บทที่ 102 ถ้าจะคว้าใจเธอให้ได้ ก็ต้องใช้อาหารมัดใจเธอให้ได้ก่อน

หลังจากวางสาย เย่ถิงเซินก็ตั้งตารอที่จะได้พบกับสามีของซูหรานในคืนนี้

เขารู้จักฟู่จิ้นหานเป็นอย่างดี

ฟู่จิ้นหานชินกับการเป็นคนเอาแต่ใจ หากเขามีใจให้ซูหรานจริง ๆ ต่อให้ซูหรานจะแต่งงานแล้ว มันก็จะไม่เป็นอุปสรรคสำหรับเขาอยู่ดี

เขาจะไม่ลังเลที่จะใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อทำให้สิ่งที่ขวางหูขวางตาของเขาหายไป

แต่ถึงอย่างนั้น สามีของซูหรานคนนั้นก็ยังพอที่จะสามารถเพิ่มอุปสรรคให้กับฟู่จิ้นหานได้

และจะดีกว่านี้อีกถ้าสามารถยุยงเขาให้เคลื่อนไหว และทำให้จิตสำนึกของฟู่จิ้นหานรู้สึกจนมุมจนยากที่จะถอนตัว!

เย่ถิงเซินที่กำลังคิดอยู่ ก็หัวเราะออกมาเบา ๆ จากนั้นก็บอกกับผู้ช่วยของเขา “ไปเตรียมช่อกุหลาบแล้วก็เลือกต่างหูรุ่นลิมิเต็ดของเย่ซือจิวเวลรี่ที่เพิ่งเปิดตัวเมื่อไม่นานมานี้มาที คืนนี้จำเป็นต้องใช้มัน!”

......

หลังจากวางสาย ซูหรานก็เกิดรู้สึกเสียใจขึ้นมา

เชิญคุณชายใหญ่เย่มาที่บ้านแบบนี้ ถ้าเกิดว่าทำให้สามีตัวพ่อของเธอไม่มีความสุขล่ะ......

ซูหรานคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นก็ตัดสินใจโทรศัพท์หาเพื่อลองถามดู

ทันทีที่กดโทรออก ก็กลับมีแจ้งเตือนขึ้นมาว่าอีกฝ่ายกำลังคุยสายอยู่

หลังจากโทรหลายครั้งติดต่อกัน