หลังจากนั้นกลุ่มชายฉกรรจ์ก็พากันหัวเราะแต่ละคนทำตัวกำเริบเสิบสาน ทำหน้าตาลามก"คุณหนูใหญ่ ไม่งั้นเราไปก่อนดีกว่า? คนเหล่านี้ดูแล้วเราไม่น่ารับมือด้วยง่ายๆ" หวงป๋อหดคอและกระซิบเตือน"คุณจะตื่นตระหนกอะไร? ที่นี่คือตระกูลฉาว หรือว่าพวกเขาจะก่อเรื่องอะไร?" หวงยินยินจ้องมองสําหรับพฤติกรรมขี้ขลาดของพ่อตัวเอง เธอดูถูกมันมาโดยตลอดเจออะไรสักอย่าง ก็เอาแต่ขี้ขลาด เหมือนผู้ชายตรงไหน?"ถือโอกาสที่ฉันยังไม่โกรธ พวกคุณออกไปให้ไกลๆ ฉันจะดีกว่า" ใบหน้าสวยของฉาวซวนเฟยเย็นเยียบ"โอ้ว! ดุซะด้วย? ผมชอบนะ"ชายที่มีหนวดเคราลูบคาง "แต่คนสวย ไอ้พวกขี้ขลาดที่อยู่ข้าง ๆ พวกคุณ เกรงว่าคงจะไม่สามารถปกป้องพวกคุณออกไปได้หรอกนะ"ระหว่างพูดยังเหลือบมองลู่เฉินและหวงป๋อคนหนึ่งก็ใบหน้าขาวเล็ก อีกคนก็แค่ชายแก่ที่เชื่อฟัง ไม่มีอะไรต้องกลัวเลยสักนิด"จัดการกับพวกคุณ ฉันคนเดียวก็พอแล้ว!"หวงยินยินกระแทกโต๊ะและยืนขึ้นด้วยความโกรธอย่างกะทันหันหลังจากได้รับการสั่งสอนอบรมของลู่เฉินในช่วงไม่กี่วันมานี้ ความแข็งแกร่งของเธอก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด ความมั่นใจจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก"สาวน้อย คุณเล่นกับพี่ชายก็ได้ แต่เ
"ไป๋ลู่ทั้งสาม? ฮ่าฮ่า... ก็แค่ตัวตลกเท่านั้น"ชายหนวดเคราแสดงความรังเกียจออกมาและเตะทั้งสามคนที่ล้มลงกับพื้นจนลอยไป"ฮะ?"เมื่อมองดูสามคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและอาเจียนเป็นเลือด ผู้มีฝีมือด้านการต่อสู้ทั้งหลายก็อดไม่ได้ที่จะตกใจแม้ว่าไป๋ลู่ทั้งสามจะไม่ใช่บุคคลชั้นนํา แต่ก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในสังคม มิฉะนั้นก็คงจะไม่ถูกเชิญเข้าบ้านโดยตระกูลฉาวแต่ใครก็คาดไม่ถึงว่า ทั้งสามคนร่วมมือกันเพียงแค่ชายหนวดเคราใช้สองสามกระบวนท่าก็รับมือไม่ได้แม้แต่น้อยจะเห็นได้ว่าอีกฝ่ายมีความแข็งแกร่งเพียงใด"คุณ...คุณเป็นใครกันแน่?" ไป๋ลู่ทั้งสามทั้งตกใจและหวาดกลัว"ยกหูขึ้นฟังให้ดี กูก็คืออันธพาลของเมืองเจียงเป่ย หวางเฟิง!" ชายหนวดเคราพูดอย่างภาคภูมิใจ"อันธพาลหวางเฟิงเหรอ"พอคําพูดนี้ออกมา หลายคนก็แสดงสีหน้ากลัวออกมาโดยเฉพาะไป๋ลู่ทั้งสามยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีกต้องรู้ว่าหวางเฟิงเป็นผู้มีฝีมือสูงส่งมาแต่กําเนิดและมีชื่อเสียงมากในเมืองเจียงเป่ยเพราะมีพลังและแข็งแกร่งและมีวิธีการโหดเหี้ยม ทำให้คนเรียกว่าอันธพาลเรียกได้ว่าเป็นพวกวายร้ายที่แค่พูดถึงก็ทำให้หวาดกลัวได้หากรู้ชื่ออีกอีกฝ่ายตั้ง
แม้สองสาวตู้จวนและฝูหรงจะสู้อย่างเต็มที่แล้ว แต่หลังจากผ่านไปยี่สิบหรือสามสิบกระบวนท่า สุดท้ายก็ถูกหวางเฟิงจับจุดอ่อนได้ และฟาดลงบนร่าง"ตุ๊บ! ตุ๊บ!"ได้ยินเพียงเสียงอู้อี้สองครั้ง ผู้หญิงสองคนตกใจจนถอยร่นเป็นแถว ที่มุมปากยังมีเลือดไหลออกมาชั่วขณะหนึ่ง ลมปราณภายในไม่สามารถดึงขึ้นมาได้เลย"ไม่เลวเลยนะ!"หวางเฟิงยิ้มอย่างชั่วร้าย มีท่าทางที่เพลิดเพลิน"ไร้ยางอาย!"ผู้หญิงทั้งสองอับอายจนโกรธแค้น เมื่อจะก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง กลับถูกชิงเฟิงยกมือขึ้นมาห้าม "พอแล้ว คุณสองคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ให้ผมจัดการเถอะ""พี่ใหญ่ไอ้โจรคนนี้ไร้ยางอายมาก คุณต้องสอนเขาให้ได้" ผู้หญิงสองคนโกรธแค้นมาก"วางใจได้ ให้ผมจัดการ"แววตาที่เฉียบแหลมของชิงเฟิงกวาดไปที่หวางเฟิงและค่อย ๆ ชักดาบยาวด้านหลังออกมาสองสาวตู้จวนและฝูหรงระงับความโกรธและถอยหลังออกไป"เจ้าหนู คุณก็ต้องการเป็นวีรบุรุษมาช่วยความงามด้วยหรือ? คุณมีความความสามารถเหรอ? ไม่ใช่ว่าโดนตีจนหาฟันจนหล่นหมดเกลี้ยง มาเสียใจทีหลังมันจะไม่ทันนะ" หวางเฟิงดูถูก"ภายในสิบกระบวนท่า คุณจะต้องแพ้แน่" ชิงเฟิงมีสีหน้าหยิ่งผยอง"ภายในสิบกระบวนท่า? ฮ่าฮ
"พี่อ้าย!"เมื่อหวางเฟิงคุกเข่าลง หลังจากกลุ่มลูกน้องนั้นก็มีสีหน้าที่สงบลงแม้ว่าชิงเฟิงจะแข็งแกร่งมาก แต่ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ด้วยกัน พวกเขาไม่มีทางลิ้มรสความชนะหรอกพวกเขาไม่เข้าใจว่า ทําไมพี่ชายของพวกเขาต้องยอมคุกเข้าในที่สาธารณะแบบนี้ถ้าเรื่องนี้กระจายออกไป ต่อไปนี้จะมีหน้าเจอคนอื่นยังไง"อย่ามาให้ผมเห็นหน้าพวกคุณอีก ออกไป!"ชิงเฟิงพูดพึมพำ"ไป!"หวางเฟิงไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง พาพรรคพวกเดินออกไปหมด ไม่กล้าแม้แต่จะทิ้งไว้คนเดียว"ดี ทำได้ดี""สมแล้วที่เป็นศิษย์ของสำหนักอู๋จี๋ เก่งจริง ๆ""แค่การโจมตีไม่กี่ครั้งก็เอาชนะอันธพาลหวางเฟิงได้แล้ว น่าชื่นชมจริง ๆ"เหล่านักรบทั้งหลายในห้องโถงต่างปรบมือหวางเฟิงมีชื่อเสียงฉาวโฉ่อยู่แล้ว การรังแกทั้งผู้ชายและหญิงทําให้หลายๆคนเคียดแค้นเขามานานแล้วเพียงเพราะกําลังของอีกฝ่าย ทำให้ทุกคนไม่กล้าที่จะบุ่มบ่ามลงมือตอนนี้ชิงเฟิงได้กำราบและปราบปรามอันธพาลหวางเฟิงเป็นที่เรียบร้อย เรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ไม่แปลกที่จะได้รับคำสรรเสริญมากมาย"เห็นไหม นี่ก็คือบารมีของอาจารย์และพี่น้องของเรา ตอนนี้พวกคุณยังมีคนกล้าตั้งคําถามกับอา
สีหน้าของชายฉกรรจเปลี่ยนไปมาก ร่างกายที่ไม่สามารถควบคุมได้เคลื่อนตัวไปยังชายหน้าขาวอย่างรวดเร็วราวกับว่ามีเชือกที่มองไม่เห็นกําลังดึงเขาให้ไปข้างหน้าไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรก็ไร้ประโยชน์สุดท้ายก็ถูกชายหน้าขาวบีบคอในคราวเดียว"คุณ..."ชายคนนั้นผวาสุดขีด ยังไม่ทันได้พูดอะไร หนุ่มหน้าขาวก็ออกแรงเต็มแรงได้ยินแต่เสียง กึก ชายคนนั้นศีรษะเละ เสียชีวิตคาที่"อ๊ะ?"เหตุการณ์ที่เขย่าขวัญขนาดนี้ ทําให้ทุกคนกลัวไปหมดจับอะไรได้ก็ลงมือฆ่าวิธีการนี้ค่อนข้างน่ากลัวจริง ๆ"ทุกคนอย่าตื่นตระหนก มีอาจารย์และพรรพวกของฉันอยู่ ไม่มีใครหน้าไหนกล้าทำอะไรทั้งนั้น!"ทันใดนั้นฝูหรงก็ได้ส่งเสียงออกมา พยายามที่จะปลอบขวัญกำลังใจของทุกคน"ไอ่ตัวไหนกัน กล้ามากําเริบเสิบสานแบบนี้ได้อย่างไร"ชิงเฟิงก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ด้วยสายตาที่ดุดันดาบยาวที่อยู่เบื้องหลังยิ่งสั่นสะเทือนเล็กน้อยราวกับว่าจะออกจากปอกได้ตลอดเวลา"ข้าเป็นสาวกของท่านพ่อมดดำหน่าย ชางกุ่ย"ชายหน้าขาวโยนศพชายคนนั้นออกไปไกล"ชางกุ่ยเหรอ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นชางกุ่ย?"ทุกคนตกใจจนตัวซีดเผือกชางกุ่ย โหดเหี้ยมในสังคมนี้ ในโดยปกติเขาเชี่ย
เมื่อเห็นชิงเฟิงถูกต่อยจนตัวปลิว ทุกคนถึงกับอึ้งต้องตระหนักว่าคนตรงหน้าเขาคือศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋ อัจฉริยะทางการต่อสู้ที่แข็งแกร่งก่อนหน้านี้ใช้แค่กลอุบายก็เอาชนะหวางเฟิงได้แล้วอย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีความแข็งแกร่งขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะพ่ายแพ้ต่อชางกุ่ย เหลือเชื่อจริง ๆ"ทําไมถึงเป็นแบบนี้ ชิงเฟิงพ่ายแพ้แล้วหรอ""ไม่คิดว่าพลังของชางกุ่ยจะแข็งแกร่งขนาดนี้ เอาชนะศิษย์เอกสำนักอู๋จี๋ได้ด้วยมือเดียว น่ากลัวจริง ๆ""แย่แล้วสิ ถ้าแม้แต่ชิงเฟิงยังล้มชางกุ่ยไม่ได้ พวกเราเหล่านี้ก็ไม่มีใครล้มเขาได้"นาทีนั้นทุกคนทั้งตกใจและหวาดกลัว พากันถอยกลับพลังของชิงเฟิงว่าแข็งแกร่งพอแล้ว แต่ชางกุ่ยกลับน่ากลัวกว่าสิ่งสําคัญที่สุดคืออีกฝ่ายไม่ได้มาตัวคนเดียวยังมีผู้ช่วยมากมาย และแต่ละคนมีความแข็งแกร่งทั้งนั้นถ้าอาศัยวิธีกำลังพลังมหาศาลมันไม่ได้ผลเลย"ศิษย์พี่!"หลังจากตกตะลึงอยู่อย่างนั้นสักพัก สีหน้าของตู้จวนและฝูหรงเปลี่ยนไปอย่างมากรีบวิ่งไปพยุงชิงเฟิงที่บาดเจ็บสาหัสขึ้นมา และให้ยาวิเศษแก่เขา"ชางกุ่ยคนนี้แข็งแกร่งเกินไป รีบไปเรียกอาจารย์เร็ว!"ชิงเฟิงเอากุมหน้าอก ขวัญสั่นคลอน ใบหน้า
ทันใดนั้นสายตาคนทั้งปวงก็รวมไปที่จุดตรงข้าม"ไอ่หนู กล้าฆ่าสาวกพ่อมดดําของผม เจ้าช่างกล้าเหลือเกิน!"ชางกุ่ยมองไปที่ลู่เฉิน ดวงตาสีแดงเลือดนั้นดูไม่เป็นมิตรมากๆ"จะทำอะไรก็ทำ ผมจะทำให้ทุกคนเป็ฯศพให้หมด" ลู่เฉินพูดขึ้นเบาๆพอคําพูดนี้จบลง ฝูงชนก็โกลาหล"เชี่ย! ไอ่เด็กนี่ใครกัน ทำไมมันกล้าขนาดนี้?""กล้ายั่วโมโหชางกุ่ยในที่สาธารณะ ผู้ชายคนนี้มันไม่รักชีวิตหรอ""ในเวลาแบบนี้เลือกที่จะออกหน้า โง่มากจริง ๆ"เหล่านักสู้คนอื่นกระซิบกระซาบกัน ทุกสายตาราวกับมองคนโง่อยู่ชางกุ่ยมีชื่อเสียงเรื่องความดุร้าย ทําให้หวาดกลัวแม้แต่นักสู้สำนักอู๋จี๋ก็ไม่ใช่ศัตรูของเขาไอ่คนไหนกล้าพูดแบบนี้"ลู่เฉิน ผมบอกคุณไว้ก่อนว่าอย่ากล้าให้มันมากนัก แม้แต่อาจารย์และศิษย์พี่ของผมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชางกุ่ย คุณมีสิทธิ์มาท้าทายเขาได้อย่างไร" ตู้จวนโพ่งออกมาประโยคหนึ่งอย่างกระวนกระวายใจ"ใช่! ความแข็งแกร่งแค่นี้ของคุณ ไม่พอจะหยุดเขาได้หรอกหรอก" ฝูหรงเห็นด้วย"อาจารย์และศิษย์พี่ของพวกคุณทําไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าผมจะทําไม่ได้นิ อยู่นิ่งๆไป" ใบหน้าของลู่เฉินไม่เปลี่ยนเลย"ฮะ?"พอได้ยินอย่างนี้ ชิงเฟิงก
ภายในห้องก็เงียบลงอย่างกะทันหันทั้งทั้งเงียบกริบ ได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจเมื่อมองดูผีศีรษะชางกุ่ยที่ถูกตัดออก ทุกคนก็ตกตะลึงอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มันกะทันหันเกินไปจนทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นิ่งไปหมดไม่มีใครคาดคิดว่าชางกุ่ยที่เพิ่งจะหยิ่งผยอง ผู้แข็งแกร่งจะพ่ายแพ้ต่อลู่เฉินแล้วก็ดาบเดียวจบ"ผม ผมมองไม่ผิดใช่ไหม ชางกุ่ยถูกฆ่าตายจริง ๆ เหรอ""แค่คมดาบเดียวก็ฆ่าชางกุ่ยได้ หมอนี่มันเป็นตัวอะไรวะ""เป็นคมดาบที่น่ากลัวจริงๆ สังคมมีผู้เชี่ยวชาญหมายเลขหนึ่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"หลังจากเงียบไปสักพัก ทั้งห้องก็เริ่มการจู่โจมอีกครั้งสายตาที่มองลู่เฉินแต่ละคน เต็มไปด้วยความตกใจ ความตกตะลึงและความไม่น่าเชื่อเมื่อชางกุ่ยถูกคมดาบสะท้านโลกของลู่เฉินฟันเข้า เหล่าลูกน้องของชางกุ่ยก็คิดว่าลู่เฉินต้องตายสถานเดียวแล้วผลลัพธ์ล่ะลู่เฉินไม่เพียงแต่ไม่ตาย แต่เขายังฆ่าชางกุ่ยได้อย่างง่ายดายพลังนี้น่ากลัวจริง ๆต้องเลือกว่าจะยอมคุกเข่าหรือตาย คําพูดที่บ้าคลั่งของอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นความจริงแล้ว"เป็นไปได้อย่างไร ทําไมผู้ชายคนนี้ถึงเก่งขนาดนี้"