แชร์

บทที่ 490

นายน้อยจ้านโตจนป่านนี้ ยังไม่เคยถูกใครหยิกมาก่อนเลยนะ

เจ็บชะมัด!

"คุณยายตื่นหรือยัง?"

ไห่ถงหมุนตัวลงจากเตียงพร้อมถามเขา

เธออยากใช้ตอนที่คุณยายยังไม่ตื่น เผ่นกลับห้องตัวเอง

"ตื่นแล้ว"

"ทำไมเช้าขนาดนี้?"

ไห่ถงที่เตรียมจะวิ่งก็ชะงักขาทันที "งั้นถ้าฉันออกไปแบบนี้ แล้วคุณยายเห็น..."

"เราเป็นสามีภรรยากัน"

จ้านหยินไม่ชอบที่เธอทำลับๆล่อๆ

ไห่ถงยิ้ม "ก็จริง เราเป็นสามีภรรยากันอย่างเปิดเผยนี่เนอะ คุณยายเห็นก็มีแต่จะดีใจ คนแก่แบบท่านรู้ว่าหลังแต่งงานแล้วเราก็เอาแต่แยกห้องกันมาตลอด ท่านก็เลยเอาแต่คอยพร่ำสอนให้ฉันทำอย่างนั้นอย่างนี้กับคุณ"

จ้านหยินมองหน้าเธออย่างหมดคำพูด

ส่วนคุณยายของเขาเองนั้น เขาก็หมดคำพูดเช่นเดียวกัน

แน่นอนว่า ความรู้สึกในตอนนี้ส่วนใหญ่คือความซึ้งใจมากกว่า ถ้าไม่ใช่เพราะคุณยายคอยพร่ำบ่น เขาก็คงไม่ขอไห่ถงแต่งงาน

"ฉันกลับห้องตัวเองไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน วันนี้คุณอยากกินอะไร? เดี๋ยวฉันทำให้"

"ผมซื้ออาหารเช้ามาแล้ว ไม่ต้องทำ"

ไห่ถงมองเขาอีกสองสามที แล้วเดินไป

จ้านหยินหน้าบึ้ง ก่อนเธอจะออกไปมีการมองเขาต่ออีกสองสามทีนั่นมันหมายความว่ายังไง?

การที่เขาซื้ออาหารเช้าให้เธอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status