เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 39
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-13 20:00:18ตอนที่ 39
“ฆ่าเธอตอนนี้ ฉันก็หมดสนุกกันพอดีสิปิ่นมุก” พูดจบก็จับคนตัวล่อนจ้อนใส่เสื้อผ้าอย่างกระแทกกระทั้น ปิ่นมุกมองคนป่าเถื่อนตาโต พลางปัดมือใหญ่พัลวัน สลับกับยกปิดป้องร่างกายตัวเอง
“อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไป ออกไปให้พ้น” ออกปากไล่ พลางจ้องมองคนป่าเถื่อนด้วยแววตาชิงชัง
“ถ้าเธอพูดออกมาอีกคำเดียว ฉันจะส่งเธอไปให้ลูกน้องท้ายเกาะของฉัน แล้วก็จำเอาไว้ ว่ามันไม่ได้มีแค่คนสองคนเท่านั้นปิ่นมุก เพราะมันมีเป็นสิบคนหรือถ้าเธอต้องการ ฉันจะส่งเธอไป เดี๋ยวนี้!”
น้ำเสียงเข้มดุกระซิบเหี้ยมดังอยู่เหนือแก้มนุ่ม นัยน์ตาคู่คมวาวโรจน์จดจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา ราวกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่งด้วยสายตาคมกริบ
“อะ...ไอ้...” อยากตะโกนต่อว่าไอ้คนชั่วให้ลั่นห้อง แต่มือเล็กก็รีบตะครุบปิดปากไว้ได้ทัน เพราะหวาดกลัวคำขู่ของเขา ดวงตาคู่สวยสั่นระริก น้ำตาก็เหือดหายไปบ้างแล้ว หลังจากตัวเจ้ายกมือปาดลวกๆ ระหว่างต่อสู้กับมือใหญ่ที่กุมยัดเสื้อผ้าลงบนตัวเธอ
“ฮึ! หัดกลัวไว้บ้
บทที่เกี่ยวข้อง
หลงไฟมาร ตอนที่ 40
ตอนที่ 40“แค่นี้ก็ทนไม่ได้หรือไง” ก่อนประกบริมฝีปากบนกลีบปากนุ่มด้วยแรงกระแทก ริมฝีปากที่เม้มสนิทเผยอออกอย่างยอมแพ้ ลิ้นอุ่นจึงลุกไล้ไล่ต้อนอย่างนายพรานป่ามือฉมัง ร่างกายส่วนล่างเริ่มตื่นตัวบดเบียดอยู่กับหน้าท้องแบนราบของเหยื่อสาว ปิ่นมุกสั่นสะท้านปนหวาดกลัวกับสิ่งที่รุกรานอยู่ตรงหน้าท้อง เธอพยายามเบี่ยงตัวหนีแต่ก็ไม่พ้นเพราะเขาตามติดไม่ลดล่ะ“ยะ...อย่านะ ได้โปรดเถอะ ฉันรับไม่ไหวแล้ว” เพราะกลัวร่างกายจะถูกใช้งานอีกครั้ง ปิ่นมุกจึงอ้อนวอนเสียงสั่นเครือ ผิวแก้มร้อนผ่าวแล้วแดงระเรื่อเหมือนคนไข้จะกลับมารุมเร้าอีกครั้ง“รับอะไรไม่ไหวกันล่ะ” ถังเฟ่ยหลงย้อนถามเสียงกระเส่า เบียดความกำยำร้อนผ่าวแนบสนิทราวกับจะแทรกลึกเข้าสู่กายสาวเสียให้ได้ ขณะที่หน้าห้องจินเหลียงก็เดินวนไปวนมาอย่างกลัดกลุ้ม เพราะไม่กล้าส่งเสียงเรียกและสุดท้ายก็ตัดสินใจถอยห่างจากประตู แล้วก็เฝ้ารอให้เจ้านายหนุ่มจัดการทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย“อะไรก็ได้ ที่คุณกำลังเอามันมาเบียดฉัน ฉันขอร้องนะ พอทีเถอะ ฉันเหนื่อยจริงๆ ฉันไม่ไหวแล้ว&rdquo
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14หลงไฟมาร ตอนที่ 41
ตอนที่ 41“ปะ...ไป ไปก็ได้ ฉันจะไป” พูดจบก็ค่อยๆ ก้าวเท้าออกมาทีละนิด...ทีละนิด มือไม้ก็สั่นไปหมด ต่อให้เจ้าสองตัวมันเชื่องแค่ไหนก็เถอะ แต่เธอกลัวมันอยู่ดี“รีบขึ้นไปบนเรือ” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงเรียบๆ เพราะเขาจัดการทำให้เจ้าสองตัวคุ้นเคยกับกลิ่นของปิ่นมุกเรียบร้อยแล้วและมันสองตัวก็ไม่มีวันทำอะไรปิ่นมุก“มะ...มัน มันจะกัดฉันไหม” เหลียวมาถามเสียงเครือๆ เมื่อเท้าข้างหนึ่งเหยียบขอบเรือไปแล้ว“อยากรู้ก็ขึ้นไปสิ เดี๋ยวเธอจะได้รู้แน่ๆ” คำตอบของถังเฟ่ยหลง ทำให้ปิ่นมุกชะงักเท้าที่ก้าวขึ้นเรือทันควันพร้อมเสียงคำรามของเจ้าสองตัวที่ร้องส่งกัน ขณะที่ปิ่นมุกก็กระโจนมายืนหลบด้านหลังถังเฟ่ยหลงเรียบร้อย“ปิ่นมุก!” เขาอยากจะหัวเราะเสียมากกว่าแต่ก็บังคับใจให้ตวาดเธอแทน“ฉันกลัว” คนอยู่ข้างหลังสะดุ้งโหยงแล้วขานตอบเสียงสั่นเครือ จะร้องไห้อยู่รอมร่อ เมื่อถูกบังคับให้ไปอยู่กับเสือ“จินเหลียง แกขึ้นไปก่อน” ถังเฟ่ยหลงสั่งคนส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15หลงไฟมาร ตอนที่ 42
ตอนที่ 42“เอาเรือออกไปไหนมาดึกๆ ไอ้ใหญ่” พิธานเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นเจ้าของบ้านเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่เขาลงมานั่งเล่นได้สักพักเพราะนอนไม่หลับ“ยังไม่นอนอีกเหรอแก” เจ้าของบ้านไม่ตอบแต่ย้อนถามเสียงเรียบ พลางเดินไปทิ้งตัวนั่งตรงข้ามกับเพื่อน“นอนไม่หลับ” ตอบเสียงเอื่อยๆ เพราะเป็นห่วงคนที่หายไป หลายวัน“เป็นห่วงน้องปิ่นของแกหรือไง” ถามกระเซ้าเย้าแหย่ แต่ในใจกลับรู้สึกเดือดไม่ทราบสาเหตุ และเขาไม่มีวันให้น้องสาวของคนเลวอย่างนายปฐวีได้คนดีๆ อย่างพิธานแน่“น้องปิ่นไม่ใช่ของฉัน แต่ฉันก็ห่วงเธอ ตอนนี้อาการคุณลุงน่าเป็นห่วงมาก” พิธานแก้ต่าง หวนให้คิดถึงอาการของผู้เป็นลุงที่ตนได้สอบถามไปเมื่อช่วงค่ำก็พบว่าท่านเครียดมากเกินไปทำให้อาการป่วยกำเริบ“ก็ไหนแกบอกฉันเองว่าแอบรักหล่อน” ใครไม่รู้แต่ถังเฟ่ยหลงรู้แก่ใจดีว่าเขากำลังยิ้มอย่างพึงพอใจ ที่ได้ยินเพื่อนตอบกลับมาเช่นนั้น ในเมื่อเขาไม่อยากเสียเพื่อนดีๆ ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16หลงไฟมาร ตอนที่ 43
ตอนที่ 43สามวันถัดมาภายในบ้านพักบนเกาะเหอฮวาได้ต้อนรับว่าที่นายหญิงของเกาะพร้อมกับแขกสาวอีกคนก็ถูกเชิญตัวให้เข้ามาพักผ่อนบนเกาะเช่นกัน หลังจากถังเฟ่ยหลงสั่งให้กู่ฉินสืบทราบจนรู้แน่ชัดแล้วว่าผู้หญิงที่ปฐวีกำลังติดพันอยู่คือใคร ส่วนสองสาวที่เดินทางมาถึงบ้านพักในเวลาไล่เลี่ยกันก็ยืนประจันหน้ากันอยู่ภายในห้องรับแขกของบ้าน ส่วนเจ้าของเกาะกำลังเดินทางไปหาเชลยสาวอีกคนที่ไม่ได้พบหน้ามาหลายวันนับตั้งแต่ส่งไปอยู่อีกเกาะ โดยไม่รู้เลยว่าเวลานี้สองสาวกำลังจะห้ำหั่นกันเมื่อต่างฝ่ายต่างเกิดไม่ชอบหน้ากัน“หล่อนเป็นใคร” ไอรินกระชากเสียงถาม พลางส่งสายตามองสำรวจด้วยสายตาเหยียดหยาม“แล้วหล่อนล่ะเป็นใคร” ปิ่นสุดาย้อนถามเสียงหยัน ใช้สายตาแบบเดียวกันมองสำรวจอีกฝ่าย“แกหาเรื่องฉันหรือไง นังบ้า!” ไอรินสลัดคราบนางเอกหน้าใสทางหน้าจอทีวีเป็นนางมารร้าย ด้วยการผลักไหล่ปิ่นสุดาจนเซล้มสะโพกกระแทกพื้น และเพราะนับตั้งแต่เกิดไม่เคยมีทำแบบนี้กับตนมาก่อน ทำให้ปิ่นสุดาโกรธอีกฝ่ายมากขึ้น มากจนอยากคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17หลงไฟมาร ตอนที่ 44
ตอนที่ 44“ป้า! ฉันเจ็บนะ ฟาดมาได้ ก็มันจริงๆ นี่นาหรือป้าจะบอกว่า คุณถังจับคุณคนนั้นมาขังเล่นเฉยๆ กันเล่า แล้วฉันก็ไม่เชื่อเด็ดขาดด้วย เพราะฉันได้ยินเสียงคุณคนนั้นน่ะร้องด้วย แล้วไหนยังมีพวกคนงานท้ายเกาะอีกน่ะ พวกมันบอกว่ามีคนงานสองถูกเรียกตัวให้ไปจัดการคุณคนนั้นจนสลบไปเลยนะป้า แต่ฉันว่าป้าน่าจะรู้นะ แล้วเป็นไงบ้างล่ะป้า สภาพที่ป้าเข้าไปเห็น ครั้งแรก คุณคนนั้นเป็นยังไงบ้าง เลือดสาดเลยไหมป้า”“เอ๊ะ! นังนี่ หุบปากไปเลยนะ ถ้าเอ็งยังไม่อยากถูกจับเป็นอาหารให้เจ้าสองตัวนั่น” ป้าเหม่ยตวาดอย่างเหลืออดพร้อมมอบมะเหงกกลางหน้าผากของสาวใช้“โธ่ป้า รู้อะไรดีๆ ก็ไม่เล่าให้ฟังบ้างเลยนะ” เพลินยังคร่ำครวญไม่เลิก ส่วนแตงก็ไม่กล้าปริปากถามเพราะกลัวถูกคุณถังจับไปเป็นอาหารให้เจ้าวายุกับเจ้าสายลม ที่มันเชื่องมากแต่ก็ดุมากเหมือนกัน เพราะก่อนมาทำงานบนเกาะก็ได้ข่าวว่ามีคนงานถูกเสือกัดตายไปแล้วหนึ่งคน แล้วไหนยังมีข่าวว่าคนเลี้ยงก็ถูกกัดจนเป็นแผลเหวอะหวะอีกด้วย“นังเพลิน เดี๋ยวเถอะนังนี่ เดี๋ยวจะโดนเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18หลงไฟมาร ตอนที่ 45
ตอนที่ 45“ยะ...อย่า...อย่านะ” ร้องเสียงขาดห้วง นึกเกลียดร่างกายของตัวเองอย่างที่สุดเพราะมันต้องตอบสนองสัมผัสจากคนป่าเถื่อนว่องไวเหลือเกิน แข็งขาของเธอสั่นเทาแทบจะยืนหยัดไม่อยู่“ขนาดนี้แล้วยังคิดจะห้ามฉันอีกหรือไง...ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงลากเสียงถามอย่างยั่วเย้า ไม่ต่างจากปลายนิ้วที่ไม่มีการผ่อนปรนจากการ ทำหน้าที่ปลุกระดมให้ร่างกายสาวพร้อมเลยแม้แต่น้อยปิ่นมุกยังไม่ทันได้โต้ตอบตัวเธอก็ถูกตวัดอุ้มขึ้นแนบอกและเดินออกจากห้องครัวตรงไปยังห้องนอน แผ่นหลังแนบพื้นที่นอนนุ่มในเวลาไม่นานนัก ทั้งที่กลีบปากนุ่มยังถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวของคนป่าเถื่อน เสื้อเชิ้ตสีเข้มถูกปลดออกอย่างเชื่องช้า ผิดจากทุกครั้งที่ถังเฟ่ยหลงจะกระชากจนมันขาดวิ่นและถูกเหวี่ยงกระจัดกระจายเต็มพื้น ตามด้วยเรือนกายหนาหนักที่ยังคงมีเสื้อผ้าครบชุด“ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันอีกเลย ฉันกลัว” เพราะเข็ดกับบทรักที่ผ่านมาของเขา ปิ่นมุกเลยเว้าวอนด้วยน้ำตาคลอสองตาคู่สวย มือเล็กวางบนบ่ากว้าง กดจิกปลายเล็บหวังระบายความหวาดกลัวและความซาบซ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19หลงไฟมาร ตอนที่ 46
ตอนที่ 46“จริงๆ เธอน่าจะชินกับร่างกายของฉันได้แล้วนะปิ่นมุก จำเอาไว้สิ ว่าฉันเป็นผัวคนแรกของเธอ” ถังเฟ่ยหลงลากเสียงตอบยั่วให้หญิงสาวหน้าแดงหูแดง ปิ่นมุกไม่คิดจะรอฟังให้ตัวเองต้องอับอายเพราะเธอวิ่งออกไปจากห้องและตรงไปยังห้องครัวอย่างรวดเร็ว“ใครปิดเตาล่ะนี่” พึมพำแผ่วเบาหลังจากวิ่งมาถึงห้องครัว จากนั้นก็ยืนถอนใจออกมาแรงๆ แล้วเริ่มลงมือทำกับข้าวต่อเพราะเหลือเพียงทอด ไข่ชะอมเท่านั้น ส่วนคนที่นอนเปลือยอยู่บนเตียงก็ขอนอนพักเอาแรงยี่สิบนาทีต่อมาปิ่นมุกก็ทำอาหารเช้าเรียบร้อย ก่อนจะเดินกลับไปในห้องนอน เพื่อทำธุระส่วนตัวแล้วเธอจะออกมาทานอาหารเช้าที่สายมากแล้วและสาเหตุก็มาจากคนป่าเถื่อนที่เอาแต่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียง ปิ่นมุกมาหยุดอยู่ข้างเตียงมองอย่างพินิจ มองนานจนนึกอยากฆ่าเขาให้ตายนักแต่ก็กลัวบาป“คิดจะฆ่าฉันหรือไง” เอ่ยถามทั้งที่ยังนอนหลับตาราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในใจอีกคนที่ยืนเด่นอยู่ใกล้เตียง“ใช่ ฉันอยากฆ่าคุณมาก แต่ฉันกลัวบาป ฉันเลยไม่ลงมือทำ เพราะฉันจะให้บาปที่คุณก่อ ย้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20หลงไฟมาร ตอนที่ 47
ตอนที่ 47“รีบอาบน้ำซะ” เสียงหอบกระเส่าดังชิดซอกหูนุ่ม ส่วนคนสั่งก็ผละกายห่างเมื่อพายุสวาทสิ้นสุดลงทั้งที่ร่างกายยังต้องการเธออย่างไม่รู้จักพอ ขณะที่ปิ่นมุกยังคงนั่งพิงขอบอ่างน้ำนิ่ง หดขาทั้งสองข้างปกปิดร่างกายตัวเองเอาไว้เมื่อร่างสูงออกไปยืนใต้ฝักบัวเพราะหวังให้เขาจัดการตัวเองไปเรียบร้อยเสียก่อนแล้วถึงจะเป็นเธอบ้าง“ถ้าช้า ฉันจัดการเธอต่อแน่” ถังเฟ่ยหลงเอี้ยวหน้ามากล่าวเตือน คนนั่งนิ่งเลยรีบสปริงตัวมาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็วเพราะกลัวคำขู่ โดยมีคนสั่งหันมาช่วยอาบน้ำให้ หลังจากถังเฟ่ยหลงจัดการตัวเองเรียบร้อย ก่อนที่ทั้งสองจะออกจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวพันกายคนละผืนปิ่นมุกยืนเคว้งกลางห้องอยู่อึดใจ จนเมื่อมีคนใจดียื่นเสื้อผ้าเป็นเสื้อเชิ้ตตัวยาวมาให้เธอก็รีบมาแล้ววิ่งเข้าห้องหายไปนานกว่าจะออกมา พร้อมเสียงถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อคนป่าเถื่อนไม่อยู่ในห้อง ส่วนถังเฟ่ยหลงก็เดินออกไปหาสัตว์เลี้ยงตัวโปรดหน้าบ้านที่จินเหลียงกำลังพาเดินเล่นอยู่บนชายหาด“ไงแก ชอบกันไหม ได้มาเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” ถังเฟ่ยหลงยื่นมื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21
บทล่าสุด
หลงไฟมาร ตอนอวสาน
ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู
หลงไฟมาร ก่อนอวสาน
ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก
หลงไฟมาร ตอนที่ 115
ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให
หลงไฟมาร ตอนที่ 114
ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส
หลงไฟมาร ตอนที่ 113
ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ
หลงไฟมาร ตอนที่ 112
ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ
หลงไฟมาร ตอนที่ 111
ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา
หลงไฟมาร ตอนที่ 110
ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร
หลงไฟมาร ตอนที่ 109
ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู
