บทที่ 449

ไห่ถงรีบวิ่งไปข้างหน้าและแย้งหยางหยางจากมือของพี่ใหญ่เริ่นด้วยมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็ปล่อยมือข้างหนึ่ง แล้วตบเข้าไปหนึ่งที ฟาดไปที่หน้าพี่ใหญ่เริ่น

พี่ใหญ่เริ่นอายุประมาณสิบปี แต่เพราะเขาสูง เขาจึงดูเหมือนวัยรุ่นอายุประมาณสิบสี่หรือสิบห้าปี

ทันทีที่ถูกไห่ถงตบ นอกจากจะไม่กลัวแล้ว แต่เขากลับยังโกรธจัดและพุ่งไปหาไห่ถงเหมือนคนบ้า พร้อมที่จะต่อสู้กับเธอ

ใครจะไปรู้ว่าเขายังไม่ทันได้แตะต้องไห่ถง เขาก็ถูกเตะจนเท้าลอยจากพื้น

ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ เขาก็ถูกกดเข้าไปกับผนัง หันหน้าไปทางผนังและโดยเผยแผ่นหลังของเขาออก มือของเขาถูกไพล่อย่างรวดเร็วและกดลงบนหลังของเขา และเขาต้องการที่จะต่อสู้ แต่มือใหญ่ทั้งสองนั้นก็เหมือนกับคีมเหล็ก ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้

มือที่ถูกตรึงไว้รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น

"ปล่อยฉันไป!"

พี่ใหญ่เริ่นตะโกน "ถ้าแกแน่จริงก็มาตัวตัวสิวะ!"

เมื่อเห็นน้องชายของเธอถูกตรึงไว้กับกำแพง พี่สาวคนโตเริ่นก็ไม่คิดทบทวนก่อนที่จะพยายามช่วยเหลือเขา แต่เธอกลับถูกคนหลายคนขวางไว้เป็นกำแพงมนุษย์ จนกระทั่งเธอสังเกตเห็นว่าชายร่างสูงหลายคนเข้ามาในบ้านของพวกเขา

ผู้ชายพวกนั้นก็ดันหล่อมากเสียด้วย

แม้ว