บทที่ 660

หวงป๋อรีบโค้งคํานับและทําความเคารพ

"พี่ซวนเฟย"

หวงยินยินก็ทักทายตามไปด้วย

เมื่อก่อนคุณพ่อเคยทํางานที่ตระกูลฉาว เธอได้ติดต่อกับฉาวซวนเฟยหลายครั้ง

ในความประทับใจของเธออีกฝ่ายเป็นพี่สาวคนโตที่ใกล้ชิดและอ่อนโยนมาก มักจะให้ของขวัญบางอย่างกับเธอ

เพียงแต่ต่อมาหลังจากฉาวซวนเฟยไปพัฒนาที่เจียงหลิง ทั้งสองก็ไม่ค่อยได้เจอกัน

"ยินยิน ไม่ได้เจอกันสองปี สาวน้อยคุณเนี่ย เติบโตอย่างสวยขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ" ฉาวซวนเฟยยิ้มและชื่นชม

"พี่ซวนเฟย คุณต่างหากที่สวยจริง ๆ ทั้งเมือง ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงกี่คน ต่างก็อิจฉาใบหน้าของคุณ" หวงยินยินมีสีหน้าชื่นชม

ความงามและอารมณ์ของผู้คนที่อยู่ตรงหน้า ไม่ต้องพูดถึงในเมืองต่างจังหวัด แม้แต่เมื่อมองไปทั้งเมืองเจียงหนานก็มีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถเปรียบเทียบได้

"สาวน้อย คุณพูดเก่งจริงๆ"

ฉาวซวนเฟยเอื้อมมือไปขูดจมูกของหวงยินยิน แล้วกวาดดูซากปรักหักพังที่ด้านหลังตาแล้วพูดว่า "ฉันเห็นบ้านของพวกคุณเหมือนถูกทําลายแล้ว เอาอย่างนี้เถอะ พวกคุณไปพักที่ตระกูลฉาวกับฉันสักสองสามวัน พอดีเราสามารถรําลึกความหลังได้"

"คุณใหญ่ ไม่ต้องยุ่งยาก พวกเราหาที่อยู่ใหม่ก็ได้แล้ว" หวงป๋อปฏิ