Share

ตอนที่ 44

last update Last Updated: 2024-12-18 20:00:33

ตอนที่ 44

 “ป้า! ฉันเจ็บนะ ฟาดมาได้ ก็มันจริงๆ นี่นาหรือป้าจะบอกว่า  คุณถังจับคุณคนนั้นมาขังเล่นเฉยๆ กันเล่า แล้วฉันก็ไม่เชื่อเด็ดขาดด้วย เพราะฉันได้ยินเสียงคุณคนนั้นน่ะร้องด้วย แล้วไหนยังมีพวกคนงานท้ายเกาะอีกน่ะ พวกมันบอกว่ามีคนงานสองถูกเรียกตัวให้ไปจัดการคุณคนนั้นจนสลบไปเลยนะป้า แต่ฉันว่าป้าน่าจะรู้นะ แล้วเป็นไงบ้างล่ะป้า สภาพที่ป้าเข้าไปเห็น ครั้งแรก คุณคนนั้นเป็นยังไงบ้าง เลือดสาดเลยไหมป้า”

“เอ๊ะ! นังนี่ หุบปากไปเลยนะ ถ้าเอ็งยังไม่อยากถูกจับเป็นอาหารให้เจ้าสองตัวนั่น” ป้าเหม่ยตวาดอย่างเหลืออดพร้อมมอบมะเหงกกลางหน้าผากของสาวใช้

“โธ่ป้า รู้อะไรดีๆ ก็ไม่เล่าให้ฟังบ้างเลยนะ” เพลินยังคร่ำครวญไม่เลิก ส่วนแตงก็ไม่กล้าปริปากถามเพราะกลัวถูกคุณถังจับไปเป็นอาหารให้เจ้าวายุกับเจ้าสายลม ที่มันเชื่องมากแต่ก็ดุมากเหมือนกัน เพราะก่อนมาทำงานบนเกาะก็ได้ข่าวว่ามีคนงานถูกเสือกัดตายไปแล้วหนึ่งคน แล้วไหนยังมีข่าวว่าคนเลี้ยงก็ถูกกัดจนเป็นแผลเหวอะหวะอีกด้วย

“นังเพลิน เดี๋ยวเถอะนังนี่ เดี๋ยวจะโดนเล

Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 45

    ตอนที่ 45“ยะ...อย่า...อย่านะ” ร้องเสียงขาดห้วง นึกเกลียดร่างกายของตัวเองอย่างที่สุดเพราะมันต้องตอบสนองสัมผัสจากคนป่าเถื่อนว่องไวเหลือเกิน แข็งขาของเธอสั่นเทาแทบจะยืนหยัดไม่อยู่“ขนาดนี้แล้วยังคิดจะห้ามฉันอีกหรือไง...ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงลากเสียงถามอย่างยั่วเย้า ไม่ต่างจากปลายนิ้วที่ไม่มีการผ่อนปรนจากการ ทำหน้าที่ปลุกระดมให้ร่างกายสาวพร้อมเลยแม้แต่น้อยปิ่นมุกยังไม่ทันได้โต้ตอบตัวเธอก็ถูกตวัดอุ้มขึ้นแนบอกและเดินออกจากห้องครัวตรงไปยังห้องนอน แผ่นหลังแนบพื้นที่นอนนุ่มในเวลาไม่นานนัก ทั้งที่กลีบปากนุ่มยังถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวของคนป่าเถื่อน เสื้อเชิ้ตสีเข้มถูกปลดออกอย่างเชื่องช้า ผิดจากทุกครั้งที่ถังเฟ่ยหลงจะกระชากจนมันขาดวิ่นและถูกเหวี่ยงกระจัดกระจายเต็มพื้น ตามด้วยเรือนกายหนาหนักที่ยังคงมีเสื้อผ้าครบชุด“ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันอีกเลย ฉันกลัว” เพราะเข็ดกับบทรักที่ผ่านมาของเขา ปิ่นมุกเลยเว้าวอนด้วยน้ำตาคลอสองตาคู่สวย มือเล็กวางบนบ่ากว้าง กดจิกปลายเล็บหวังระบายความหวาดกลัวและความซาบซ

    Last Updated : 2024-12-19
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 46

    ตอนที่ 46“จริงๆ เธอน่าจะชินกับร่างกายของฉันได้แล้วนะปิ่นมุก จำเอาไว้สิ ว่าฉันเป็นผัวคนแรกของเธอ” ถังเฟ่ยหลงลากเสียงตอบยั่วให้หญิงสาวหน้าแดงหูแดง ปิ่นมุกไม่คิดจะรอฟังให้ตัวเองต้องอับอายเพราะเธอวิ่งออกไปจากห้องและตรงไปยังห้องครัวอย่างรวดเร็ว“ใครปิดเตาล่ะนี่” พึมพำแผ่วเบาหลังจากวิ่งมาถึงห้องครัว จากนั้นก็ยืนถอนใจออกมาแรงๆ แล้วเริ่มลงมือทำกับข้าวต่อเพราะเหลือเพียงทอด ไข่ชะอมเท่านั้น ส่วนคนที่นอนเปลือยอยู่บนเตียงก็ขอนอนพักเอาแรงยี่สิบนาทีต่อมาปิ่นมุกก็ทำอาหารเช้าเรียบร้อย ก่อนจะเดินกลับไปในห้องนอน เพื่อทำธุระส่วนตัวแล้วเธอจะออกมาทานอาหารเช้าที่สายมากแล้วและสาเหตุก็มาจากคนป่าเถื่อนที่เอาแต่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียง ปิ่นมุกมาหยุดอยู่ข้างเตียงมองอย่างพินิจ มองนานจนนึกอยากฆ่าเขาให้ตายนักแต่ก็กลัวบาป“คิดจะฆ่าฉันหรือไง” เอ่ยถามทั้งที่ยังนอนหลับตาราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในใจอีกคนที่ยืนเด่นอยู่ใกล้เตียง“ใช่ ฉันอยากฆ่าคุณมาก แต่ฉันกลัวบาป ฉันเลยไม่ลงมือทำ เพราะฉันจะให้บาปที่คุณก่อ ย้

    Last Updated : 2024-12-20
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 47

    ตอนที่ 47“รีบอาบน้ำซะ” เสียงหอบกระเส่าดังชิดซอกหูนุ่ม ส่วนคนสั่งก็ผละกายห่างเมื่อพายุสวาทสิ้นสุดลงทั้งที่ร่างกายยังต้องการเธออย่างไม่รู้จักพอ ขณะที่ปิ่นมุกยังคงนั่งพิงขอบอ่างน้ำนิ่ง หดขาทั้งสองข้างปกปิดร่างกายตัวเองเอาไว้เมื่อร่างสูงออกไปยืนใต้ฝักบัวเพราะหวังให้เขาจัดการตัวเองไปเรียบร้อยเสียก่อนแล้วถึงจะเป็นเธอบ้าง“ถ้าช้า ฉันจัดการเธอต่อแน่” ถังเฟ่ยหลงเอี้ยวหน้ามากล่าวเตือน คนนั่งนิ่งเลยรีบสปริงตัวมาจัดการตัวเองอย่างรวดเร็วเพราะกลัวคำขู่ โดยมีคนสั่งหันมาช่วยอาบน้ำให้ หลังจากถังเฟ่ยหลงจัดการตัวเองเรียบร้อย ก่อนที่ทั้งสองจะออกจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวพันกายคนละผืนปิ่นมุกยืนเคว้งกลางห้องอยู่อึดใจ จนเมื่อมีคนใจดียื่นเสื้อผ้าเป็นเสื้อเชิ้ตตัวยาวมาให้เธอก็รีบมาแล้ววิ่งเข้าห้องหายไปนานกว่าจะออกมา พร้อมเสียงถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อคนป่าเถื่อนไม่อยู่ในห้อง ส่วนถังเฟ่ยหลงก็เดินออกไปหาสัตว์เลี้ยงตัวโปรดหน้าบ้านที่จินเหลียงกำลังพาเดินเล่นอยู่บนชายหาด“ไงแก ชอบกันไหม ได้มาเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” ถังเฟ่ยหลงยื่นมื

    Last Updated : 2024-12-21
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 48

    ตอนที่ 48 ฮุ่ยหลันพยายามติดต่อหาปฐวีมาหลายวันแต่เธอก็ติดต่อไม่ได้ เจ้าตัวเลยรีบเร่งเคลียร์งานและฝากฝังงานไว้กับผู้จัดการเพื่อเธอจะไปตามหาปฐวีที่กรุงเทพฯ แต่การเดินทางไปกรุงเทพฯ ของฮุ่ยหลันกลับมีอุปสรรคเมื่อเธอสังเกตเห็นคนคอยตามอยู่ตลอดเวลา เธอจึงหลบเลี่ยงด้วยการไปพบเพื่อนสนิทแทนเพื่อรอให้คนของพี่ชายเผลอ“อะไรนะ! เธอเนี่ยเหรอจะไปกรุงเทพฯ คนเดียว” ฤดี เพื่อนสาวคนสนิทเพียงคนเดียวของฮุ่ยหลันย้อนถามเสียงดังลั่น เมื่อเพื่อนจะเดินทางไปกรุงเทพฯ เพราะเธอรู้ว่าพี่ชายของฮุ่ยหลันหวงน้องสาวมาก“อืม ทำไมล่ะฤดี ฉันก็เคยไปแล้วนะ” ฮุ่ยหลันบอกเพื่อนเสียงอ่อนๆ“เคยไม่เคยไม่เกี่ยวเลยนะจินนี่ แต่ไอ้ทุกครั้งที่เธอไปน่ะ ก็มีฉันหรือไม่ก็คุณผู้จัดการไปด้วยตลอดนี่นา แต่ฉันขอถามหน่อยเถอะ ว่าเธอจะไปกรุงเทพฯ ทำไมเหรอ”“ฉันจะไปตามคนคนหนึ่งน่ะ คือ...ฉันติดต่อเขาไม่ได้หลายวันแล้วนะฤดี ฉันเป็นห่วงเขา กลัวว่าเขาจะเกิดอุบัติเหตุ ฉัน...ไม่รู้สิ ฤดี ฉ

    Last Updated : 2024-12-23
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 49

    ตอนที่ 49“ฉันขอโทษนะฤดี ขอโทษจริงๆ แต่ฉันก็รักเขาไปแล้วนี่นา แต่เธอเชื่อฉันเถอะ ฉันไปกรุงเทพฯ คราวนี้เรื่องทุกอย่างต้องจบ แล้วพี่ใหญ่ก็ไม่รู้เรื่องที่ฉันเอาเงินไปให้คุณปกรณ์ยืมแน่ๆ แล้วฉันจะพาเขามาให้รู้จักเป็นคนแรก หลังจากนั้นฉันก็จะพาคุณปกรณ์ไปทำความรู้จักพี่ใหญ่ พี่ใหญ่ต้องชอบคุณปกรณ์แน่ๆ คุณปกรณ์เป็นคนดี ขยันทำงานด้วยนะฤดี” ฮุ่ยหลันกล่าวด้วยน้ำเสียงชื่นชมโดยไม่รู้เลยว่าทุกสิ่งที่ชายคนรักทำพูดหรือบอกมานั่นล้วนแล้วเป็นคำโกหก“อืม เอางั้นก็เอา ว่าแต่เธอจะบินวันนี้เลยหรือไง แล้วเรื่องตั๋วเรียบร้อยแล้วเหรอ” ฤดีบอกอย่างปลงๆ ทว่าหัวสมองกลับหนักอึ้ง“ยังเลย พอดีมีคนของพี่ใหญ่คอยตามฉันอยู่น่ะ ฉันเลยเปลี่ยนแผนมาหาเธอไง” ฮุ่ยหลันตอบเพื่อนเสียงอ่อยๆ“ตาย! คราวนี้ยิ่งตายใหญ่”“ไม่ตายหรอกน่าฤดี เอางี้แล้วกัน ฤดีออกไปเที่ยวกับฉันก็ได้ แล้วระหว่างนั้นเธอก็แอบไปจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบิน แล้วถ้าคนของพี่ชายเผลอ ฉันก็ขึ้นเครื่องได้เลยไง นะฤดี ช่วยฉันสักครั้ง

    Last Updated : 2024-12-24
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 50

    ตอนที่ 50“คุณภา ถ้าคุณไม่คิดห่วงยัยปิ่น ก็อย่าปรักปรำลูกแบบนั้น เพราะผมมั่นใจ ว่ายัยปิ่นไม่ได้นัดแนะใครมาแน่นอน ส่วนยัยเปรม ในเมื่อคุณเห็นดีเห็นงามยอมยกลูกให้ผู้ชายที่คุณไม่รู้จัก มันก็แล้วแต่คุณแล้วกัน แล้วถ้าวันไหนยัยเปรมเป็นอะไรขึ้นมา คุณนั่นแหละจะเสียใจมากที่สุด ที่ส่งยัยเปรมไป!” ประมุขของบ้านลุกขึ้นและเดินขึ้นห้องพักทันที ทิ้งให้ภรรยาได้แต่มองอย่างกระฟัดกระเฟียดเมื่อคู่ชีวิตมาเดินหนีไปทั้งที่ยังพูดกันไม่จบ“ตาปัด ทำไมพ่อแกพูดจาแปลกๆ พูดยังกับว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับยัยเปรมงั้นแหละ แต่แม่ว่าพ่อแกน่ะคิดมากเกินไปแล้ว” คุณปภาดาระงับอารมณ์โกรธเกรี้ยวแล้วหันไปพูดกับบุตรชายที่นั่งทอดอารมณ์“คุณพ่อคงเป็นห่วงยัยเปรม ยัยปิ่น มากกว่าครับนะคุณแม่ แล้ว ตกลงว่าผู้ชายคนนั้น ยอมใช้หนี้แทนเราหมดทุกบาททุกสตางค์เลยเหรอครับ”“ก็ใช่น่ะสิ ตอนนี้ก็จัดการไปแล้วละ ส่วนเรื่องหนี้สินที่พ่อแกไปก่อเอาไว้ที่กาส

    Last Updated : 2024-12-25
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 51

    ตอนที่ 51“เดินไปเรื่อยๆ” ถังเฟ่ยหลงตอบแบบกำปั้นทุบดินจนคนฟังแทบจะหยิบก้อนหินปาให้หัวแตก“คุณไม่มีงานทำหรือไง ถึงได้มาอยู่ที่นี่ทั้งวันทั้งคืน” ถามเสียงขุ่นก่อนรีบกระเด้งตัวออกห่างเมื่อคนป่าเถื่อนหันกลับมามองตาวาว“ฉันรวยแล้ว จะอยู่พักผ่อนสักสามเดือนยังได้ อีกอย่าง ฉันยังสนุกกับร่างกายของเธออยู่เลยนะปิ่นมุก แล้วก็คงอีกนานกว่าฉันจะเบื่อเธอ” ถังเฟ่ยหลงเอ่ยตอบคนช่างสงสัย ก่อนกระตุกยิ้มเมื่อหญิงสาวเงยหน้ามองตาโต ริมฝีปากคู่สวยก็เม้มแน่น“ทำไม เธอไม่เชื่อฉันหรือไงปิ่นมุก ว่าฉันติดใจเธอ แล้วที่พาเข้าป่าก็เพราะฉันจะลองร่วมรักกับเธอในป่าดูไง มันคงได้อารมณ์ดีพิลึก” คนพูดส่งแววตาแพรวพราว มุมปากได้รูปเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างที่ปากพูดสักนิดแต่อยากหาที่สงบๆ พักสมองก็เท่านั้น ยอมรับว่าเครียดมากเหมือนกันตั้งแต่ฟังเรื่องราวชีวิตน่ารันทดของหญิงสาว ดวงตาคู่คมหันกลับมาจ้องมองหญิงสาวที่มีชีวิตยิ่งกว่าละครน้ำเน่าอย่างพินิจ พานทำให้ปิ่นมุกนึกหวาดกลัวว่าเขาอาจทำอย่างที่พูดจริง“คุณ

    Last Updated : 2024-12-26
  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 52

    ตอนที่ 52“ฉันอยากดื่มน้ำ” ผ่านไปหลายนาทีปิ่นมุกจึงได้เดินตามคนป่าเถื่อนมายังที่พักที่ถูกสร้างขึ้นใต้ต้นไม้ใหญ่ ก่อนเดินเข้าไปนั่ง เมื่อคนอีกขยับเหมือนเชื้อเชิญพร้อมขวดน้ำจากมือใหญ่ยื่นส่งให้“ขอบคุณ” บอกเสียงอ้อมแอ้มแล้วเสไปเปิดน้ำขึ้นดื่ม ถังเฟ่ยหลงก็เบนสายตามองริมฝีปากสวยที่กำลังกลืนน้ำลงคอทีนิดๆ อย่างเผลอไผลแต่เมื่อรู้ตัวก็รีบละสายตาจากไป ความเงียบงันครอบคลุมบริเวณที่พักอยู่อึดใจ“ปิ่นมุกเล่าเรื่องของเธอให้ฉันบ้างสิ ฉันอยากรู้ เผื่อมันจะทำให้เธอถูกปล่อยตัวเร็วกว่าขึ้น...ก็ได้” จู่ๆ เขาก็ถามขึ้นพร้อมมือของคนพูดก็หันไปคว้าน้ำจากมือเล็กมายกขึ้นดื่ม ปิ่นมุกอ้าปากค้างมองเขาดื่มต่อจากเธอ ผิวแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อเขาทาบริมฝีปากในตำแหน่งเดียวกับเธอบนปากขวดน้ำดื่ม“เรื่องของฉันเหรอ” เอ่ยถามคล้ายไม่เชื่อว่าจะได้ยินคำถามแบบนี้จากคนป่าเถื่อน“อืม” ถังเฟ่ยหลงรับคำในลำคอก่อนทิ้งตัวนอนราบบนพื้นไม้ เขาสอดสองมือประสานกันใต้ศีรษะ ดวงตาคมค่อยๆ ปิดสนิท ไม่มีรู้ใค

    Last Updated : 2024-12-27

Latest chapter

  • หลงไฟมาร   ตอนอวสาน

    ตอนอวสาน“จินหลง เป็นอะไรไปคะ โอ๋ๆ เงียบนะคะ” ปิ่นมุกหันมาโอ๋ลูกน้อยด้วยสีหน้ากังวล ห่วงพ่อของลูกก็ห่วง ห่วงลูกก็ห่วง ส่วนจินหลงก็ไม่ยอมเงียบ ป้าช้อยอาสาอุ้มจินหลงแล้วสั่งให้ปิ่นมุกลงไปดูคนนั่งตากฝนอยู่หน้าบ้านพัก เธอลังเลเล็กน้อยแล้ววิ่งไปคว้าร่มอันใหญ่ออกไปหาคนหน้าบ้านพักที่นั่งตัวสั่นปากสั่นไปหมด“คุณถัง! ทำไมคุณถึงได้ดื้อแบบนี้ล่ะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ฉันกับลูกจะอยู่ยังไงล่ะคะ” ปิ่นมุกลืมเลือนทุกสิ่งไปหมดแล้วเพราะเป็นห่วงเขาจนเผลอพูดความในใจออกไป เธอกางร่มคันใหญ่เข้าบังเม็ดฝน ใช้ผ้าที่ถือติดมือมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนดื้อรั้นที่ดื้อยิ่งกว่าเด็กสามขวบ“ฉันยอมตายปิ่นมุก หากเธอไม่ยอมอภัยให้ ฉันรักเธอ ปิ่นมุก ฉันทำใจไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่กับฉัน เธอรู้บ้างไหมว่าฉันทรมานแค่ไหนตลอดสองปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมาก แต่ฉันไม่กล้ากลับมาหาเธอ เพราะฉันคิดว่าสักวัน ฉันจะลืมเธอให้ได้ เหมือนที่เธอลืมฉัน แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แล้ววันนี้ก่อนที่ฉันจะตายฉันอยากมาพบเธอ อยากกอดเธอสักครั้ง แล้วฉันจะยอมตาย...ตายอยู

  • หลงไฟมาร   ก่อนอวสาน

    ก่อนอวสานหนึ่งชั่วโมงถัดเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังรบกวน คุณแม่ลูกหนึ่งจึงชะเง้อคอมองผ่านหน้าต่างแต่เพราะเวลานี้มืดค่ำแล้วจึงมองเห็นไม่ถนัดนัก ปิ่นมุกหันมามองลูกชายที่ตอนหลับปุ๋ยไปแล้ว แล้วเดินลงไปดูคนมาที่กดกริ่งหน้าบ้านพักหลังจากคว้าเอาเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เจ้าของบ้านหยุดปลายเท้าทันทีเมื่อเห็นใครบางคนนั่งอยู่บนรถเข็น หน้าตาเขาซูบผอมจนน่าใจหาย ตอนรู้ว่าคุณถังประสบอุบัติเหตุ เธอไม่ได้คิดว่าเขาจะมีร่างกายผ่ายผอมมากถึงเพียงนี้ ใบหน้าหล่อเหลาบัดนี้ก็ซีดเซียวเหมือนคน ไร้ชีวิตชีวา ปิ่นมุกยืนอยู่ลานหน้าบ้านเพราะสับสน เธอสับสนจริงๆ มันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกแบบไหน“ปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงใช้มือดันล้อรถให้เข้ามาชิดรั้วบ้านมากขึ้น แววตาเศร้าหมองทอดมองร่างเล็กนิ่ง“คุณ...มาทำอะไรคะ” ไม่ได้อยากถามคำถามนี้เลยจริงๆ แต่เพราะไม่รู้จะถามอะไรทำให้ปิ่นมุกเอ่ยคำถามนี้ออกไปแล้วก็ได้แต่รอฟังอย่างใจจดใจจ่อ“ฉันมาหาเธอ ฉันอยากเห็นหน้าเธอ อยากคุยกับเธอ อยากกอดเธอ ก่อนที่ฉัน...” เจ้าของคำพูดรู้สึก

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 115

    ตอนที่ 115แต่ใครเลยจะรู้ว่าปิ่นมุกที่ทำทีไม่สนใจพ่อของจินหลงอยู่ทุกวันนั่น เธอคิดถึงพ่อของจินหลงอยู่ทุกวัน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง มันเหมือนมีเส้นใยบางเบามาขวางกั้นเอาไว้ มันบางเบาแต่ก็จริงแต่เธอยังทำลายมันจากใจไม่ได้หมดเสียที เธอจำได้ไม่เคยลืมถึงสิ่งที่ คุณถังฝากความเจ็บช้ำไว้ให้เธอ แม้ความเจ็บช้ำมันจะน้อยลงทุกวันแต่เธอไม่เคยลืมเลือนได้“แล้วตกลงวันนี้ เราจะทำอะไรกันบ้างคะพี่มะลิ” ปิ่นมุกเปลี่ยนเรื่องก่อนฉวยเอาตะกร้าผักไปล้าง“คุณปิ่นคะ ผักนั่นน่ะพี่ล้างหมดแล้วละค่ะ” มะลิบอกอย่างเอ็นดูรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเพราะอย่างน้อยคุณปิ่นมุกก็ยังคงอาลัยอาวรณ์คนที่หายหน้าหายตาไปอยู่เหมือนกัน แล้วยิ่งคุณหนูจินหลงหน้าตาเหมือนพ่อขนาดนั้น สักวันเถอะกำแพงในใจของคุณปิ่นมุกต้องพังทลายลงสักวัน“ล้างแล้วก็ล้างอีกได้นี่คะพี่มะลิ” บอกเสียงอ้อมแอ้ม แล้วก็ลงมือล้างผักอย่างตั้งใจ แต่จิตใจกระหวัดถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนบางคนที่เหมือนลูกชายของเธอ“ก็ได้ค่า ล้างให

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 114

    ตอนที่ 114 ตอนที่ 1142 ปีต่อมา... นับจากวันที่ได้จากกันในวันนั้น ปิ่นมุกไม่เคยได้ข่าวคราวของคนป่าเถื่อนอีกเลย เขาทำตัวหายไปจริงๆ พร้อมกับเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆ ลบเลือนไปจากใจของเธอเช่นกัน บิดามักพูดเสมอว่าให้ลืมไปเสียแม้จะยากแต่ก็ต้องลืมเพื่อให้มีแรงเดินต่อไป หลังจากเธอบอกกับบิดาว่าเธอท้อง เมื่อรู้ว่าท้อง เธออยากบอกเขาเหลือเกิน แต่เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงไม่คิดหวนกลับไปและบอกตัวเองว่าให้ลืมคนป่าเถื่อนคนนั้นซะ แต่ยิ่งพยายามลืมเขา ใจกลับก็ยิ่งจดจำและโหยหาเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคนที่จำใจจากหญิงที่รักไปนั้น ได้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดและตอนนี้อาการของถังเฟ่ยหลงก็น่าเป็นห่วงมากเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรับการทำกายภาพบำบัดเพื่อให้กลับมาเดินได้เป็นคนปกติอีกครั้ง ถังเฟ่ยหลงท้อแท้หมดกำลังใจ หมดพลังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทั้งที่พยายามตัดใจแต่เขาไม่เคยลืมปิ่นมุก อยากกลับไปหาเธอแทบขาดใจ แต่ไม่กล้าไปส

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 113

    ตอนที่ 113“ไม่ไป ฉันไม่ยอมห่างจากเธออีกแล้วนะปิ่นมุก เพราะอะไรปิ่นมุก ตั้งแต่เธอได้กลับไปอยู่บ้าน เธอก็เอาแต่หลบหน้าหลบตาฉัน เธอคิดจะทรมานฉันหรือไง ฉันรู้ว่าฉันผิด...ผิดมาก ผิดจนเธอคงไม่ให้อภัยฉัน แต่ฉันอยากขอโทษ ขอให้คนเลวๆ อย่างฉันได้แก้ตัวบ้างไม่ได้เชียวเหรอ เธอจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสฉันไปไหน ได้ไหมปิ่นมุก ฉันรักเธอ ได้ยินไหมว่าฉันรักเธอ” น้ำเสียงของถังเฟ่ยหลงดูเศร้าหมอง แววตาคม แดงก่ำเพราะหวาดกลัวว่าจะต้องสูญเสียเธอไป ใบหน้าหล่อเหลาเบียดเข้าใกล้อีกครั้ง“ฉันเหม็นคุณ” ปิ่นมุกยกมือดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง แล้วเอ่ยเสียงสั่นเครือยามได้เห็นแววตาคมแดงก่ำ“นะปิ่นมุก ให้ฉันได้มีโอกาสชดเชยสิ่งที่เคยทำร้ายเธอ เธอคือดวงใจของฉันนะปิ่นมุก ฉันมันเลว ใจร้าย ป่าเถื่อน อย่างที่เธอประณามฉัน แต่ฉันอยากขอโอกาสบ้างสักครั้ง นะปิ่นมุกขอโอกาสให้ฉันบ้างได้ไหม” ฝ่ามืออุ่นกุมสองมือเล็กขึ้นจุมพิตซ้ำๆ กันอยู่อย่างนั้น นาทีนี้ถังเฟ่ยหลงไม่คิดอายใครอีกแล้วที่จะต้องหลั่งน้ำตาเพื่อวอนขอโอกาสจากหญิ

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 112

    ตอนที่ 112ดวงตาคู่สวยเริ่มรื้นด้วยหยาดน้ำตาเมื่อหวนนึกถึงเรื่องในอดีต เพราะหากเธอยอมอยู่เป็นครอบครัวกับคุณถังก็เหมือนคนอกตัญญูที่ไปรักกับคนที่ทำให้คนในครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่หากเธอเลือกที่จะเดินคนละเส้นทางกับคุณถังหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากเช่นกัน แต่สักวันเธอก็หวังว่าความเจ็บปวดจะจางหายไปในที่สุด เมื่อไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องมาเห็นหน้ากัน เวลา...เวลาอาจช่วยเยียวยารักษาหัวใจบอบช้ำของเธอ ‘เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้’“ลูกปิ่น” คุณกิตติขานเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เราสองคนรักกันไม่ได้ค่ะ” ปิ่นมุกเงยหน้าตอบบิดาเสียงแผ่วๆ ยกนิ้วปาดน้ำตาที่ไหลนองสองแก้ม คุณกิตติจึงรั้งบุตรสาวคนเล็กเข้ามาปลอบประโลมขณะที่ด้านหน้าของศาลาริมน้ำ ถังเฟ่ยหลงและลูกน้องรวมถึงคุณตวงรัตน์และบุตรชายก็จับกลุ่มยืนพูดคุยกันและมองมายังสองพ่อลูกด้วยความเป็นห่วง ส่วนปิ่นมุกหลังได้รับอ้อมกอดอบอุ่นจากบิดานานหลายนาที เธอจึงเอ่ยชวนให้บิดากลับบ้านพักเพื่อจบปัญหาเรื่องระหว่างเธอและคุณถัง คุณกิตติก็ไม่คิดซ

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 111

    ตอนที่ 111“ไอ้ปฐวี! แกจะทำบ้าอะไรของแก” ถังเฟ่ยหลงตะโกนถามแล้ววิ่งเข้าไปใกล้แต่พอใกล้ถึงปฐวีก็ขับรถหนีไป ส่วนคนในรถก็ฉุดกระชากกันอยู่ เมื่อปฐวีจะผลักน้องสาวตัวเองลงจากรถให้ได้“ฉันขอโทษนะยัยปิ่น แต่ฉันต้องเลือกชีวิตตัวเองมากกว่า” ขาดคำนั้นปฐวีก็ผลักน้องสาวออกจากรถแล้วขับรถหนีไปด้วยความเร็ว ร่างของปิ่นมุกกลิ้งตามพื้นลาดชันขณะที่ถังเฟ่ยหลงวิ่งเข้าไปประคองไว้ได้ก่อนที่ร่างเล็กๆ จะกลิ้งเข้าไปกระแทกหินก้อนใหญ่ ดวงตาแดงก่ำเฝ้ามองใบหน้าเปื้อนเลือดด้วยหัวใจแทบหยุดเต้น เขาก้มมองสำรวจทั่วร่างกายของคนในอ้อมแขนไม่พบบาดแผลใดนอกเสียจากเลือดบนศีรษะ“ปิ่นมุก! ฉันขอร้อง ลืมตามองฉันสักนิดนะปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงขานเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนเหมือนคนหัวใจจะขาดรอนๆ ยอมรับเลยว่าครั้งนี้เขาหวาดกลัวสุดหัวใจ กลัวเธอจะจากเขาไปฝ่ามือใหญ่ลูบไล้แผ่วเบาบนแก้มนวล ริมฝีปากร้อนกดจูบกลางหน้าผากเกลี้ยงเกลาอย่างแสนรักและแสนห่วง ก่อนจะมีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวอยู่ไม่ไกล ถังเฟ่ยหลงเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถที่ปฐวีขับไปชนเข้ากับขอบถนนเพรา

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 110

    ตอนที่ 110“ไอ้ปฐวี! นั่นน้องสาวแท้ๆ ของแก แกคิดจะฆ่าแม้กระทั่งน้องสาวตัวเองหรือไง ปล่อยปิ่นมุกซะ แล้วแกไปกราบขอขมาน้องสาวของฉัน แล้วไสหัวไปไกลๆ” ถังเฟ่ยหลงต่อรองทั้งที่ความเป็นจริงอยากให้ปฐวีได้ชดใช้กรรมด้วยความตายเสียมากกว่า แต่เวลานี้เขาเป็นห่วงปิ่นมุกและหวังให้ ฮุ่ยจื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกเพราะเขาเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพฮุ่ยจื่อไว้ว่าจะให้นายปฐวีชดใช้ด้วยชีวิตถังเฟ่ยหลงไม่รู้ว่าตัวเองอุปทานไปหรือเปล่าเพราะมีสายลมเย็นๆ พัดผ่านใบหน้าของเขา ‘ฮุ่ยจื่อ...ฮุ่ยจื่อเข้าใจพี่ใช่ไหม’ เขาเหลียวมองตามสายลมพัดผ่านหายไป รอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าหล่อเหลาแต่เคร่งเครียด“กูไม่เชื่อมึงหรอก มึงอย่ามาหลอกกูเลยไอ้ชั่ว” ปฐวีว่าพลางลากตัวปิ่นมุกไปยังเนินเขาสูง ยิ่งทำให้ผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างมองลุ้นทะลึกตามไปด้วยเพราะกลัวสองพี่น้องจะกลิ้งตกลงไป“พี่ปัด พี่ระวังนะตรงนั้นเป็นเนินเขา” ปิ่นมุกก้มมองปลายเท้าของตนแล้วให้ใจหายเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินเขาสูงและมีก้อนหินน้อยใหญ่เรียงรายเต็มไปหมด หากพลาดพลั้งตกลงไปเธอก็ไม่ร

  • หลงไฟมาร   ตอนที่ 109

    ตอนที่ 109“พี่ปัด! คุณถังพอเถอะค่ะ อย่าทำร้ายพี่ปัดอีกเลยนะคะ ฉันขอร้อง” ปิ่นมุกถลาเข้าไปหาพี่ชายตัวเอง สองมือของเธอเข้าโอบกอดพี่ชายไว้แน่น น้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพี่ชายที่เนื้อตัวมีแต่เลือด“ปล่อยมัน! แล้วถอยออกมาปิ่นมุก” ถังเฟ่ยหลงสั่งเสียงห้วน ดวงตาคมกริบจดจ้องไปยังใบหน้าหวานอย่างขู่บังคับ ทว่าเวลานี้ปิ่นมุกไม่สนใจ เธอไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว โดยเฉพาะพี่ปัด เพราะหากพี่ชายเธอเป็นอะไรไป คุณแม่ของเธอ...ท่านคงไม่อาจมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ช่างแตกต่างจากเธอนักที่จะอยู่หรือตายท่านก็ไม่สนใจปิ่นมุกร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะนึกสงสารพี่ชายไม่พอ เธอยังเวทนาชีวิตตัวเองเข้าให้อีก มารดาไม่เคยรักเธอแม้กระทั่งตอนนี้ก็ไม่เคยรัก ทว่าน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนุ่มยิ่งทำให้ถังเฟ่ยหลงโกรธมากขึ้นที่หญิงสาวใช้น้ำตามาต่อรองเพื่อให้เขาปล่อยพี่ชายเธอ!“ปิ่นมุก! ฉันสั่งให้เธอถอยออกมา ไม่ได้ยินหรือไง” น้ำเสียงดุดันหยุดเสียงสะอื้นไห้ของปิ่นมุก ก่อนที่เจ้าตัวจะเงยหน้ามองคนพู

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status