Share

8 ป้อนน้ำหวานซ่านทรวง

last update Last Updated: 2025-04-10 12:14:50

ป้อนน้ำหวานซ่านทรวง

บนต้นไม้สูงที่แผ่กิ่งก้านออกไปไกลและเชื่อมต่อกับต้นไม้อื่น ๆ ด้านบนนี้ให้ความร่มรื่น ทั้งเป็นเกาะกำบังที่ดี

เนื่องจากอยู่ในช่วงเวลากลางคืนทั้งยังมีสัตว์กินเนื้อและแมลงหลายชนิดอยู่ด้านล่าง กวนเฉินหลางจึงเลือกพักอยู่บนนี้

“หากไม่พลัดตกลงไป เจ้าคงมีชีวิตรอดได้อีกหนึ่งคืน”

อวิ๋นมู่หลันถลึงตาใส่เขา ทั้งที่อยากสงบเสงี่ยมไม่คิดกวนใจกวนเฉินหลาง แต่เขาเป็นคนปากร้าย พูดจาดี ๆ กับผู้อื่นไม่เป็น

‘ข้าดูแลตัวเองได้ หาใช่สตรีอ่อนแออย่างที่ท่านคิด!’

“ประเสริฐ เช่นนี้ข้าควรส่งเสริมเจ้าให้มาก”

ชายหนุ่มเอ่ยจบก็ปรับสมดุลในร่างกาย ยามนั้นเหงื่อซึมบนหน้าผาก การหายใจก็ควบคุมลำบากกว่าปกติ ที่เป็นเช่นนั้นเพราะเมื่อเข้ามาในค่ายกลเขาต้องรับมือหลายชีวิต หนึ่งในนั้นคือเมิ่งถู อีกฝ่ายแสร้งป่วยไข้ หลังจากเขาใช้ตาข่ายสุนัขดักจับตัวแล้วส่งขังคุกในค่ายทหาร แต่เหนี่ยวซีกังซึ่งประมาทและบ้าอำนาจคิดอวดบารมีของตน จึงปล่อยเมิ่งถูกับเชลยนับร้อยชีวิต ก่อนไล่ต้อนฝ่ายนั้นด้วยการยิงธนูเพื่อให้เข้ามาในพื้นที่อันตรายนี้

“ข้าทำทั้ง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    9 แนบเนื้อผสานใจ

    แนบเนื้อผสานใจ อวิ๋นมู่หลันนึกว่าตนฝันไป เมื่อลืมตาตื่นนางก็รู้ว่ากำลังนอนซุกซบร่างกายอีกฝ่าย ที่เรียกว่าเกือบจะเปลือยเปล่านางตกเป็นของเขาแล้ว!?!... เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร! เมื่อแสงตะวันแรกโผล่พ้นขอบฟ้าอาการไข้ของชายหนุ่มก็เหมือนจะลดลง สีหน้าเขาแต้มสีเลือด ไม่ดูซีดจัด ดวงตาไม่ได้เจือความน่าหวาดหวั่นเหมือนกลางดึก ทว่าสิ่งที่ทำให้หญิงสาวต้องก้มหน้าต่ำคือกึ่งกลางลำตัวเขา แท่งหยกใหญ่โตที่กราดเกรี้ยวหนักเมื่อคืนกลับตั้งผงาด ถึงจะมีผ้าปิดไว้ ทว่าภาพดังกล่าวชวนให้นางครั่นคร้ามใจ นางบอกตนเองว่าอย่าอยู่ใกล้เขาให้มาก มิเช่นนั้นเรื่องน่าละอายอาจเกิดขึ้นอีก เสียงครางกระเส่า เสียงหอบหายใจหนักหน่วง ซึ่งเป็นจังหวะแสนรัญจวนยังดังย้ำย้อนในหัว และแรงกระแทกพร้อมความเข้มข้นจากเรือนกายสูงใหญ่ที่แทรกเข้าสู่ความนุ่มนิ่มอันชุ่มชื่นในเนื้อสาว มันคือสิ่งที่อวิ๋นมู่หลันยังสับสน ร่างกายนางตอบรับเขาทุกหยาดหยด! “เจ้าบีบและรัดข้าแน่นกว่าสตรีใด ๆ ในใต้หล้านี้” ถ้อยคำของเขาแฝงความนัยเยี่ยงไร นางไม่ใช่คนปัญญาทึบ ทว่าเมื่อได้ยินกลับ

    Last Updated : 2025-04-10
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    10 หลักฐานมัดตัว

    หลักฐานมัดตัว! กวนเฉินหลางรู้ว่าหญิงใบ้หิวและสิ่งที่เขาหามาคือดอกไม้กินได้และผลไม้ลูกเล็กสีแดงและม่วงเข้มสดรสหวานอมเปรี้ยว (เบอร์รี่) เขากินให้นางดู ซึ่งนางก็ลังเลมิน้อย แต่ท้องนั้นร้องหิวจึงฝืนกลืนลงไป กระทั่งหยิบผลไม้ดังกล่าวลงท้องจนหมดดวงตากลมโตก็สำนึกบุญคุณต่อเขา “หากอยากกินให้อิ่มกว่านี้และปรารถนารสชาติอันยอดเยี่ยม คงต้องเป็นความหวานมันซึ่งปลดปล่อยจากตัวข้าเท่านั้นที่เจ้าสมควรกลืนลงท้อง” อวิ๋นมู่หลันไม่ได้นึกขำหรือสนุกกับสิ่งที่เขากล่าว นางตกใจมาก กว่า มัจจุราชกวนคงเป็นบ้าไปแล้วถึงกล่าววาจาเย้าหยอกนาง กระนั้นสิ่งที่ลอยเข้าหูสัปดนยิ่งนัก ทว่าเหตุใดนางถึงเขินอายจนหน้าแดง “เมื่อครู่เจ้าขึ้นไปข้างบนเขาได้สิ่งใดมา” หญิงสาวยิ้มกว้าง นางเก็บเห็ดมาหลายดอกรวมถึงหน่อไม้หวาน “เจ้าทำให้ข้าทึ่งมิน้อย” หญิงสาวรู้สึกว่าตนมีประโยชน์อยู่บ้าง นางเติบโตจากก้นครัวและยังหาของป่าเก่งเป็นที่หนึ่ง เรื่องให้งอมืองอเท้าและอดตายย่อมมิใช่ อวิ๋นมู่หลันคนนี้ จากนั้นนางแกะก็เปลือกหน่อไม้แล้วส่งยอดอ่อนให้เขา

    Last Updated : 2025-04-10
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    11 เถาวัลย์มนุษย์

    เถาวัลย์มนุษย์ ทหารหน่วยลับของกวนเฉินหลางปรากฏตัวในอีกอึดใจต่อมา พวกเขาได้รับบาดเจ็บมิน้อย ตอนนี้เหลือเพียงสองคนเท่านั้น “ขออภัยที่ผู้น้อยวู่วาม” เขาหมายถึงการยิงเกาทัณฑ์ใส่ร่างเด็กสาวชาวหนานหยาง จากนั้นหนึ่งในสองจึงเบนสายตาไปยังสตรีซึ่งกองอยู่บนพื้น เขาจำได้ว่ากวนเฉินหลางช่วยนางไว้จากขบวนเจ้าสาวและเป็นสตรีบ้าใบ้ที่มีโลหิตทมิฬแสนอัปลักษณ์แปะอยู่บนใบหน้า กวนเฉินหลางพ่นลมหายใจร้อนติด ๆ กัน สายตาคมกริบจ้องร่าง อวิ๋นมู่หลันที่ยามนี้เหมือนเสื้อผ้าเก่า ๆ กองหนึ่ง “มัดนางแขวนไว้กับต้นไม้ เพื่อล่อเมิ่งถูออกมา!” คำสั่งของเขาป่าเถื่อนและอำมหิต อวิ๋นมู่หลันตัวสั่น น้ำตานางไหลคลอหน่วยในทันที นางไม่ได้กลัวแต่โกรธแค้นเขาอย่างที่สุด และสิ่งที่นางต้องพึงจำไว้ให้ขึ้นใจคือมัจจุราชกวนอย่างไรก็เป็นปีศาจร้าย เขาไม่เคยเห็นชีวิตผู้อื่นอยู่ในสายตา “แต่... นางเป็นสตรีวิปลาส เหตุใดเมิ่งถูจึงจะเอาชีวิตของตนเข้าช่วยนางขอรับ” ทหารผู้หนึ่งเอ่ยถามด้วยความสงสัย กวนเฉินหลางมองอวิ๋นมู่หลันอีกหน หัวใจเขาเจ็บแปล

    Last Updated : 2025-04-11
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    12 เถาวัลย์มนุษย์ (ต่อ)

    อวิ๋นมู่หลันสลบไปหลังจากนางดิ้นพยายามหาทางให้ตนหลุดพ้นจากเถาวัลย์ ภาพในหัวหมุนคว้างสับสนไปหมด ทั้งเหตุการณ์ก่อนที่นางจะถูกจับขึ้นรถม้าในขบวนเจ้าสาวมาพร้อมกับอวิ๋นหยวนม่าน ทุกอย่างเหมือนเพิ่งผ่านพ้นไป นางพยายามร้องขอพี่รองให้ช่วย ทว่าเสียงกรีดร้องของสาวใช้ข้างนอกรถม้าและแม่นมที่ต้องเสียชีวิตดังก้องในหัวแทน อวิ๋นมู่หลันไม่อยากเชื่อว่าโลกจะโหดร้ายกับนางถึงเพียงนี้ กระทั้งชั่วขณะหนึ่งนางได้เห็นภาพของบุรุษผมขาวซึ่งจนวันนี้ยังเป็นปริศนาที่ติดค้างในใจ “แม่นางน้อยจะได้พบหายนะครั้งใหญ่... หากหลุดพ้นได้ เจ้าจะเป็นสตรีที่อยู่เหนือผู้อื่น” ในครั้งนั้นอวิ๋นมู่หลันเป็นเด็กที่ชอบเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เมื่อถูกทักจากชายผมขาวที่แต่งตัวคล้ายนักปราชญ์ นางก็บอกแม่นมหยุดเดินเพื่อที่จะคุยกับเขา “ท่านเป็นหมอดูขอทานเยี่ยงนั้นหรือ” อีกฝ่ายได้ยินก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี “เรียกเช่นนั้นคงไม่ผิด ข้าเห็นสิ่งใดย่อมเอ่ยเช่นนั้น ในภายภาคหน้าแม่นางน้อยจะชี้ทางให้คนโง่เขลาผู้หนึ่งพบแสงสว่าง” อวิ๋นมู่หลันมองอีกฝ่ายและหัวเราะเสียงใส

    Last Updated : 2025-04-11
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    13 หัวเสือหางงู

    หัวเสือหางงู เมิ่งถู องค์ชายไร้แผ่นดินบาดเจ็บจากการถูกฝ่ามือของกวนเฉินหลางซัดใส่กลางหลัง อีกฝ่ายยังมีวรยุทธ์หาตัวจับได้ยากมิเปลี่ยน และยังเป็นศัตรูอับดับหนึ่งของเขา เกือบครึ่งปีที่เมิ่งถูต้องหลบหนีกวนเฉินหลาง แต่ฝ่ายนั้นมีหูตากว้างไกล สุดท้ายเขาจึงถูกจับตัวและส่งเข้าค่ายอินทรีทองคำรอเดินทางไปยังเมืองหลวงต้าเหอ ซึ่งนับว่าโชคยังเข้าข้างเขาที่ยังมีชาวหนานหยางปะปนอยู่ในค่ายทหารแห่งนั้น และด้วยความบ้าอำนาจของรองแม่ทัพเหนี่ยวที่ได้ตำแหน่งดังกล่าวเพราะพี่สาวเป็นพระสนมคนโปรดของฮ่องเต้ เขาจึงถูกปล่อยตัวพร้อมเชลยอีกหลายคนให้เอาชีวิตรอดในค่ายกลปรมาจารย์จาง องค์ชายแห่งหนานหยางรักษาตัวในค่ายกลของปรมาจารย์จาง พร้อมรวบรวมกำลังคนจากเชลยศึกที่รอดชีวิต คนเหล่านั้นเป็นชาวบ้านธรรมดาแต่ถูกฝึกฝนให้ทำงานพิเศษเพื่อกอบกู้แผ่นดินที่ล่มสลาย เมื่อเมิ่งถูคิดถึงคำสั่งเสียของบิดาความแค้นและความชิงชังต่อต้าเหอทำให้เขากระอักเลือดกองโต ก่อนหน้านี้เขาเสียลูกน้องไปหลายคน ทว่าทุกอย่างยังไม่สิ้นสุดแค่นั้น เขารู้ว่าอย่างไรเสียค่ายกลดังกล่าวจะช่วยให้เขารอดพ้นจากเงื้อมมือของก

    Last Updated : 2025-04-11
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    14 หัวเสือหางงู (ต่อ)

    ปลายดาบในมือซ่งเถียนล้อเล่นกับผิวกายสาว เขารู้สึกย่ามใจยิ่งได้ทำให้นางกลัว และครางเสียงอู้อี้ เขาก็เสียวสยิวราวกับน้ำอุ่น ๆ ในร่างกายจะพวยพุ่งราดรดบนเนื้อตัวหญิงใบ้ อวิ๋นมู่หลันกรีดร้องในใจ นางตัวสั่นดิ้นแรงกว่าเดิม และนั่นทำให้ดาบที่ซ่งเถียนถือบาดเนื้อตรงต้นแขนนาง “ข้าไม่ชอบเย่อกับร่างไร้วิญญาณ อย่าขัดขืนให้ต้องเจ็บตัว” อวิ๋นมู่หลันเดือดดาลจนไอร้อนท่วมร่าง และนางส่งเสียงร้องราวกับคนเสียสติ “แต่จะว่าไปเจ้าห้อยโตงเตงเช่นนี้ก็ดี ข้าจะได้ฝังแท่งหยกและโยกร่างเจ้าไปด้วย ฮ่า ๆ ๆ” บัดซบสิ้นดี นางต้องตกเป็นทาสกามให้คนชั่วเช่นนี้จริง ๆ หรือ หญิงใบ้คิดจนศีรษะแทบระเบิด เป็นตอนนั้นที่เถาวัลย์ที่มัดแขนข้างหนึ่งของนางขาด โดยนางหารู้ไม่ว่าเกิดจากฝีมือของชายร่างสูงใหญ่ที่ซัดอาวุธลับเข้าใส่ ฝ่ายกวนเฉินหลางกัดฟันกรอด ๆ เขาอดทนอย่างที่สุด เพื่อยุติใจซึ่งเดือดพล่านและความต้องการตัดหัวทหารชั่ว ซ่งเถียนคือคนที่เขาสั่งให้ดูแลสุนัขลิ้นดำ นอกจากปล่อยให้ลูกสุนัขหายมันยังกล้ากระทำเรื่องต่ำช้าต่อสาวใช้ห้องข้างของโจวจื

    Last Updated : 2025-04-11
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    15 สามสิบปีรับศิษย์หนึ่งคน

    สามสิบปีรับศิษย์หนึ่งคน อวิ๋นมู่หลันจ้องมองไปยังบุรุษที่ยืนอยู่บนก้อนหิน อีกฝ่ายสวมชุดนักโทษเนื้อผ้าหยาบก็จริง ทว่าใบหน้าที่มีหนวดเครา ทั้งริ้วรอยแผลที่ตกสะเก็ดหลายแห่งกลับไม่ได้ลดทอนความสง่างามของเขาลงแม้แต่น้อย ซึ่งเขาไม่ได้มีรูปร่างสูงใหญ่บึกบึนดั่งนักรบแกร่งกล้า หากพิศแล้วกลับเป็นดั่งทายาทมังกร ทั้งคมคายหล่อเหลาราวกับเทพเซียนลงมาจุติ “หญิงใบ้ เจ้าเป็นผู้ใดกันแน่” เมิ่งถูถาม และอวิ๋นมู่หลันย่อมต้องแสร้งทำเป็นคนบ้าใบ้อย่างสมจริง มิเช่นนั้นอาจได้รับอันตราย เพราะยังไม่รู้จักตื้นลึกหนาบางของอีกฝ่าย ชายหนุ่มมองร่างอรชรที่เสื้อผ้าขาดวิ่นและมีแผลที่แขน หลังมือ รวมถึงหน้าแข้งข้างหนึ่ง แต่ส่วนที่เขากังวลเป็นพิเศษคือซีกหน้าด้านซ้ายมันคือโลหิตทมิฬ หากพิศให้ดีดูเหมือนมิได้ติดตัวนางมาตั้งแต่เกิด เมิ่งถูแน่ใจเช่นนั้นเพราะเขาอยู่กับตำราการแพทย์ฝึกวิชาต่าง ๆ ทั้งยังเป็นผู้เลี้ยงกู่หลายชนิดกระทั่งได้จินฉานตัวฉกาจมาอยู่ในมือ “พูดไม่ได้... และยังหูหนวกด้วยหรือ” เขาถามและก้าวมาใกล้นาง ยามนั้นเขาขยับริมฝีปากหยักสวย เกิดเสียงคล้ายการส่งสัญญาณพิเศษ เพียงไม่

    Last Updated : 2025-04-11
  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    16 วัฏจักรของชีวิต

    กวนเฉินหลางได้รับข้อความจากนกพิราบสื่อสาร โจวจื่อเว่ยเขียนรายงานสิ่งต่าง ๆ เมื่อเขาไม่ได้อยู่ในค่ายทหาร ตอนนี้ถึงรองแม่ทัพเหนี่ยวพาคนของตนพร้อมเหล่าขุนนางทั้งอ๋องต่างสกุลเดินทางกลับเมืองหลวง แต่ยังมีเรื่องให้ต้องกังวลหลายอย่าง โดยเฉพาะข่าวที่ฮ่องเต้มีคำสั่งลับ ๆ ว่าจะปลดหรงถังหวู่ลงจากตำแหน่งรัชทายาท และเตรียมส่งเขามาเป็นผู้บัญชาการฝ่ายบุ๋น รั้งตำแหน่งดูแลหัวเมืองทางใต้ ซึ่งเป็นพื้นที่รับผิดชอบของกวนเฉินหลาง จากนั้นฮ่องเต้วางแผนแต่งตั้งองค์ชายแปดหรงอวู่เยว่ขึ้นเป็นรัชทายาทแทน ซึ่งเรื่องนี้ทำให้เมืองหลวงแบ่งฝักฝ่ายชัดเจน และคนที่มีกองกำลังเกือบสิบหมื่นชีวิตอย่างกวนเฉินหลางย่อมต้องถูกจับตามองว่าเขาจะให้การสนับสนุนผู้ใด และแน่นอนหลังจากถูกแย่งชิงคนรักเจียงเฟยไปแล้วกวนเฉินหลางยังจะมองหน้าหรงถังหวู่ได้อย่างสนิทใจหรือไม่! “ท่านแม่ทัพ สถานการณ์เช่นนี้ควรออกจากค่ายกลหรือทำลายมันทิ้งเสีย” ทหารฝีมือดีของกวนเฉินหลางกล่าวเช่นนั้นเพราะสามารถใช้ทางลับกลับคืนค่ายอินทรีทอง เพียงแต่อาจเป็นการเผยเบาะแสให้ฝ่ายของเมิ่งถูรู้ กวนเฉินหลางจึงตั้งใจใช้โอกาสนี้แก

    Last Updated : 2025-04-12

Latest chapter

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    48 ลูกหมา ลูกข้า และลูกของเรา

    ลูกหมา ลูกข้า และลูกของเรา หญิงสาวอารมณ์ดีจนนางยังประหลาดใจ ถึงพรุ่งนี้กวนเฉินหลางจะแต่งอนุเข้าเรือนนอก และอีกฝ่ายยังเป็นพี่สาวนาง แต่พอรับรู้เรื่องเสี่ยวเฮยอวิ๋นมู่หลันกลับเลิกสนใจการขึ้นเกี้ยวของอวิ๋นหยวนม่านไปเสียนี่ ซึ่งเรื่องนี้ส่งผลทำให้คนที่กำลังจะได้เป็นเจ้าบ่าวเครียดจัดจนนั่งไม่ติด กวนเฉินหลางร้อนใจ ยิ่งเห็นนางยิ้มและมองเขาราวกับไม่เห็นว่ามีตัวตน หัวใจบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ก็เหมือนถูกเหล็กร้อน ๆ นาบเข้าใส่จนทุกข์ทรมาน “อาหลันไม่สนใจข้าแล้วหรืออย่างไร” กวนเฉินหลางพยายามระงับความฉุนเฉียว เขาเก็บอารมณ์ก็แล้ว แต่ใบหน้ากลับถมึงทึง ดวงตาข้างที่มีพิษโลหิตทมิฬคล้ายจะกำเริบขึ้น ผมสีขาวส่งไอเย็นจัดแผ่ขยาย ยามนี้คำว่าปีศาจกวนยังคงน้อยไปหากใช้ขนานนามเขา ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้าไปยังเรือนโจวจื่อเว่ย พอกุนซือหนุ่มเห็นเขาก็พยายามเรียกหาพ่อบ้านและคนของตนมาอยู่ใกล้ ๆ ที่เป็นเช่นนั้นด้วยกลัวจะถูกกวนเฉินหลางหาเรื่องระบายอารมณ์ใส่นั่นเอง “เหตุใดนางถึงเย็นชาต่อข้า!” กวนเฉินหลางถามเสียงเข้ม ก่อนจ้องไปยังคนที่อยู่ในห้องนั้น แสดงออกว่าต้องการคาดคั้นให้ผ

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    47 เสี่ยวเฮยเกี่ยวรัก(2)

    ใบหน้าอวิ๋นมู่หลันบึ้งตึง นางกำลังสับสนมิน้อย ตนกำลังขุ่นใจต่อพฤติกรรมเสี่ยวเฮยหรือว่าเป็นกวนเฉินหลางกันแน่! “แต่มันจะเป็นได้เช่นไร เสี่ยวเฮยยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำ จะข่มหมาตัวเมียเป็นแล้วหรือ” อวิ๋นมู่หลันเลี้ยงเสี่ยวเฮยมาพักใหญ่ ดูอย่างไรมันก็ซุกซนเฉกเช่นเด็กเล็ก ๆ แต่นั่นแหละ นางอยู่กับเสี่ยวเฮยทุกวัน อาจไม่ทันสังเกตว่ามันตัวโตเกินวัย ตอนนี้หากเทียบอายุคนคงเท่ากับเด็กผู้ชายวัยสิบสี่สิบห้าปี “แม่นางหลัน เสี่ยวเฮยของท่านเป็นหนุ่มแล้วจริง ๆ ตอนนี้น้ำหนักเท่ากับสตรีผู้หนึ่ง ความสูงมากกว่าสามฉื่อ* (1 ฉื่อ* ประมาณ 22.7-23.1 เซนติเมตร)ภายหน้าหากโตเต็มวัย เกรงว่าคงมีตัวเท่า ๆ กับลูกม้าโลหิต และข้าอาจสู้แรงไม่ไหวด้วยซ้ำ” หลิวตงอธิบายให้นางฟัง หน้าที่ตอนนี้ของเขาคือเลี้ยงเสี่ยวเฮยให้ดี พร้อมฝึกให้เป็นสุนัขที่ฉลาดรอบรู้ในการป้องกันภัย ซึ่งเป็นคำสั่งกวนเฉินหลาง อวิ๋นมู่หลันคิดภาพตาม อย่างไรนางแค่ต้องการเลี้ยงแค่สุนัข มิใช่อยากให้เสี่ยวเฮยเป็นนักล่าหรือใช้เพื่อการศึก นางรู้ว่ากวนเฉินหลางมีหน่วยพิเศษฝึกสุนัขไว้เป็นหน่วยลอบโจมตีศัตรู ซึ่งสุนัขเหล่าน

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    46 เสี่ยวเฮยเกี้ยวรัก

    เสี่ยวเฮยเกี้ยวรัก เย็นวันนี้โจวจื่อเว่ยไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เขาเป็นหนุ่มทั้งแท่งย่อมมีอารมณ์พิศวาสต่อสตรีอย่างไม่ต้องสงสัย ทว่าภาพที่เห็นอย่างไม่ได้ตั้งใจในห้องอาบน้ำ แทนที่จะชวนให้รู้สึกหวามไหวและขาที่สามพองขยาย เขากลับต้องรีบเบือนหน้าหนี เตรียมหุนหันหลบออกไปเพื่อไม่ให้ตนตกอยู่ในสถานการณ์ชวนอึดอัด เรื่องที่เกิดขึ้นนี้สาเหตุมาจากสตรีนางนั้นกำลังแช่ร่างอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวของเขาอย่างสำราญใจ “อุ๊ย นะ… นั่น ทะ… ท่านกลับมาแล้วหรือ?” “เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้เช่นไร!” “โอ้ อ๊ะ ใต้เท้าโจว... ขะ… ข้า ไม่ได้ตั้งใจ” “แต่เจ้าเปลื้องอาภรณ์ อยากให้ข้าต้องเป็นบุรุษไร้ยางอายหรืออย่างไร!” “มิได้ ข้าเพียงแต่เหนียวตัว ที่เรือนของข้าบังเอิญเหลือเกินที่อ่างไม้แตกและยังประตูพัง ข้ามิอาจเปิดเผยเนื้อตัวให้ผู้อื่นเห็น ข้าถามสาวใช้แล้ว นางบอกว่าท่านไปทำงานนอกเมืองอีกสองวันถึงจะกลับ ดังนั้นข้าจึงมาที่นี่” ถึงนางยกเหตุผลมาอ้าง แต่สมควรแล้วหรือที่ต้องมาใช้ถังไม้ร่วม กับเขา ซึ่งหากเขาเหี้ยมโหดและใจคออำมหิตสักหน่อย อวิ

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    45 นางหงส์ไฟ (ต่อ)

    อวิ๋นมูหลันก้าวมาอยู่ที่สวนหิน ใจนั้นเต้นแรงไม่หยุด ก่อนหน้าไม่ได้คิดทำตัวร้ายกาจต่อพี่สาว ทว่าธาตุแท้อีกฝ่ายแสดงให้เห็นอย่างชัดแจ้งว่าเป็นภัยใหญ่หลวงต่อชีวิตนาง หากนางยังอ่อนแอคิดเมตตาศัตรูอยู่ร่ำไป อวิ๋นมู่หลันคงไม่อาจรับมือผู้ประสงค์ร้ายต่อตนได้ การเป็นสตรีข้างกายกวนเฉินหลางมิใช่เรื่องง่าย หากอยากมีชีวิตรอด ย่อมต้องมีจิตใจเด็ดเดี่ยว ถึงขั้นอำมหิตในบางครั้ง เมื่อใคร่ครวญให้ดีอวิ๋นมู่หลันจึงแจ้งใจว่า แม้อีกฝ่ายมีสายเลือดเดียวกัน ทว่าอวิ๋นหยวนม่านไม่เคยเห็นน้องสาวคนนี้อยู่ในสายตา น้องหกผู้เร่ร่อนมาอาศัยจวนเจ้าเมืองเช่นนาง เป็นเพียงเบี้ยล่างหรือสิ่งของที่ อวิ๋นหยวนม่านไม่เคยต้องการ และคิดหาทางทำลายทิ้งตลอดมา นิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นสั่งสมความริษยาเอาไว้ในอกย่อมมาจากอนุฉุยสตรีที่มาจากสกุลใหญ่ “เจ้าอย่าหวังว่าจะมีชีวิตที่ดีกว่าข้ามู่หลัน เจ้าเป็นได้แค่ลูกของนักแสดงละครเร่ข้างถนน มีเลือดของบิดาอยู่ในตัวหรือเปล่ายังไม่แน่ชัด อย่าคิดเทียบชั้นข้าเลย” “ตะ… แต่ ข้าเป็นลูกท่านพ่อ!” “ฮึ เจ้าเอาสิ่งใดมาอ้าง แค่จดหมายและตราประ

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    44 นางหงส์ไฟ

    นางหงส์ไฟ อวิ๋นหยวนม่านตัวสั่นเทาอย่างที่บังคับไม่ได้ ในหัวคิดวนเวียนถึงแต่เรื่องชวนให้ประหวั่นใจ ยามนี้นางสับสน ไม่รู้ว่าตนกำลังทำสิ่งใดอยู่ในเรือนหลังนี้ ชีวิตที่ตกอยู่ใมมือผู้อื่นที่เห็นนางเป็นศัตรูช่างบัดซบสิ้นดี แน่นอนนางไม่ใช่คนโง่เขลา ฉลาดเกินพี่น้องด้วยซ้ำ ทว่าคำสั่งใต้เท้าเหนี่ยวแจ้งชัดนางเป็นสตรีของเขา... ฝ่ายนั้นให้นางกระทำสิ่งสำคัญนางหรือจะกล้าบิดพลิ้ว เหนี่ยวซีกังเป็นคนสองหน้า ทั้งยังเห็นชีวิตผู้อื่นเป็นผักปลา และสิ่งเหล่านี้นางรู้แจ้งก็เมื่อกระโดดลงกองเพลิงแล้ว กระนั้นสิ่งที่คาดคิดว่าจะทำให้สำเร็จพังทลายลงจากฝีมือ อวิ๋นมู่หลัน สตรีแสนต่ำต้อยที่เดินทางไกลมาจากต่างแดน แต่เดิมนางสมควรถูกควักลูกตาตัดแขนขากลายเป็นขอทานด้วยซ้ำ แต่ยามนี้อีกฝ่ายกลับเป็นหนามทิ่มแทงหัวใจนางจนเป็นแผลเน่าเหม็นทุกข์ทรมาน อวิ๋นหยวนม่านจดจำทุกอย่างได้ดี ภาพในอดีตฉายชัดให้เห็น มารดานางซึ่งก็คืออนุฉุย ซึ่งเตรียมการหลายอย่างล่วงหน้า พร้อมส่งมือสั่งหารไปหลายสิบชีวิต หลังจากสืบได้ความอย่างลับ ๆ ว่า ใต้เท้าอวิ๋นมีลูกสาวอีกคน เป็นเด็กที่เกิดจากสตรีในคณะละครเร่ ที่

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    43 ฮูหยินใหญ่ของปีศาจกวน

    ฮูหยินใหญ่ของปีศาจกวน ถึงอวิ๋นมู่หลันเตรียมใจไว้แล้วแต่นางอดแสดงความหึงหวงมิได้ ในเมื่อปีศาจกวนเป็นของนาง แต่กลับเห็นดีเห็นงามกับคำพูดโจวจื่อเว่ย สิ่งนี้ส่งผลให้นางแทบกระอักเลือด เขาคิดจะแต่งพี่รองมาเป็นอนุจริง ๆ หรือ กระทั่งมีจดหมายคำสั่งจากรัชทายาทส่งมาถึงกวนเฉินหลาง สิ่งที่โจวจื่อเว่ยกล่าวบนโต๊ะอาหารคงต้องเป็นไปตามนั้น กวนเฉินหลางเดินมาจากด้านหลังแล้วรวบเอวอวิ๋นมู่หลันไป เขากอดนาง กอดนิ่ง ๆ พร้อมส่งความห่วงใยแสนอบอุ่นถึงกัน “ยามนี้อาจมีหลายสิ่งที่อาจทำให้อาหลันไม่สบายใจ” หญิงสาวอยากโวยวาย อยากตบตีเขา และสะบัดตัวหนีจากอ้อมกอดคนตัวโต แต่นางก็มีสติ ทั้งยังรู้ว่าทุกอย่างที่เขาตัดสินใจทำย่อมมีเหตุผลที่ดีรองรับ “นับแต่ข้าเลือกอยู่กับท่านแม่ทัพ ข้ารู้ว่าชีวิตจะไม่ง่าย ทั้งยังต้องพบกับเรื่องไม่คาดฝันเสมอ” “แล้วอาหลันหวงหรือไม่ หากข้าต้องรับหยวนม่านเป็นอนุ” หัวใจนางเจ็บแปลบต่อคำถามนั้น นางจะเอ่ยสิ่งใดออกไปดี ด้วยจู่ ๆ หัวสมองตื้อไปหมด และรู้สึกเหมือนถูกคนรักหักหลัง “ข้ามีทางเลือกอื่นหรื

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    42 อาหลันฟ้าประทาน

    อาหลันฟ้าประทาน กวนเฉินหลางมาถึงเรือนหลังดังกล่าวในอีกสองวันต่อมาและเป็นช่วงดึก ซึ่งเขาไม่อยากกวนอวิ๋นมู่หลัน ด้วยคิดว่านางคงเหนื่อยจากการเดินทางและยังต้องรับมือพี่สาวแสนอำมหิตคนนั้น ทว่าภายในห้องพัก นางกลับนั่งอ่านหนังสือรอเขาอยู่ “เหตุใดยังไม่เข้านอน” เขาถามสาวงามของตน หญิงสาวยิ้มเต็มวงหน้าก่อนแสร้งทำเป็นหน้าบึ้งเพราะนางรู้ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมีเบื้องลึกเบื้องหลังจากฝีมือปีศาจกวน “ตอบข้ามา ท่านแม่ทัพมีแผนใดกัน” “แผน... อันใด?” คนตัวโตแกล้งทำไขสือ “ฮึ ข้าเป็นน้องสาวบุญธรรมกุนซือโจว ย่อมต้องอ่านความคิดท่านออก” “เช่นนั้น เจ้าคิดว่าข้ามีสิ่งใดในใจ” เมื่อถูกเขาท้าทายนางจึงกล่าวว่า “ท่านแม่ทัพ จงใจให้ข้าพักโรงเตี๊ยมแห่งนั้น และรู้ว่าพี่รองจะมารอซีกังที่นั่น” “สมแล้วที่เป็นสตรีที่ข้าพึงพอใจ เจ้าฉลาด ทั้งยังมีเล่ห์เหลี่ยมจนน่ากลัว” “ที่เป็นเช่นนั้นล้วนเกิดจากการที่ท่านทำให้ข้าไม่อาจไว้ใจผู้ใดง่าย ๆ” “ฮ่า ๆ ๆ นับว่า เจ้าเป็นแม่เสือตัวจริง ต่อไปข้าคงวางใจ

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    41 นางนกต่อ

    คืนที่พระจันทร์ถูกก้อนเมฆบดบังแสง เหนี่ยวซีกังโถมแรงของเขาและแทรกความใหญ่โตเข้าสู่เนื้อนิ่มของนาง ทั้งคู่คลอเคลียกันในโรงพักม้าซึ่งมีทั้งกลิ่นฟางกลิ่นหญ้า มันให้ความรู้สึกที่แสนประหลาด น่าตื่นกลัว ชั้นต่ำ ทว่ากลับเพิ่มความสยิวร้อนแรงทั้งนางกับเขา “อยากไปเมืองหลวงกับข้าหรือไม่” “ตะ… แต่... ข้าคือหยวนม่าน บุตรสาวของเจ้าเมืองซ่ง ผู้ที่ต้องแต่งเป็นอนุของแม่ทัพกวน!” “กังวลใจอันใด ยามนี้เจ้าอยู่กับข้า ย่อมเป็นสตรีของซีกัง ใต้เท้าระดับสามผู้ดูแลหน่วยบูรพา!” เขาว่าอย่างไม่ยี่หระต่ออำนาจของกวนเฉินหลาง ยามนี้ถึงฝ่ายนั้นอยู่เหนือเขาหนึ่งขั้น แต่กลับไม่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้เช่นเดิม อีกทั้งยังบังอาจขวางทางรัชทายาท ดังนั้นอนาคตกวนเฉินหลางยังจะสดใสอีกหรือ “เช่นนั้น ชีวิตนี้ของผู้น้อยคงต้องฝากใต้เท้าชี้นำ” นางว่าแล้วจึงช้อนสายตามองเขา ก่อนถูกชายหนุ่มจับให้หันหลังเข้าผนังคอกม้า จากนั้นเขาก็เริ่มขยับสะโพกรัวแรง พร้อมส่งเสียงสั่นพร่า ทั้งหยาบคายสลับการตบตีบั้นท้ายนาง ก่อนบีบปลายคางบังคับให้นางหันหน้ามาจูบแลกลิ้น อวิ๋นหยวน

  • หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ    40 ไหว้ฟ้าดิน (จบ)

    คืนนั้นอวิ๋นมู่หลันไม่ได้กลับค่าย และกวนเฉินหลางก็ดีกับนางเหลือเกิน เขาพาชมเมืองเล็ก ๆ ที่มีอาหารอร่อย ทั้งยังมีโรงละครที่น่าตื่นใจ นอกจากมีนางรำเอวอ่อน การแสดงวิชาปามีดกับฟาดแส้ที่น่าตื่นตาตื่นใจ ยังมีหุ่นกระบอกเคลื่อนไหวด้วยมือให้ชมด้วย หญิงสาวนึกว่าตนย้อนกลับคืนสู่วัยเด็ก นางยิ้มอยู่ตลอดและคนตัวโตก็เอาใจ คอยป้อนของหวานให้กินไม่ขาดปาก “ท่านแม่ทัพ... ข้ากินเองได้” “เห็นอาหลันชอบ ข้าจึงอยากเอาใจ” เขาพูดง่าย ๆ เช่นนั้น แต่นางกลับสะเทิ้นอาย ยามนี้หัวใจไปอยู่กับคนผมขาวหน้าดุ มองอย่างไรเขาก็เป็นบุรุษที่นางพึงใจ แม้ลึก ๆ มีอคติอยู่ ทว่ากวนเฉินหลางช่วยนางหลายหน จริงอยู่บุรุษผู้นี้ไม่ใช่คนดี และยังขึ้นชื่อว่าปีศาจ ทว่าปีศาจย่อมมีหัวใจและเลือดเนื้อ หลังจากเพลินใจในโรงละคร เขาพานางไปเลือกซื้อผ้า และเครื่อง ประดับที่ตลาดกลางคืนติดคลองสายยาว แสงไฟและเสียงดนตรีกับผู้คนที่เดินขวักไขว่ให้ความบันเทิงใจ อวิ๋นมู่หลันไม่คาดคิดว่า จะมีโอกาสเดินเคียงข้างผู้ชายตัวโตมาก่อนจึงค่อนข้างประหม่า แต่เป็นกวนเฉินหลางที่ดูแลนางอ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status