แชร์

บทที่ 657

ผู้แต่ง: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
"หัวหน้าแก๊งเหมิ่งหู่ว่านหู่ เจอกันกับคุณลู่"

ต่อหน้าทุกคน ว่านหู่คุกเข่าลงโดยตรงและทําความเคารพอย่างตรงๆ

เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้ชมทั้งหมดก็เงียบกริบทันที

ว่านหมินตกตะลึง

หวงป๋ออึ้ง

หวงยินยินอึ้งอยู่

ผู้ชมตกตะลึง

สาวกแก๊งเหมิ่งหู่ก็อึ้ง

แม้แต่ลู่เฉินเองก็ยังงง

ไม่มีใครคาดคิดว่า หัวหน้าแก๊งเหมิ่งหู ที่มีชื่อเสียงดุร้าย ว่านหู่ที่ทำให้คนอื่นกลัว จะคุกเข่าให้ลู่เฉินในที่สาธารณะ

ท่าทางเหมือนหลานเห็นคุณตา

น่ากลัวมาก มันไร้สาระมาก

"นี่... จริงหรือเท็จ?"

หวงยินยินเบิกตากว้าง ปากเกือบจะยัดไข่ใบหนึ่งได้แล้ว

"สถานการณ์อะไรกันเนี่ย?"

ฝูงชนที่มุงดูอยู่มองหน้ากัน ตกใจอย่างอธิบายไม่ได้

"ผมอ่านไม่ผิดใช่ไหม หัวหน้าแก๊งคุกเข่าให้เด็กคนนั้นแล้วหรือ"

สาวกแก๊งเหมิ่งหูทำหน้าไม่น่าเชื่อ

หัวหน้าแก๊งของพวกเขาอยู่ในตําแหน่งสูง แม้แต่เมื่อเผชิญหน้ากับบุคคลสําคัญในห้าวงศ์ใหญ่ เขาก็สามารถได้รับความเคารพบ้าง

ทําไมวันนี้เห็นเด็กนี้ ตกใจจนขาอ่อนเกือบลุกไม่ขึ้น

"ไม่... เป็นไปไม่ได้!"

ว่านหมินส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง โลกทัศน์เกือบจะพังทลายลง

ในใจของเขา พ่อของเขาเป็นผู้เก่งที่ยืนหยัดอยู่บนท้องฟ้า

แม้จะรว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 658

    สักพักผู้ชมก็โกลาหลไปทั่วพอเพิ่งคุกเข่าเสร็จ ลูกชายก็คุกเข่าตามแล้วนี่คืออะไร?การสืบทอดกิจการของพ่อเหรอ?แม้ไม่รู้สถานการณ์อะไร แต่ขอไม่โง่ก็มองออก แก๊งเหมิ่งหูน่าจะเตะแผงเหล็กแล้วชายหนุ่มหน้าตาหล่อคนนั้น ต้องมีตัวตนที่เก่งแน่นอน"คุณลู่ ผมผิดแล้ว ผมต่างหากที่สมควรตาย ผมตาพร่า ผมไม่รู้จักผู้เก่งแท้ หวังว่าท่านจะให้อภัยข้าในครั้งนี้"ว่านหมินขอโทษไปพลางตบหน้าไปพลางไม่หยุดตีจน "เพียะ" แรงมากใช้เวลาไม่นานในการตบหน้าที่เหลือจากลู่เฉินก็เติมเต็มยี่สิบหรือสามสิบครั้ง"คุณต้องเข้าใจว่าคนที่คุณควรขอโทษไม่ใช่ผม" ลู่เฉินพูดเบา ๆว่านหมินตกตะลึงก่อนและตอบสนองอย่างรวดเร็วคุกเข่าลง เดินก้าวเล็กน้อย "ตงๆๆ" วิ่งไปหาหวงป๋อและลูกสาวของหวงป๋อและกระพําหัวอย่างแรง ๆ สามครั้ง "สองท่าน ขอโทษจริง ๆ ทุกอย่างเป็นความผิดของผม ผมขอโทษพวกคุณ ความเสียหายทั้งหมดของพวกคุณ ผมยินดีชดเชยสิบเท่า!""ฮึ่ม! ใครอยากได้เงินเหม็นของคุณ!"หวงยินยินหันหัว ขี้เกียจสนใจเขา"คุณว่าน นี่คุณทําอะไรอยู่ ลุกขึ้นเร็วเข้าเถอะ"หวงป๋อตกใจมากและรีบเอื้อมมือไปประคองเขา"ถ้าทั้งสองไม่ให้อภัยผม วันนี้ผมจะคุกเข่าจนตา

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 659

    "เอ่อ..."เมื่อมองไปที่รอยยิ้มปีศาจของลู้เฉิน ว่านหู่ก็ตกใจและอึ้งอยู่ในที่เกิดเหตุและเหงื่อเย็นออกอย่างไม่หยุดเกี่ยวกับการเสียชีวิตของหูหงหัวหน้าแก๊งเหยียนหลงคนก่อน คนอื่นอาจไม่รู้ แต่เขารู้ดีเป็นดาราร้ายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ที่ฆ่าคนโดยตรงเพื่อยึกต่ำแหน่งพูดอะไรที่เอาใจคนื่นด้วยคุณธรรม?เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการคุกคามอย่างโจ่งแจ้งถ้าเขากล้าไม่เชื่อฟัง ไม่แน่ว่าวันไหนอาจจะเหมือนหูหงแล้ว" คุณไปได้แล้ว เราเจอกันครั้งหน้า" ลู่เฉินยิ้มอย่างมีความหมายเสียงหัวเราะนี้กลับทําให้ว่านหู่ตื่นตระหนกเขาไม่คิดว่าตัวเองจะมีชีวิตมากกว่าหูหง จะไม่ไว้หน้าผู้ชายคนนี้จริง ๆจะได้เห็นพระอาทิตย์พรุ่งนี้หรือไม่ ก็เป็นปัญหาหนึ่ง"คุณลู่! เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เข้าร่วมแก๊งเหยียนหลง ต้องขอบคุณที่ท่านดูขึ้นเรา ผมว่านหู่ ยินดีที่จะนําผู้ช่วยเหลือทั้งหมดและเป็นลูกน้องของท่าน"ว่านหู่กอดหมัดด้วยมือทั้งสองข้าง ท่าทางจงรักภักดี"หัวหน้าแก๊งว่าน คุณอย่าฝืนเด็ดขาด ผมไม่ชอบใช้อํานาจรังแกคน" ลู่เฉินส่ายหัว"ไม่ได้ฝืน คุณลู่มีชื่อเสียงโด่งดัง ทำให้ประชาชนเชื่อฟังด้วยคุณธรรม ผมชื่นชมมานานแล้ว พอเจอกั

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 660

    หวงป๋อรีบโค้งคํานับและทําความเคารพ"พี่ซวนเฟย"หวงยินยินก็ทักทายตามไปด้วยเมื่อก่อนคุณพ่อเคยทํางานที่ตระกูลฉาว เธอได้ติดต่อกับฉาวซวนเฟยหลายครั้งในความประทับใจของเธออีกฝ่ายเป็นพี่สาวคนโตที่ใกล้ชิดและอ่อนโยนมาก มักจะให้ของขวัญบางอย่างกับเธอเพียงแต่ต่อมาหลังจากฉาวซวนเฟยไปพัฒนาที่เจียงหลิง ทั้งสองก็ไม่ค่อยได้เจอกัน"ยินยิน ไม่ได้เจอกันสองปี สาวน้อยคุณเนี่ย เติบโตอย่างสวยขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ" ฉาวซวนเฟยยิ้มและชื่นชม"พี่ซวนเฟย คุณต่างหากที่สวยจริง ๆ ทั้งเมือง ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงกี่คน ต่างก็อิจฉาใบหน้าของคุณ" หวงยินยินมีสีหน้าชื่นชมความงามและอารมณ์ของผู้คนที่อยู่ตรงหน้า ไม่ต้องพูดถึงในเมืองต่างจังหวัด แม้แต่เมื่อมองไปทั้งเมืองเจียงหนานก็มีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถเปรียบเทียบได้"สาวน้อย คุณพูดเก่งจริงๆ"ฉาวซวนเฟยเอื้อมมือไปขูดจมูกของหวงยินยิน แล้วกวาดดูซากปรักหักพังที่ด้านหลังตาแล้วพูดว่า "ฉันเห็นบ้านของพวกคุณเหมือนถูกทําลายแล้ว เอาอย่างนี้เถอะ พวกคุณไปพักที่ตระกูลฉาวกับฉันสักสองสามวัน พอดีเราสามารถรําลึกความหลังได้""คุณใหญ่ ไม่ต้องยุ่งยาก พวกเราหาที่อยู่ใหม่ก็ได้แล้ว" หวงป๋อปฏิ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 661

    "ลุงฉาว สำหรับเรื่องนี้คุณมีแผนอะไรไหมครับ?" ลู่เฉินถาม"ในเมื่อท่านพ่อมดดําจะมา ผมย่อมต้องเตรียมตัวก่อนกำหนด เพื่อป้องกันเหตุอะไรขึ้น ผมจะใช้เงินจํานวนมาก จ้างผู้มีฝีมือจำนวนหนึ่งในสังคมมาปกป้อง" ฉาวก้วนมีสีหน้าจริงจังท่านพ่อมดดําไม่เพียงแต่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จนแข็งแกร่ง และเขายังถนัดทางด้านการใช้เวทมนต์คถาด้วยพึ่งเพียงนักสู้ทมิฬของตระกูลฉาวยังไม่เพียงพอ ดังนั้นจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากภายนอกวิธีนี้ไม่เพียงแต่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง และยังช่วยลดการสูญเสียของตระกูลฉาวได้อีกด้วย"ลุงฉาว ท่านพ่อมดดําไม่ได้มีเพียงคนเดียว เขายังมีลูกศิษย์มากมาย และแต่ละคนมีฝีมือไม่ธรรมดา ในด้านนี้ คุณต้องพิจารณาด้วย" ลู่เฉินพูดเตือน"อืม ผมจะระวังให้ดี หลายวันมานี้ตระกูลฉาวจะใช้กฎอัยการศึกเพื่อป้องกันไม่ให้มีพวกคนชั่วเข้ามา" ฉาวก้วนพยักหน้า"พ่อคะ ฉันจําได้ว่าคุณปู่เคยพูดว่า ตระกูลฉาวของเราดูเหมือนจะมีไพ่ลับใบหนึ่ง มันคืออะไรกันแน่คะ?" ฉาวซวนเฟยถามด้วยความตื่นตระหนก"เป็นคนคนหนึ่ง" ฉาวก้วนลดเสียงลง"คนเหรอคะ? ใครล่ะ?" ฉาวซวนเฟยยิ่งอยากรู้มากขึ้น"เมืองเจียงหนานมีผู้ฝึกร่างขั้นจงซือทั้งห้า แ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 662

    "ตกลงค่ะ คุณเป็นหัวหน้าตระกูล คุณตัดสินใจเถอะ" ฉาวซวนเฟยไม่ได้พูดอะไรมากไพ่ลับหวงตงไห่ใบนี้ ไม่สามารถใช้ได้ง่ายๆ จริง ๆผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือตระกูลฉาวอาศัยพลังความแข็งแกร่งของตนเองในการแก้ไขวิกฤตครั้งนี้และกําจัดท่านพ่อมดดําแบบนี้ไม่เพียงแต่จะเหลือไพ่ลับไว้หนึ่งใบ และยังน่าทำให้ผู้คนตื่นเต้นอีกด้วย"ลุงฉาวครับ ผมมีเรื่องที่อยากรู้ ท่านพ่อมดดํากับตระกูลฉาวมีความแค้นอะไรกันแน่ครับ?"ในเวลานี้ ลู่เฉินก็เปิดปากถาม"นี่..."ฉาวก้วนกระอักกระอ่วนอย่างไม่รู้จะพูดอย่างไร"ลุงฉาวครับ ผมแค่ถามไปเรื่อย คุณไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ?" ลู่เฉินยิ้มถ้าหากเกี่ยวข้องกับความลับของตระกูล มันก็ยากที่จะพูดจริง ๆ"พ่อคะ มีอะไรคุณก็พูดเถอะ ลู่เฉินไม่ใช่คนนอกสักหน่อย" ฉาวซวนเฟยพูดโน้มน้าวเกี่ยวกับความแค้นของทั้งสองฝ่าย เธอก็รู้เพียงแค่ครึ่งเดียว"โอเค ในเมื่อพวกคุณอยากรู้ งั้นผมจะพูดตรง ๆ แล้วกัน"ฉาวก้วนลังเลไปสองวินาที ในที่สุดก็เลือกที่จะพูด "เมื่อพูดถึงความแค้นระหว่างตระกูลฉาวกับท่านพ่อมดดํา จริง ๆ แล้วก็ไม่ซับซ้อน โดยหลักแล้วเป็นเพราะทรัพย์สินเงินทอง"ย้อนกลับไปตั้งแต่ต้น บรรพบุรุษของตระกูลเฉาเค

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 663

    "ผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียว?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลู่เฉินและฉาวซวนเฟยมองกันและกัน แสดงสีหน้าประหลาดใจพวกเขาคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าท่านพ่อมดดําก็แซ่ฉาวด้วย!และยังเป็นพี่น้องร่วมบรรพบุรุษตระกูลฉาว ไม่น่าแปลกใจที่อีกฝ่ายจะรู้ความลับมากมายขนาดนี้"ทั้งสามสายเดิมทีก็เกิดมาจากรากเหง้าเดียวกัน เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ท่านพ่อมดดํากลับมาทำร้ายคนสายเลือดเดียวกัน ช่างไร้มนุษยธรรมจริง ๆ!" ฉาวซวนเฟยโกรธจนตบโต๊ะพอรู้ความจริงเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นหากทั้งสองฝ่ายมีความเกลียดชังกันอย่างลึกซึ้ง นําไปสู่สถานการณ์นี้ งั้นก็พอให้อภัยได้สุดท้ายเพื่อแผนที่ขุมทรัพย์ส่วนหนึ่ง จึงแอบทําร้ายตระกูลฉาวมาหลายปี บ้าไปแล้วจริง ๆ"ความโลภของมนุษย์นั้นไม่มีที่สิ้นสุด แผนที่ขุมทรัพย์เองก็เป็นสิ่งล่อใจมากเกินไป หากท่านพ่อมดดําไม่สามารถนำแผนที่ขุมทรัพย์มาถึงมือ ก็คงจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด" ฉาวก้วนพูด"ทั้งสามสายได้หายไปสายหนึ่งแล้ว ก็หมายความว่าแผนที่ขุมทรัพย์ก็หายไปส่วนหนึ่ง แม้ว่าท่านพ่อมดดําจะทําทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แผนที่ขุมทรัพย์ในมือเราแล้ว จะมีประโยชน์อะไร ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลไปตั้งมากและสุดท้ายก็ทนไม่ได้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 664

    สมกับเป็นสาวสวยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรายชื่อสาวงาม!"ศิษย์คนที่สองสำนักอู๋จี๋ ฝูหรง คารวะหัวหน้าตระกูลฉาว""ศิษย์คนที่สามสำนักอู๋จี๋ ตู้จวน คารวะหัวหน้าตระกูลฉาว!"หญิงชุดขาว 2 คน ก็คารวะตาม"ดี ๆ ทุกท่านมาทันเวลาพอดี รีบไปชงชามาเร็วเข้า"ฉาวก้วนยิ้มเล็กน้อยและรีบสั่งให้ผู้ดูแลตระกูลฉาวนำชาและขนมมาเสิร์ฟ"หัวหน้าตระกูลฉาว ได้ยินว่าท่านมีปัญหา พวกเราตั้งใจมาช่วยตามคําสั่งของอาจารย์ หากต้องการอะไรเพียงแค่เอ่ยปาก รับรองว่าจะแก้ไขให้ท่านได้ง่ายๆ" ชิงเฟิงมีสีหน้ามั่นใจ"ทั้งสามท่านเดินทางมาเหนื่อยๆ ควรพักก่อนดีกว่า เรื่องที่เกี่ยวข้อง ไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ก็ได้ อ๋อใช่ ทําไมไม่เห็นอาจารย์หลิงล่ะ?" จู่ ๆ คําพูดของฉาวก้วนก็เปลี่ยนไปอาศัยเพียงลูกศิษย์ 3 คนของสำนักอู๋จี๋เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอทางที่ดีควรให้รองเจ้าสำนักสักสองสามคนหรือเจ้าสำนักออกโรงเอง"หัวหน้าตระกูลฉาวไม่ต้องกังวล อาจารย์ของผมกับอาจารย์ลุงจะมาถึงในอีกสองวัน" ชิงเฟิงตอบ"งั้นก็ดี งั้นก็ดี" ฉาวก้วนแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก"ที่จริง เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ ไม่จําเป็นต้องให้อาจารย์ของผมกับอาจารย์ลุงออกโรงเลย ไม่ว่าจะ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 665

    "ไสหัวไป!"คําตอบของฉาวซวนเฟยนั้นง่ายและตรงไปตรงมาชิงเฟิงที่เพิ่งจะยิ้มแย้มแจ่มใสก็แข็งทื่อไปในทันทีเขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่ไว้หน้าแบบนี้ต้องรู้ก่อนว่าเขาเป็นศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋และได้รับการยอมรับว่าเป็นอัจฉริยะทางศิลปะการต่อสู้ปกติไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เป็นที่ต้องการอย่างมาก ไม่มีใครกล้าดูถูกวันนี้โชคดีที่เขามาสู่ขอเอง กลับได้รับเพียงไสหัวไป ก็หน้าเสียทันที"ซวนเฟย! ห้ามหยาบคาย!"ฉาวก้วนตําหนิอย่างรุนแรงทันที รีบพูดอย่างละอายใจทันทีว่า "หลานชายคนดี ลูกสาวของผมหุนหันพลันแล่น พูดไม่คิด คุณอย่าเก็บเอามาใส่ใจเลยนะ"ดีไม่ดีอย่างไรก็เป็นถึงศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋ มากน้อยแค่ไหนก็ต้องไว้หน้าบ้าง"หัวหน้าตระกูลฉาว ผมถามว่าตัวเองหน้าตาสง่างาม มีความสามารถโดดเด่น เป็นลูกเขยตระกูลฉาวของคุณ คงไม่ถือว่าหวังสูงจะคบผู้ที่มีฐานะสูงกว่าหรอกมั้ง ตอนนี้ผมมาสู่ขอด้วยความจริงใจ หรือว่าพวกคุณมีทัศนคติแบบนี้เหรอ?" ชิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย"หลานชายคนดีเข้าใจผิดแล้ว จริง ๆ แล้วลูกสาวของผมมีคู่แต่งงานมานานแล้ว พวกคุณสองคน จึงพูดได้แค่ว่ามีโชคชะตาได้พานพบแต่ไร้วาสนาต่อกัน" เฉาก้วนส่ายหัว"คู่แ

บทล่าสุด

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status