บทที่ 651

"อ๊ะ?"

เมื่อเห็นไม้เบสบอลที่หักอย่างกะทันหัน หวงยินยินตกตะลึง

เธอไม่คิดเลยว่าไม้เบสบอลที่หนากว่าแขนของเธอจะถูกคนบีบจนระเบิด

พลังของชายคนนี้ ตกลงน่ากลัวแค่ไหน

"ความสามารถแท้แค่นี้เอง ยังกล้าลงมือกับเจ้านายน้อยเราอีกเหรอ"

บอดี้การ์ดหัวเราะอย่างเหยียดหยาม เตะเข้าท้องหวงยินยินโดยตรง

หวงยินยินหึ้มเสียงหนึ่ง ถูกกระเด็นออกไปไกลสองหรือสามเมตรทันทีและตกลงบนพื้นอย่างแรง

เลือดทะลักออกมาจากมุมปาก

ทันใดนั้น แม้ลุกขึ้นก็ไม่สามารถลุกขึ้นได้

ในขณะนี้ ลมปราณภายในของเธอหมดไปนานแล้ว ร่างกายก็ถึงขีดจํากัดแล้ว ไม่มีแรงตอบโต้อีกต่อไป

แต่สายตาของเธอยังคงดื้อรั้นและไม่ยอมแพ้แม้แต่น้อย

"ไอสาวน้อย อย่าคิดว่ารู้แค่ศิลปะการต่อสู้เล็กน้อย ก็มาอวดดีต่อหน้าผมได้ แก๊งเหมิ่งหูของเรามีผู้เก่งแยอะมาก จัดการกับคนอย่างคุณง่ายจะตาย"

ว่านหมินปรับสูท ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ทําท่าทางเย่อหยิ่งว่า "ตอนนี้คุณมีทางเลือกเดียว นั่นก็คือยอมจํานนต่อผม มิฉะนั้นคุณจะเสียใจแน่"

"หยุดไร้สาระอีก! คุณมีความสามารถก็จะฆ่าฉันสิ!"

หวงยินยินกัดฟัน ดูเหมือนไม่กลัวความตาย

"ฆ่าคุณเหรอ ฮ่าฮ่า... ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก"

ว่านหมินยิ้มอ