ตอนที่ 33
“ทำไมล่ะ หรือเธอไม่อยากเลย” ถังเฟ่ยหลงย้อนถามเสียงพร่า เขาเคลื่อนมือมาปลดปราการจากกายตนออกเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ปิ่นมุกมองตามเพราะสงสัย ก่อนรีบหลับตาปี๋เมื่อสายตาปะทะเข้ากับบางอย่างที่น่าเกรงขาม
“อย่ากลัว เพราะเธอเคยเจอมันมาแล้ว” เจ้าของความน่าเกรงขามเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ ขยับตัวตนบดเบียดกลางร่างสาว ปิ่นมุกสั่นหน้าปฏิเสธการถูกรุกราน ทว่าก็เปล่าประโยชน์เมื่อความน่าเกรงขามค่อยๆ แทรกลึกเข้าสู่ร่างกาย
“ฉันเจ็บ หยุด หยุดก่อน ฉันเจ็บ” ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดกลางร่างส่งผ่านไปยังทุกส่วนของร่างกาย เส้นผมยาวสลวยกระจัดกระจายบนพื้นที่นอนนุ่ม น้ำใสๆ ก็ไหลรินจากดวงตาคู่สวยทีละนิดและมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับทำนบแตกเมื่อไร้ความเห็นใจจากเจ้าของเรือนกายหนาหนัก
“สงสัยไอ้สองคนนั้น มันคงไม่ได้ครึ่งของฉันใช่ไหมปิ่นมุก เธอถึงได้ทำให้ฉันแทบขาดใจ” ถ้อยคำแหบพร่าดังลอดไรฟัน สีหน้าของถังเฟ่ยหลงดูทุกข์ทรมานไม่ต่างจากหญิงสาวแม้แต่น้อย
ตอนที่ 34 “คุณถังเฟ่ยหลงครับ คุณหายหัวไปไหนมา ตั้งนานสองนาน” พิธานเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นหน้าเพื่อนรักเดินกลับเข้ามาในห้องรับแขกอีกครั้ง หลังจากเขาถูกทิ้งให้นั่งรออยู่กับเจ้าวายุและสายลมร่วมชั่วโมง ส่วนคนถูกถามทำเพียงไหวไหล่น้อยๆ แล้วทิ้งตัวนั่งบนโซฟาเรียบหรู“ดีจริงๆ เป็นเจ้าของบ้านที่ดีมาก” พิธานประชด พลางยกน้ำชาขึ้นจิบที่ตัวเองก็ไม่ได้นับเหมือนกันว่าจิบไปเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนับตั้งแต่เพื่อนรักบอกให้นั่งรอสักครู่“แกนี่มันชอบบ่นจริงๆ เลยว่ะ รอนิดรอหน่อยไม่ได้เชียวนะไอ้คุณพิธาน” หนุ่มฮ่องกงย้อนคืนบ้าง พลางกระตุกยิ้มมุมปากอย่างขบขันเมื่อเพื่อนรักร้องหึในลำคอแล้วมองตาขวาง“ฉันรอเป็นมาชั่วโมง มันนิดหน่อยบ้านแกสิ ไอ้คุณถังเฟ่ยหลง แล้วนี่หายหัวไปทำอะไรมาวะ ตอนกลับเข้าบ้านหน้าตายังกะคนแบกโลก แต่ดูตอนนี้สิ หน้าแกมันบานมากหรือที่นี่มีอะไรดีๆ” พิธานแขวะ พลางมองหาของดีของเพื่อนรอบๆ ห้องรับแขก&ldquo
ตอนที่ 35“คุณลุงกิตติมีลูกสามคน คนโตเป็นผู้ชาย อีกสองคนเป็นผู้หญิงฝาแฝดกัน น้องปิ่นเป็นคนสุดท้อง เห็นว่าเกิดหลังพี่สาวไม่กี่นาที ชีวิตของลูกชายคนโตและลูกสาวคนกลางได้รับความรักจากพ่อและแม่เต็มที่อยู่นะ แต่สำหรับน้องปิ่น ไม่เคยได้รับการเอาใจจากคนเป็นแม่เลย เพราะน้องปิ่นถูกส่งไปให้คนรับใช้เลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ ส่วนคนเป็นแม่ก็สอนให้พี่ชายและพี่สาวเกลียดน้องสาวตัวเองเข้าไส้เลยแหละ ต่อมาพอครอบครัวเริ่มประสบปัญหาการเงิน คุณลุงก็หันไปคบเพื่อนใหม่จนพากันเอาเงินไปถลุงเล่นที่กาสิโนแล้วก็เป็นหนี้เกือบร้อยล้าน ส่วนธุรกิจโรงแรมที่มีอยู่ก็ขาดทุนเพราะไร้คนบริหาร คุณลุงก็เลยประกาศขาย แต่เห็นว่ามีนักธุรกิจเข้าไปขอซื้อเรียบร้อยแล้ว แต่ให้ราคาไม่มากนักแล้วตอนนี้เห็นว่ากำลังปรับปรุงครั้งใหญ่และจะเปิดให้บริการ ส่วนน้องปิ่นหลังจากครอบครัวเริ่มประสบปัญหาการเงิน น้องปิ่นก็ไม่เคยทำตัวเป็นภาระครอบครัว เธอพยายามหาทุนเรียน จนมีอาจารย์คนหนึ่งรับอุปการะและส่งเสียน้องปิ่นเรียนและได้ไปเรียนต่อที่อังกฤษจนจบปริญญาตรีและเพิ่งก
ตอนที่ 36“ตกลงทางนั้นรับปากหรือเปล่าอาฉิน” ทันทีที่คนสนิทนั่งเรียบร้อย เจ้านายหนุ่มก็เปิดปากถามทันควันเพราะไม่อยากรอให้เสียเวลาอีกต่อไป“เรียบร้อยครับคุณถัง” กู่ฉินตอบเสียงเรียบๆ แล้วยื่นเอกสารเรื่องหนี้สิ้นทั้งหมดของครอบครัวอิทธิเชษฐ์ให้เจ้านายหนุ่มได้พิจารณา โดยเฉพาะหนี้สินกับกาสิโนที่ตอนนี้เหลืออีกเกือบเจ็ดสิบกว่าล้านและเขาจะใช้โรงแรมที่ซื้อมาจากนายกิตติมอบให้เจ้าหนี้ที่กาสิโน ส่วนที่เหลือเขาจะจ่ายเป็นเม็ดเงิน จากนั้นเขาจะไล่คิดบัญชีกับคนในครอบครัวอิทธิเชษฐ์แบบไม่มีเว้นแม้แต่คนเดียว ในเมื่อเขาสูญเสียน้องสาวและหลานไปคนพวกนั่นก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเช่นกัน“ดี! งั้นอีกสามวันไปรับลูกสาวอีกคนของนายกิตติมาที่นี่ แล้วไอ้ปฐวีตอนนี้มันอยู่ที่ไหน” เอ่ยถามเสียงเฉียบขาด แววตาคมแข็งกร้าวขึ้นมาเมื่อต้องเอ่ยชื่อไอ้คนที่ทำลายชีวิตอันบริสุทธิ์ของน้องสาว“กลับมากรุงเทพฯ แล้วครับ เห็นว่าตอนนี้กำลังติดพันอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง สวยมากทีเดียว แต่ผมรู้สึกจะคุ้นหน้าฝ่ายหญิงว่าเธอเคยมาพบ
ตอนที่ 37“ยะ...อย่านะ อย่าทำอะไรฉันอีกเลย ฉัน...เหนื่อย” เพราะเพิ่งจะฟื้นจากพิษไข้และยังต้องมารองรับอารมณ์ใคร่ของคนใจร้ายเมื่อช่วงหัวค่ำ ปิ่นมุกจำต้องวิงวอนขอความเห็นใจ ดวงตาคู่สวยเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำตา ทว่าร่างกายกลับทรยศเพราะมันกำลังตอบรับฝ่ามือร้อนที่เคลื่อนต่ำลงเรื่อยๆ“ไม่หรอกปิ่นมุก เธอไม่เหนื่อยเลยสักนิด ดูสิหน้าอกของเธอมันเต่งตึงจนเคร่งครัดเพราะมันตอบรับฉัน ส่วน ‘นี่’ ก็ชุ่มฉ่ำรอต้อนรับตัวตนของฉัน เธออย่าปฏิเสธเลยปิ่นมุก ฉันต้องการเธอมากและเธอก็ต้องการฉันมากเหมือนกัน” ถังเฟ่ยหลงโน้มใบหน้าลงไปกระซิบเสียงสั่นกระเส่า ขณะที่ปิ่นมุกส่ายหน้าปฏิเสธเขาทาบปากร้อนบดขยี้กลีบปากนุ่มทั้งที่ปากเธอบอกปฏิเสธแต่ร่างกายกลับยินยอมตอบรับสัมผัสเขาไปหมดและเธอก็เริ่มเรียนรู้ความซาบซ่านด้วยการจูบตอบ เธอซุกซนตามประสาคนไม่เคยลิ้มลองแม้จะถูกจูบมาแล้วหลายครั้งก็ตามที แต่ครั้งนี้ถังเฟ่ยหลงหลอกล่อจนเชลยสาวเป็นฝ่ายไล่ต้อนและเขาก็ยอมเป็นฝ่ายถูกไล่ล่า สักพักลิ้นนุ่มก็ตวัดรัดแทบจะกลืนกินลิ้นอุ่นเมื่อถังเฟ
ตอนที่ 38“ถ้าอยากจะด่าฉัน ก็ด่าออกมาตรงๆ ปิ่นมุก ฉันไม่ชอบให้เธอทำเสียง ทำปากแบบนี้ใส่ฉัน!” ย้อนด้วยเสียงห้วนๆ ดวงตาคมวาวโรจน์อย่างกรุ่นโกรธ“คนป่าเถื่อน คนสารเลว ฉันขอสาปแช่งให้คุณไม่ตายดี หรือไม่ก็แช่งให้คุณพิการไปตลอดชีวิต” เมื่ออยากได้ยินนักคนตัวเล็กเลยตอบสนองให้อย่างแค้นเคืองเขาเป็นที่สุด‘แช่ง! เธอขอแช่งให้เขาให้พิการ’“ฮึ! ฉันก็ขอสาปแช่งให้เธอไม่ตายดีแล้วก็พิการไปตลอดชีวิตเหมือนกันนั่นแหละ ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงยืมคำมายอกย้อนจนเจ้าของคำพูดเมื่อครู่ได้แต่ยืนปากสั่นระริก ดวงหน้าซีดเซียวซีดมากกว่าเดิม“คุณ...คุณมันร้ายกาจที่สุด ข่มเหงฉันยังไม่พอ ยังคิดจะมาสาปแช่งฉันอีกหรือไง”“ใช่! เพราะครอบครัวของเธอมันสมควรถูกสาปแช่งที่สุด” เขาสวนกลับด้วยเสียงดุดัน ยื่นมือไปบีบแขนเล็กจนแขนแทบหักก่อนกระชากเข้าหาตัวถังเฟ่ยหลงโน้มหน้าเข้าไปกระแทกจูบลงบนกลีบปากนุ่มเต็มแรงจนได้กลิ่นคาวเลือดเค็มปะแล่มๆ จากช่องปากเล็ก มือใหญ่เ
ตอนที่ 39“ฆ่าเธอตอนนี้ ฉันก็หมดสนุกกันพอดีสิปิ่นมุก” พูดจบก็จับคนตัวล่อนจ้อนใส่เสื้อผ้าอย่างกระแทกกระทั้น ปิ่นมุกมองคนป่าเถื่อนตาโต พลางปัดมือใหญ่พัลวัน สลับกับยกปิดป้องร่างกายตัวเอง“อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไป ออกไปให้พ้น” ออกปากไล่ พลางจ้องมองคนป่าเถื่อนด้วยแววตาชิงชัง“ถ้าเธอพูดออกมาอีกคำเดียว ฉันจะส่งเธอไปให้ลูกน้องท้ายเกาะของฉัน แล้วก็จำเอาไว้ ว่ามันไม่ได้มีแค่คนสองคนเท่านั้นปิ่นมุก เพราะมันมีเป็นสิบคนหรือถ้าเธอต้องการ ฉันจะส่งเธอไป เดี๋ยวนี้!”น้ำเสียงเข้มดุกระซิบเหี้ยมดังอยู่เหนือแก้มนุ่ม นัยน์ตาคู่คมวาวโรจน์จดจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ราวกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่งด้วยสายตาคมกริบ“อะ...ไอ้...” อยากตะโกนต่อว่าไอ้คนชั่วให้ลั่นห้อง แต่มือเล็กก็รีบตะครุบปิดปากไว้ได้ทัน เพราะหวาดกลัวคำขู่ของเขา ดวงตาคู่สวยสั่นระริก น้ำตาก็เหือดหายไปบ้างแล้ว หลังจากตัวเจ้ายกมือปาดลวกๆ ระหว่างต่อสู้กับมือใหญ่ที่กุมยัดเสื้อผ้าลงบนตัวเธอ“ฮึ! หัดกลัวไว้บ้
ตอนที่ 40“แค่นี้ก็ทนไม่ได้หรือไง” ก่อนประกบริมฝีปากบนกลีบปากนุ่มด้วยแรงกระแทก ริมฝีปากที่เม้มสนิทเผยอออกอย่างยอมแพ้ ลิ้นอุ่นจึงลุกไล้ไล่ต้อนอย่างนายพรานป่ามือฉมัง ร่างกายส่วนล่างเริ่มตื่นตัวบดเบียดอยู่กับหน้าท้องแบนราบของเหยื่อสาว ปิ่นมุกสั่นสะท้านปนหวาดกลัวกับสิ่งที่รุกรานอยู่ตรงหน้าท้อง เธอพยายามเบี่ยงตัวหนีแต่ก็ไม่พ้นเพราะเขาตามติดไม่ลดล่ะ“ยะ...อย่านะ ได้โปรดเถอะ ฉันรับไม่ไหวแล้ว” เพราะกลัวร่างกายจะถูกใช้งานอีกครั้ง ปิ่นมุกจึงอ้อนวอนเสียงสั่นเครือ ผิวแก้มร้อนผ่าวแล้วแดงระเรื่อเหมือนคนไข้จะกลับมารุมเร้าอีกครั้ง“รับอะไรไม่ไหวกันล่ะ” ถังเฟ่ยหลงย้อนถามเสียงกระเส่า เบียดความกำยำร้อนผ่าวแนบสนิทราวกับจะแทรกลึกเข้าสู่กายสาวเสียให้ได้ ขณะที่หน้าห้องจินเหลียงก็เดินวนไปวนมาอย่างกลัดกลุ้ม เพราะไม่กล้าส่งเสียงเรียกและสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยห่างจากประตู แล้วก็เฝ้ารอให้เจ้านายหนุ่มจัดการทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย“อะไรก็ได้ ที่คุณกำลังเอามันมาเบียดฉัน ฉันขอร้องนะ พอทีเถอะ ฉันเหนื่อยจริงๆ ฉันไม่ไหวแล้ว&rdquo
ตอนที่ 41“ปะ...ไป ไปก็ได้ ฉันจะไป” พูดจบก็ค่อยๆ ก้าวเท้าออกมาทีละนิด...ทีละนิด มือไม้ก็สั่นไปหมด ต่อให้เจ้าสองตัวมันเชื่องแค่ไหนก็เถอะ แต่เธอกลัวมันอยู่ดี“รีบขึ้นไปบนเรือ” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงเรียบๆ เพราะเขาจัดการทำให้เจ้าสองตัวคุ้นเคยกับกลิ่นของปิ่นมุกเรียบร้อยแล้วและมันสองตัวก็ไม่มีวันทำอะไรปิ่นมุก“มะ...มัน มันจะกัดฉันไหม” เหลียวมาถามเสียงเครือๆ เมื่อเท้าข้างหนึ่งเหยียบขอบเรือไปแล้ว“อยากรู้ก็ขึ้นไปสิ เดี๋ยวเธอจะได้รู้แน่ๆ” คำตอบของถังเฟ่ยหลง ทำให้ปิ่นมุกชะงักเท้าที่ก้าวขึ้นเรือทันควันพร้อมเสียงคำรามของเจ้าสองตัวที่ร้องส่งกัน ขณะที่ปิ่นมุกก็กระโจนมายืนหลบด้านหลังถังเฟ่ยหลงเรียบร้อย“ปิ่นมุก!” เขาอยากจะหัวเราะเสียมากกว่าแต่ก็บังคับใจให้ตวาดเธอแทน“ฉันกลัว” คนอยู่ข้างหลังสะดุ้งโหยงแล้วขานตอบเสียงสั่นเครือ จะร้องไห้อยู่รอมร่อ เมื่อถูกบังคับให้ไปอยู่กับเสือ“จินเหลียง แกขึ้นไปก่อน” ถังเฟ่ยหลงสั่งคนส
ตอนที่ 63“เธอน่าจะชินฉันได้แล้ว...ปิ่นมุก” คนถูกโน้มใบหน้าลงมาประกบจูบกลีบปากสวยที่เม้มสนิทแต่เมื่อถูกกระตุ้นด้วยจูบอย่างมีชั้นเชิง ริมฝีปากคู่สวยจึงคลายออกแล้วยินยอมให้เขาล่วงล้ำช่วงชิงความหวานล้ำเต็มอารมณ์ปรารถนาไอความร้อนจากเพลิงสวาทค่อยๆ ลามเลียสองร่างเปล่าเปลือยบนเตียงอย่างนุ่มนวล ทุกท่วงท่าลีลาของถังเฟ่ยหลงนำพาให้คนใต้ร่างดำดิ่งสู่ก้นเหวลึกจนไม่หลงเหลือความเป็นตัวเองอีกต่อไป เธอรับรู้เพียงทุกจังหวะรักที่คนป่าเถื่อนมอบให้ ไม่ต่างจากถังเฟ่ยหลงเช่นกันที่ลืมจนหมดสิ้นเลยว่าได้เอ่ยปากจะไม่กลับมาหาเธอ จะไม่แตะต้องเธอ“ต่ออีกรอบไหม” หลังพายุรักลูกแรกสงบลง เสียงหอบกระเส่าก็ดังชิดกลีบปากบวมเจ่อ เขมาประกบจูบคลอเคลียกลีบปากบนล่างของหญิงสาวเนิ่นนานพร้อมทิ้งความหวามไหวฝากเอาไว้เมื่อไร้เสียงตอบรับเพลิงสวาทระลอกใหม่จึงเริ่มขึ้นอีกครั้งโดยที่ปิ่นมุกไม่มีทางปฏิเสธได้เลย เพราะเขาช่ำชองเกินเหตุ เนิ่นนานกว่าที่กายใหญ่จะพลิกตัวลงนอนเคียงข้างร่างระทวยแต่ไม่คิดถอนกายห่างจากความอบอุ่น ปิ่นมุกขยับตัวห
ตอนที่ 62เมื่อโอกาสมาถึงริมฝีปากร้อนรุ่มจึงโน้มต่ำลงหวังประกบจูบริมฝีปากคู่สวยที่เบี่ยงหนีสุดชีวิต แต่ถังเฟ่ยหลงก็ตามติดจนใกล้จะได้ลิ้มชิมรสหวานนุ่มจากริมฝีปากสวยอยู่รอมร่อ เสียงฟ้าร้องดังเปรี้ยงก็เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ปิ่นมุกจึงผวากอดรัดร่างใหญ่แน่นด้วยความหวาดกลัว คนถูกกอดผ่อนลมหายใจหนักหน่วงออกมาแล้วกอดหญิงสาวแนบแน่น ผิวเนื้อเต็มแน่นสมชายชาตรีแนบสนิทกับผิวเนื้อเนียนนุ่มผ่านเนื้อผ้าบางเบาและเปียกชื้น พานทำให้ลมหายใจของถังเฟ่ยหลงติดขัด เขาก้มลงแนบจูบกลางศีรษะเล็กอย่างเผลอไผล จูบย้ำจูบซ้ำเนิ่นนานกว่าจะตัดใจห่าง“กลับเข้าบ้านได้แล้ว” เขาคว้ามือเล็กให้เดินตามแต่ปิ่นมุกสับขาเดินแทบไม่ทันจนต้องวิ่งเหยาะๆ ตาม คนเดินเร็วเห็นแล้วก็หยุด ก่อนหันมาตวัดอุ้มคนเดินช้าเขาสู่วงแขนเดินลิ่วๆ เข้าบ้านท่ามกลางสายฝนและเสียงฟ้าร้อง“ฉันเดินเองได้” มาถึงหน้าบ้านพัก ปิ่นมุกก็ท้วงเสียงสั่นๆ“อย่าเรื่องมาก ไม่งั้นฉันเอาเธอไปโยนลงทะเล ทะเลตอนนี้แหละดี มีทั้งคลื่นทั้งลม เธอลอยไปติดอยู่กลางทะเลแน่ๆ” เขา
ตอนที่ 61“ปิ่นมุก! ปิ่นมุก!” ถังเฟ่ยหลงตะโกนเรียกหาเชลยสาวดังลั่นแข่งกับสายฝน หลังจากวิ่งมาถึงกรงเสือแล้วก็ให้รู้ว่าคงเป็นเธอแน่ๆ ที่หาผ้ามาคลุมกรงเสือเอาไว้ ร่างสูงวิ่งวนรอบกรงเสือด้วยใจร้อนรนอย่างที่เจ้าตัวก็ไม่ทันจะสังเกตตัวเองเช่นกัน หัวใจของพยัคฆ์หนุ่มสั่นวูบเมื่อตามหาหญิงสาวจากหนึ่งนาทีเป็นสอง สาม สี่ ห้า หก...และเรื่อยๆ จนสิบนาทีผ่านไปก็ยังหาหญิงสาวไม่พบ ก่อนจะเดินไปยังทางเดินที่เคยพาหญิงสาวไปปีนหน้าผา เขาสอดส่ายสายตาฝ่าความมืดมองหาร่างเล็กตามซอกหิน เสียงฟ้าแลบ ฟ้าผ่าเป็นแสงสว่างพอให้มองเห็นได้บ้าง“ปิ่นมุก! เธอมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่” เจ้าของเสียงถลาเข้าไปหาคนที่นั่งชันเข่า มุดอยู่ในซอกหิน มือใหญ่ยื่นไปเขย่าตัวหญิงสาวแล้วก็ให้ตกใจเพราะเธอสั่นไปทั้งตัว“คุณ! คุณช่วยฉันด้วยนะ ฉันกลัว” ปิ่นมุกโผเข้ากอดคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วตอนนี้เธอลืมไปหมดแล้วว่าเขาทำอะไรไว้กับเธอบ้าง ถังเฟ่ยหลงผงะไปไม่กล้ายกมือโอบกอดเธอเลยด้วยซ้ำ หากแต่สองแขนเล็กกลับกอดรัดแนบแน่นอย่างต้องการที่พึ่งพิง
ตอนที่ 60“แต่พายุกำลังมานะครับคุณถัง ออกไปตอนนี้ไม่ทันแน่” จินเหลียงพูดขึ้นด้วยเสียงร้อนรนเพราะเป็นห่วงเจ้านายหนุ่ม แม้ตนจะนึกห่วงคนบนเกาะโน้นก็ตามที แต่จะให้คุณถังออกเรือตอนนี้มันก็เสี่ยงเกินไป“ใช่ครับคุณถัง อย่าเอาเรือออกตอนนี้เลยครับ มันเสี่ยงเกินไป” กู่ฉินเตือนอีกคน พลางทำหน้ายุ่งยากใจเพราะรู้จักนิสัยเจ้านายหนุ่มดี“ฉันต้องไปถึงก่อนพายุมาแน่” ถังเฟ่ยหลงตอบก่อนวิ่งตรงไปยังเรือ สองหนุ่มพากันส่ายหน้ากับนิสัยเอาแต่ใจและดื้อรั้นของเจ้านายหนุ่ม สองหนุ่มคิดเหมือนกันว่าถ้าห่วงเสือจริงคงไม่รีบร้อนขนานนี้หรอก จากนั้นจึงได้วิ่งตามไปติดๆ เมื่อมาถึงเรือจินเหลียงอาสาจะขับเรือให้แต่ถังเฟ่ยหลงปฏิเสธพร้อมสั่งให้อยู่ดูแลทางนี้แทน“คุณถังให้ผมขับเรือให้เถอะครับ” จินเหลียงอาสาอีกครั้งเพราะไปสองคนดีกว่าไปคนเดียวแน่“ไม่ต้อง! แกสองคนรีบกลับไปได้แล้ว แล้วก็ดูแลทางนี้ให้ดี จนกว่าฉันจะกลับ แล้วห้ามใครไปรบกวนฉันที่นั่นเด็ดขาด แล้วอย่าลืมไปดูเหยียนซ่านด้วย” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงเข้มก่อนจะขับเ
ตอนที่ 59 “คุณถังครับ แล้วที่เกาะฝั่งโน้นล่ะครับ น่าเป็นห่วงนะครับ หากพายุเข้าจริงๆ” กู่ฉินยืนรายงานสภาพดินฟ้าอากาศแปรปรวนภายนอกให้เจ้านายหนุ่มรับฟัง โดยมีจินเหลียงยืนรอคำสั่งอยู่ไม่ห่าง เพราะเป็นห่วง สาวน้อยบนเกาะแทบขาดใจ สาบานได้หากคุณถังไม่คิดจะไปดูดำดีจริงๆ เขาจะไปเอง แม้จะต้องถูกลงโทษแต่ตนก็ยอม “ถ้าหล่อนดูแลตัวเองไม่ได้ ก็ให้ถูกพายุพัดลงทะเลไปซะก็ดี” ถังเฟ่ยหลงตอบเสียงเรียบ ทั้งที่มันไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดในตอนนี้เลยสักนิด เมื่อใจของเขากำลังห่วงแสนห่วงคนบนเกาะ แต่เพราะปิ่นมุกคือน้องสาวไอ้ปฐวี เขาจึงไม่อยากสนใจ จะเป็นตายร้ายดียังไงทำไมเขาต้องสน! “แล้วเจ้าวายุกับเจ้าสายลมล่ะครับคุณถัง” วูบหนึ่งกู่ฉินยอมรับว่าได้เห็นแววตาห่วงใยจากเจ้านายหนุ่มส่งไปถึงคนบนเกาะฝั่งโน้น แต่ก็ทำนิ่ง ไม่อยากพูดให้เจ้านายหนุ่มออกอาการเก้อเข
ตอนที่ 58ขณะที่คนปลายสายก็ออกอาการบ่นคู่ขาคนสวยไม่ได้ ที่หนีไปต่างจังหวัดโดยไม่บอกไม่กล่าวตนแม้แต่คำเดียว ไอรินจึงไถ่โทษด้วยการชวนให้ปฐวีมาเที่ยวเกาะกูด ที่อยู่ไม่ห่างจากเกาะส่วนตัวของคุณถังมากนักและเธอจะหาโอกาสไปพบเพื่อให้ชายหนุ่มช่วยกำจัดผู้หญิงที่เข้ามาเสนอตัวให้คุณถังถึงบ้าน ส่วนสาวสวยที่ถูกคิดกำจัดกำลังเข้าไปนัวเนียเจ้าของเกาะเหอฮวาหลังจากเธอดื่มเข้าไปถึงหลายแก้วจนเริ่มมึน เนื้อตัวของปิ่นสุดา แดงก่ำเพราะฤทธิ์น้ำเมาและฤทธิ์ยาบางอย่างเข้าไปกระตุ้น ถังเฟ่ยหลงวางแก้วในมือลงบนโต๊ะใกล้ตัว เมื่อถูกปิ่นสุดาโถมเข้ามาหาเขา“ใจเย็นก่อนสิครับ คุณเปรม” ถังเฟ่ยหลงกล่าวเตือนเสียงเย็นแต่เวลานี้ปิ่นสุดา ไม่เวลามานั่งจับผิดน้ำเสียงของเขาเพราะร่างกายกำลังถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยากระตุ้น ทำให้เธอต้องการการปลดปล่อยและต้องเป็นคุณถังคนคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้“คุณถังขา ไปที่เตียงกันนะคะ เปรมต้องการคุณ” เสียงหวานสั่นพร่า ชวนพร้อมโถมตัวเข้ากอดรัดปล้ำจูบคนที่เข้าประคองตัวเธออยู่ปิ่นสุดาหลงมัวเมาจนเป็นฝ่ายปล้ำจูบออกจะหงุดหงิ
ตอนที่ 57“เปรมยินดีให้คุณถังทำความรู้จักกับเปรมนะคะ รู้จักแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น เปรมเต็มใจ” ขาดคำเจ้าของคำพูดก็ขยับตัวเข้าไปนั่งบนตักแข็งแกร่ง ปิ่นสุดาผิวหน้าร้อนผ่าวและก่อนยิ้มได้ความพอใจเมื่อสะโพกสัมผัสกับบางอย่าง หัวใจของสาวสวยสั่นอย่างหวามไหวเมื่อร่างกายของว่าที่สามีมีปฏิกิริยาตอบรับร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว แบบนี้เขาไม่มีทางรอดพ้นไปจากเธอแน่ๆ คืนนี้เขาต้องเป็นของเธอ! ทว่าสิ่งที่ปิ่นสุดาเข้าใจมันผิดถนัด! เพราะเวลานี้ถังเฟ่ยหลงกำลังนึกภาพที่มีปิ่นมุกอยู่บนตัวเขาต่างหาก“คุณถังขา...จูบเปรมสิคะ” เธอยื่นหน้าเข้าไปชิดใบหน้าหล่อเหลา ถังเฟ่ยหลงขยับปากยิ้มเล็กน้อย หวนคิดถึงแฝดน้อง ที่รายนั้นไม่กล้าทำขนาดนี้หรอก หากไม่ถูกเขาข่มขู่ แต่แฝดพี่กล้าซะยิ่งกว่ากล้าทว่าเขาไม่ชอบเลยสักนิด“นะคะคุณถัง” เมื่อยังไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ปิ่นสุดาก็สอดฝ่ามือเข้าไปสัมผัสเนื้อแท้ของผิวกระด้าง ขยับใบหน้าเข้าแนบสนิทกับใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่ถังเฟ่ยหลงได้แต่นั่งเอนแผ่นหลังพิงพนักเก้าอี้นวมตัวใหญ่ วางมือไว้บนพนักพักมือโดยไม่คิดจะใช้มั
ตอนที่ 56“แม่บ้านของคุณถังฝีมือดีจังเลยนะคะ ไอรินคงอ้วนขึ้นแน่ๆ เลยค่ะ แบบนี้ไอรินคงต้องโทษคุณถังนะคะ ที่เชิญไอรินมาพักผ่อนที่บ้านของคุณ” ไอรินจีบปากจีบพูดแทรกพลางหันไปส่งยิ้มเยาะเย้ยปิ่นสุดา สองสาวส่งสายตาฟาดฟัดกัน“หล่อนจะอ้วนจะผอม มันมาเกี่ยวอะไรกับคุณถังของฉันยะ” ปิ่นสุดาที่ติดนิสัยเอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็กพูดขัดขึ้น“อย่าแส่” สิ้นคำของไอริน สองสาวก็เอาแต่ส่งสายตาฟาดฟันอย่างไม่มีใครยอมใคร ส่วนเจ้าของบ้านก็รวบช้อนแล้วยกแก้วน้ำขึ้นดื่มก่อนวางลงจนได้ยินเสียงกระแทกกับพื้นโต๊ะทานอาหาร เขาหงุดหงิดมากแต่ก็ยอมทนเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของตน สองสาวรีบผละลุกตามและเข้าประกบซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว“คุณถังจะไปไหนเหรอคะ” ขาดคำปิ่นสุดาก็ยื่นมือไปปัดมือคนบางคนออกห่าง พลางถลึงตาใส่คู่อริ“ผมอยากพักผ่อน แล้วคุณสองคนล่ะ มีใครอยากพักผ่อนแล้วบ้าง” ถังเฟ่ยหลงเอ่ยถามหญิงสาวข้างกายด้วยเสียงทุ้มลึก เขาหมายตาไว้แล้ว หนึ่งคนสำหรับค่ำ
ตอนที่ 55“นายปฐวีย้ายมาอยู่คอนโดแล้วครับ และตอนนี้คนในครอบครัวอิทธิเชษฐ์ก็เริ่มออกงานสังคมบ้างแล้ว แต่ที่บ้านของคุณถังเกิดสงครามบ่อยมากครับ เพราะคุณไอรินและคุณปิ่นสุดาหาเรื่องกันได้ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน แล้วก็ถามหาแต่คุณถัง เอ่อ...ผมว่า คุณถังน่าจะเรียกใช้พวกเธอบ้างนะครับ” จินเหลียงรายงาน ตามด้วยคำแนะนำก่อนจะนึกเสียวสันหลังวาบๆ เพราะตอนนี้ดูท่าคุณถังจะไม่สนใจสาวๆ คนไหนนอกจากคุณปิ่นมุก“คืนนี้แหละ” คำตอบจากเจ้านายหนุ่มทำให้จินเหลียงเหลียวมองราวกับไม่เชื่อที่ได้ยิน ก่อนจะหันไปทำหน้าที่ขับเรือต่อไปเมื่อคุณถังหันไปให้ความสนใจกับทัศนียภาพของท้องทะเลแทนทั้งที่ก็ผ่านออกบ่อย ตามองภาพผืนน้ำและสิ่งรอบตัวทว่าหัวใจของเขากลับกระหวัดนึกถึงแต่ใบหน้าของปิ่นมุก ที่เขาพยายามสลัดมันออกไปและไม่มีวันกลับไปหาเธอ เพราะจากนี้ไปจะมีแต่การเอาคืนครอบครัวอิทธิเชษฐ์เท่านั้นทางด้านเจ้าของใบหน้าสวยที่ทำให้ใครบางคนหวนนึกถึงกำลังเดินลงจากบ้านพักด้วยความเหงาหงอยยามต้องอยู