บทที่ 231 จะไม่ปล่อยให้เธอต้องโดนทำร้ายแน่นอน

“ครับ” เย่ถิงเซินรับปากพร้อมกับสีหน้าที่ค่อนข้างซับซ้อน

แต่ใบหน้าที่ดูเคร่งขรึมของเขา แทบดูไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย

คุณท่านเย่ที่กำลังจมอยู่กับความสุข จู่ ๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “ถิงเซิน ปู่ตามหาลูกสาวของอาเธอเจอแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีความสุขเลยนะ?”

มีความสุขเหรอ? ทำไมเขาต้องมีความสุขด้วย?

เขารู้ดีว่าคุณอาคือความกังวลเดียวของคุณปู่ ผ่านมาตั้งหลายปี คุณปู่รู้สึกผิดต่อคุณอามากแค่ไหนเขาเองก็เห็นกับตาตัวเองมาแล้ว

เขาคาดหวังมากกว่าใครเสียอีกที่อยากให้คุณปู่ตามหาคุณอาให้เจอ หรือว่าเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับคุณอาก็ยังดี

แต่เขากลับคิดไม่ถึงเลยว่า คนที่พวกเขาตามหาจะเป็นซูอินไปได้

เพราะเป็นซูอิน จิตใต้สำนึกของเขาที่มีต่อซูอินจึงมีความรู้สึกไม่ชอบอยู่ ถึงขั้นต่อต้านเธอเลยด้วยซ้ำ

แต่ตัวเขาเองก็รู้ดี ว่าตัวเองควรจะทำอะไร

“คุณปู่ครับ ผม......”

?

ขณะที่เย่ถิงเซินกำลังจะพูด ทันใดนั้น ซูอินก็ขัดจังหวะเขา “คุณปู่คะ พี่ถิงเซินจะไม่มีความสุขได้ยังไงกันล่ะคะ? เมื่อกี้ระหว่างทางที่มาโรงพยาบาล ในใจหนูกลัวมาก ดีที่ได้พี่ถิงเซินปลอบใจเอาไว้ ขอบคุณนะคะพี่ถิงเซิน”

ใบหน้าของซูอินดูไร้เดียงสา รอยยิ้มของ