MasukShare
ตอนที่ 7 ลูกน้องคุณไม่ได้เรื่อง
Terakhir Diperbarui:
2025-02-12 20:52:04นิโคไลมองตามหลังคุณหมอด้วยสายตาคาดโทษ เมื่อวานเขาให้ลูกน้องเฝ้าทุกทางเข้าออกโรงพยาบาลแต่เธอก็ยังหนีไปได้ พอจะโทรหาเธอก็บล็อกเบอร์ของเขา ชายหนุ่มไปดักรอที่คอนโดก็ปรากฏว่าเธอไม่ได้กลับไปค้างที่นั่น
ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกเสียหน้าแบบนี้มาก่อนวันนี้เขาจะต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องถ้าเธอไม่ยอมคุยดีๆ ก็คงต้องใช้ไม้แข็งกันบ้าง
“นิค มีอะไรกับคุณหมอหรือเปล่า แม่เห็นลูกมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ นะ”
“เปล่าครับแม่”
“เมื่อไหร่นิคจะกลับไปทำงานสักที แม่ว่าทิ้งงานมานานจะไม่ดีเอานะ” ถึงแม้งานของลูกชายไม่จำเป็นต้องเข้าบริษัทตลอดแต่เธอก็ไม่อยากให้เขาทิ้งภาระให้ผู้ช่วยมากจนเกินไป
“ผมบอกแม่แล้วไงครับ ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่ายายหนูจะออกจากโรงพยาบาล”
“อย่าไล่เขากลับเลยค่ะแม่ ที่ผ่านมาเขาทำงานมาตลอด ช่วงนี้ก็ถือว่าเขาพักร้อนแล้วกันนะคะ”
“แม่ก็อดห่วงไม่ได้นี่เคท”
“แม่ครับบอริสทำงานกับผมมาเกือบสิบปีผมเชื่อมือเขาครับ”
“งั้นก็ตามใจ แล้วอยู่แต่ในโรงพยาบาลไม่อึดอัดเหรอ แม่ว่าไหนๆ ก็ไม่กลับรัสเซียแล้วนิคน่าจะหาเวลาเที่ยวบ้างนะ”
“ผมไม่รู้จะไปเที่ยวไหนนี่ครับแม่”
“ก็ให้ธนัทพาไปสิ” เธอหมายถึงคนสนิทของเขาที่เป็นทั้งผู้ช่วย คนขับรถรวมทั้งเป็นบอดี้การ์ดของลูกชาย
“ไม่ล่ะครับ ไปกับธนัทน่าเบื่อแย่”
“งั้นก็หาสาวๆ สักคนสิ เอาไหม เดี๋ยวแม่ถามเพื่อนๆ ให้ว่ามีลูกสาวใครยังโสดอยู่บ้าง”
“แม่เลิกคิดที่จะจับคู่ผมเลยครับ ผมบอกแล้วว่าจากนี้จะอยู่เป็นโสด”
“แม่ไม่อยากเห็นนิคอยู่คนเดียวตอนแน่นี่ลูก หาใครสักคนมาอยู่ด้วยไหม”
“แม่ครับ ผู้หญิงแต่ละคนที่เข้ามาหาผมก็ต้องการเงินด้วยกันทั้งนั้น มีใครสักคนไหมที่จริงใจกับผม”
“แม่ว่าคงต้องมีสักคนแหละ ลูกลองเปิดใจดูสิ ไม่แน่นะ ลูกชายของแม่อาจจะเจอเนื้อคู่ในโรงพยาบาลนี้ก็ได้นะ”
“ใช่ค่ะ เคทว่าที่นี่ทั้งหมอและพยาบาลสวยๆ ทั้งนั้นเลยนะคะ”
“แม่เห็นด้วยนะ โดยเฉพาะหมอพั้นช์ทั้งสวยทั้งเก่ง”
“แม่ครับ อย่าลืมนะครับว่าเธอคือคนที่ทำให้ยายหนูของเรานอนอยู่ในตู้อบ”
“นี่นิคยังคิดว่าเป็นความผิดของเธออีกเหรอลูก”
“ก็ใช่สิครับแม่”
“เคทว่าพี่นิคพาลมากกว่า”
“แม่ก็ว่าอย่างนั้นแหละ อย่าให้แม่รู้นะว่าเราแอบทำอะไรหมอลับหลังแม่”
“ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับแม่”
“ไม่รู้แต่แม่สั่งห้ามเลยนะ อย่าทำอะไรหมอพั้นช์เด็ดขาด” นิชาภามองหน้าลูกชายอย่างไม่ไว้ใจเพราะดูเหมือนตอนนี้นิโคไลกำลังจะทำอะไรบางอย่าง
“แม่ระแวงเกินไปแล้วครับ”
“แล้วนั่นจะไปไหนล่ะนิค”
“กลับบ้านครับแม่”
“งั้นแม่กลับด้วยเลยละกัน วุฒิแม่ฝากเคทด้วยนะคะ”
“ครับแม่” อรรถวุฒิ
“เคทแม่ไปก่อนนะลูก พรุ่งนี้จะมาแต่เช้า”
“ค่ะแม่”
นิโคไลต้องเลิกล้มความตั้งใจที่จะตามพัณณ์ชิตาไปก่อนชายหนุ่มไม่อยากให้มารดาสงสัย แต่เขาก็ให้ลูกน้องคอยตามดูเธอ เพราะยิ่งเธออยากจะหนีนั่นก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะตามติดเธอมากขึ้น
แต่เหมือนวันนี้เธอจะหนีเข้าไม่พ้นเพราะขณะที่รถตู้คันหรูของเขากำลังจะเลี้ยวออกจากโรงพยาบาลมารดาของเขาก็ตาดีเห็นว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังยืนรอใครอยู่
“นั่นหมอพั้นช์นี่”
“คุณผู้หญิงจะให้ผมจอดไหมครับ” ธนัทหันมาถาม ก่อนจะสบตากับนิโคไลอย่างรู้ทัน
“จอดเลยเดี๋ยวฉันจะชวนหมอพั้นช์กลับด้วย”
พอรถจอดสนิทคุณนิชาภาก็เปิดประตูรถก่อนจะส่งยิ้มไปให้คุณหมอคนสวยที่เธอรู้สึกถูกชะตาจนอยากจะจับคู่ให้กับลูกชาย
“หมอพั้นช์ กำลังจะกลับเหรอจ๊ะ”
“ค่ะ คุณป้าก็กำลังจะกลับเหรอคะ”
“จ้ะ ป้ากำลังจะกลับบ้านพอดีเลย หมอพั้นช์รอใครอยู่หรือเปล่า”
“พั้นช์รอแท็กซี่ค่ะ”
“ขึ้นมาเถอะ เดี๋ยวป้าไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ พั้นช์กลับเองได้ค่ะ”
“อย่าเสียเวลาชวนเลยครับแม่ ดูแล้วคุณหมอคงไม่เชื่อใจพวกเราเท่าไหร่ถึงได้ทำท่าทางรังเกียจแบบนั้น” นิโคไลแกล้งพูดดักคอเพราะรู้ว่ายังไงเธอต้องไม่ยอมแน่ๆ
“พั้นช์ไม่ได้รังเกียจนะคะ พั้นช์แค่เกรงใจค่ะคุณป้า” เธอพูดพร้อมกับหันมามองชายหนุ่มอีกคนอย่างเอาเรื่อง
“ไม่ต้องเกรงใจจ้ะ ขึ้นมาเถอะนะ”
พอเห็นเธอตกลง เขาก็ขยับไปนั่งที่เบาะแถวหลังเพื่อให้พัณณ์ชิตานั่งคู่กับมารดา
“หมอพั้นช์พักอยู่แถวไหนจ๊ะ”
“คอนโด XXX ค่ะ”
“แล้วไอ้คอนโด XXX นี่มันไกลจากโรงพยาบาลไหม พอดีป้าไม่ค่อยได้มาแถวนี้น่ะ”
“ไม่ไกลหรอกค่ะ”
“แล้วพักอยู่คนเดียวหรือเปล่า มีใครรอทานข้าวเย็นด้วยไหม”
“ไม่หรอกค่ะ พั้นช์พักคนเดียวค่ะ”
“จะเป็นไรไหมถ้าเย็นนี้ป้าจะชวนไปทานข้าวที่บ้าน”
“พั้นช์ว่าเอาไว้คราวหน้าดีกว่าไหมคะ วันนี้มันกะทันหันไปหน่อยพั้นช์ไม่อยากรบกวนค่ะ”
“ไม่รบกวนเลย เดี๋ยวขากลับป้าจะให้ลูกชายป้าขับรถมาส่งเอง ไม่ดึกหรอกป้ารู้ว่าพรุ่งนี้หมอต้องทำงานแต่เช้า”
“ก็ได้ค่ะ” เพราะเห็นว่าคุณนิชาภาเป็นผู้ใหญ่ใจดีและดูเหมือนอยากจะชวนเธอจากใจจริง พัณณ์ชิตาจึงยอมตามเธอที่บ้าน
รถตู้แล่นเข้ามาจอดยังตึกทรงยุโรปขนาดใหญ่สีขาวสะอาดตาที่บริเวณรอบๆ รายล้อมไปด้วยต้นไม่นานาชนิดดูแล้วให้ความร่มรื่นและสบายตา
“หมอพั้นช์หิวหรือยังจ้ะ”
“ยังค่ะคุณป้า”
“เดี๋ยวป้าขอไปดูในครัวก่อนนะ หมอนั่งคุยกับลูกชายป้าไปก่อนก็แล้วกันนะ”
“ค่ะ”
“เมื่อวานคุณหายไปไหนมา แล้วเมื่อคืนคุณไปนอนที่ไหน” นิโคไลถามทันทีหลังจากมารดาเดินเข้าไปในห้องครัวแล้ว
“คุณนิโคไลคะ ฉันไม่ใช่ทาสคุณนะคะที่จะต้องคอยรายงานตลอดว่าวันๆ หนึ่งฉันไปไหนไปทำอะไรมากบ้าง”
“คุณตั้งใจจะหลบหน้าผมใช่ไหม”
“ฉันจะหลบหน้าคุณทำไมคะ ลูกน้องคุณไม่ได้เรื่องเองต่างหาก ฉันเห็นนะว่าคุณให้พวกเขาเฝ้าทางออกไว้ตลอด”
“แต่คุณก็ยังหนีออกไปได้”
“ฉันไม่ได้หนีเลย ฉันก็ออกไปตามปกติ พวกเขาไม่เห็นฉันเอง แล้วถ้าคนอย่างฉันตั้งใจจะหนี ฉันคงไม่กลับมาทำงานและยังมาทานข้าวที่บ้านของคุณหรอกนะคะ”
“ไม่หนีก็ไม่หนี” นิโคไลหัวเราะในลำคอ นานแล้วที่เขาไม่เคยเจอใครแบบคุณหมอคนสวยคนนี้ เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เอาแต่วิ่งเข้าหา แต่พัณณ์ชิตากลับอยากจะหนีให้พ้นจากเขา มันเลยทำให้เขารู้สึกสนุกและอยากเอาชนะเธออย่างที่สุด
Bab terkait
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 8 อยากรู้
“ขอบคุณมากนะคะคุณลุงคุณป้า อาหารอร่อยมากค่ะ”“ถ้าอร่อยหมอพั้นช์ก็มาทานบ่อยๆ สิจ๊ะ เลิกงานแล้วกลับมาพร้อมป้าเลยก็ได้นะ มาทานแล้วค่อยกลับคอนโด”“พั้นช์เลิกงานไม่ตรงเวลาหรอกค่ะ ไม่อยากให้ทุกคนรอเอาไว้ถ้าช่วงที่งานไม่เยอะ พั้นช์ค่อยแวะมาทานข้าวด้วยนะคะ”“ได้จ้ะ บ้านนี้ต้อนรับหมอพั้นช์ตลอด”“พั้นช์ไปก่อนนะคะ” หญิงสาวยกมือไหว้เจ้าของบ้านอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอด“จะกลับคอนโดเลยไหม หรือจะให้ผมไปส่งที่ไหน” นิโคไลถามอย่างเอาเรื่องเพราะไม่รู้ว่าวันนี้หญิงสาวคิดจะหนีเขาไปนอนที่ไหนอีก“กลับคอนโดค่ะ”“ได้ยินแล้วนะธนัท กลับคอนโด” พูดจบเขาก็กดปุ่มเพื่อให้ม่านกั้นระหว่างผู้โดยสารและคนขับ“อันที่จริงคุณไม่ต้องส่งฉันที่คอนโดก็ได้นะ ส่งแค่ปากซอยก็ได้เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่ไปเอง”“ผมรับปากแม่ไว้แล้วยังไงผมก็ต้องส่งคุณให้ถึงที่”“ฉันไม่พูด คุณไม่พูดคุณป้าไม่รู้หรอก”“ผมเป็นคนรักษาคำพูดน่ะ ไม่เหมือนคนบางคน”“ฉันรักษาคำพูดตลอด”“ผมก็ไม่ได้ว่าคุณนี่ครับ”“แต่หน้าคุณมันฟ้อง”“ผมว่าคุณร้อนตัวมากกว่า ถ้าคุณคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดพลาดก็ไม่เห็นต้องหลบหน้าผมเลย”“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ได้หลบ ลูกน้องคุณดูไม่ดี
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 9 มุมมองชีวิตคู่
เช้าวันไหมนิโคไลมารอรับพัณณ์ชิตาตามเวลานัด วันนี้เขาขับรถมาเองส่วนลูกน้องก็ให้ตามอยู่ห่างๆ เพราะกลัวว่าคุณหมอคนสวยจะอึดอัดที่คนของเขาล้อมหน้าล้อมหลังอีกอย่างเขาก็ไม่ต้องระวังตัวมากเหมือนกับอยู่รัสเซียเพราะที่นี่เขาก็แค่ประชาชนคนหนึ่งไม่ใช่นักธุรกิจผู้ทรงอิทธิพล“ปกติเช้าแบบนี้คุณทานอะไรก่อนไปทำงานไหม” เขาถามเมื่อเธอขึ้นมานั่งคู่กับเขาข้างที่นั่งคนขับเรียบร้อยแล้ว“ไม่ค่ะ”“แล้วไม่หิวเหรอ”“ฉันชินแล้วค่ะ เดี๋ยวราวน์คนไข้เสร็จก็มีของว่างและกาแฟที่โรงพยาบาลจัดไว้ให้”“วันนี้เลิกงานกี่โมง”“ถ้าเลิกงานจริงๆ ก็ประมาณห้าโมงเย็นค่ะ จากนั้นก็ราวน์คนไข้ต่อ”“ทางโรงพยาบาลให้น้องผมอยู่ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ผมจะไปรอที่นั่น ถ้าคุณตรวจเสร็จแล้วโทรบอกผมนะ แล้วก็เลิกบล็อกเบอร์ผมด้วย ถ้าผมตามหาคุณไม่เจอผมจะให้ทางโรงพยาบาลเป็นคนโทรตาม”“อย่านะทำแบบนั้นนะ”“ผมไม่ทำหรอกถ้าคุณทำตัวให้ติดต่อง่าย”พัณณ์ชิตาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วยกเลิกการบล็อกเบอร์ของเขาเพราะถ้าเขาให้โรงพยาบาลติดต่อเรื่องคงจะวุ่นวายและตามมาด้วยคำถามอีกมาก“ฉันยกเลิกแล้วนะ”“ก็ดีครับ พูดง่ายๆ แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย” เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี“คุณส่ง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 10 เป็นเพื่อนกันนะ
การได้ใกล้ชิดกับพัณณ์ชิตามาเกือบหนึ่งเดือนทำให้มาเฟียหนุ่มอย่างนิโคไลเริ่มจะคล้อยตามความคิดของบิดาที่อยากให้เขามีภรรยาเป็นคนไทยนอกจากหญิงสาวจะสวยแล้วยังทำงานเก่งและอึดได้อย่างน่าประหลาด เขาเห็นเธอตรวจคนไข้ทั้งวัน บางวันก็มีผ่าตัด อีกทั้งบางคืนยังถูกเรียกให้มาทำคลอดหรือผ่าคลอดกลางดึกแต่ไม่เคยได้ยินเธอบนว่าเหนื่อยเลยแม้แต่ครั้งเดียวถ้าใครที่จะมาเป็นแฟนกับเธอคงคิดหนักเพราะเวลาพักแทบจะไม่มี และถ้าอีกฝ่ายต้องทำงานด้วยแล้วโอกาสจะได้อยู่กับแฟนก็คงริบหรี่ แต่สำหรับคนว่างงานอย่างนิโคไล กลับมองว่ามันไม่ใช่ปัญหาเลย เขามีเวลาให้เธอตลอดไม่ว่าจะดึกดื่นแค่ไหน ขอแค่เธอโทรบอกเข้าก็พร้อมที่จะรับเธอไปส่งที่โรงพยาบาลเพราะวันไหนที่เธอต้องเข้าเวรชายหนุ่มจะมาเช่าโรงแรมที่ใกล้กับคอนโดของเธอเพื่อจะได้รับเธอไปส่งได้ทันเวลา“วันนี้ให้ผมไปส่งที่บ้านเหมือนเดิมใช่ไหม” เขารู้ตารางของเธอเป็นอย่างดีเพราะปกติแล้วเช้าวันเสาร์เธอจะราวน์คนไข้เสร็จแล้วจากนั้นก็จะไปค้างที่บ้านกับครอบครัว นิโคไลไปส่งเธอแค่หน้าบ้านแต่ยังไม่เคยเข้าไปรู้จักกับคนในครอบครัวของเธอเลยสักครั้งดูเหมือนว่าเธอจะค่อนข้างเว้นระยะห่างกับเขาพอสมควรแต่ม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 11 เสียดายเวลา
16.30 น. ขณะที่พัณณ์ชิตากำลังจะเริ่มแต่งตัวก็มีสายเรียกเข้าจากนิโคไล หญิงสาวคิดว่าเขาโทรมาบอกว่าเปลี่ยนใจไม่ไปกับเธอแล้ว“พั้นช์”“ว่าไงคะ เปลี่ยนใจแล้วใช่ไหม”“เปล่าครับ ผมแค่จะถามว่าผมต้องแต่งตัวยังไง”“แต่งยังไงก็ได้ค่ะ ไม่ได้เป็นทางการอะไรคนที่มาก็เพื่อนกันทั้งนั้น”“ผมกลัวทำคุณขายหน้า”“ไม่หรอกค่ะ ปกติคุณก็แต่งตัวดีอยู่แล้วไม่เห็นจะต้องกังวลเลยนี่ค่ะ”“มันเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้เจอเพื่อนคุณนี่ครับ” จากคนที่มีความมั่นใจในรูปร่างและหน้าตาของตัวเอง แต่วันนี้นิโคไลกลับรู้สึกไม่มั่นใจจนต้องโทรถาม“ให้ฉันบอกตรงๆ ไหมคะ”“ครับ บอกผมมาเลย”“คุณหล่ออยู่แล้วแต่งแบบไหนก็หล่อ”“ไม่หลอกกันนะครับ”“คุณไม่เคยส่องกระจกหรือไงคะ ถึงไม่มั่นใจแบบนี้ เอาล่ะ ฉันขอวางก่อนนะ ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย”“ครับ ผมไม่กวนแล้วเดี๋ยวเจอกันนะ”พอวางสายแล้วพัณณ์ชิตาก็หันมาสนใจตัวเองอีกครั้ง วันนี้เธอเลือกสวมเดรสแขนกุดสีครีมยาวพอดีเข่า ดูสบายๆ ส่วนผมที่เคยรวมตึงไว้ตลอดก็ดัดปลายให้เป็นลอนดูเป็นธรรมชาติ จากนั้นแต่งเติมสีสันบนใบหน้าอีกเพียงนิดก็เรียบร้อย เธอไม่จำเป็นต้องแต่งอะไรมากเพราะวันนี้คนที่จะไปเจอก็มีแต่เพื่อนกัน
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14หมอของมาเฟีย ตอนที่ 12 ผมอยากช่วย
พัณณ์ชิตาแนะนำนิโคไลให้กับเพื่อนๆ จนครบทุกคนจากนั้นก็เริ่มทานอาหารจนกระทั่งทุกคนทานอิ่ม ความโกลาหลก็เกิดขึ้น เพราะแต่ละคนดูเหมือนจะไม่ได้เจอกันนานมาก ต่างฝ่ายต่างเล่าเรื่องราวที่ตัวเองเจอมาให้เพื่อนๆ ฟัง จนแยกแทบไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใครเขาไม่เคยเห็นพัณณ์ชิตาในมุมนี้มาก่อนเลย วันนี้เธอดูร่าเริงสดใสและช่างคุยเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี คุยไปสักพักเธอก็หันมาถามว่าเขาเบื่อไหม พอนิโคไลส่ายหน้าหญิงสาวก็หันไปคุยกับเพื่อนต่อนิโคไลฟังที่พวกเธอคุยกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเบื่ออะไร ในทางกลับกันเข้ากลับรู้สึกเพลินด้วยซ้ำ“พั้นช์ ผมขอไปเข้าห้องน้ำนะ”“ค่ะ ถ้าเบื่อจะรอข้างนอกก็ได้นะคะ”“ไม่เป็นไรผมว่าพวกคุณคุยสนุกดี”พอบอกหญิงสาวเสร็จเขาก็เดินมาเข้าห้องน้ำและบังเอิญเจอกับคุณหมอคนหนึ่งที่กำลังเดินออกมาพอดี“คุณหมอครับ พอจะมีเวลาคุยกับผมนิดไหมครับ”“มีสิครับ ว่าแต่คุณจะไม่เข้าห้องน้ำก่อนเหรอ”“ไม่เป็นไรครับผมมีเรื่องจะถามคุณหมอนิดหน่อย”“ไปคุยกันตรงนั้นไหม” คุณหมอชี้ไปทางด้านหน้าร้านที่มีเก้าอี้หินอ่อนตั้งอยู่“ครับ” นิโคไลเดินตามมาจากนั้นทั้งสองก็นั่งลงบ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14หมอของมาเฟีย ตอนที่ 13 แฟนครับ
นิโคไลรีบหันหน้าเข้าหากำแพงเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก เพราะไม่อยากให้ผู้ชายที่คุยกันในห้องน้ำเมื่อครู่รู้ว่าตนเองแอบฟังอยู่ พอสองคนเดินไปออกไปไกลแล้ว ชายหนุ่มก็ได้แต่มองตามหลัง เพราะได้ยินแต่เสียงเลยไม่รู้ว่าคนไหนที่เคยเป็นแฟนของพัณณ์ชิตามาก่อนแต่ตอนนี้มันไม่สำคัญอีกแล้วเพราะนิโคไลตัดสินใจแล้วว่าจากนี้เขาจะจีบคุณหมอคนสวยอย่างจริงจัง เพราะตั้งแต่ได้ใกล้ชิดมาตลอดหนึ่งเดือนมันทำให้เขามั่นใจว่าพัณณ์ชิตาคือผู้หญิงที่เขาอยู่ใกล้แล้วมีความสุขโดยไม่มีเรื่องบนเตียงมาเกี่ยวข้องจะว่าไปแล้วนิโคไลก็รู้สึกแปลกใจกับตัวเองอยู่เหมือนกัน ปกติแล้วเขาไม่เคยขาดเรื่องอย่างว่าได้นานขนาดนี้มาก่อน เขาชักจะสงสัยแล้วว่าตนน่าจะกามตายด้านไปแล้วหรือไม่ก็เครียดจนไม่มีอารมณ์ทางเพศ เขารีบสลัดความคิดพวกนี้ออกจากหัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระส่วนตัวชายหนุ่มเดินกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้งขณะที่พัณณ์ชิตาก็กำลังนั่งฟังเพื่อนคนหนึ่งเล่าถึงการไปออกหน่อยแพทย์เคลื่อนที่ในถิ่นธุระกันดาร“หายไปนานเลยนะคะ นึกว่ากลับไปแล้ว”“พอดีมีงานให้ต้องโทรไปจัดการนิดหน่อยครับ” เขาตอบพลางขยับเข้ามาใกล้จนพัณณ์ชิตารู้สึกว่ามันใกล้จนแทบจะตั
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14หมอของมาเฟีย ตอนที่ 14 ขอเวลาอีกนิด
“เฮ้อ!...” พัณณ์ชิตาถอนหายใจอย่างหนักหลังจากประตูรถปิดลง“ดูท่าเขาจะไม่ค่อยเชื่อนะว่าเราเป็นแฟนกัน”“แล้วฉันต้องทำยังไง ไม่ใช่ว่าเขาจะตามดูเราตลอดนะ”“ผมไม่รู้ว่านิสัยเขาเป็นยังไง เชื่อคนง่ายหรือเปล่า แต่อย่างมากก็คงตามถึงคอนโดนั่นแหละครับ”“ไม่ได้นะ ฉันไม่อยากให้เขารู้ว่าพักอยู่ที่ไหน” พัณณ์ชิตารู้จักนิสัยของคนรักเก่าดีว่าเป็นพวกชอบตามตื๊อ ถ้าเขารู้ว่าคอนโดเธออยู่ที่ไหนชีวิตของเธอคงจะวุ่นวายน่าดู“เขาไม่เคยไปที่นั่นเหรอครับ”“ไม่เคยค่ะ ฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ที่คอนโดนั่นไม่นาน แต่ก่อนฉันอยู่บ้านค่ะ”“ถ้าไม่อยากให้เขาตามไปก็มีสองทางเลือกคือ ไปค้างที่บ้านผมหรือไม่เราก็ไปนั่งดื่มกันต่อ”“ถ้าเขาตามเข้าไปล่ะคะ”“เขาคงตามแน่ แต่ในนั้นคนเยอะครับ เขาคงจับตาดูเราไม่ได้ตลอดหรอก” อันที่จริงถ้าไม่อยากให้เขาตามนิโคไลก็แค่โทรบอกลูกน้องให้จัดการทุกอย่างก็เรียบร้อย แต่ที่ไม่ทำแบบนั้นเพราะอยากชวนพัณณ์ชิตาไปนั่งดื่มด้วยกันสักหน่อย เนื่องจากพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเธอจึงไม่ต้องรีบตื่นนอนตั้งแต่เช้า“งั้นก็ตกลงค่ะ”นิโคไลขับรถพาพัณณ์ชิตามายังผับแห่งหนึ่งที่คนค่อนข้างจะพลุกพล่านเพราะเป็นคืนวันเสาร์แต่ก่อนมาเขาใ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14หมอของมาเฟีย ตอนที่ 15 หวั่นไหว
“อะไรนะครับ คุณจะไปภูเก็ตเหรอ ผมไม่เห็นรู้เลย คิดจะหนีผมอีกแล้วใช่ไหมพั้นช์”“พั้นช์ก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เองค่ะ พอดีมีประชุมวิชาการที่นั่นแล้วเพื่อนของเขาพั้นช์ลงทะเบียนไว้แล้วแต่ติดธุระด่วน พอดีว่าพั้นช์มีวันลาเหลืออีกเยอะก็เลยถือโอกาสไปแทนค่ะ”“คุณจะไปกี่วัน”“ประชุม 2 วันอยู่พักผ่อนอีก 2 วันค่ะ ถามทำไมคะ อย่าบอกนะว่าจะตามไปด้วย”“ไม่ได้เหรอครับ”“พั้นช์ว่าอย่าเลยค่ะ ขอเวลาพั้นช์อยู่คนเดียวนะคะ ถ้ากลับมาแล้วจะให้คำตอบที่คุณขอ” “แล้วเขาไปด้วยไหมครับ” “ไม่ค่ะ” เพราะรู้ว่าธาวินไม่ได้เธอจึงไปแทนเพื่อน“ผมหวังว่ากลับมาผมได้ยินข่าวดีจากคุณนะ”“ไม่คิดเผื่อใจไว้หน่อยเหรอคะ”“ผมรู้ว่าระหว่างเรามันเริ่มต้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีกับคุณเลย ถ้าคุณไม่อคติหรือปิดกั้นตัวเองจนเกินไปผมก็ยังมีความหวัง”“ทำไมถึงคิดว่าพั้นช์ปิดกั้นตัวเองล่ะคะ”“ก็เพื่อนๆ คุณคุยกันว่านานแล้วที่คุณไม่คบใครเลย ผมไม่รู้ว่าเพราะคุณปิดกั้นตัวเองหรือเปล่า”“ไม่ใช่หรอกค่ะ ที่พั้นช์ที่พั้นช์ยังไม่คบกับใครทั้งที่อายุเยอะแล้วก็เพราะยังไม่เจอคนที่ยอมรับและเข้าใจการทำงานของพั้นช์ อีกอย่าง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14
Bab terbaru
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 20 แค่คนเดียว
จูบพิตที่เธอเริ่มร้อนแรงขึ้นทีละนิด เมื่อต่างฝ่ายต่างมีความต้องการที่มากล้น นิโคไลดูดกลืนความหวานจากโพรงปากอุ่นจนเธอแทบจะขาดอากาศ เขาผละออกแล้วลากลิ้นร้อนไปตามซอกคอหอมกรุ่นขบเม้มสร้างรอยรักไปทั่วปากร้อนเข้าครอบครองยอดอกสีสวยอีกครั้งปรนเปรอสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างไม่น้อยหน้า เขาดูดดึงเต้าอวบราวเด็กทารกที่หิวกระหาย ขณะอีกมือหนึ่งก็จับเรียวขาของเธอให้แยกออกทีละนิด จากนั้นก็ถูไถท่อนเอ็นลงบนกลีบกุหลาบงาม ปลุกเร้าอารมณ์วาบหวามจนหญิงสาวครางสะท้าน“นิค...”“อย่าหลับตาพั้นช์ มองหน้าผมที่รัก”“อื้อ....เจ็บ”หญิงสาวหยิกไปบนท่อนแขนของเขาแน่นเมื่อส่วนปลายของความเป็นชายรุกล้ำเข้าไปในช่องทางคับแน่นที่ไม่เปิดรับของใครมาก่อน“อ่าห์ ที่รัก ไม่เกร็งนะ”“นิค ของคุณใหญ่”พัณณ์ชิตาเคยเห็นของผู้ชายมาก็มากเพราะก่อนที่เธอจะมาเป็นหมอสูติเธอก็ต้องเรียนให้ครบทุกแผนก แต่ของผู้ชายเหล่านั้นมันเทียบไม่ได้กับขนาดของนิโคไลเลยสักนิด“ไม่ต้องกลัว ถึงมันจะใหญ่แค่ไหน คุณก็จะรับมันเข้าไปได้ รู้ใช่ไหม” เธอพยักหน้าอย่างอายๆ ขณะที่นิโคไลก้มลงจูบปลอบประโลมอีกครั้ง สองมือนวดเฟ้นอกอิ่ม กระตุ้นให้เธอผ่อนคลายจากนั้นก็กด
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 19 มากกว่าที่เคย
“พั้นช์ คุณหอมหวานไปทั้งตัว”นิโคไลกล่าวชมด้วยเสียบแหบพร่าพลางพรมจูบไปทั่วผิวขาวนุ่ม เขาอยากสัมผัสเธอไปทุกสัดส่วน ร่างกายของเขากำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่อยากผลีผลามเพราะอยากให้คนรักประทับใจกับครั้งแรกที่เขาจะมอบความสุขให้“นิค...”พัณณ์ชิตาใช้ข้อศอกดันตัวเองลุกขึ้นมองเขาที่กำลังไล้จมูกโด่งไปบนหน้าท้องแบนราบ นิโคไลเงยหน้าขึ้นแววตาเขาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา หญิงสาวใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อประสานกับสายตาคู่นั้น“เชื่อใจผมนะพั้นช์ ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด”ชายหนุ่มให้คำมั่น ก่อนจะละสายตาจากใบหน้าหวานลงมามาพร้อมกับจับเรียวขาของหญิงสาวให้กางออก“สวยมากพั้นช์ คุณสวยมาก”เสียงแหบพร่าเอ่ยชมกลีบกุหลาบสีสวยที่ปิดสนิทแต่มีหยดน้ำหวานกำลังซึมออกมาทีละนิด เขาเลียริมฝีปากที่แห้งผากอยากจะกลืนกินเธออย่างที่สุด“นิคคะ อย่าจ้องแบบได้ไหม”เธอพยายามเอามือลงมาปิด แต่เขาก็จับข้อมือเล็กนั้นให้ออกห่างจากกลางกาย“ไม่เห็นต้องอาย มันสวยจริงๆ พั้นช์”เพียงแค่ได้เห็นนิโคไลก็รู้สึกว่าท่อนเอ็นของเขามันกำลังเรียกร้องให้เขาเอามันออกมาปลดปล่อย แต่เขาก็ต้องข่มมันเอาไว้เพราะตอนนี้เขาอยากจะลิ้มรสน้ำหวานที่ไม่เคยคิดจะลิ้มลองมาก
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 18 คุณกลัวอะไรพั้นช์
พัณณ์ชิตาพานิโคไลตามมาสมทบกับเพื่อนหมอที่ผับ เธอแนะนำให้ชายหนุ่มรู้จักกับทุกในสถานะแฟน นิโคไลให้คนรักได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ในขณะที่เขาก็นั่งดื่มอยู่เงียบๆในอดีตเขาไม่เคยต้องนั่งรอใครแบบนี้มาก่อน ทุกคนต้องตามเอาใจเขา การรอคอยมันเป็นอะไรที่น่าเบื่อ แต่พัณณ์ชิตาก็ทำให้เขาทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ แต่ก่อนเขาไม่เคยเข้าใจบิดาของตนเลยว่าทำไมท่านถึงไปรอมารดาทำผมและทำเล็บที่ร้านได้ครั้งละหลายๆ ชั่วโมง แต่ตอนนี้เขาคิดว่าเข้าใจความรู้สึกของท่านแล้วเขารอจนกระทั่งเพื่อนของเธอกลับไปกันไปหมดแล้ว จึงเดินตามมานั่งด้วย“เบื่อไหมคะ”“ไม่เลยครับ ผมชอบนะที่เห็นคุณผ่อนคลายและสนุกกับเพื่อนๆ แบบนี้”“เรากลับกันเลยไหมคะ” พัณณ์ชิตารู้สึกว่าตอนเองเริ่มจะมึนนิดๆ เพราะเมื่อครู่ดื่มไปหลายแก้ว“พั้นช์เดินไหวไหม เมาหรือเปล่า”“ไม่ค่ะ แค่มึนเอง”นิโคไลเดินมาส่งหญิงสาวที่ห้องพักของเธอก่อนที่ตัวเองจะกลับไปห้องของตัวเอง หลังจากอาบน้ำและเตรียมเข้านอนก็มีสายเรียกเข้าจากพัณณ์ชิตา“นิคคะ เมื่อกี้คุณมาเคาะห้องพันช์หรือเปล่าคะ พอดีพั้นช์อยู่ในห้องน้ำเลยไม่ทันเปิด”“เปล่านะครับ เพื่อนคุณหรือเปล่า แต่ดึกขนาดนี้เขาจะมาเคาะทำไมนะ ผมว่า
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 17 ผมรู้คำตอบแล้ว
“นิค” พัณณ์ชิตาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เพราะเมื่อตอนเย็นที่คุยกันเขายังอยู่ที่กรุงเทพ“คุยธุระเสร็จแล้วใช่ไหมครับ” นิโคไลเดินเข้ามาหาพร้อมทั้งดึงเธอเข้าไปกอด“ค่ะ คุณมาได้ยังไง” พัณณ์ชิตาไม่ขัดขืนที่เขากอด แถมเธอยังกอดเขากลับอีกต่างหาก“คิดถึงครับก็เลยรีบมาหา” นิโคไลพูดพลางกดจูบไปบนหน้าผากของหญิงสาวอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ“วิน พั้นช์ขอตัวก่อนนะ” หญิงสาวหันมาบอกขณะที่มือของเธอยังกอดเอวของนิโคไลเอาไว้“แต่เรายังไม่ได้บอกเรื่องสำคัญของเราเลยนะ” ธาวินมองอดีตคนรักด้วยสายตาตัดพ้อ“เรื่องสำคัญของวิน แต่มันไม่สำคัญสำหรับพั้นช์นี่ค่ะ ไปกันเธอคะนิค พั้นช์นัดเพื่อนไว้ที่ผับ เราไปฟังเพลงกันต่อนะคะ” หญิงสาวหันมาส่งยิ้มหวานให้กับนิโคไลราวกับจะประกาศให้อีกคนรู้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้สนใจเขาเลยสักนิด“ผมขอตัวก่อนนะครับ” นิโคไลหันมากล่าวอย่างสุภาพก่อนจะเดินจับมือกับพัณณ์ชิตาออกมาจากชายหาดหน้าโรงแรมเขายังคงจับมือเธอไม่ปล่อยแม้จะพ้นจากสายตาของธาวินแล้วก็ตาม ทุกอย่างที่เขาปฏิบัติกับพัณณ์ชิตาวันนี้ไม่ใช่การแสดงแต่มันเป็นความรู้สึกที่เขาอยากแสดงออกกับเธอจริงๆพัณณ์ชิตาไม่ได้ว่าอะไรที่เขาจะจับมือเธอเดินไปแบบ
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 16 ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนกันจริงๆ หรือเปล่า
พัณณ์ชิตาเข้าประชุมกับเพื่อนร่วมอาชีพที่ได้ทั้งความรู้และได้เพื่อนใหม่อีกหลายคน หลังจากประชุมเสร็จในบ่ายวันศุกร์ก็มีการจัดงานเลี้ยงเล็กๆ ขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงของทางโรงแรมซึ่งงานจะเริ่มในเวลาหนึ่งทุ่ม แต่หญิงสาวไม่ค่อยอยากจะไปร่วมงานสักเท่าไหร่ “ผมอยากเห็นจังว่าเย็นนี้คุณจะสวมชุดไหน” นิโคไลถามเพราะเขากลัวว่าเธอจะแต่งตัวเช็กซี่จนหมอหนุ่มๆ ตามจีบ “ก็แค่เดรสธรรมดาเองค่ะ มันเป็นงานเลี้ยงเล็กๆ ไม่ได้หรูหราอะไรหรอกค่ะ พั้นช์ไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่เลยค่ะ” “เหนื่อยเหรอครับ นี่เพิ่งห้าโมงเย็นเองนะ พั้นช์นอนพักก่อนก็ได้ งานเริ่มหนึ่งทุ่มไม่ใช่เหรอครับ” “ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ คุณก็รู้ว่าพั้นช์อึดแค่ไหน แค่นั่งประชุมอย่างเดียวไม่เหนื่อยเลย” “แล้วทำถึงไม่อยากไปล่ะครับ” “มีบางคนที่พั้นช์ไม่ค่อยอยากเจอค่ะ” “ไหนพั้นช์บอกว่าเขาไม่ไป” นิโคไลถามอย่างร้อนรน “ค่ะ เขาไม่ได้เข้าประชุม แต่หมออีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทของเขามาประชุม เขาเลยมาหาเพื่อนเขาเมื่อตอนบ่ายนี้ค่ะ แล้วก็คงจะมางานเลี้ยงเย็นนี้ด้วย ถ้าพั้นช์รู้มาก่อนก็คงไม่นัดเพื่อนหมอคนอ
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 15 หวั่นไหว
“อะไรนะครับ คุณจะไปภูเก็ตเหรอ ผมไม่เห็นรู้เลย คิดจะหนีผมอีกแล้วใช่ไหมพั้นช์”“พั้นช์ก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เองค่ะ พอดีมีประชุมวิชาการที่นั่นแล้วเพื่อนของเขาพั้นช์ลงทะเบียนไว้แล้วแต่ติดธุระด่วน พอดีว่าพั้นช์มีวันลาเหลืออีกเยอะก็เลยถือโอกาสไปแทนค่ะ”“คุณจะไปกี่วัน”“ประชุม 2 วันอยู่พักผ่อนอีก 2 วันค่ะ ถามทำไมคะ อย่าบอกนะว่าจะตามไปด้วย”“ไม่ได้เหรอครับ”“พั้นช์ว่าอย่าเลยค่ะ ขอเวลาพั้นช์อยู่คนเดียวนะคะ ถ้ากลับมาแล้วจะให้คำตอบที่คุณขอ” “แล้วเขาไปด้วยไหมครับ” “ไม่ค่ะ” เพราะรู้ว่าธาวินไม่ได้เธอจึงไปแทนเพื่อน“ผมหวังว่ากลับมาผมได้ยินข่าวดีจากคุณนะ”“ไม่คิดเผื่อใจไว้หน่อยเหรอคะ”“ผมรู้ว่าระหว่างเรามันเริ่มต้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีกับคุณเลย ถ้าคุณไม่อคติหรือปิดกั้นตัวเองจนเกินไปผมก็ยังมีความหวัง”“ทำไมถึงคิดว่าพั้นช์ปิดกั้นตัวเองล่ะคะ”“ก็เพื่อนๆ คุณคุยกันว่านานแล้วที่คุณไม่คบใครเลย ผมไม่รู้ว่าเพราะคุณปิดกั้นตัวเองหรือเปล่า”“ไม่ใช่หรอกค่ะ ที่พั้นช์ที่พั้นช์ยังไม่คบกับใครทั้งที่อายุเยอะแล้วก็เพราะยังไม่เจอคนที่ยอมรับและเข้าใจการทำงานของพั้นช์ อีกอย่าง
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 14 ขอเวลาอีกนิด
“เฮ้อ!...” พัณณ์ชิตาถอนหายใจอย่างหนักหลังจากประตูรถปิดลง“ดูท่าเขาจะไม่ค่อยเชื่อนะว่าเราเป็นแฟนกัน”“แล้วฉันต้องทำยังไง ไม่ใช่ว่าเขาจะตามดูเราตลอดนะ”“ผมไม่รู้ว่านิสัยเขาเป็นยังไง เชื่อคนง่ายหรือเปล่า แต่อย่างมากก็คงตามถึงคอนโดนั่นแหละครับ”“ไม่ได้นะ ฉันไม่อยากให้เขารู้ว่าพักอยู่ที่ไหน” พัณณ์ชิตารู้จักนิสัยของคนรักเก่าดีว่าเป็นพวกชอบตามตื๊อ ถ้าเขารู้ว่าคอนโดเธออยู่ที่ไหนชีวิตของเธอคงจะวุ่นวายน่าดู“เขาไม่เคยไปที่นั่นเหรอครับ”“ไม่เคยค่ะ ฉันเพิ่งย้ายมาอยู่ที่คอนโดนั่นไม่นาน แต่ก่อนฉันอยู่บ้านค่ะ”“ถ้าไม่อยากให้เขาตามไปก็มีสองทางเลือกคือ ไปค้างที่บ้านผมหรือไม่เราก็ไปนั่งดื่มกันต่อ”“ถ้าเขาตามเข้าไปล่ะคะ”“เขาคงตามแน่ แต่ในนั้นคนเยอะครับ เขาคงจับตาดูเราไม่ได้ตลอดหรอก” อันที่จริงถ้าไม่อยากให้เขาตามนิโคไลก็แค่โทรบอกลูกน้องให้จัดการทุกอย่างก็เรียบร้อย แต่ที่ไม่ทำแบบนั้นเพราะอยากชวนพัณณ์ชิตาไปนั่งดื่มด้วยกันสักหน่อย เนื่องจากพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเธอจึงไม่ต้องรีบตื่นนอนตั้งแต่เช้า“งั้นก็ตกลงค่ะ”นิโคไลขับรถพาพัณณ์ชิตามายังผับแห่งหนึ่งที่คนค่อนข้างจะพลุกพล่านเพราะเป็นคืนวันเสาร์แต่ก่อนมาเขาใ
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 13 แฟนครับ
นิโคไลรีบหันหน้าเข้าหากำแพงเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก เพราะไม่อยากให้ผู้ชายที่คุยกันในห้องน้ำเมื่อครู่รู้ว่าตนเองแอบฟังอยู่ พอสองคนเดินไปออกไปไกลแล้ว ชายหนุ่มก็ได้แต่มองตามหลัง เพราะได้ยินแต่เสียงเลยไม่รู้ว่าคนไหนที่เคยเป็นแฟนของพัณณ์ชิตามาก่อนแต่ตอนนี้มันไม่สำคัญอีกแล้วเพราะนิโคไลตัดสินใจแล้วว่าจากนี้เขาจะจีบคุณหมอคนสวยอย่างจริงจัง เพราะตั้งแต่ได้ใกล้ชิดมาตลอดหนึ่งเดือนมันทำให้เขามั่นใจว่าพัณณ์ชิตาคือผู้หญิงที่เขาอยู่ใกล้แล้วมีความสุขโดยไม่มีเรื่องบนเตียงมาเกี่ยวข้องจะว่าไปแล้วนิโคไลก็รู้สึกแปลกใจกับตัวเองอยู่เหมือนกัน ปกติแล้วเขาไม่เคยขาดเรื่องอย่างว่าได้นานขนาดนี้มาก่อน เขาชักจะสงสัยแล้วว่าตนน่าจะกามตายด้านไปแล้วหรือไม่ก็เครียดจนไม่มีอารมณ์ทางเพศ เขารีบสลัดความคิดพวกนี้ออกจากหัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการธุระส่วนตัวชายหนุ่มเดินกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้งขณะที่พัณณ์ชิตาก็กำลังนั่งฟังเพื่อนคนหนึ่งเล่าถึงการไปออกหน่อยแพทย์เคลื่อนที่ในถิ่นธุระกันดาร“หายไปนานเลยนะคะ นึกว่ากลับไปแล้ว”“พอดีมีงานให้ต้องโทรไปจัดการนิดหน่อยครับ” เขาตอบพลางขยับเข้ามาใกล้จนพัณณ์ชิตารู้สึกว่ามันใกล้จนแทบจะตั
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 12 ผมอยากช่วย
พัณณ์ชิตาแนะนำนิโคไลให้กับเพื่อนๆ จนครบทุกคนจากนั้นก็เริ่มทานอาหารจนกระทั่งทุกคนทานอิ่ม ความโกลาหลก็เกิดขึ้น เพราะแต่ละคนดูเหมือนจะไม่ได้เจอกันนานมาก ต่างฝ่ายต่างเล่าเรื่องราวที่ตัวเองเจอมาให้เพื่อนๆ ฟัง จนแยกแทบไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใครเขาไม่เคยเห็นพัณณ์ชิตาในมุมนี้มาก่อนเลย วันนี้เธอดูร่าเริงสดใสและช่างคุยเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ ได้เป็นอย่างดี คุยไปสักพักเธอก็หันมาถามว่าเขาเบื่อไหม พอนิโคไลส่ายหน้าหญิงสาวก็หันไปคุยกับเพื่อนต่อนิโคไลฟังที่พวกเธอคุยกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเบื่ออะไร ในทางกลับกันเข้ากลับรู้สึกเพลินด้วยซ้ำ“พั้นช์ ผมขอไปเข้าห้องน้ำนะ”“ค่ะ ถ้าเบื่อจะรอข้างนอกก็ได้นะคะ”“ไม่เป็นไรผมว่าพวกคุณคุยสนุกดี”พอบอกหญิงสาวเสร็จเขาก็เดินมาเข้าห้องน้ำและบังเอิญเจอกับคุณหมอคนหนึ่งที่กำลังเดินออกมาพอดี“คุณหมอครับ พอจะมีเวลาคุยกับผมนิดไหมครับ”“มีสิครับ ว่าแต่คุณจะไม่เข้าห้องน้ำก่อนเหรอ”“ไม่เป็นไรครับผมมีเรื่องจะถามคุณหมอนิดหน่อย”“ไปคุยกันตรงนั้นไหม” คุณหมอชี้ไปทางด้านหน้าร้านที่มีเก้าอี้หินอ่อนตั้งอยู่“ครับ” นิโคไลเดินตามมาจากนั้นทั้งสองก็นั่งลงบ
