แชร์

บทที่ 229 ให้เธอขอโทษซะ

คุณท่านเย่ที่เห็นว่าเธอร้องไห้ออกมาราวกับสายฝน บวกกับสีหน้าที่ดูไม่รู้เรื่องอะไรเลยนั่นอีก แววตาของเขาก็ยิ่งรู้สึกสงสารหนักกว่าเดิม

เขาเอื้อมมือไปจับมือของซูอิน แล้วบอกเรื่องที่เย่ถิงเซินตรวจสอบมาได้กับเธอ

“เมื่อก่อน หนูเคยใช้ชื่อฉินอินใช่ไหม?”

ซูอินขมวดคิ้ว “คุณปู่รู้ได้ยังไงคะ? เมื่อก่อนหนูชื่อว่าฉินอิน หลังจากที่แม่แต่งงานกับพ่อเลี้ยงคนปัจจุบันแล้ว หนูก็เปลี่ยนมาใช้นามสกุลซูตามพ่อเลี้ยงคนปัจจุบัน แต่ว่า......”

ซูอินกัดริมฝีปากของเธอ แล้วมองดูคุณท่านเย่ “คุณปู่รู้ได้ยังไงคะ?”

แน่นอนว่าคนที่ตรวจสอบจนเจอคือเย่ถิงเซิน

คุณท่านเย่มองดูซูอินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดูมากขึ้น “หนูรู้ไหม ว่าทำไมหนูถึงนามสกุลฉิน?”

“แม่บอกว่า ตั้งแต่ตอนที่แม่รับหนูมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หนูก็ใช้นามสกุลฉินมาก่อนแล้ว เดิมแม่อยากจะให้หนูใช้นามสกุลฉินต่อนะคะ แต่แม่ก็กังวลว่าหากหนูมีนามสกุลไม่เหมือนพ่อแล้วคนอื่นจะดูถูกหนู เพราะงั้นเธอจึงให้หนูเปลี่ยนมาใช้นามสกุลซูค่ะ”

คุณท่านเย่ถอนหายใจ “นับว่าเธอดีกับหนูมากจริง ๆ แต่ว่า ที่เมื่อก่อนหนูใช้นามสกุลฉิน ก็เป็นเพราะแม่ของหนู ลูกของปู่เองก็ใช้นามสกุลฉินเช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status