แชร์

บทที่ 448

ผู้เขียน: กู่หลิงเฟย
ไห่หลิงเยาะเย้ย "เมื่อฉันได้รับค่าตกแต่งบ้านคืนแล้ว ฉันจะย้ายออกโดยที่ไม่ต้องรอให้ใครมาไล่ฉัน"

"ไม่มีค่าตกแต่งแม้แต่สตางค์เดียวทั้งนั้น!" โจวหงอิงตะโกนอยู่พักหนึ่ง รู้สึกเจ็บปวดบนใบหน้าของเธอมากยิ่งขึ้น

ไห่หลิงยังคงใช้น้ำแข็งประคบใบหน้าของเธอ แต่เธอไม่มี ซึ่งมันทำให้เธอเจ็บมาก

ใบหน้าทั้งสองข้างของเธอร้อนผ่าวด้วยความเจ็บปวด แม้จะไม่ได้มองกระจก เธอก็รู้ว่าใบหน้าของเธอบวมเหมือนหัวหมู

ไห่หลิง!

เธอจะไม่มีวันปล่อยให้ไห่หลิงไปง่ายๆ

“เจอกันที่ศาล”

คุณยายจ้านพูดขึ้น “ตระกูลโจวกลั่นแกล้งกันเกินไปแล้ว ในเมื่อพวกเราไม่สามารถบรรลุข้อตกลงได้ จึงไม่จำเป็นต้องพูดคุยอีกต่อไป ไห่หลิง ไปยื่นฟ้องหย่า แล้วพวกเราจะเจอกันในศาล”

โจวหงหลินขู่ไห่หลิง "ไห่หลิง ถ้าเธอไปศาลจริงๆ เธอจะไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ น้องสาวของเธอกับคนพวกนี้ไม่สามารถช่วยเธอได้หรอก หากสถานการณ์ตึงเครียดเกินไป มันคงจะยากสำหรับเธอที่จะพบกับหยางหยางในอนาคต”

เมื่อไห่หลิงฟ้องหย่าและแบ่งทรัพย์สินของเขา เขาก็ซ่อนหยางหยางไว้ เพื่อที่ไห่หลิงะไม่มีวันได้เจอหยางหยางไปตลอดชีวิต

ไห่หลิงจ้องมองเขาอย่างเย็นชา ไม่ใส่ใจกับคำขู่ของเขาสักนิด

เธอต้องก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 449

    ไห่ถงรีบวิ่งไปข้างหน้าและแย้งหยางหยางจากมือของพี่ใหญ่เริ่นด้วยมือทั้งสองข้าง จากนั้นก็ปล่อยมือข้างหนึ่ง แล้วตบเข้าไปหนึ่งที ฟาดไปที่หน้าพี่ใหญ่เริ่นพี่ใหญ่เริ่นอายุประมาณสิบปี แต่เพราะเขาสูง เขาจึงดูเหมือนวัยรุ่นอายุประมาณสิบสี่หรือสิบห้าปีทันทีที่ถูกไห่ถงตบ นอกจากจะไม่กลัวแล้ว แต่เขากลับยังโกรธจัดและพุ่งไปหาไห่ถงเหมือนคนบ้า พร้อมที่จะต่อสู้กับเธอใครจะไปรู้ว่าเขายังไม่ทันได้แตะต้องไห่ถง เขาก็ถูกเตะจนเท้าลอยจากพื้นก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ เขาก็ถูกกดเข้าไปกับผนัง หันหน้าไปทางผนังและโดยเผยแผ่นหลังของเขาออก มือของเขาถูกไพล่อย่างรวดเร็วและกดลงบนหลังของเขา และเขาต้องการที่จะต่อสู้ แต่มือใหญ่ทั้งสองนั้นก็เหมือนกับคีมเหล็ก ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้มือที่ถูกตรึงไว้รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น"ปล่อยฉันไป!"พี่ใหญ่เริ่นตะโกน "ถ้าแกแน่จริงก็มาตัวตัวสิวะ!"เมื่อเห็นน้องชายของเธอถูกตรึงไว้กับกำแพง พี่สาวคนโตเริ่นก็ไม่คิดทบทวนก่อนที่จะพยายามช่วยเหลือเขา แต่เธอกลับถูกคนหลายคนขวางไว้เป็นกำแพงมนุษย์ จนกระทั่งเธอสังเกตเห็นว่าชายร่างสูงหลายคนเข้ามาในบ้านของพวกเขาผู้ชายพวกนั้นก็ดันหล่อมากเสียด้วยแม้ว

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 450

    “อี้เฉิน ฉันจะฝากเรื่องนี้ไว้ให้นายจัดการด้วย เขาทำกับหยางหยางอย่างไร? ต้องเอาคืนเป็นสองเท่า!”จ้านหยินเหวี่ยงพี่ใหญ่เริ่นจนทำให้เขาล้มลงกับพื้น ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นได้ เขาก็เตะไปที่จ้านหยินโดยไม่คาดคิดจ้านหยินไม่แม้แต่จะมองด้วยซ้ำ เตะออกไปโดยสัญชาตญาณและเหยียบเท้าที่เขาเพิ่งเตะเมือกี้อย่างแรง ทำให้พี่ใหญ่เริ่นร้องไห้คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดหลังจากมองพี่ใหญ่เริ่นอย่างเย็นชาแล้ว จ้านหยินก็ทิ้งคนเหล่านี้ไว้ข้างหลังและรีบตามออกไป ไห่ถงวางหยางหยางลงบนเบาะรถยนต์แล้วเตรียมขับรถ“ไห่ถง ให้ผมขับรถเถอะ”จ้านหยินรีบดึงไห่ถงออกจากที่นั่งคนขับ แล้วผลักเธอไปที่เบาะหลัง จากนั้นจึงขับรถต่อไปไห่ถงอุ้มหยางหยางขึ้นมาอีกครั้งโดยไม่เถียง ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นลมจากการถูกทุบตีหรือเพราะตกใจกลัว และเธอบอกจ้านหยิน "ไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด"จ้านหยินกำลังเดินทางไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดโดยไม่จำเป็นต้องให้เธอพูดรถขับออกไปอย่างรวดเร็วไห่ถงกอดหยางหยางไว้แน่น น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินออกมาทีละหยดหยางหยางน่ารักมาก แต่ยังต้องอดทนกับเรื่องทั้งหมดนี้ระหว่างทาง สองสามีภรรยาไม่ได้พูดอะไรกัน ไห่ถงไม่มีอารมณ์

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 451

    ไม่นานนัก ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกหยางหยางถูกเข็นออกมา"หยางหยาง"ไห่ถงและสามีรีบก้าวไปข้างหน้า และถามหมออย่างรีบร้อน: "คุณหมอ หลานชายของฉันเป็นยังไงบ้างคะ?"“หน้าของเด็กถูกทุบตีแบบนี้ ทำให้มีอาการบาดเจ็บที่เนื้อเยื่ออ่อน และต้นขาข้างหนึ่งช้ำเป็นสีม่วง มีคนเตะเขาหรือเปล่า? เสื้อผ้าของเขามีรอยเท้า แต่ไม่มีอาการบาดเจ็บอื่นๆ เขาน่าจะหมดสติไปเนื่องจากอาการตื่นกลัว"ขณะนี้พยาบาลกำลังประคบน้ำแข็งที่ใบหน้าของหยางหยาง“ใครกล้าทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้กับเด็กน้อยได้?”หมอเองก็ยังรู้สึกสงสารกับสิ่งที่หยางหยางต้องเผชิญเด็กน้อยน่ารักเช่นนี้ ใบหน้าทั้งสองข้างของเขาบวมและเป็นสีม่วงจากการถูกทุบตี แสดงให้เห็นว่าคนร้ายโจมตีเด็กที่อายุน้อยอย่างรุนแรงและโหดเหี้ยมเพียงใดมันช่างน่ากลัวจริงๆ“มันเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา”หมอ : "....แค้นเคืองอะไรกันขนาดนั้น เป็นลูกพี่ลูกน้องกันแท้ๆ ยังลงไม้ลงมือรุนแรงแบบนี้ได้"“ผมเพิ่งถ่ายรูปอาการบาดเจ็บของเด็กมาให้ดู เก็บมันไว้ก่อน พอตำรวจมาถึง ถ้ามีหลักฐานก็ฟ้องอีกฝ่ายได้เลย”ไห่ถงขอบคุณเขาอย่างรวดเร็ว หยิบโทรศัพท์ออกมาและเพิ่มเพื่อนหมอเข้าไปในไลน์ หลังจากที่เ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 452

    แต่บาดแผลทางจิตใจต้องใช้เวลานานในการฟื้นตัว"ไอ้เด็กสารเลวนั่นเป็นยังไงบ้าง?”จ้านหยินถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ“ผมไม่ได้ตีเขาเอง แต่ผมบังคับพ่อเขาให้ทำหน้าของเขาบวมและปากแตก พวกเรายังพังบ้านเขาด้วย พวกเขาตะโกนจะโทรแจ้งตำรวจ ผมบอกให้พวกเขารีบแจ้งตำรวจเลย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับหยางหยาง มันจะเป็นโอกาสดีที่ตำรวจจะจับลูกชายของเขาไป”"พวกเขาก็ไม่กล้าเอะอะหลังจากนั้น"จ้านอี้เฉินเห็นว่าอีกฝ่ายยังเป็นเด็ก หากเขาลงมือจะถูกครอบครัวเริ่นฟ้องกลับ ซึ่งนั้นทำให้เขาไม่ไม่พอใจแน่ แต่ยังโชคดีที่พวกเขามีจำนวนมากกว่า และพี่เขยเริ่นเพื่อปกป้องตัวเอง จึงลงโทษลูกชายคนโตอย่างโหดร้ายด้วยการทุบตีทั้งสองข้างของใบหน้า จนแดง บวม และมีเลือดออกจากมุมปากพี่เขยเริ่นทุบตีลูกอย่างโหดเหี้ยม ไม่เพียงแต่ทำให้หน้าลูกชายคนโตบวมเท่านั้น แต่ยังฟาดเขาด้วยเข็มขัดอีกด้วยบังเอิญว่าไห่ถงและคนอื่นๆ จับได้ว่าลูกชายคนโตทุบตีหยางหยาง ซึ่งทำให้บ้านของพวกเขาถูกพังยและสูญเสียครั้งใหญ่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหยางหยางล่ะก็...พี่เขยเริ่นเองก็กลัวเช่นกัน เขาไม่คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น และโกรธมากที่ต้องอธิบายเรื่องนี้ให้น้องเขยและแม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 453

    ทันทีที่ซูหนานได้ยินเก็รู้ทันทีว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแล้ว และจ้านหยินพูดคำพูดเหล่านี้ ดูเหมือนเขาจะโกรธจนควันออกหูอย่างสุดขีด“ตระกูลโจวลักพาตัวหยางหยาง ตอนที่พวกเราเจอหยางหยางนั้น หลานชายของโจวหงหลินกำลังทำร้ายเขาอยู่ และตอนนี้หยางหยางอยู่ที่โรงพยาบาลโดยมีใบหน้าบวมปูดและได้รับบาดเจ็บที่เนื้อเยื่ออ่อน และเขาก็หวาดกลัวอย่างมากเช่นกัน”ซูหนานสาปแช่ง "ไอ้สารเลว! ไอ้สารเลวอย่างตระกูลโจวสมควรอยู่ในโลกนี้ได้ยังไง พวกมันเป็นความอับอายของลูกผู้ชาย"“หยางหยางเป็นยังไงบ้าง?”ซูหนานถามด้วยความเป็นห่วง“บาดแผลบนร่างกายไม่กี่วันก็หาย แต่บาดแผลในใจใช้เวลานานในการรักษา”“นายได้สอนบทเรียนปีศาจที่รังแกหยางหยางหรือเปล่า? นายต้องการให้ฉันจับใครสักคนมาทุบตีเขาหรือเปล่า? แม้แต่เด็กตัวน้อยยังกล้าลงมือ ไร้มนุษยธรรมแบบนี้ได้ยังไงกัน"หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งจ้านหยินก็พูด: "มันเป็นแค่เด็กอายุ 10 ขวบ โทรแจ้งตำรวจแล้ว แต่ด้วยอายุเท่านั้น เขาอาจจะแค่ได้รับคำเตือน พ่อแม่ของเขาสั่งให้ลงโทษทางวินัย และจ่ายค่าทำขวัญ เขาคงไม่ติดคุกหรอก”“ยังไงก็ตาม เขาโดยพ่อของเขาลงโทษเขาอย่างสาหัส และใบหน้าของเขาก็บวมเช่นกัน”

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 454

    เซินเสี่ยวจวินไม่ได้แต่งหน้าและก็ไม่ได้ตั้งใจเใส่เสื้อผ้าที่ดูสวยด้วย เธอดูไม่แตกต่างจากปกติ จริงๆ แล้วดูเป็นธรรมชาติมากกว่าปกติด้วยซ้ำเพราะเธอมักจะแต่งหน้าเบาๆ"คุณเซิน ผมขอโทษที่ทำให้คุณรอ"เซินเสี่ยวจวินยิ้ม "ฉันรอไม่นาน คุณซูนั่งก่อนเถอะค่ะ"ซูหนานนั่งลงตรงข้ามกับเซินเสี่ยวจุน และยื่นดอกกุหลาบให้เธออย่างตั้งใจ ซึ่งเซินเสี่ยวจุนไม่ได้รับ“คุณซูคาบดอกกุหลาบนี้ที่ปาก…”เธอไม่ได้พูดอะไรต่อซูหนาน: "...คราวหน้าผมจะซื้อช่อดอกไม้ให้คุณแล้วฉันจะไม่เอาเข้าปาก"“ปากคุณใหญ่มาก มันคาบช่อดอกไม้ได้ใช่ไหม?”ซูหนาน: "...ไม่ได้ครับ"เขาโยนดอกกุหลาบที่คาบไว้ในปากลงในถังขยะใต้โต๊ะเมื่อเห็นว่าเซินเสี่ยวจวินสั่งกาแฟของเธอแล้ว ซูหนานจึงเรียกพนักงานมาและสั่งกาแฟด้วยเมื่อพนักงานเสิร์ฟนำกาแฟมา เธอมองซูหนานอยู่นาน ซึ่งเขาก็ยิ้มให้พนักงานเสิร์ฟแล้วพูดว่า "ฉันกำลังนัดบอด"พนักงานเสิร์ฟหน้าแดง อยากพูดอะไรบางอย่าง อาจนึกถึงคำเตือนจากเจ้านายของเธอ เธอพูดพร้อมกับหน้าแดง: "ฉันไม่ได้หมายความอะไรแบบนั้นค่ะ"เธอเพียงต้องการยืนยันว่าบุคคลนี้คือประธานซูจริงๆพนักงานเสิร์ฟรีบเดินออกไปซูหนานจับหน้าของเข

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 455

    เซินเสี่ยวจวินหัวเราะ: "ถ้าไม่มีใครชื่นชมคุณซู ฉันคงต้องสงสัยแล้วว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า"ซูหนาน: "...ผมมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ครับ!""ดูเผิ่นๆ คุณซูก็ดูสุขภาพดีค่ะ"ซูหนานเปิดปาก และไม่รู้ว่าจะตอบเซินเสี่ยวจวินยังไงดีเขาไม่สามารถพูดได้ว่าเซินเสี่ยวจวินควรมาลองกับเขาดู เพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่ใช่ไหม?คำพูดที่ว่ามานั้น ระหว่างการนัดบอดถือเป็นการจีบอีกฝ่ายและถือเป็นเรื่องลามกซูหนานตัดสินใจว่าแกล้งเป็นใบ้ดีกว่าซูหนานผู้มีคารมคมคาย เมื่อพบกับเซินเสี่ยวจวินก็พบว่าตัวเองพูดไม่ออกตอบไม่ถูกโดยไม่คาดคิดซูหนานบ่นในใจของเขา: ผู้หญิงคนนี้ซึ่งโด่งดังในชั่วข้ามคืน เป็นคนพิเศษจริงๆ กล้าหาญมาก!.....ที่โรงพยาบาลไห่หลิงรีบมาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับคุณยายจ้านและป้าเหลียงตำรวจรับคำให้การเสร็จแล้วก็ออกไป และครอบครัวโจวรวมถึงลูกชายคนโตของโจวหงอิงและสามี ก็ได้รับหมายเรียกไปที่สถานีตำรวจตอนนั้นเองที่โจวหงอิงตระหนักว่าลูกชายคนโตของเธอก่อให้เกิดปัญหาร้ายแรงเธอไม่กล้าบอกน้องชายของเธอตรงๆ แต่กลับแอบบอกพ่อแม่ของพวกเขาแทน แต่เมื่อแม่โจวได้ยินว่าหลานชายคนโตทำให้หลานชายไปโรงพยาบาล เธอก็เริ่

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 456

    “มีแม่อย่างโจวหงอิง เขาจะออกมาดีได้ยังไง?”ไห่ถงพูดอย่างเย็นชาว่า "พี่มาแจ้งตำรวจกันเถอะ แม้ว่าพวกเราจะส่งเริ่นหมิงเข้าคุกไม่ได้ แต่ก็สามารถทำให้โจวหงอิงและสามีของเธอจ่ายค่าทำขวัญได้ ไม่ว่าใครจะมาอ้อนวอนหรือขอโทษก็ไม่ต้องไปยอมรับ พวกเราจะกรานให้พวกเขาชดใช้”ไห่หลิงพูดอย่างฉุนเฉียว: "นอกเหนือจากค่าทำขวัญแล้ว ก็จะให้เขาชดใช้อย่างอื่นได้ไหม เขาทำร้ายหยางหยางของฉันสาหัสมาก ถงถง ตอนนั้นเธอได้หักแขนเขาหรือเปล่า?""อี้เฉินกับคนอื่นๆ บังคับให้พ่อของเริ่นหมิงลงมือเองและสอนบทเรียนให้เขาแล้ว เขาถูกทุบตีจนบวมเป็นหัวหมูแล้ว จากนั้นก็ฟาดเขาด้วยเข็มขัดอย่างรุนแรง อี้เฉินว่าหลังจากที่เริ่นหมิงถูกเข็มขัดของพ่อเฆี่ยน ร่างกายของเขา มีรอยแผลเป็นเต็มไปหมด ดูน่ากลัวจนน่าตกใจ”"พวกเขายังพังบ้านอีกด้วย"ไห่หลิงพูดอย่างขมขื่นว่า "ฉันอยากจะฆ่าเด็กนรกนั้นจริงๆ"ไห่ถงก็คิดแบบนั้นเช่นกันแต่พวกเขาทั้งหมดมีเหตุผลและไม่ได้สอนบทเรียนเริ่นหมิงด้วยตัวเอง พวกเขาปล่อยให้พี่เขยเริ่นซึ่งเป็นพ่อสอนบทเรียนเริ่นหมิงเท่านั้นหลังจากประสบกับสิ่งต่างๆ มากมาย ไห่ถงก็เข้าใจวิธีจัดการกับเรื่องต่างๆ ของจ้านหยินแม้ว่าจะโกรธ

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status