แชร์

บทที่ 103 คนที่เธออยากขอบคุณไม่ใช่เขา

เพื่อเป็นการมอบความบันเทิงแก่แขกผู้มีเกียรติอย่างเย่ถิงเซิน ซูหรานจึงกลับไปที่เจินหลินย่วนล่วงหน้าเพื่อเตรียมอาหาร

ทันทีที่เธอเดินเข้าประตูไป เธอก็ได้กลิ่นอาหารลอยฟุ้งออกมา

อาหารที่อยู่บนโต๊ะต่างก็เป็นเมนูที่เธอชอบทาน ทั้งสีทั้งกลิ่นทำให้อาหารดูน่าทานมาก ๆ

“นี่......” ซูหรานแอบสงสัยว่าตัวเองเข้าผิดประตูหรือเปล่า

ในขณะที่เธอกำลังจะเดินถอยกลับเพื่อยืนยันให้แน่ใจ สามีตัวพ่อของเธอก็เดินออกมาจากห้องครัว

“กลับมาแล้วเหรอ ทำไมวันนี้กลับเร็วจัง นี่เป็นจานสุดท้ายพอดี เดี๋ยวคุณไปล้างมือก่อน แล้วเราก็เริ่มทานกันได้เลย” ฟู่จิ้นหานถือจานผัดผักเอาไว้ในมือ บนตัวสวมเสื้อกันเปื้อน ราวกับเขาเป็นคนที่ลงมือทำกับข้าวด้วยตัวเอง

ใบหน้าหล่อเหลานั้นเมื่อมาอยู่ในชุดนี้ก็แทบไม่ทำให้ดูด้อยค่าลงเลยแม้แต่น้อย กลับกัน นี่ยิ่งทำให้ทุกลมหายใจดูมีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

ซูหรานส่ายหัวเรียกสติ

สายตาจ้องมองไปยังโต๊ะอาหารด้วยความตกใจ “นี่คุณ......ทำเองเหรอ?”

“คุณลองชิมดูสิ ไม่รู้ว่าจะถูกปากคุณไหมนะ” ก็ถ้าเธอจะเข้าใจแบบนั้น ก็ใช่ว่าจะไม่ได้!

“จุ๊......คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเก่งขนาดนี้ หน้าตาก็หล่อ แถมยังเข้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status