เข้าสู่ระบบแชร์
EP. 1 (ฝึกงานวันแรกก็…)
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-22 17:32:10EP. 1 (ฝึกงานวันแรกก็…)
“สวัสดีค่ะ..หนูชื่อลูกโซ่นะคะ..นี่เอกสารฝึกงานค่ะ” ฉัน ลูกโซ่ อายุ 21 ปี เป็นนักศึกษาแพทย์ที่จะมาฝึกงานที่โรงพยาบาลที่ดังที่สุดในเมืองไทย
วันนี้เป็นวันแรกของฉันเลยนะ ตื่นเต้นที่สุดเลยล่ะ พี่พี่พยาบาลที่นี่ก็น่ารักทุกคนเลยล่ะ ฉันยื่นใบเอกสารเพื่อแนะนำไพตัวให้กับพี่พยาบาลคนหนึ่ง ก่อนจะบอกให้ไปอีกห้องเพื่อสัมภาษณ์
“ งั้นเดี๋ยวน้องเดินไปตรงทางซ้ายสุดทางเดินเลี้ยวขาวเดินตรงไปอีกสองห้องแล้วเลี้ยวขาว เดินตรงไปจนสุด แล้วเลี้ยวซ้าย แล้วก็เลี้ยวขวาอีกทีจะเจอห้องสัมภาษณ์ค่ะ..เชิญค่ะ”
“เออ..เดี๋ยวค่ะ”
“มีอะไรคะ..ถ้าไม่มีก็รีบไปค่ะ..เชิญคนต่อไป”
อึกก!! พี่เขาดันฉันออกจากห้องเพื่อให้คนใหม่เข้ามา ฉันเดินออกมาจากห้องอย่าง งง งง ก็ที่พี่เขาบอกเมื่อกี้ เอาจริงจริงนะจำไม่ได้ ตรงทางซ้ายสุดทางเดินเลี้ยวขาวเดินตรงไปอีกสองห้องแล้วเลี้ยวขาวแล้วอะไรต่อล่ะ..งื้อ..ถามใครดีล่ะ..ที่นี่เงียบชะมัดไม่คิดจะมีคนผ่านมาบ้างหรือไงล่ะจะได้ถาม ฉันเดินไปตามทางที่พี่คนนั้นบอก ในมือก็ดูแผนที่ไปด้วย
พลึ่บ!!
“น้องมีเคสด่วน วัยรุ่นตีกันบาดเจ็บสาหัส ทีมงานไปไหนหมด เรียกมาช่วยเร็ว”
“เออ..เดี๋ยวพี่คะ..หนูไม่…”
“ไม่ว่างก็ต้องไป..เร็วสิ..คนไข้รออยู่”
“……...”
“ทุกคนช่วยกันหน่อยเร็ว แล้วยืนทำอะไรอยู่ ..นั่นทางนั้นคนป่วยขาหขาด ไปเตรียมอุปกรณ์”
ตึกตั่ก..ตึกตั่ก…ตอนนี้ตัวฉันสั่นไปหมด ใจก็เริ่มเต้นผิดจังหวะ ที่เจอกับสถานการณ์จริง ทำไมถึงเป็นอีกแล้วล่ะ วันนั้นเรายังช่วยของขวัญที่ถูกรถชนได้เลยนี่
ฉันกลัวเลือดมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วที่เลือกเรียนหมอก็เพราะอยากหายจากอาการกลัวนี้นี่แหละ ตอนเรียนมันก็ไม่มีเลือดจริงมันก็ไม่เท่าไหร่ ก็คิดว่าคงทำได้ และเหตุการณ์ที่คิดว่าตัวเองคงจะหายดีก็ตอนที่ฉันวิ่งเข้าไปช่วยเพื่อนรักอย่างของขวัญที่ถูกรถชนเมื่ออาทิตย์ก่อน ตอนนั้นฉันก็ไม่เป็นนี่ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนโลกมันกำลังหมุน ในห้องนี้มีเตียงคนไข้ทุกเตียงที่มีคนเจ็บนอนดิ้นทุรุนทรายกันเต็มไปหมด พยาบาลและหมอช่วยกันทำการรักษากันอย่างขวักไขว่ เลือดสีแดงสดเต็มพื้นไปหมด กลิ่นคาวตีขึ้นจนมันฉันหายใจเริ่มไม่ออก ฉันกำลังจะ…
เฮือกก!!
พลึ่บบ!!
“ว้ายย!!…น้อง…ใครว่างช่วยมาดูน้องที่เป็นลมหน่อย…วันนี้วันอะไรเนี่ยวุ่นวายไปหมด..น้องไหวเนี่ย..วันแรกก็เป็นลมซะแล้ว” เสียงพยาบาลรุ่นพี่ที่พยุงน้องฝึกงานคนใหม่เอาไว้ จะอะไรล่ะก็เป็นลมไปซะแล้วหน่ะสิ ยังไม่ทันจะได้ช่วยใครเลย
ที่เรียกเข้าช่วยก็เพราะคนไม่พอ วัยรุ่นตีกันเข้ามาพร้อมกับเป็นสิบ อีกอย่างเวลานี้เป็นช่วงเปลี่ยนเวร คนเลยไม่พอ ก็เห็นว่าไหนไหนก็จะเริ่มงานอยู่แล้ว ช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นก็น่าทำได้ แต่กลับมาเป็นลมก็ช่วยเหลือคนไข้แบบนี้ก็แย่หน่ะสิ
……………………..
ปึง!!
“จะรับใครเข้ามาฝึกงาน ถึงไม่ดูให้ดีดีก่อน” มือหนาของหมอหนุ่มหล่อวัยยี่สิบห้า ที่หน้านิ่งสมชื่อ อย่างนายแพทย์น้ำนิ่ง ไตรพิทักษ์พงษ์ ที่ตบลงโต๊ะทำงานอย่างหงุดหงิด หลังจากที่เขาเห็นในขอเข้าฝึกงานพร้อมเอกสารของคนที่นอนอยู่บนเตียง วันนี้เขาอารมณ์ไม่ดีนะบอกก่อน
กะว่าจะนั่งพักให้สบายใจ กับต้องมาเจอเด็กฝึกงานที่เป็นลมสาเหตุที่ไม่น่าจะเจอก็คือกลัวเลือด
เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนที่เลือกเรียนสายนี้ แล้วเจ้าตัวก็ควรจะรู้ตัวว่าไม่ควรเรียนหมอตั้งแต่แรก โลกนี้มันมีอะไรสมประกอบบ้างเอาจริง ถึงส่งคนแบบนี้มาในโรงพยาบาลของเขาได้
“ หมะ..แหม่มขอโทษค่ะ..คุณหมอ ที่ไม่ได้ดูประวัติน้องเค้าให้ดี เมื่อเช้าคนเยอะแถมมีอุบัติเหตุเข้ามาพอดี แหม่มก็เลย..”
“ ออกไป..เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
“เออ..แต่ว่า”
“ออกไป” เขาพูดสั่งเสียงนิ่งอีกครั้ง พูดครั้งเดียวมันเข้าใจยากมากหรือไง จะต้องให้ใช้สายตาสั่งการแทน นี่เขาอยู่โรงพยาบาลบ้าหรือไง หงุดหงิดชะมัด
นู่แหม่มเริ่มหน้าซี้ด วันนี้เธอโดนหมอน้ำนิ่ง อารมณ์เสียใส่อย่างไม่เคยเป็น ปกติก็แรงอยู่แล้ว วันนี้ไปกินอะไรผิดตับถึงได้อารมณ์เสียขนาดนั้น คิดแล้วสงสารน้องฝึกงานคนใหม่ที่ต้องรับมือกับคนอย่างน้ำนิ่ง จะรอดไหมล่ะ ช่างเถอะ ตอนนี้เอาตัวเองให้รอดก่อนจะดีก่อน เธอรีบมูฟตัวเองออกจากห้องของหมอนิ่งทันที ก่อนจะเจอกับคุณหมอหล่ออีกคนกำลังเดินมาพอดี
“ทำหน้าแบบนี้..แสดงว่าไอ้ตัวร้ายอารมณ์ไม่ดีสิท่า”
“หื้อ..มากเลยล่ะคะ..แหม่มไปก่อนนะคะ..หมอก็ระวังตัวด้วย”
“หึ.” นีม หรือ นายแพทย์นฤนาศ สุรเกียรติ์ ส่งเสียงในลำคอก่อนจะเปิดประตูเข้าไปหาเพื่อนรักที่นั่งอ่านรายงาน หน้านี่ไม่ต้องพูดถึง ยับยิ่งกว่ากระดาษที่มันกำทิ้งลงพื้นซะอีก สงสัยจะอารมณ์ไม่ดีจริงจริง
“อารมณ์เสียอะไรแต่เช้าวะ…ว่าแต่นี่ใครวะ..น่า…...”
“อย่ามาลุ่มล่ามกับเด็กฝึกงาน..บอกกี่ครั้งแล้วไม่นีม..แล้วเข้ามามีอะไร”
“โห่..ก็แค่ถามไหมวะ..แค่นี้ก็หวงนะมึง”
“จึ” น้ำนิ่งจึปากใส่ เพื่อนรักอย่างหมอนีม ที่เข้ามาก่อกวนการทำงานของเขา จนคนที่ถูกมองแรงใส่ถึงกับยอมแพ้ ยื่นเอกสารสำคัญให้ก่อนที่มันจะฆ่าเอาหน่ะสิ
“เออ..ไม่ยุ่งก็ได้..กูแค่จะมาเอาผลตรวจดีเอ็นเอมาให้ ดีใจด้วยวะ..ที่เจอกันสักที” หมอนีมบอกเพราะเขาตามเรื่องนี้เกือบอาทิตย์ให้กับเพื่อนรักที่ตามหาน้องสาวที่หายตัวไปเมื่อสิบปีก่อน
น้ำนิ่งมองหน้านีมพร้อมกับรับเอกสารมาถือไว้ รู้ในความหมายนั้นดีว่ามันหมายถึงอะไร แต่ยังไม่ทันจะได้พูดต่อ คนที่นอนอยู่ก็เริ่มรู้สึกตัว
“อื้อ..อืม”
น้ำนิ่งมองไปตามเสียง ก็เห็นว่าร่างบางที่ตอนนี้เริ่มขยับตัว คงจะต้องจัดการกับเรื่องนี้ก่อนสินะ ก่อนจะหันไปหาดีนที่ตอนนี้ดูจะสนใจเด็กฝึกงานคนนี้เป็นพิเศษ
“ไม่มีงานทำหรือไง”
“ห่า..มึงนี่..เออกูไปก็ได้วะ..วันนี้เจอกันที่เดิมแล้วกัน” น้ำนิ่งพยักหน้าบอกนีมที่ทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนออกจากห้องพักของเขา ก่อนจะเก็บเอกสารสำคัญเอาไว้ในลิ้นชัก เดินเข้าไปหาคนที่ทำให้โรงพยาบาลของเขาวุ่นวายต้องพาตัวมานอนที่ที่ไม่มีกลิ่นเลือด นั่นก็คือห้องพักของเขาที่ที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงพยาบาลไงล่ะ
i
ติดตามตอนต่อไปนะคะ.
ฝากความน่ารักของสองคนนี้ด้วยนะคะ
ๅ เม้นท์ 1 หนึ่งกำลังใขของไรท์นะคะ
mage
บทที่เกี่ยวข้อง
หมอนิ่ง น่ารักจัง
@ลูกโซ่อึกก..!!หล่อจัง ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมา สิ่งแรกที่ฉันคิดก็คือคำว่าหล่อ เพราะตอนนี้เทพบุตรมายืนอยู่ตรงหน้า ทำไมโชคดีขนาดนี้ล่ะ โครงหน้าอันหล่อเหลาของเขา ร่างสูงได้มาตรฐานที่ทำใจของฉันเต้นแรงเป็นบ้า หมอน้ำนิ่ง เจ้าของไข้ของเพื่อนรักของฉันเอง ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน มันต้องเป็นโชคชะตาของเราสองคนแน่แน่เลย“ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมา..เรามีเรื่องต้องคุยกัน”อึกก! ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของเขา ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นมานั่งตามที่เขาบอก สายตาของเขาถึงจะดูดุดันแต่ก็ยังน่าหลงใหล งื้อ..พี่หมอขา..หนูอยากจะป่วยให้พี่รักษาไปตลอดชีวิตซะจริงจริง ทำไมดูดีไปหมดทุกการกระทำแบบนี้ล่ะ ว่าแล้วก็มือไม้ไม่มีแรงซะอย่างนั้นอ้ะ..พลึ่บ!!แขนแกร่งคว้าเอวของฉันเอาไว้ทันที ที่ขาของฉันอ่อนแรงและกำลังจะล้มตอนที่จะลงจากเตียงไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเขา ดีที่เขาคว้าตัวของฉันไว้ทันไม่อย่างก็คงจะล่วงจริงจริง ใจของฉันเต้นแรงอีกครั้งเมื่อร่างกายของเราใกล้ชิดกัน แค่อยู่ในห้องสองต่อสองก็ว่าโชคดีสุดสุดแล้ว แต่นี่อยู่ใกล้แบบที่ใบหน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียวแบบนี้ จะเป็นลมรอบสองแล้วสิเรา เขาจะรู้สึกเหมือนที่เราเป็นตอนนี้บ้างไหมนะอึ้
หมอนิ่ง ไม่มีแฟน
“แล้วฉันพูดหรือไง..ว่าไม่ให้ฝึกงานต่อ..การจะเป็นหมอ จะต้องรู้จักสังเกต และทำความเข้าใจกับคำพูดของคน ถ้าจับใจความผิดจะทำให้วินิจฉัยโรคผิดไปด้วย”“ ก็พี่บอกเองว่า..หนูฝึกงานที่นี่ไม่ได้”พลึ่บ!!ร่างสูงลุกขึ้นมาพร้อมขยับเข้าใกล้ลูกโซ่ที่ยื่นมือขอเอกสารอยู่ ก่อนจะเอาดินสอวงกลมช่องที่ลูกโซ่กรอกของฝึกงานในแผนกฉุกเฉิน ที่นี่รับนักฝึกษาฝึกงานทุกคนนั้นแหละ แต่ก็ควรเลือกให้เหมาะกับตัวเองด้วย กลัวเลือดแต่จะไปอยู่แผนกฉุกเฉินจะบ้าหรือไง“ ฉันบอกว่า เธอฝึกแผนกนี้ไม่ได้” เขาพูดเสียงนิ่ง วันนี้เขาพูดมากจริงจริง โดยเฉพาะกับคนตรงหน้าที่เหมือนจะรู้เรื่องแต่ไม่เคยรู้อะไรเลย ลูกโซ่เหมือนถูกแช่แข็งทันทีที่เขาจ้องเธอแบบนั้น ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากัน ใจเต้นแรงอีกแล้วล่ะ ทำไมจะต้องทำให้ใจเธอเต้นแรงแบบนี้ล่ะ พลังที่ติดลบเมื่อกี้ตอนนี้มันเป็นบวกจนสูงสุด“ ฉันจะย้ายเธอขึ้นมาทำงานที่นี่”“ อ้ะ..ไรนะคะ”“ ทำไมต้องให้พูดอะไรซ้ำซ้ำ..พนิดา..พรุ่งนี้เจ็ดโมงขึ้นมารอฉันที่นี่ ถ้าสายฉันจะหักคะแนนเธอ” เขาเรียกชื้อจริงของเธอเพราะเรียกตามเอกสารที่เธอกรอกมา เล่นเอาอีกคนฟังดีใจเพิ่มขึ้นที่เขาเรียกชื่อทั้งๆที่ยังไม่ได้แนะนำตั
หมอนิ่ง คงไม่ชอบสินะ
Ep.407.00 น.ร่างสูงของหมอหนุ่มน้ำนิ่งเดินคู่มากับหมอหนุ่มหน้าหวานอย่างนีม ซึ่งก็เป็นประจำที่พยาบาลและคนไข้จะมองเขาสองคน เพราะสองคนนี้หล่อขั้นเทพติดเทรนในโซลเชี่ยวอยู่นานเป็นอาทิตย์ ก็ทั้งเก่งทั้งหล่อใครบ้างจะไม่ชอบ“ วันนี้ไม่กินกาแฟเหรอวะ” นีมถามเพราะเห็นว่าเพื่อนเตรียมแยกตัวออกไป“ ไม่ล่ะกูกินมาแล้ว เจอกันข้างบน” มือหนาตบไหล่เพื่อนก่อนจะเดินออกไป ขายาวก้าวอย่างสง่าสองมือสอดเข้ากระเป๋ากางเกงตามสไตส์คุณหมอหนุ่มที่เดินมาถึงห้องทำงานตัวเองตามปกติ ที่ไม่ปกติก็คือวันนี้มีคนที่นั่งหลับพับอยู่น้ำนิ่งยกข้อมือขึ้นมาดูเวลา ไม่สายแต่มาหลับอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาแบบนี้คืออะไร เขาจ้องมองไปที่ถุงใบหนึ่งที่เธอกอดเอาไว้แน่นใบหน้าหล่อก้มลงไปใกล้ใกล้เพื่อมองใบหน้าสวยของคนที่นอนหลับ ก่อนจะจับเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าของเธอออกให้พู่วว...แรงลมจากปากหนาเป่าเข้าที่ดวงตากลมที่ยังหลับให้ตื่น ลูกโซ่กระพริบตาตามเมื่อรู้สึกเหมือนมีลมอะไรพัดผ่านใบหน้าเธอ ก่อนจะค่อยค่อยขยับตัวลุกขึ้นมานั่งดีดีมือเรียวยกขึ้นมาขยี้ตาก่อนจะค่อยๆลืมตา ใบหน้าหล่อของคนที่สั่งให้เธอมารอ นั่งกอดอกมองหน้าเธออยู่ที่โต๊ะทำงาน สายตานิ่งจนเ
หมอนิ่ง แฟนหมอ
“เธอรู้เรื่องนี้ยัง..ฉ้านตกใจม้ากกก..หมอนิ่งของเรามีแฟน”“โอ๊ย..เขาก็มีอยู่แล้วปะ..ใครก็รู้..หมอส้มนางเฝ้าของนางอยู่ขนาดนั้น”“ ผิดจ่ะ..ไม่ใช่หมอส้ม..แต่เป็นเด็กฝึกงานคนใหม่”“อ่ะ..แคร่กก..แคร่กก..เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ” หมอนีมถึงกลับสำลักน้ำ กะว่าจะมาจีบน้องพยายาบาลซะหน่อยกลับมาเจอกับพวกขาเหมาประจำวันพูดถึงเรื่องแฟนของเพื่อน“ หมอ!!...”“ผมถามตอบมา ไม่อย่างนั้นผมจะให้ใบเตือนพวกคุณ” เขาขู่ทันที เพราะเรื่องนี้ค่อนข้างน่าสนใจ แล้วที่สำลักน้ำที่ถือมาด้วยนั้น ก็เพราะได้ยินว่ามันมีแฟนแล้ว ตอนแรกก็แค่ขำขำเพราะเรื่องยัยหมอส้มน่ะไม่ไช่แต่ที่พยายาบาลพูดกันเมื่อกี้คือเด็กฝึกงานคนนั้นเหรอสองสาวขาเม้าหันซ้ายหันขวาก่อนจะกระซิบบอกเขาทันที หมอนีมถึงกับส่ายหัว ไอ้ที่พูดเมื่อกี้ไม่เห็นจะต้องกระซิบขนาดเขาเดินมาเขายังได้ยิน“ รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะคะหมอ..ไม่อย่างนั่นพวกอิ๋วโดนทำโทษแน่แน่ เมื่อกลางวันหน่ะ คนในโรงอาหารเค้าเล่าให้ฟังว่า หมอส้มกับเด็กฝึกงานคนใหม่มีเรื่องกัน เหตุก็คือหมอส้มไปสั่งห้ามไม่ให้เด็กฝึกงานคนชื้อข้าวให้หมอนิ่ง แต่กลับโดนเด็กฝึกงานคนนั้นตอกใส่หน้าว่าเธอเป็นแฟนกับหมอ เล่นเอาหมอส้มช๊อกไป
บทล่าสุด
หมอนิ่ง แฟนหมอ
“เธอรู้เรื่องนี้ยัง..ฉ้านตกใจม้ากกก..หมอนิ่งของเรามีแฟน”“โอ๊ย..เขาก็มีอยู่แล้วปะ..ใครก็รู้..หมอส้มนางเฝ้าของนางอยู่ขนาดนั้น”“ ผิดจ่ะ..ไม่ใช่หมอส้ม..แต่เป็นเด็กฝึกงานคนใหม่”“อ่ะ..แคร่กก..แคร่กก..เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ” หมอนีมถึงกลับสำลักน้ำ กะว่าจะมาจีบน้องพยายาบาลซะหน่อยกลับมาเจอกับพวกขาเหมาประจำวันพูดถึงเรื่องแฟนของเพื่อน“ หมอ!!...”“ผมถามตอบมา ไม่อย่างนั้นผมจะให้ใบเตือนพวกคุณ” เขาขู่ทันที เพราะเรื่องนี้ค่อนข้างน่าสนใจ แล้วที่สำลักน้ำที่ถือมาด้วยนั้น ก็เพราะได้ยินว่ามันมีแฟนแล้ว ตอนแรกก็แค่ขำขำเพราะเรื่องยัยหมอส้มน่ะไม่ไช่แต่ที่พยายาบาลพูดกันเมื่อกี้คือเด็กฝึกงานคนนั้นเหรอสองสาวขาเม้าหันซ้ายหันขวาก่อนจะกระซิบบอกเขาทันที หมอนีมถึงกับส่ายหัว ไอ้ที่พูดเมื่อกี้ไม่เห็นจะต้องกระซิบขนาดเขาเดินมาเขายังได้ยิน“ รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะคะหมอ..ไม่อย่างนั่นพวกอิ๋วโดนทำโทษแน่แน่ เมื่อกลางวันหน่ะ คนในโรงอาหารเค้าเล่าให้ฟังว่า หมอส้มกับเด็กฝึกงานคนใหม่มีเรื่องกัน เหตุก็คือหมอส้มไปสั่งห้ามไม่ให้เด็กฝึกงานคนชื้อข้าวให้หมอนิ่ง แต่กลับโดนเด็กฝึกงานคนนั้นตอกใส่หน้าว่าเธอเป็นแฟนกับหมอ เล่นเอาหมอส้มช๊อกไป
หมอนิ่ง คงไม่ชอบสินะ
Ep.407.00 น.ร่างสูงของหมอหนุ่มน้ำนิ่งเดินคู่มากับหมอหนุ่มหน้าหวานอย่างนีม ซึ่งก็เป็นประจำที่พยาบาลและคนไข้จะมองเขาสองคน เพราะสองคนนี้หล่อขั้นเทพติดเทรนในโซลเชี่ยวอยู่นานเป็นอาทิตย์ ก็ทั้งเก่งทั้งหล่อใครบ้างจะไม่ชอบ“ วันนี้ไม่กินกาแฟเหรอวะ” นีมถามเพราะเห็นว่าเพื่อนเตรียมแยกตัวออกไป“ ไม่ล่ะกูกินมาแล้ว เจอกันข้างบน” มือหนาตบไหล่เพื่อนก่อนจะเดินออกไป ขายาวก้าวอย่างสง่าสองมือสอดเข้ากระเป๋ากางเกงตามสไตส์คุณหมอหนุ่มที่เดินมาถึงห้องทำงานตัวเองตามปกติ ที่ไม่ปกติก็คือวันนี้มีคนที่นั่งหลับพับอยู่น้ำนิ่งยกข้อมือขึ้นมาดูเวลา ไม่สายแต่มาหลับอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาแบบนี้คืออะไร เขาจ้องมองไปที่ถุงใบหนึ่งที่เธอกอดเอาไว้แน่นใบหน้าหล่อก้มลงไปใกล้ใกล้เพื่อมองใบหน้าสวยของคนที่นอนหลับ ก่อนจะจับเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าของเธอออกให้พู่วว...แรงลมจากปากหนาเป่าเข้าที่ดวงตากลมที่ยังหลับให้ตื่น ลูกโซ่กระพริบตาตามเมื่อรู้สึกเหมือนมีลมอะไรพัดผ่านใบหน้าเธอ ก่อนจะค่อยค่อยขยับตัวลุกขึ้นมานั่งดีดีมือเรียวยกขึ้นมาขยี้ตาก่อนจะค่อยๆลืมตา ใบหน้าหล่อของคนที่สั่งให้เธอมารอ นั่งกอดอกมองหน้าเธออยู่ที่โต๊ะทำงาน สายตานิ่งจนเ
หมอนิ่ง ไม่มีแฟน
“แล้วฉันพูดหรือไง..ว่าไม่ให้ฝึกงานต่อ..การจะเป็นหมอ จะต้องรู้จักสังเกต และทำความเข้าใจกับคำพูดของคน ถ้าจับใจความผิดจะทำให้วินิจฉัยโรคผิดไปด้วย”“ ก็พี่บอกเองว่า..หนูฝึกงานที่นี่ไม่ได้”พลึ่บ!!ร่างสูงลุกขึ้นมาพร้อมขยับเข้าใกล้ลูกโซ่ที่ยื่นมือขอเอกสารอยู่ ก่อนจะเอาดินสอวงกลมช่องที่ลูกโซ่กรอกของฝึกงานในแผนกฉุกเฉิน ที่นี่รับนักฝึกษาฝึกงานทุกคนนั้นแหละ แต่ก็ควรเลือกให้เหมาะกับตัวเองด้วย กลัวเลือดแต่จะไปอยู่แผนกฉุกเฉินจะบ้าหรือไง“ ฉันบอกว่า เธอฝึกแผนกนี้ไม่ได้” เขาพูดเสียงนิ่ง วันนี้เขาพูดมากจริงจริง โดยเฉพาะกับคนตรงหน้าที่เหมือนจะรู้เรื่องแต่ไม่เคยรู้อะไรเลย ลูกโซ่เหมือนถูกแช่แข็งทันทีที่เขาจ้องเธอแบบนั้น ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากัน ใจเต้นแรงอีกแล้วล่ะ ทำไมจะต้องทำให้ใจเธอเต้นแรงแบบนี้ล่ะ พลังที่ติดลบเมื่อกี้ตอนนี้มันเป็นบวกจนสูงสุด“ ฉันจะย้ายเธอขึ้นมาทำงานที่นี่”“ อ้ะ..ไรนะคะ”“ ทำไมต้องให้พูดอะไรซ้ำซ้ำ..พนิดา..พรุ่งนี้เจ็ดโมงขึ้นมารอฉันที่นี่ ถ้าสายฉันจะหักคะแนนเธอ” เขาเรียกชื้อจริงของเธอเพราะเรียกตามเอกสารที่เธอกรอกมา เล่นเอาอีกคนฟังดีใจเพิ่มขึ้นที่เขาเรียกชื่อทั้งๆที่ยังไม่ได้แนะนำตั
หมอนิ่ง น่ารักจัง
@ลูกโซ่อึกก..!!หล่อจัง ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมา สิ่งแรกที่ฉันคิดก็คือคำว่าหล่อ เพราะตอนนี้เทพบุตรมายืนอยู่ตรงหน้า ทำไมโชคดีขนาดนี้ล่ะ โครงหน้าอันหล่อเหลาของเขา ร่างสูงได้มาตรฐานที่ทำใจของฉันเต้นแรงเป็นบ้า หมอน้ำนิ่ง เจ้าของไข้ของเพื่อนรักของฉันเอง ไม่ได้เจอตั้งหลายวัน มันต้องเป็นโชคชะตาของเราสองคนแน่แน่เลย“ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นมา..เรามีเรื่องต้องคุยกัน”อึกก! ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของเขา ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นมานั่งตามที่เขาบอก สายตาของเขาถึงจะดูดุดันแต่ก็ยังน่าหลงใหล งื้อ..พี่หมอขา..หนูอยากจะป่วยให้พี่รักษาไปตลอดชีวิตซะจริงจริง ทำไมดูดีไปหมดทุกการกระทำแบบนี้ล่ะ ว่าแล้วก็มือไม้ไม่มีแรงซะอย่างนั้นอ้ะ..พลึ่บ!!แขนแกร่งคว้าเอวของฉันเอาไว้ทันที ที่ขาของฉันอ่อนแรงและกำลังจะล้มตอนที่จะลงจากเตียงไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเขา ดีที่เขาคว้าตัวของฉันไว้ทันไม่อย่างก็คงจะล่วงจริงจริง ใจของฉันเต้นแรงอีกครั้งเมื่อร่างกายของเราใกล้ชิดกัน แค่อยู่ในห้องสองต่อสองก็ว่าโชคดีสุดสุดแล้ว แต่นี่อยู่ใกล้แบบที่ใบหน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียวแบบนี้ จะเป็นลมรอบสองแล้วสิเรา เขาจะรู้สึกเหมือนที่เราเป็นตอนนี้บ้างไหมนะอึ้
หมอนิ่ง EP. 1 (ฝึกงานวันแรกก็…)
EP. 1 (ฝึกงานวันแรกก็…)“สวัสดีค่ะ..หนูชื่อลูกโซ่นะคะ..นี่เอกสารฝึกงานค่ะ” ฉัน ลูกโซ่ อายุ 21 ปี เป็นนักศึกษาแพทย์ที่จะมาฝึกงานที่โรงพยาบาลที่ดังที่สุดในเมืองไทยวันนี้เป็นวันแรกของฉันเลยนะ ตื่นเต้นที่สุดเลยล่ะ พี่พี่พยาบาลที่นี่ก็น่ารักทุกคนเลยล่ะ ฉันยื่นใบเอกสารเพื่อแนะนำไพตัวให้กับพี่พยาบาลคนหนึ่ง ก่อนจะบอกให้ไปอีกห้องเพื่อสัมภาษณ์“ งั้นเดี๋ยวน้องเดินไปตรงทางซ้ายสุดทางเดินเลี้ยวขาวเดินตรงไปอีกสองห้องแล้วเลี้ยวขาว เดินตรงไปจนสุด แล้วเลี้ยวซ้าย แล้วก็เลี้ยวขวาอีกทีจะเจอห้องสัมภาษณ์ค่ะ..เชิญค่ะ”“เออ..เดี๋ยวค่ะ”“มีอะไรคะ..ถ้าไม่มีก็รีบไปค่ะ..เชิญคนต่อไป”อึกก!! พี่เขาดันฉันออกจากห้องเพื่อให้คนใหม่เข้ามา ฉันเดินออกมาจากห้องอย่าง งง งง ก็ที่พี่เขาบอกเมื่อกี้ เอาจริงจริงนะจำไม่ได้ ตรงทางซ้ายสุดทางเดินเลี้ยวขาวเดินตรงไปอีกสองห้องแล้วเลี้ยวขาวแล้วอะไรต่อล่ะ..งื้อ..ถามใครดีล่ะ..ที่นี่เงียบชะมัดไม่คิดจะมีคนผ่านมาบ้างหรือไงล่ะจะได้ถาม ฉันเดินไปตามทางที่พี่คนนั้นบอก ในมือก็ดูแผนที่ไปด้วยพลึ่บ!!“น้องมีเคสด่วน วัยรุ่นตีกันบาดเจ็บสาหัส ทีมงานไปไหนหมด เรียกมาช่วยเร็ว”“เออ..เดี๋ยวพี่คะ..หนูไม่
