เธอส่งข้อความขอให้เขากลับมา ก็เพื่อคืนเงินให้เขาอย่างนั้นเหรอ?เงินกองโตวางเกลื่อนกลาด เขาสั่งให้ธนาคารห้ามไม่ให้เธอโอนเงินเข้าบัญชีของเขา เธอจึงใช้วิธีถอนเงินสดออกมาแทนงั้นเหรอ?การที่จะนำเงินก้อนโตขนาดนี้กลับมาที่บ้านได้ เธอคงจะใช้ทั้งเวลาและความพยายามมากเลยสินะ?ฟู่จิ้นหานเหลือบมองที่เครื่องนับเงิน จู่ ๆ เขาก็ยิ้มออกมาอย่างน่าสมเพช“คุณซูช่างมีน้ำใจเสียจริง”เธอมีน้ำใจมากจนถึงขั้นเตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้รอเขา เพียงเพื่อต้องการเคลียร์ความสัมพันธ์กับเขาให้ชัดเจนโดยเร็วที่สุด!ซูหราน “......”สายตาของเขานี่มันอะไรกัน น้ำเสียงนั่นก็ด้วย?อย่างกับว่าเธอเพิ่งจะทำร้ายจิตใจของเขาไปยังไงอย่างงั้น เหมือนผู้หญิงไร้หัวใจที่ขาดความรับผิดชอบแต่เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็มีผู้สนับสนุนใหม่แล้วนี่!ซูหรานที่ถูกเขาจ้องมองก็รู้สึกผิดโดยไม่มีเหตุผลชัดเจน เธอหลบสายตาเขาโดยไม่รู้ตัว และรีบเร่งเร้า “คุณเริ่มนับดูเถอะ!”“ไม่จำเป็น!”ฟู่จิ้นหานถอนสายตาอย่างเย็นชา “ไว้ผมจะให้คนมาจัดการกับเงินพวกนี้เอง ส่วนข้อตกลง......คุณก็เซ็นใบหย่าให้เรียบร้อย เดี๋ยวผมจะให้คนมาจัดการต่อเอง!”หลังจากพูดจบ ฟู่จิ้นหานก็เ
จี้เยี่ยนโจวพูดทิ้งท้ายว่า “ได้” เอาไว้ จากนั้นก็วางสายไปฟู่จิ้นหานนั่งบนโซฟาตรงหน้ากองเงินสด ใบหน้าของเขาดูมืดมนฉินฟั่งยืนอยู่ตรงประตู ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงหายใจครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้ช่วยชีวิต จี้เยี่ยนโจวก็มาถึง“จิ้นหาน นายนี่ใจร้ายมากเลยนะ นายไม่รับสายฉันเลยด้วยซ้ำ สมควรแล้วที่สาวงาม......” เสียงของจี้เยี่ยนโจวดังขึ้นก่อนที่เขาจะก้าวเข้าไปในประตูด้วยซ้ำทันทีที่เขาพูดถึงสาวงาม ฉินฟั่งก็เงยหน้าขึ้นทันที และโบกมือให้เขาหุบปากด้วยแววตาที่ตื่นตระหนกจี้เยี่ยนโจวรู้สึกสับสนหลังจากเดินเข้าไปในประตู เขาก็เห็นฟู่จิ้นหานนั่งอยู่หน้ากองเงินสด มองดูตาไม่กะพริบ จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว“คุณชายสามฟู่ผู้สูงส่งเริ่มสนใจเงินทองตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เงินของฟู่ซือกรุ๊ปยังไม่มากพออีกเหรอ? นี่นายกำลังพยายามใช้การจ้องมองเงินพวกนี้ เพื่อจะกระตุ้นความคาดหวังในการหาเงินของนาย คุณชายสามให้เพิ่มพูนมากขึ้นกว่าเดิมอยู่รึไง?”จี้เยี่ยนโจวไม่ได้มองดูฉินฟั่งที่กำลังขยิบตาให้เขาอย่างบ้าคลั่งเลยแม้แต่น้อย จากนั้นเขาก็เข้าไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ ฟู่จิ้นหานสายตาของเขาเหลือบเห็นซองเอกสาร เขาก็เอื้อ
โรงแรมซีอ้าน ห้อง 602ทันทีที่ฟู่จิ้นหานเดินเข้าประตูไป ความทรงจำของคืนนั้นก็พรั่งพรูท่วมท้นเข้ามาในใจของเขาซูหรานสวมชุดเดรสสีแดง ดูมีเสน่ห์และร้อนแรง ราวกับว่าตอนนี้เธอกำลังยืนอยู่ต่อหน้าของเขาแต่ไม่นาน ดวงตาที่เต็มไปด้วยความมัวเมาก็ตื่นขึ้นภายในห้องกลับว่างเปล่า นอกจากเขาแล้ว ก็มีใครอื่นอยู่ตรงนั้นรอยยิ้มบูดเบี้ยวก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของฟู่จิ้นหาน ที่แท้คืนนั้นก็เป็นซูหรานที่วางยาทำให้เขาลุ่มหลงจนโงหัวไม่ขึ้น แล้วมันก็ค่อย ๆ กัดกินลึกเข้าไปในกระดูกของเขาทุกวันตัวเธอเองก็ร้ายกาจมากเช่นกัน ที่ตกเขาได้แล้ว แต่ก็กลับไม่ไยดี!ฟู่จิ้นหานนั่งลงบริเวณขอบเตียง ดูเหมือนว่าการที่เขาเริ่มสร่างเมาจะทำให้เขารู้สึกแย่มากกว่าเดิม เขาจึงต้องโทรหาพนักงานตรงแผนกต้อนรับ และสั่งให้เอาไวน์ขึ้นมาให้เขาหนึ่งขวดแผนกต้อนรับเตรียมไวน์เสร็จก็ส่งขึ้นไปให้เขาซูอินที่รอคอยโอกาสอยู่ตลอด ก็ดูเหมือนจะจับสังเกตได้ เธอจึงเดินตามพนักงานขึ้นไปยังชั้นหก“ว้าย......” จู่ ๆ ซูอินก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และคุกเข่าลงกับพื้น ราวกับว่าเธอเพิ่งจะสะดุดอะไรสักอย่างจนล้มลงพนักงานหันกลับมา และเห็นซูอินที่ทำสีหน้
“ว้าย......”ถ้าไม่ใช่เพราะมีกำแพงอยู่ฝั่งตรงข้าม ซูอินคงเละเป็นโจ๊กไปแล้วเสียงประตูปิดกระแทกตามหลังเธอ ไม่ว่ายังไงซูอินก็ไม่เข้าใจ จากปฏิกิริยาร่างกายของคุณชายสามฟู่ เห็นได้ชัดว่ายานั่นออกฤทธิ์แล้วนี่นอกจากนี้ เขาเองก็เห็นเธอเป็นซูหรานไปแล้ว ไม่ใช่รึไง?มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?“กรี๊ด......”ซูอินกัดฟัน แล้วมองไปทางประตูที่ปิดอยู่ และกระทืบเท้าของเธออย่างไม่พอใจภายในห้อง ฟู่จิ้นหานพิงประตู ในเวลานี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าร่างกายของเขาไม่น่าเมาได้ง่ายขนาดนั้นความร้อนในร่างกาย เหมือนกับความร้อนบนร่างกายของซูหรานในคืนนั้นมาก......ถูกวางยาอย่างงั้นเหรอ?เมื่อฟู่จิ้นหานนึกถึงผู้หญิงคนเมื่อกี้ จากนั้นก็เหลือบมองขวดไวน์ที่อยู่บนโต๊ะ ดูเหมือนว่าเขาจะแน่ใจอะไรบางอย่างได้แล้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมืดมนราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ“บ้าเอ้ย!” ฟู่จิ้นหานสาปแช่งด้วยเสียงที่แผ่วเบา แล้วเดินตรงเข้าไป เขาต้องการที่จะใช้น้ำเย็นดับความร้อนของร่างกายเจินหลินย่วนซูหรานใช้เวลาในช่วงเย็นเพื่อเก็บข้าวของข้อตกลงหย่าร้างก็มอบให้สามีตัวพ่อของเธอเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าจะเป็นการเช่าร่วมกัน และเธอก็ไ
ทันใดนั้น รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนมุมปากของฟู่จิ้นหานเดิมทีเขาต้องการถามเธอว่า เธอรู้รึเปล่าว่าผลที่จะตามมาของการมาที่นี่จะเป็นอย่างไรแต่ในตอนนี้ เขาก็กลับไม่อยากที่จะถามอะไรอีกการที่เธอเป็นห่วงเขามาก! แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!ส่วนเรื่องอื่น......ฟู่จิ้นหานจับข้อมือของซูหราน ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา โน้มตัวลง และจูบไปที่ริมฝีปากของเธอประตูห้องถูกปิดลงซูหรานตกอยู่ในอาการงุนงง เธอถูกเขาจูบจนรู้สึกเวียนหัว กระทั่งเธอได้สติกลับมา เธอถึงได้สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสามีตัวพ่อของเธอพฤติกรรมของเขาดูคล้ายกับปฏิกิริยาของเธอตอนที่เธอถูกวางยาสองครั้งนั้นมากเขาถูกวางยาอย่างงั้นเหรอ?“หรานหราน......” เสียงของฟู่จิ้นหานถูกกระซิบข้างหูของเธอ เขาอุ้มเธอไว้ และอยากที่จะอิงแอบแนบชิดกับเรือนร่างของเธอภายในห้อง อุณหภูมิเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วซูหรานแน่ใจได้ทันทีว่าเขาถูกวางยาเธอต้องการผลักเขาออกไป แต่เมื่อนึกถึงตอนที่สามีตัวพ่อเคยช่วยเธอเอาไว้ตั้งสองครั้ง พอตอนนี้ถึงตอนที่เขาลำบาก เธอจะไม่ช่วยเขาก็ดูเหมือนว่าจะขาดมโนธรรมไปหน่อย!ฟู่จิ้นหานไม่ยอมให้ซูหรานคิดมากไปกว่านี้การที่เธอถู
แววตาของฟู่จิ้นหานดูเย็นชา “เธอมาได้ยังไง?”นอกจากซูหรานแล้ว ก็มีเพียงแค่จี้เยี่ยนโจวเท่านั้นที่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่จี้เยี่ยนโจวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธที่ซ่อนเร้นของฟู่จิ้นหาน แรงผลักดันของเขาก็อ่อนลงทันที “เย่ซือเหยียนพยายามตามหานาย ฉันก็เลยพาเธอมา ยะ......ยังไงก็เป็น......เพื่อนกัน”ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้วหัวใจของจี้เยี่ยนโจวเต้นรัว ก่อนที่เขาจะอธิบายต่อไปอีกว่า “เดิมทีฉันก็ขึ้นมาด้วย แต่ฉันเพิ่งจะมีสายเข้ามา ฉันเลยขอให้เธอเข้ามาก่อน เมื่อกี้......ไม่เป็นไรใช่ไหม?”จี้เยี่ยนโจวเหลือบมองห้อง และรู้สึกว่าฉากตรงหน้านี้ค่อนข้างคุ้นตาทันใดนั้น เขาก็จับอะไรบางอย่างได้ รูม่านตาของเขาก็ขยายกว้างขึ้น “เมื่อคืนนี้นาย......คือใคร? นี่นายถูกคนอื่นจัดการมาใช่ไหม? เป็นผู้หญิงคนไหนกัน?”จู่ ๆ จี้เยี่ยนโจวก็มองดูฟู่จิ้นหานด้วยแววตาที่มาพร้อมกับข้อกล่าวหา “นายมีเซ็กส์ตอนที่นายเมามากขนาดนี้ แล้วสาวสวยคนนั้นล่ะ เป็นยังไงบ้าง?”ฟู่จิ้นหาน “......”เขารู้ว่าจี้เยี่ยนโจวกำลังเข้าใจผิดเขากลับไม่อยากอธิบาย แต่เพราะสายตาที่น่าตำหนิของจี้เยี่ยนโจวนั่น ดูเหมือนว่าเขาจะมองซูหรานด้
ในตอนแรกเขาไม่พอใจนิดหน่อย แต่ในไม่ช้า มุมปากของฟู่จิ้นหานก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเธอน่าจะเหนื่อยจากเมื่อคืนบางทีเมื่อกี้เธออาจจะแค่กำลังนอนอยู่ พอได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา ไม่ทันดูว่าเป็นใคร ก็กดตัดสายไป จากนั้นก็นอนหลับต่อฉากที่เขาคิดปรากฏอยู่ในหัวของฟู่จิ้นหาน ใบหน้าที่หล่อเหลาก็ยิ้มด้วยความพึงพอใจฟู่จิ้นหานมองดูเวลาครู่หนึ่ง และตัดสินใจรอจนกว่าเธอจะนอนจนเต็มที่ แล้วค่อยสั่งอาหารส่งไปให้เธอระหว่างทาง ฟู่จิ้นหานก็ดูสดชื่นขึ้นเย่ซือเหยียนที่อยู่ข้าง ๆ เขา ในใจของเธอก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างกดทับเอาไว้อยู่ต้องบอกว่าเมื่อกี้เธอเองก็เพิ่งจะโดนเตือนมา ในเวลานี้การที่เธอเห็นว่าฟู่จิ้นหานหมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านั้นค่อนข้างที่จะรับมือได้ยากเย่ซือเหยียนเองก็ไม่ได้รบกวนอะไรฟู่จิ้นหานอีกเธอขอให้จี้เยี่ยนโจวพาเธอมาส่งจนถึงโรงแรมไห่เฉิง จากนั้นเธอก็ลงรถแล้วเดินจากไปฟู่จิ้นหานได้รับสายโทรศัพท์กะทันหันจากบริษัทแห่งหนึ่ง ช่วงนี้เขาทำงานที่ซิงหลานจิวเวลรี่มาโดยตลอด น้อยมากที่จะเข้าตึกฟู่ซือกรุ๊ปไม่ว่าจะมีเอกสารอะไร
ก่อนที่ฉินฟั่งจะทันได้พูดจบ ฟู่จิ้นหานก็เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา“พรุ่งนี้ค่อยคุย!” ฟู่จิ้นหานก้าวเท้ายาว ๆ ไปข้างหน้าจะมีเรื่องอะไรสำคัญไปมากกว่าการไปส่งข้าวให้ซูหรานกัน?“แต่......” แต่ถ้าจะให้พูดในวันพรุ่งนี้ เกรงว่ามันจะสายเกินไป!ฉินฟั่งมองตามหลังท่าทางที่มีความสุขของคุณชายที่กำลังจะหายไปจากสายตา จากนั้นก็ตกอยู่ในความรู้สึกสงสัยเห็นได้ชัดว่าเขาในเมื่อวานราวกับคนที่เพิ่งจะอกหักมา อารมณ์ค่อนข้างหดหู่ และต้องการที่จะอยู่ห่างจากโลกภายนอก แต่ผ่านไปแค่คืนเดียว ก็ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?ฉินฟั่งคิดว่า บางทีคุณซูอาจจะไม่ได้สำคัญสำหรับคุณชายขนาดนั้นก็ได้ ไม่เช่นนั้น เขาที่เพิ่งจะอกหัก จะหลุดพ้นจากความรู้สึกที่แตกสลายได้ไวขนาดนั้นได้ยังไง?และข่าวที่เขาเพิ่งจะได้รับเมื่อครู่......ฉินฟั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ตัดสินใจที่จะลืมมันไปในขณะเดียวกันนี้เอง ซูหรานก็ได้จัดการกับเรื่องในบริษัทจนเสร็จ เธอมองดูเวลา ตอนนี้ก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงสิบนาทีแล้วเป็นเวลาที่เหมาะที่จะออกไปทานอาหารกลางวันซูหรานเก็บข้าวของอย่างลวก ๆ จากนั้นก็หยิบกระเป๋
คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห
ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ
น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ
หน้าตาที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอของซูอินแข็งทื่อทันทีชั่วขณะหนึ่ง เหมือนว่าหน้ากากนั้นของเธอจะถูกเจาะจนทะลุ สีหน้าเธอดูไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ “พี่ซู พี่หมายความว่ายังไง?”“ฮึ หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ? น้องอินอิน เธอคงไม่คิดว่าทุกคนจะโง่กันหมดหรอกใช่ไหม? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอ ฉันก็เดาได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนยังไง ต่อหน้าก็แสร้งทำตัวไร้เดียงสาและอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง ใจกลับดำมืดเต็มไปด้วยแผนการ คุณสนุกกับการใช้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคน ฉันก็เลยเล่นตามน้ำกับเธอไป แกล้งทำเป็นเชื่อในความดีและความไร้เดียงสาของเธอ”เสียงของหยางซูดังกึกก้องทั่วทั้งศาลาไว้ทุกข์ซูอินฟังแล้วก็รู้สึกบาดหูเป็นพิเศษในตอนนี้ ใบหน้าที่เคยแสดงความไร้เดียงสาของเธอก็เริ่มมีความโกรธปรากฏขึ้นมานิดหน่อยที่อยางซูจะบอกก็คือ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อเธอ มันเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างนั้นน่ะเหรอ?แล้วที่เมื่อวานเขารับปากเธอว่าจะใช้เส้นสายเรียกทนายอู๋มาล่ะ มันเพื่ออะไรกัน?มีคนอื่นอยู่ด้วย ซูอินจึงไม่สะดวกที่จะถามออกมาแต่เมื่อเธอจ้องไปที่ตาของหยางซู กลับทำให้หยางซูเข้าใจในทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร และคิดจะ
ฟู่จิ้นหานก้มหน้าสบตากับซูหรานแววตาของเธอดูมั่นคง มือที่กำเสื้อตรงหน้าอกของเขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฟู่จิ้นหานรู้สึกกังวลในใจไม่หาย แต่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดขืนซูหรานได้ฟู่จิ้นหานวางเธอลง แต่แขนของเขายังคงโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ท่าทางที่เขาปกป้องเธอนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความคิดที่แตกต่างกันออกไปคนที่ตกใจและประหลาดใจที่สุด ก็คือเย่ซินฟู่จิ้นหาน......ผู้นำคนใหม่ของฟู่ซือกรุ๊ปคนนี้ เย่ซินเคยเห็นมาก่อนเขาจัดการกับฟู่ซือกรุ๊ปด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันในจิงเฉิง แค่เธอได้ยินก็รู้สึกขนลุกทุกคนต่างก็พูดกันว่าฟู่จิ้นหานเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แววตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ บ้างก็เหลือบมองไปยังอีกด้าน แต่แววตากลับเปลี่ยนเป็นเฉียบขาดในทันทีท่าทีที่ฟู่จิ้นหานปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้พิเศษมากจริง ๆเย่ซินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่จิ้นหาน และนึกถึงชื่อที่พวกเขาเพิ่งจะเรียกเธอขึ้นมาเมื่อกี้หรานหราน......ซูหราน......เธอคือหลานสาวที่คุณท่านรับอุปการะมา
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเสียงของผู้หญิงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ ได้รับการปรับแต่งมาอย่างละเอียดถึงจะฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร แต่ก็กลับฟังออกว่าบรรยากาศค่อนข้างจะเข้มข้นภายใต้เสียงร้องของหญิงสาว กระทั่งการพูดด้วยคำพูดที่ดูเปิดเผยต่าง ๆ ทำให้คนที่อยู่ ณ ตรงนั้นแค่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้วซูอินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย และแอบบ่นลินเยว่เยว่ที่ทำการแปลงเสียง แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ต่อให้จะฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของซูหราน แต่ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นซูหราน ยังไงก็มีผลลัพธ์เดียวกัน!ซูอินเหลือบมองไปที่เย่ถิงเซินเธออยากเห็นมากที่สุด ก็คือปฏิกิริยาของเย่ถิงเซินหลังจากที่เขาเห็นว่าคนในคลิปคือซูหราน แต่เย่ถิงเซินเพียงแค่ขมวดคิ้ว และมีสีหน้าที่ดูไม่พอใจเท่านั้น เขากลับไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาสักทีดูเหมือนว่าเย่ซินจะตกใจกับภาพที่เธอเห็นมาก เธอจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างงงงวยภายในห้องไว้ทุกข์ เสียงของหญิงสาวยังคงดังกึกก้องอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาด ก็มีคนที่สองที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อสักครู่นี้อ่า......เสียงที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ดัง
“พวกเขาจะทำอะไร?”ในหัวเย่ซือเหยียนยังคงคิดไม่ตก ไม่สามารถคาดเดาภาพรวมของเรื่องราวได้เลยแต่เธอก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง: หากคุณท่านยังไม่ตายจริง ๆ เช่นนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้มันก็คือกับดักและกับดักนี้ ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อใครอย่างนั้นเหรอ?เย่ซิน? ตัวเธอ? หรือว่า......ซูอิน?เย่ซือเหยียนรู้สึกโชคดีที่เธอค้นพบเรื่องนี้ได้ก่อน ไม่เช่นนั้น เธอก็อาจจะตกหลุมพรางไปด้วยส่วนซูอิน......ความเกลียดชังสะสมอยู่ในดวงตาของเย่ซือเหยียนไม่ว่ากับดักนี้จะถูกจัดเตรียมเอาไว้สำหรับใครก็ตาม วันนี้ก็ยังถือว่าเป็นโอกาสที่ดีในตอนนั้นแทบจะในทันที เย่ซือเหยียนโทรหาสายสายหนึ่ง และสั่งการกับคนที่อยู่ปลายสายหนึ่งประโยค หลังจากวางสาย ในใจเย่ซือเหยียนก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป......ในขณะเดียวกัน ณ ศาลาไว้ทุกข์ ซูอินยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวังกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นอาการเป็นลมของเย่ซือเหยียนทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมากรอจนกระทั่งพ่อบ้านจัดแจงให้คนพาเย่ซือเหยียนออกไป ซูอินก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ทนายอู๋ แต่สุดท้ายเธอก็รู้สึกกลัวว่าจะมีคนเห็นความลนลานของเธอ เธอจึงไม่กล้าพู
ดูเหมือนว่า ผู้ที่อยู่ในที่นั้นนอกจากท่านท่านเย่แล้ว ก็มีเพียงเย่ถิงเซินเท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้การกระทำนี้ ทำให้ซูอินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยต้องทำความเข้าใจก่อนว่า เธอคือผู้สืบทอดที่ถูกต้องตามกฎหมายของตระกูลเย่ และนอกจากนี้ ทนายความอู๋คนนี้เองก็เป็นพยานในการทำพินัยกรรมของคุณท่านเย่อีกด้วย เขาก็ควรจะรู้ว่าผู้ที่ได้รับผลประโยชน์จากพินัยกรรมของคุณท่านคือใครเขาควรถามเธอ และให้เธอเป็นผู้ตัดสินใจสิถึงจะถูกเขากลับถือหางให้เย่ถิงเซินเป็นตัวหลักแต่ไม่นาน ซูอินก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ที่ทนายอู๋คนนี้เป็นคนที่มีตาแต่ไร้แวว รอให้ประกาศพินัยกรรมออกมาก่อน ว่าเธอคือผู้สืบทอดทรัพย์สินของตระกูลเย่ จะทำให้คนเหล่านี้ต้องตื่นตระหนกอีกครั้งแน่นอน“เชิญทนายประกาศได้เลยครับ”คำพูดของเย่ถิงเซินแต่ละคำ ทั้งหนักแน่นและชัดเจนทนายความอู๋เปิดถุงเอกสารที่ปิดผนึกเอาไว้ท่ามกลางสายตาของทุกคน และนำพินัยกรรมที่อยู่ข้างในออกมา“ฉัน เย่ชิงเหอ ทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของฉัน จะถูกสืบทอดโดย......”ทนายความอู๋กำลังอ่านเนื้อหาของพินัยกรรม ทุกคนในศาลาไว้ทุกข์ต่างก็ตั้งใจฟัง และเมื่อถึงจุดนี้ สีหน้าของทุกค
“มันแน่นอนอยู่แล้ว”หยางซูจ้องมองไปที่ซูอิน เขาจะไม่บอกกับเธอ ว่าทนายคนนั้นได้อยู่ที่ไห่เฉิงเรียบร้อยแล้วทันทีที่คุณท่านกลับมาที่ไห่เฉิง ก็ได้ให้ทนายรีบมาที่นี่อย่างลับ ๆและการกระทำของซูอินในคืนนี้ ดูท่าแล้ว คุณท่านเองก็น่าจะมองสถานการณ์ออกตั้งแต่แรกแล้วเมื่อได้รับคำตอบที่แน่นอนจากหยางซู ซูอินก็ยิ่งมีความสุขมากกว่าเดิมเธอไม่กล้าที่จะลำพองตัวมากเกินไป เหมือนว่าเธอจะรู้สึกพอใจมาก จึงถอนหายใจออกมา “การที่สามารถทำตามความปรารถนาของคุณปู่ได้ ก็ถือเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณปู่ได้แล้วล่ะค่ะ”ซูอินลดสายตาลง ให้ดูเหมือนว่าเธอไม่มีความต้องการอะไรเลยจริง ๆแต่หยางซูกลับรู้จักธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้แล้วในที่สุดหยางซูก็ไม่สามารถอดทนต่อความเกลียดชังในใจได้ เขาจึงอ้างว่าตนรู้สึกเหนื่อย และต้องการพักผ่อน จึงขอให้ซูอินออกไปก่อนเมื่อกลับมาถึงห้อง ซูอินก็รีบวางแผนทุกอย่างที่เหลือทันทีเช้าวันถัดมา ทั้งวิลล่าก็เริ่มวุ่นวายตั้งแต่เช้าแล้วเมื่อวานได้มีการกำหนดให้เผาศพวันนี้ก่อนเริ่มการเผาศพ ก็ควรไปสักการะร่างของผู้เสียชีวิตเสียก่อนภายในโลงแก้วคุณท่านนอนอยู่ข้างใน ใบหน้าดูมีชีว