องการของทุกคน” ในแบบที่ดูใสซื่อ

มีเพียงความภูมิใจและความทะนงตัวเล็ก ๆ ที่ซ่อนได้อย่างดี หากไม่รู้จักเธอ ก็ยากที่จะสังเกตเห็น

“โฮะ...”

ซูหรานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา

แทบจะรำพึงอีกว่า

“ชาดีจริง ๆ”

ตอนนี้เธอรู้สึกเสียดายที่เมื่อครู่ขึ้นไปเล่นเปียโนเพลงนั้น

ควรจะกลับบ้านเร็วกว่านี้จะได้ไม่ต้องอยู่ใกล้ชิดกับซูอินนานขึ้น และไม่ต้องทนกับความรู้สึกคลื่นไส้เช่นนี้

เสียงหัวเราะเยาะเย็นชาของเธอทำให้ซูอินรู้สึกโกรธขึ้นมา

เมื่อเห็นว่าซูหรานกำลังจะไป สีหน้าของซูอินก็แปรเปลี่ยนเป็นหม่นหมองทันที

เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ทำหน้าตาราวกับว่าได้รับความอยุติธรรมจากเสียงหัวเราะเยาะนั้นของซูหราน ดูเหมือนเธอกำลังจะร้องไห้

ในเมื่อคุณหนูไม่พอใจ ก็ย่อมมีคนช่วย

"คุณผู้หญิง คุณความหมายว่าอย่างไรครับ?"

คนที่พูดขึ้นมาก็ยังค