MasukShare
ตอนที่ 3 อยู่ห่างหน่อยก็ดี
Terakhir Diperbarui:
2025-02-12 20:50:13หญิงสาวขึ้นมาถึงห้องตัวเองก็เหนื่อยและง่วงเกินกว่าจะอาบน้ำเธอจึงเลือกที่จะนอนบนโซฟาในห้องรับแขกแทนที่จะเข้าไปนอนบนเตียงนุ่มๆ เธอรู้สึกตัวตื่นอีกครั้งเมื่อพี่ชายที่เป็นตำรวจโทรเข้ามา
“พั้นช์ตื่นหรือยัง” พชรถามน้องสาวอย่างร้อนใจ
“ตื่นแล้วค่ะพี่เพชร มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“พี่ต้องถามเรามากกว่าว่าเกิดอะไรขึ้นกับพั้นช์หรือเปล่า แล้วเราไปเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้นยังไง”
“เรื่องมันยาวค่ะพี่เพชร”
“ก็สรุปสั้นๆ สิ”
พัณณ์ชิตาเล่าให้พี่ชายฟังอย่างรวบรัดเพราะถ้าไม่เล่าก็กลัวว่าพี่ชายจะเอาเรื่องนี้ไปบอกมารดา
“ประวัติเขาเท่าที่พี่หาได้ก็คือเขาเป็นนักธุรกิจทั่วๆ ไป แต่ค่อนข้างมีอิทธิพลในรัสเซีย”
“เขาคงไม่ทำอะไรพั้นช์หรอกค่ะพี่เพชร พั้นช์ก็แค่หมอตัวเล็กเองๆ” หญิงสาวบอกพี่ชายทั้งที่ตัวเองก็ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ เพราะท่าทางของผู้ชายที่ชื่อนิโคไลนั้นเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
“แล้วเรื่องน้องสาวของเขาล่ะ เรามั่นใจใช่ไหมว่าไม่มีอะไรผิดพลาดให้เขาตามเอาเรื่องได้”
“มั่นใจสิคะ พี่เพชรถามเหมือนไม่เชื่อฝีมือน้องสาวเลยนะคะ” พัณณ์ชิตาถามพี่ชายกลับ
“เชื่อสิ แต่ที่ถามย้ำก็เพราะพี่รู้มาว่าเขาคนนี้เป็นคนรักครอบครัวมาก ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคนในครอบครัวของเขาพี่ก็กลัวว่าเราจะไม่ปลอดภัย ช่วงนี้พี่จะให้คนคอยดูอยู่ห่างๆ นะ มีอะไรก็ต้องรีบบอกพี่”
“ขอบคุณค่ะพี่เพชร เรื่องนี้พี่อย่าบอกพ่อกับแม่นะคะ พั้นช์ไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง”
“พี่รู้ แต่พั้นช์ก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะ”
“ค่ะพี่เพชร ขอบคุณนะคะ”
วางสายจากพี่ชายแล้วเธอรีบอาบน้ำสระผม ก่อนจะรับประทานอาหารเช้าอย่างง่ายๆ แค่เทซีเรียลใส่ชามและตามด้วยนมเพราะต้องการความรวดเร็วเพราะหลังจากราวน์คนไข้เสร็จแล้วทางโรงพยาบาลก็มีอาหารว่างให้รับประทาน
หญิงสาวไม่คิดที่จะโทรบอกผู้ชายคนนั้นอย่างที่ตกลงกับเขาไว้เพราะไม่เห็นว่ามันจะสำคัญตรงไหน เธอคิดว่ายังไงเขาก็รู้อยู่แล้วว่าตนเองทำงานที่ไหนถ้าเขาจะตามจริงๆ มันก็ไม่ยาก
แต่พัณณ์ชิตาคิดผิดไปถนัดเพราะพอเธอลงมาถึงชั้นล่างก็เห็นเขากับลูกน้องอีกสองคนยืนรออยู่แล้ว หญิงสาวมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยแต่ก็พยายามปรับสีหน้าไปเป็นปกติที่สุด
“คุณไม่โทรบอกผมตามที่เราตกลงกันไว้นะครับคุณหมอ”
“เพราะฉันรู้ไงล่ะว่ายังไงคุณก็ต้องมาดักรอฉันอยู่แล้ว” หญิงสาวรีบแก้ตัว
“คุณรู้จริงหรือเพิ่งรู้กันแน่” นิโคไลถามอย่างรู้ทัน เขาคิดอยู่แล้วว่าคุณหมอคนนี้จะต้องไม่โทรบอกเขาแน่ๆ ชายหนุ่มเลยทำทีเป็นขับรถกลับจากนั้นก็วนมาจอดรอเธอที่นี่ระหว่างรอก็ถือโอกาสเคลียร์กับรปภ.จนได้เข้ารอมารอที่ลานจอดรถได้อย่างไม่มีปัญหา
“ไหนๆ ก็มารับแล้วนี่ อะกุญแจ” เธอรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วส่งกุญแจรถให้กับเขา
“ครั้งนี้เราจะไปรถผม รถคุณคันเล็กผมขับไม่ถนัด” เขาบอกว่าจะไปรถเขา แต่ก็ดึงกุญแจจากมือเธอไปอย่างหน้าตาเฉย
“ขับไม่ถนัดคุณก็นั่งรถคุณตามไปสิ ไม่เห็นจะยากเลย”
“ผมอยากนั่งคันเดียวกับคุณ คุณจะขึ้นไปนั่งบนรถเองหรือจะให้ผมอุ้มคุณขึ้นไปล่ะ”
“ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้ มีคนรับส่งแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันจะได้ไม่ต้องขับรถเองให้เหนื่อย” พัณณ์ชิตาพยายามมองโลกในแง่ดีไว้ก่อน พอไปถึงโรงพยาบาลเธอค่อยหาโอกาสชิ่งเขา
“ไปโรงพยาบาลเลยใช่ไหม” เขาถามขณะที่เปิดประตูให้เธอเข้าไปในรถเป็นคนแรก
หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมานั่งเล่น พลางคิดในใจว่ามีคนขับรถให้แบบนี้ก็เพิ่มเวลาให้เธอได้ติดตามข่าวสารของเพื่อนๆ ผ่านทางไลน์กลุ่มได้มากขึ้น
ตลอดทางที่นั่งรถมาเขาไม่ได้คุยกับเธอเพราะดูเหมือนว่าตอนนี้นิโคไลก็มีงานบางอย่างที่ต้องจัดการ นั่นเลยทำให้พัณณ์ชิตาไม่ได้อึดอัดอย่างที่คิดไว้ หญิงสาวแอบมองหน้าเขาสลับกับเล่นมือถือ เธอยอมรับอย่างหนึ่งเลยว่าผู้ชายคนนี้ทั้งหล่อและดูดีมากคนหนึ่งเลยทีเดียว
“คุณเลิกงานกี่โมง” นิโคไลถามเมื่อรถมาจอดยังลานจอดรถของโรงพยาบาล
“ฉันไม่รู้”
“ผมถามคุณดีๆ นะคุณหมอ”
“ฉันต้องราวน์คนไข้หลายคนกะเวลาไม่ได้หรอกว่าจะเสร็จเมื่อไหร่ คุณไม่ต้องมารับหรอก ฉันเกรงใจน่ะค่ะ”
“ผมรู้คุณกำลังหาทางหนีผมอยู่แต่เสียใจนะ ผมมันคนว่างงานเสียด้วยสิ”
“ถ้าอยากรอเชิญตามสบาย แต่บอกไว้ก่อนนะอย่าเดิมตามฉัน อย่าวุ่นวายกับการทำงานของฉันถ้าไม่อย่างนั้นนั้นฉันจะแจ้งความว่าคุณและลูกน้องของคุณคุกคามฉัน เข้าใจไหม”
“เข้าใจแล้วครับ รับรองว่าพวกผมจะไม่ทำให้คุณต้องรู้สึกอึดอัดแม้แต่น้อย”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี” พูดจบพัณณ์ชิตาก็เปิดประตูรถลงไปอย่างรวดเร็วจนลืมสังเกตว่าตอนนี้นิโคไลนั้นเดินตามเธอเข้าในลิฟต์แล้ว
“คุณ ไหนว่าจะไม่ตาม จะไม่วุ่นวาย”
“ผมตามคุณที่ไหน ผมกำลังจะเยี่ยมน้องสาวกับหลานของผมต่างหากล่ะ” เขาตอบพลางส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ พัณณ์ชิตาได้แต่ค้อนขวับและหันหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากจะคุยกับเขาให้เสียอารมณ์
พอประตูลิฟต์เปิดออกเธอกับเขาก็แยกกันไปคนละทางเพราะพัณณ์ชิตาต้องไปดูคนไข้คนอื่นก่อนและหวังว่าถึงเวลาที่เธอมาตรวจน้องสาวของเขานั้น เขาจะเยี่ยมเสร็จและกลับไปแล้ว
Bab terkait
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 4 กังวลเกินไป
นิโคไลเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของน้องสาวซึ่งในเวลานี้ผ้าม่านบริเวณเตียงผู้ป่วยถูกปิดไว้เขาเลยมานั่งที่มุมห้องรวมกับมารดาที่มาเยี่ยมน้องสาวตั้งแต่เช้า“ไปไหนมาล่ะนิค ดูเหมือนคนไม่ได้นอนเลยนะ” มารดาของชายหนุ่มที่เป็นคนช่างสังเกตถามลูกชายตัวดีที่เมื่อคืนก็ไม่ยอมกลับไปนอนที่บ้าน“นอนไม่หลับครับแม่ เป็นห่วงยายหนู แม่ไปดูยายหนูมาหรือยังครับ”“ไปมาแล้วจ้ะ ยายหนูตัวเล็กมาก แม่ล่ะอดเป็นห่วงไม่ได้ นี่หมอก็ให้น้องเราปั๊มนมไปส่ง แต่หมอก็ยืนยันนะว่าทุกอย่างไม่มีปัญหาอะไร”“ก็ลองมีปัญหาสิ ผมจะจับตัวมาลงโทษให้หมดเลยคอยดู”“ใจเย็นสินิค” นิชาภาปรามลูกชาย“จะเย็นได้ยังไงครับแม่ แม่ยังไม่เจอหมอที่ผ่าเอาเด็กแกใช่ไหมล่ะ” “ทำไม หมอมีปัญหาอะไรหรือเปล่าลูก”“ไม่มีหรอกครับแม่ พี่นิคเขาก็แค่กังวลเกินเหตุ”“นายก็เขาข้างหมออีกคนเหรอ หรือว่าเพราะเห็นว่าเธอสวยหน่อยก็เลยเข้าข้างกัน”“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ผมว่าหมอทำถูกแล้วที่รีบผ่าเอาเด็กออก ถ้ารอนานไปจะเป็นอันตรายทั้งแม่และลูกได้นะครับ” อรรถวุฒิอธิบายตามที่เขาเข้าใจเพราะก่อนตกลงให้ผ่าตัดเขาก็ได้รับการอธิบายอย่างละเอียด“แต่หมอยังเด็กมากเลยนะครับ ไม่รู้ว่ายังเรีย
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 5 อดีตเคยสูญเสีย
หลังจากตรวจร่างกายของคารินาแล้วพัณณ์ชิตาก็บอกถึงอาการของลูกสาวให้กับเธอทราบเพราะก่อนจะมาที่นี่คุณหมอสาวแวะไปสอบถามอาการของเด็กทารกมาก่อนแล้วเพื่อให้คุณแม่ได้สบายใจ“หมอคะ เคทขอไปดูลูกได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ แต่ต้องหลังจากที่คนไข้ไม่มีอาการเวียนหัวแล้วนะคะ”“ตอนนี้เคทก็ไม่ค่อยเวียนหัวแล้วนะคะ”“เอาไว้ตอนบ่ายหมอจะให้พยาบาลมาถามอาการอีกครั้งนะคะ ถ้าไม่มีอาหารเวียนหัวเลย หมอจะให้พยาบาลพาไปที่ห้องเด็กนะคะ”“ขอบคุณค่ะหมอ”“คนไข้มีอะไรสงสัยจะถามหมอเพิ่มเติมไหมคะ”“เคทอยากรู้ว่านมที่เอาไปลูกเคทกินได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ พยาบาลจะแบ่งให้มือละนิดหน่อยค่ะ แต่คนไข้ก็ต้องปั๊มนมเก็บไว้นะคะ ช่วงแรกนมจะมาน้อยแต่ถ้าเราปั๊มออกมาบ่อยๆ ทุกสองชั่วโมงอีกหน่อยน้ำนมก็จะเยอะเองค่ะ เดี๋ยวหมอจะให้พยาบาลมาสอนการปั๊มนมและเก็บนมใส่ถุงอีกครั้งนะคะ” เมื่อคนไข้ไม่มีข้อสงสัยคุณหมอก็ขอตัวกลับ“วันนี้วันเสาร์หมอตรวจเสร็จแล้วจะไปหรือเปล่าจ๊ะ”“ไม่หรอกค่ะ คุณป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ”“ป้ามีเรื่องจะปรึกษาหน่อยจ้ะ พอจะมีที่ส่วนตัวคุยกันหน่อยไหม”“แม่ครับ คุยที่นี่ก็ได้ มีแต่พวกเรากันเองทั้งนั้น” นิโคไลรีบบอกเพราะกลัวว่าถ้าคุณหมอมีโอกาสอยู่ต
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 6 โล่งใจ
พัณณ์ชิตาราวน์คนไข้จนครบทุกคนแล้วก็กำลังคิดหาทางกลับคอนโดของตนเองโดยไม่ให้คนของนิโคไลที่เตร็ดเตร่อยู่หน้าประตูโรงพยาบาลรู้ แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออกจนกระทั่งได้ยินพยาบาลที่วอร์ดคุยกันว่าเที่ยงนี้รถพยาบาลจะออกไปให้บริการประชาชนที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง“พี่ภัทรคะ จะเป็นไรไหมคะถ้าพั้นช์จะขอติดรถไปที่ห้างด้วยค่ะ”“ได้สิคะ วันนี้หมอพั้นช์ไม่เอารถมาเหรอคะ”“ค่ะ เมื่อเช้าติดรถเพื่อนมาน่ะคะ”“หมอให้แผนกรับส่งเอารถคันอื่นไปส่งที่คอนโดได้นะคะ ไม่ต้องนั่งรถพยาบาลไปก็ได้” จิตาภัทรบอกคุณหมอคนสวยเพราะปกติแล้วที่โรงพยาบาลก็จะมีรถไว้คอยรับส่งบุคลากรต่างหากอยู่แล้ว“ไม่เป็นไรค่ะ พั้นช์ว่าจะไปเดินเล่นที่ห้างอยู่พอดี”“งั้นไปรอที่รถเลยนะคะ ตอนนี้เขากำลังเตรียมของกันอยู่เดี๋ยวพี่โทรบอกให้เขารอนะคะ”“ขอบคุณค่ะพี่ภัทร” พัณณ์ชิตายังคงสวมแมสก์และชุดกาวน์อีกทั้งยังหยิบแว่นกรองแสงที่มักเอาใช้เวลาต้องนั่งหน้าคอมนานๆ ออกมาสวมหญิงสาวเดินผ่านคนของนิโคไลที่ประตูทางออกแล้วเดินขึ้นรถพยาบาลไปโดยที่ไม่มีใครผิดสังเกตพอมาถึงห้างสรรพสินค้าพัณณ์ชิตาก็เดินเลือกซื้อของอย่างสบายใจ แม้จะรู้ว่าคงหลบเขาได้ไม่ตลอดแต่อย่างน้อยวัน
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 7 ลูกน้องคุณไม่ได้เรื่อง
นิโคไลมองตามหลังคุณหมอด้วยสายตาคาดโทษ เมื่อวานเขาให้ลูกน้องเฝ้าทุกทางเข้าออกโรงพยาบาลแต่เธอก็ยังหนีไปได้ พอจะโทรหาเธอก็บล็อกเบอร์ของเขา ชายหนุ่มไปดักรอที่คอนโดก็ปรากฏว่าเธอไม่ได้กลับไปค้างที่นั่นไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกเสียหน้าแบบนี้มาก่อนวันนี้เขาจะต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่องถ้าเธอไม่ยอมคุยดีๆ ก็คงต้องใช้ไม้แข็งกันบ้าง“นิค มีอะไรกับคุณหมอหรือเปล่า แม่เห็นลูกมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ นะ”“เปล่าครับแม่”“เมื่อไหร่นิคจะกลับไปทำงานสักที แม่ว่าทิ้งงานมานานจะไม่ดีเอานะ” ถึงแม้งานของลูกชายไม่จำเป็นต้องเข้าบริษัทตลอดแต่เธอก็ไม่อยากให้เขาทิ้งภาระให้ผู้ช่วยมากจนเกินไป“ผมบอกแม่แล้วไงครับ ผมจะอยู่ที่นี่จนกว่ายายหนูจะออกจากโรงพยาบาล”“อย่าไล่เขากลับเลยค่ะแม่ ที่ผ่านมาเขาทำงานมาตลอด ช่วงนี้ก็ถือว่าเขาพักร้อนแล้วกันนะคะ”“แม่ก็อดห่วงไม่ได้นี่เคท”“แม่ครับบอริสทำงานกับผมมาเกือบสิบปีผมเชื่อมือเขาครับ”“งั้นก็ตามใจ แล้วอยู่แต่ในโรงพยาบาลไม่อึดอัดเหรอ แม่ว่าไหนๆ ก็ไม่กลับรัสเซียแล้วนิคน่าจะหาเวลาเที่ยวบ้างนะ”“ผมไม่รู้จะไปเที่ยวไหนนี่ครับแม่”“ก็ให้ธนัทพาไปสิ” เธอหมายถึงคนสนิทของเขาที่เป็นทั้งผู้ช่วย คนขั
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 8 อยากรู้
“ขอบคุณมากนะคะคุณลุงคุณป้า อาหารอร่อยมากค่ะ”“ถ้าอร่อยหมอพั้นช์ก็มาทานบ่อยๆ สิจ๊ะ เลิกงานแล้วกลับมาพร้อมป้าเลยก็ได้นะ มาทานแล้วค่อยกลับคอนโด”“พั้นช์เลิกงานไม่ตรงเวลาหรอกค่ะ ไม่อยากให้ทุกคนรอเอาไว้ถ้าช่วงที่งานไม่เยอะ พั้นช์ค่อยแวะมาทานข้าวด้วยนะคะ”“ได้จ้ะ บ้านนี้ต้อนรับหมอพั้นช์ตลอด”“พั้นช์ไปก่อนนะคะ” หญิงสาวยกมือไหว้เจ้าของบ้านอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงรถมาจอด“จะกลับคอนโดเลยไหม หรือจะให้ผมไปส่งที่ไหน” นิโคไลถามอย่างเอาเรื่องเพราะไม่รู้ว่าวันนี้หญิงสาวคิดจะหนีเขาไปนอนที่ไหนอีก“กลับคอนโดค่ะ”“ได้ยินแล้วนะธนัท กลับคอนโด” พูดจบเขาก็กดปุ่มเพื่อให้ม่านกั้นระหว่างผู้โดยสารและคนขับ“อันที่จริงคุณไม่ต้องส่งฉันที่คอนโดก็ได้นะ ส่งแค่ปากซอยก็ได้เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่ไปเอง”“ผมรับปากแม่ไว้แล้วยังไงผมก็ต้องส่งคุณให้ถึงที่”“ฉันไม่พูด คุณไม่พูดคุณป้าไม่รู้หรอก”“ผมเป็นคนรักษาคำพูดน่ะ ไม่เหมือนคนบางคน”“ฉันรักษาคำพูดตลอด”“ผมก็ไม่ได้ว่าคุณนี่ครับ”“แต่หน้าคุณมันฟ้อง”“ผมว่าคุณร้อนตัวมากกว่า ถ้าคุณคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดพลาดก็ไม่เห็นต้องหลบหน้าผมเลย”“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ได้หลบ ลูกน้องคุณดูไม่ดี
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 9 มุมมองชีวิตคู่
เช้าวันไหมนิโคไลมารอรับพัณณ์ชิตาตามเวลานัด วันนี้เขาขับรถมาเองส่วนลูกน้องก็ให้ตามอยู่ห่างๆ เพราะกลัวว่าคุณหมอคนสวยจะอึดอัดที่คนของเขาล้อมหน้าล้อมหลังอีกอย่างเขาก็ไม่ต้องระวังตัวมากเหมือนกับอยู่รัสเซียเพราะที่นี่เขาก็แค่ประชาชนคนหนึ่งไม่ใช่นักธุรกิจผู้ทรงอิทธิพล“ปกติเช้าแบบนี้คุณทานอะไรก่อนไปทำงานไหม” เขาถามเมื่อเธอขึ้นมานั่งคู่กับเขาข้างที่นั่งคนขับเรียบร้อยแล้ว“ไม่ค่ะ”“แล้วไม่หิวเหรอ”“ฉันชินแล้วค่ะ เดี๋ยวราวน์คนไข้เสร็จก็มีของว่างและกาแฟที่โรงพยาบาลจัดไว้ให้”“วันนี้เลิกงานกี่โมง”“ถ้าเลิกงานจริงๆ ก็ประมาณห้าโมงเย็นค่ะ จากนั้นก็ราวน์คนไข้ต่อ”“ทางโรงพยาบาลให้น้องผมอยู่ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ผมจะไปรอที่นั่น ถ้าคุณตรวจเสร็จแล้วโทรบอกผมนะ แล้วก็เลิกบล็อกเบอร์ผมด้วย ถ้าผมตามหาคุณไม่เจอผมจะให้ทางโรงพยาบาลเป็นคนโทรตาม”“อย่านะทำแบบนั้นนะ”“ผมไม่ทำหรอกถ้าคุณทำตัวให้ติดต่อง่าย”พัณณ์ชิตาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วยกเลิกการบล็อกเบอร์ของเขาเพราะถ้าเขาให้โรงพยาบาลติดต่อเรื่องคงจะวุ่นวายและตามมาด้วยคำถามอีกมาก“ฉันยกเลิกแล้วนะ”“ก็ดีครับ พูดง่ายๆ แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย” เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี“คุณส่ง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 10 เป็นเพื่อนกันนะ
การได้ใกล้ชิดกับพัณณ์ชิตามาเกือบหนึ่งเดือนทำให้มาเฟียหนุ่มอย่างนิโคไลเริ่มจะคล้อยตามความคิดของบิดาที่อยากให้เขามีภรรยาเป็นคนไทยนอกจากหญิงสาวจะสวยแล้วยังทำงานเก่งและอึดได้อย่างน่าประหลาด เขาเห็นเธอตรวจคนไข้ทั้งวัน บางวันก็มีผ่าตัด อีกทั้งบางคืนยังถูกเรียกให้มาทำคลอดหรือผ่าคลอดกลางดึกแต่ไม่เคยได้ยินเธอบนว่าเหนื่อยเลยแม้แต่ครั้งเดียวถ้าใครที่จะมาเป็นแฟนกับเธอคงคิดหนักเพราะเวลาพักแทบจะไม่มี และถ้าอีกฝ่ายต้องทำงานด้วยแล้วโอกาสจะได้อยู่กับแฟนก็คงริบหรี่ แต่สำหรับคนว่างงานอย่างนิโคไล กลับมองว่ามันไม่ใช่ปัญหาเลย เขามีเวลาให้เธอตลอดไม่ว่าจะดึกดื่นแค่ไหน ขอแค่เธอโทรบอกเข้าก็พร้อมที่จะรับเธอไปส่งที่โรงพยาบาลเพราะวันไหนที่เธอต้องเข้าเวรชายหนุ่มจะมาเช่าโรงแรมที่ใกล้กับคอนโดของเธอเพื่อจะได้รับเธอไปส่งได้ทันเวลา“วันนี้ให้ผมไปส่งที่บ้านเหมือนเดิมใช่ไหม” เขารู้ตารางของเธอเป็นอย่างดีเพราะปกติแล้วเช้าวันเสาร์เธอจะราวน์คนไข้เสร็จแล้วจากนั้นก็จะไปค้างที่บ้านกับครอบครัว นิโคไลไปส่งเธอแค่หน้าบ้านแต่ยังไม่เคยเข้าไปรู้จักกับคนในครอบครัวของเธอเลยสักครั้งดูเหมือนว่าเธอจะค่อนข้างเว้นระยะห่างกับเขาพอสมควรแต่ม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12หมอของมาเฟีย ตอนที่ 11 เสียดายเวลา
16.30 น. ขณะที่พัณณ์ชิตากำลังจะเริ่มแต่งตัวก็มีสายเรียกเข้าจากนิโคไล หญิงสาวคิดว่าเขาโทรมาบอกว่าเปลี่ยนใจไม่ไปกับเธอแล้ว“พั้นช์”“ว่าไงคะ เปลี่ยนใจแล้วใช่ไหม”“เปล่าครับ ผมแค่จะถามว่าผมต้องแต่งตัวยังไง”“แต่งยังไงก็ได้ค่ะ ไม่ได้เป็นทางการอะไรคนที่มาก็เพื่อนกันทั้งนั้น”“ผมกลัวทำคุณขายหน้า”“ไม่หรอกค่ะ ปกติคุณก็แต่งตัวดีอยู่แล้วไม่เห็นจะต้องกังวลเลยนี่ค่ะ”“มันเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้เจอเพื่อนคุณนี่ครับ” จากคนที่มีความมั่นใจในรูปร่างและหน้าตาของตัวเอง แต่วันนี้นิโคไลกลับรู้สึกไม่มั่นใจจนต้องโทรถาม“ให้ฉันบอกตรงๆ ไหมคะ”“ครับ บอกผมมาเลย”“คุณหล่ออยู่แล้วแต่งแบบไหนก็หล่อ”“ไม่หลอกกันนะครับ”“คุณไม่เคยส่องกระจกหรือไงคะ ถึงไม่มั่นใจแบบนี้ เอาล่ะ ฉันขอวางก่อนนะ ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย”“ครับ ผมไม่กวนแล้วเดี๋ยวเจอกันนะ”พอวางสายแล้วพัณณ์ชิตาก็หันมาสนใจตัวเองอีกครั้ง วันนี้เธอเลือกสวมเดรสแขนกุดสีครีมยาวพอดีเข่า ดูสบายๆ ส่วนผมที่เคยรวมตึงไว้ตลอดก็ดัดปลายให้เป็นลอนดูเป็นธรรมชาติ จากนั้นแต่งเติมสีสันบนใบหน้าอีกเพียงนิดก็เรียบร้อย เธอไม่จำเป็นต้องแต่งอะไรมากเพราะวันนี้คนที่จะไปเจอก็มีแต่เพื่อนกัน
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14
Bab terbaru
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 40 ตอบจบ (END)
“หมอพั้นช์ลางานตั้งหลายวันครั้งนี้จะไปเที่ยวไหนคะ” พยาบาลหน้าห้องตรวจถามคุณหมอสาวที่มักจะใช้วันหยุดไปกับการท่องเที่ยวและมีของฝากติดไม้ติดมือมาเป็นประจำ“ครั้งนี้คิดว่าจะพักผ่อนอยู่บ้านจริงๆ ค่ะ เจอกันวันจันทร์หน้านะคะ” พัณณ์ชิตาอยากให้เวลากับนิโคไลบ้างเพราะที่ผ่านมาเธอทำแต่งานหนักมาโดยตลอดพัณณ์ชิตาบอกพยาบาลที่หน้าห้องตรวจก่อนจะรีบมาขึ้นรถซึ่งนิโคไลมารออยู่ก่อนแล้ว“เหนื่อยไหมครับ” ชายหนุ่มส่งน้ำเย็นให้เธอ เขาทำแบบนี้ทุกครั้งที่มารับคนรัก“ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวรับน้ำมาดื่มจากนั้นทั้งสองคนก็ไปทานอาหารเย็นด้วยกันที่ร้านประจำซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างจากเพนท์เฮาส์“ผมขอทำงานต่ออีกนิดนะครับ” นิโคไลบอกคนรักเมื่อมาถึงบนห้อง“ได้ค่ะ”พัณณ์ชิตากลับมายังห้องนอนยังไม่ทันได้เข้าห้องน้ำก็มีข้อความจากหมอปิญชาน์แจ้งผลการตรวจเลือดและนั่นก็ทำให้เธอยิ้มออก ไม่ใช่แค่ผลจากหมอปิญชาน์ แต่เธอยังไม่ตรวจที่อื่นมาแล้วเมื่อตอนบ่าย หญิงสาวยิ้มด้วยความดีใจที่ทุกอย่างมันผ่านไปได้ เธออาบน้ำอย่างสบายใจจนลืมไปว่านิโคไลก็รอฟังผลเลือดอยู่เหมือนกันเมื่อนึกได้ว่ายังไม่ได้บอกข่าวดีกับเขาก็รีบอาบน้ำและแต่งตัวอย่างรวดเร็ว แต
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 39 เราจะผ่านไปด้วยกัน
วันนี้พัณณ์ชิตามาเจาะเลือดที่คลินิกของหมอปิญชาน์หลังจากที่ทานยาครบ 28 วันแล้ว ไม่ว่าผลการตรวจเลือดจะออกมายังไงนิโคไลก็ยังยืนเหมือนเดิมว่าเขาจะแต่งงานกับเธอซึ่งเหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งเดือนแล้ว “เดี๋ยวพี่จะเอาเลือดไปส่งเอง พั้นช์ไปรอฟังผลที่บ้านก็ได้นะ” “นานไหมครับหมอ” นิโคไลถาม “ไม่เกิน 2 ชั่วโมงครับ” “ถ้าผลเป็นลบก็หยุดยาแล้วมาตรวจซ้ำอีกครั้งหลังจากวันนี้อีกสองเดือน” “แล้วถ้าผลเป็นบวกล่ะครับ” “ถ้าผลเป็นบกต้องตรวจเพิ่มว่าระดับเชื้อมีมากน้อยแค่ไหนจากนั้นก็จะเริ่มทานต้านเชื้อครับ แต่ผมว่าดูแล้วโอกาสที่จะติดเชื้อแทบไม่มีเลย พั้นช์ก็อาการปกติดี” “ขอบคุณครับหมอชาน์” “พั้นช์ออกไปรอข้างนอกก่อนได้ไหม พี่ขอปรึกษาอะไรคุณนิคสักหน่อย” ปิญชาน์บอกคุณหมอรุ่นน้อง “ขอพั้นช์ฟังด้วยไม่ได้เหรอคะ” “มันเป็นเรื่องของผู้ชายพั้นช์อย่าฟังเลย” “ก็ได้ค่ะ” พัณณ์ชิตาเดินออกไปแล้วปิญชาน์ก็ให้คำแนะนำเพิ่มเติมกับนิโคไลเพราะรู้ว่าผู้ชายทุกคนนั้นมีความต้องการในเรื่องอย่างว่า “ขอบคุณค
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 38 ขออยู่คนเดียวสักพักได้ไหม
“เป็นอะไรหรือเปล่าพั้นช์” นิโคไลถามคนรักทันทีที่เธอขึ้นมานั่งบนรถ “มีเรื่องเครียดนิดหน่อยค่ะ” “ผมช่วยอะไรได้ไหมครับ” “ใครก็ช่วยไม่ได้หรอกค่ะ” “ผมไม่รู้ว่าปัญหามันคืออะไร ถึงผมช่วยไม่ได้แต่ให้กำลังใจพั้นช์ได้ใช่ไหมครับ” เขาจับมือเล็กๆ ขึ้นมาแล้วจูบไปบนหลังมือเบาๆ “ขอบคุณค่ะนิค เรารีบกลับเถอะค่ะพั้นช์เหนื่อยมากอยากนอนพักแล้ว” “พั้นช์หลับเลยก็ได้นะครับ” พัณณ์ชิตาหลับตาลงช้าๆ เธอไม่ได้เหนื่อยอย่างที่พูดเลยสักนิดแต่เธอกำลังเครียดกับปัญหาที่ตนเองกำลังเผชิญอยู่และก็ไม่รู้เลยว่าจะเริ่มพูดกับเขายังไง “ที่รักถึงแล้วถ้าไม่ไหวให้ผมอุ้มไปนะ” “ไม่เป็นค่ะนิค พั้นช์ไหว” พอมาถึงบนห้องก็รีบอาบน้ำและเข้านอนซึ่งนิโคไลก็เข้าใจว่าคนรักเหนื่อยจากการทำงานจริงๆ เพราะเมื่อเช้าเธอบอกเขาว่าวันนี้มีผ่าตัดถึงสามเคสด้วยกัน ชายหนุ่มนั่งทำงานต่ออีกพักใหญ่ก่อนจะอาบน้ำและเข้านอนตามเธอไป พัณณ์ชิตายังนอนไม่หลับเพราะเอาแต่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ระหว่างรอผลเลือดหนึ่งเดือนนี้เธอต้องหาทางอยู่ห่างจากเขาให้ม
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 37 เห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า
อีกไม่ถึงสองเดือนก็จะถึงงานแต่งงานแล้ว การเตรียมงานเป็นไปตามแผนที่คิดไว้ ทั้งสองคนเลือกไปถ่ายพรีเวดดิ้งที่ภูเก็ตเพราะที่นั่นเป็นจุดที่ทั้งสองตกลงใช่ชีวิตร่วมกัน ตอนนี้ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาเพียงเท่านั้น พัณณ์ชิตายังคงทำงานอย่างเดิมแต่ก็วางแผนไว้แล้วว่าหลังแต่งงานเธอจะรับขึ้นเวรให้น้อยลงเพราะอย่างแบ่งเวลาให้กับครอบครัว ซึ่งเรื่องนี้นิโคไลก็ให้เธอเป็นคนตัดสินใจเอง ส่วนเขาก็ยังคงทำงานที่บริษัทของตนเองและบิดาที่ย้ายออฟฟิศมาไว้ที่ตึกฝั่งตรงข้ามกับโรงพยาบาล “หมอพั้นช์ไหวไหมคะ” พยาบาลประจำห้องผ่าตัดถามเธอขึ้นเพราะวันนี้พัณณ์ชิตาผ่าตัดไปถึงสามเคสและเคสสุดท้ายเป็นที่ค่อนข้างหนักเพราะคนไข้มีเชื้อ HIV แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี” “ไหวค่ะพี่ไก่” “หมอพั้นช์อึดมากๆ เลยนะคะ” “พี่ไก่เหมือนกันนะคะ ถ้าไม่ได้พี่พั้นช์ก็คงแย่” เพราะพี่ไก่หรือปัทมานั้นเป็นพยาบาลที่คอยส่งเครื่องมือให้เธอในห้องผ่าตัด ทั้งสองทำงานเข้าขากันดี บางครั้งเธอแทบไม่ต้องบอกพี่พยาบาลก็หยิบเครื่องมือมารออยู่แล้ว “พี่ดูตารางผ่าตัดแล้ว เดือนนี้หมอพั
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 36 เพราะเขารวยกว่าผมใช่ไหมล่ะ
กลับมาถึงเมืองไทยชีวิตของพัณณ์ชิตาก็ดำเนินต่อไปตามปกติ ในทุกๆ วันนิโคไลจะคอยตามรับส่งจนใครๆ ต่างก็พากันอิจฉา แม้ว่าต้องทำงานบริษัทของตนเองและบิดาแต่นิโคไลก็บริหารเวลาได้ดี “พั้นช์ครับ ผมแต่งตัวโอเคไหม” “หล่อแล้วค่ะ” พัณณ์ชิตามองคนรักที่วันนี้เขาเลือกสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวต่างจากวันปกติที่มักจะสวมแต่สีโทนมืด “มันดูเข้ากับคุณไหม” “เข้าสิคะ นิคคะคุณไม่จำเป็นต้องแต่งตัวให้เข้ากับพั้นช์หรอกนะคะ แต่แบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว” “ผมอยากเปลี่ยนตัวเองบ้าง เบื่อแล้วสีมืดๆ ดูไม่สดชื่นเลย แล้วผมก็อยากดูดีในสายตาของเพื่อนคุณ”วันนี้พัณณ์ชิตานัดทานอาหารกับเพื่อนซึ่งบังเอิญว่าเข้ามาประชุมวิชาการกันที่กรุงเทพหญิงสาวจึงนัดทานอาหารเย็นกับทุกคนและเธอก็ตั้งใจจะบอกข่าวดีให้เพื่อนๆ ได้ทราบ“เราต้องเตรียมการ์ดไปให้เพื่อนๆ ไหมครับ”“พั้นช์เอาใส่กระเป๋าไว้แล้ว ไปกันเถอะค่ะ”“เดี๋ยวสิ ลืมอะไรหรือเปล่า”“ไม่นะคะ หญิงสาวเปิดกระเป๋าถือของตนเองเช็กแล้วว่าด้านในมีการ์ดแต่งงาน โทรศัพท์รวมทั้งกระเป๋าเงินอยู่ครบแล้ว“ผมไม่ได้หมายถึงของในกระเป๋า”“แล้วหมายถึงอะไรล่ะคะ” หญิ
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 35 ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้
สายของวันใหม่พัณณ์ชิตาถึงรู้สึกตัวตื่น เมื่อคืนทั้งเธอและคนรักต่างกระโจนเข้าหากันครั้งแล้วครั้งเล่า หญิงสาวไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะมีเรี่ยวแรงตอบสนองเขาได้มากขนาดนั้น เธอไม่รู้ว่ามันมากไปหรือเปล่าเพราะไม่เคยมีประสบการณ์กับคนอื่นมาก่อน แต่ถ้าถามว่ามีความสุขไหมคุณหมอสาวก็ตอบได้อย่างไม่อายเลยว่ามันมีความสุขมาก สุขจนนึกว่าทุกอย่างเป็นความฝัน เธอนึกไม่ออกเลยว่าเมื่อวานถ้านิโคไลกลับมาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง ถึงแม้จะยิงอังเดรไปแล้วแต่ก็ยังมีลูกน้องของเขาที่รออยู่ทางด้านนอกอีกอย่างน้อยสองคน “โทรศัพท์” พัณณ์ชิตานึกได้ว่าเมื่อวานได้อัดเสียงสนทนาไว้ จึงรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแต่ก็ต้องทรุดลงข้างเตียงเพราะขาเธอแทบมีแรงอีกทั้งยังปวดร้าวไปทั้งตัว “โอ๊ยยย...” “พั้นช์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” นิโคไลที่เดินขึ้นมาบนห้องนอนพอได้ยินเสียงก็รีบเข้ามาพยุงเธอขึ้นมานั่งบนเตียง “นิคคะ โทรศัพท์ของพั้นช์อยู่ที่ห้องรับแขก ช่วยไปเอาให้หน่อยได้ไหมคะ” “ผมเห็นแล้วแต่แบตมันหมดตอนนี้ชาร์ตอยู่ เดี๋ยวผมเอามาให้แบตน่าจะเต็มแล้ว” พัณณ์ชิตานั่ง
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 34 เสพติด
เมื่อเห็นคนรักเร่าร้อนและทำทุกอย่างไปตามอารมณ์ปรารถนานิโคไลก็ต้องปล่อยไปกายปล่อยใจไปตามอารมณ์ที่เธอส่งผ่าน หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำขณะบดเบียดโพรงอ่อนนุ่มเข้ากับความแข็งร้อนหมุนวน สะบัดส่ายไปมาทำเอาคนมากประสบการณ์อย่างเขาครางแทบไม่เป็นภาษา“สุดยอดพั้นช์ อ้าห์...ดีมาก...ที่รัก”เขามองคนรักที่ควบอยู่บนตัวเขาราวกับเป็นจ๊อกกี้สาว เธอกำลังพาตัวเองเข้าไปใกล้เส้นชัยทีละนิด นิโคไลเอื้อมมือไปฟอนเฟ้นเต้าอวบอย่างแรงจนเนื้อขาวนวลปลิ้นออกตามร่องนิ้ว ยิ่งเขากระตุ้นเธอก็ยิ่งควบเขาเร็วขึ้นราวกับจะบอกว่าเธอชอบกับการกระทำของเขามากแค่ไหน“นิคจ๋า จูบพั้นช์ได้ไหม”นิโคไลโน้มตัวคนรักลงมาบดเบียดริมฝีปากเข้าหาอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนไปพายุตัณหาที่กำลังโหมกระหน่ำปลายลิ้นเกี่ยวกันอย่างไม่ลดละ เขากอดเธอจนหน้าอกนุ่มแนบกับแผงอกแกร่งรู้สึกถึงความร้อนจากร่างกายของเธอที่ยังไม่ลดลงเลยสักนิด“ที่รักคุณจะถึงแล้ว...”เขารู้ด้วยสัญชาตญาณเพราะตอนนี้ผนังอ่อนนุ่มในกายของเธอกำลังตอดรัดแรงและถี่รัวจนท่อนเอ็นของเขาปวดร้าว ชายหนุ่มสวนสะโพกเข้าหาโพรงอ่อนนุ่มอย่างบ้าคลั่ง“นิคขา...อื้อ...อ้าส์...”พัณณ์ชิตากรีดร้องอย
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 33 ฤทธิ์ยา
พัณณ์ชิตาปัดป่ายมือไปทั่วขณะที่อังเดรกำลังซุกไซร้ไปตามซอกคอนั่นยิ่งทำให้สติของเธอลงน้อยลงจนเกือบจะเป็นศูนย์ เธอโอบรอบลำตัวของอังเครมือไปทางด้านหลัง มือเล็กไปชนกับวัตถุแข็งเย็น หญิงสาวกัดฟันข่มความรู้สึกจากการปลุกเร้าก่อนจะดึงปืนที่เหน็บอยู่ทางด้านหลังออกมาปลดเซฟตี้ตามได้ฝึกมาจากพ่อและพี่ชาย จากนั้นก็ใช้แรงที่เหลือดันตัวเองออก แล้วจ่อปืนไปยังหน้าผากของอังเดรด้วยมือที่สั่นเทา “พั้นช์ว่าคุณอาถอยไปดีกว่านะคะ” เธอออกคำสั่งขณะที่กำลังถอยห่างจากเขาทีละนิด “ไม่เอาน่า ยังไงเธอก็หนีไม่รอดหรอก ไอ้ยาที่เธอกินลงไปนั้นยังไงก็ต้องให้คนช่วย” “แต่ต้องไม่ใช่คุณอาค่ะ เชื่อพั้นช์ ถอยออกไปก่อนที่พั้นช์จะลั่นไก” “เธอไม่กล้ายิงหรอก แค่นี้มือเธอก็สั่นไปหมดแล้ว” “ลองดูไหมล่ะ” “เธอคิดว่าแค่นี้จะขู่ฉันได้เหรอ” “ฉันไม่ได้ขู่ถ้าคุณเดินมาอีกก้าวเดียวฉันยิ่งแน่” อังเดรมองหญิงสาวที่กำลังต่อสู้กับความรู้สึกของตนเอง เขาคิดว่ายังไงเธอก็คงไม่กล้ายิง เธอจะใช้ปืนเป็นหรือเปล่าเขายังไม่แน่ใจด้วยซ้ำ เขาก้าวเท้าไปหาเธออย่างไม่
หมอของมาเฟีย ตอนที่ 32 ความจริงที่ซ่อนไว้
กลับจากเที่ยวเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก นิโคไลก็มีเวลาจัดการกับธุระเรื่องบริษัทของตนเอง ส่วนพัณณ์ชิตาไม่ได้ตามไปที่บริษัทด้วย หญิงสาวพักผ่อนอยู่ที่บ้านตามลำพัง บ้านของนิโคไลเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่มาก เพราะเขาอยู่คนเดียว ในทุกๆ วันจะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดจากนั้นก็จะกลับในเวลาเย็น วันนี้พัณณ์ชิตามีนัดดินเนอร์กับเขาที่ร้านอาหารในเวลาหนึ่งทุ่ม พอใกล้ถึงเวลานัดหญิงสาวจึงอาบน้ำแต่งตัวรอให้เขามารับ ชุดที่ใส่วันนี้เป็นเกาะอกสีแดงยาวถึงข้อเท้าแต่ผ่าทางด้านข้างถึงโคนขาสวย รองเท้าที่สวมก็เป็นรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วซึ่งทั้งหมดนี้นิโคไลเป็นคนให้ลูกน้องเอามาส่งที่บ่ายเมื่อตอนบ่าย หญิงสาวแต่งตัวเสร็จก็ลงมานั่งรอเขาที่ห้องรับแขกและระหว่างนั้นชายหนุ่มก็โทรศัพท์เข้ามาพอดี “พั้นช์ครับ ผมอาจจะไปถึงช้าหน่อยนะครับ คุณหิวหรือยัง” “ยังเลยค่ะ เมื่อตนบ่ายพั้นช์กินขนมไปแล้ว” “พั้นช์จะไม่ถามหน่อยเหรอครับว่าทำไมผมถึงไปรับช้า” “ไม่หรอกค่ะ ถ้าคุณอยากบอกก็บอกเอง” “ทำไมพั้นช์ของผมถึงน่ารักแบบนี้นะ ผมจะไปเยี่ยมมารีนาครับ เมื่อกี
