บทที่ 250 เธออยู่ข้างใน

การแสดงออกของเซียวหยุนเจินค้างเติ่งอยู่ครู่หนึ่ง

ไม่ได้มีแค่เขาเท่านั้น สายตาของเหวินฉิงเองก็ฉายแววความประหลาดใจออกมาเช่นกัน แต่ไม่นาน พวกเขาก็จำคำวินิจฉัยของหมอได้:

ตามร่างกายมีแค่รอยขีดข่วนเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรร้ายแรง แต่บริเวณส่วนหัวนั้น บางทีอาจถึงขั้นความจำเสื่อมได้......

สถานการณ์ปัจจุบัน เกรงว่าจะไม่ใช่แค่เกิดความผิดปกติของความจำ แต่เป็นการสูญเสียความทรงจำมากกว่า

ริมฝีปากของเซียวหยุนเจินยกขึ้นเล็กน้อย “คุณชื่อซูหราน”

ซูหรานงั้นเหรอ?

“แล้วคุณคือใคร?” ซูหรานถามออกไป ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวขึ้นมา เธอยกมือขึ้นมากุมศีรษะ แต่กลับพบว่าศีรษะของเธอถูกพันด้วยผ้ากอซ

ก่อนที่เธอจะทันได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ชายตรงหน้าเธอก็จับมือเธอเอาไว้: “ผมเป็นสามีของคุณ เซียวหยุนเจิน”

สามีของเธองั้นเหรอ?

ซูหรานสบตากับเซียวหยุนเจินด้วยความตกใจ

แววตาของเขาทั้งอ่อนโยนและลึกซึ้ง แต่ซูหรานมักจะรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ เธอจึงกระตุกมุมปากขึ้น และดึงมือของเธอออกจากเขา

การเคลื่อนไหวในเชิงต่อต้านนี้ ทำให้เซียวหยุนเจินรู้สึกเสียใจ

ในขณะเดียวกันนี้เอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น จากนั้นพ่อบ้านก็เปิดประ