สาวน้อยนำผลท้อมรกตเข้าร่วมประมูล 2

เมื่อได้ยินว่าจะได้กลับบ้าน ฉินหลิวซีก็คิดรายการของฝากเตรียมเอาไว้หลายอย่าง แต่ต้องเดินทางสักระยะหนึ่งจึงจะเวียนไปถึงเมืองนั้น แต่แค่ได้รู้ว่าจะได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ทั้งสองคนก็ดีใจมากแล้ว ต่างเฝ้ารอให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ

สองพี่น้องสะพายย่ามคนละใบพร้อมกับเป้ใส่ของอีกคนละอัน ของในเป้ล้วนแต่เป็นอุปกรณ์ทำกินของอาจารย์ซึ่งศิษย์ทั้งสองก็มีหน้าที่ตามรับใช้ เรื่องแบกของให้เขาก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ทั้งสองคนฝึกตนมาหลายขั้นแล้วมันจึงไม่ได้ให้ความรู้สึกหนักอะไร

“ท่านพี่ ท่านว่าท่านพ่อกับท่านแม่จะจำเราได้หรือเปล่า” พอระหว่างเดินทางข้ามเมืองไม่มีอะไรทำ ทั้งสองคนก็หาเรื่องไร้สาระมาคุยกัน ส่งเสียงเจื้อยแจ้วแข่งกับฝูงนก

“ผ่านมาไม่เท่าไรเอง พวกท่านต้องจำได้อยู่แล้วสิ”

“ข้าคิดถึงพวกท่านมากเลย ไม่รู้จะยังสุขสบายดีหรือไม่”

“พวกเขาเป็นผู้ฝึกตนก่อนเราจะออกเดินทางแล้ว เรื่องสุขภาพไม่น่าห่วงหรอก”

“จริงของท่านพี่ ข้ามีเรื่องจะเล่าให้พวกท่านฟังเยอะแยะเต็มไปหมด”

“เจ้าพูดแบบนี้ สงสัยพวกท่านจะไม่ได้นอนตลอดสองวันเป็นแน่” นางคิดภาพออกเลยว่า น้องชายตัวดีคงเล่าเรื่องผจญภัยของตัวเองทั้งวันทั้งคืน

พวกเขาเดินทางข้ามเมืองจนม