홈 / รักโบราณ / สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง / จัดการลุงใหญ่กับจางลู่เหลีย 2

จัดการลุงใหญ่กับจางลู่เหลีย 2

최신 업데이트: 2025-01-11 16:38:52

ชาวบ้านซุบซิบชี้ไม้ชี้มือ อะไรนะเหวินซื่ออายุสี่สิบกว่า จูหมิงซูอายุสิบแปดแล้วพวกนางยังให้หลานสาวน้องสาวซักผ้าประจำเดือนให้ มันน่าอายนักเรื่องนี้ เหล่าบุรุษที่ได้ยินถึงกับหน้าแดง เรื่องนี้มันน่ารังเกียจเกินไปแล้ว ของแบบนั้นไม่มีใครไม่ทำเอง

"นี่จูพั่ง ข้าว่าเมียกับลูกเจ้าก็เกินไปนะ ข้าแต่งกับเมียมานานจนบุตรชายมีหลานข้ายังไม่เคยเห็นผ้าประจำเดือนนางสักครั้ง"

"ใช่ๆ น่าเกลียดนัก ของสกปรกของตนกลับใช้ผู้อื่นทำให้ ป่านนี้ยังไม่ออกเรือนสงสัยสวรรค์ลงโทษเจ้าจริงๆจูหมิงซู"

สามคนพ่อแม่ลูกอ้าปากพูดไม่ออก นางเด็กเลวนี่มีฝีปากดีเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

จูเหมยลี่ก้มหน้ายิ้มชั่วร้าย นางยังไม่จบยังเหลืออีกคน จึงหันมาทางจางลู่เหลียนร้องไห้ฟูมฟายจับชายกระโปรงของนางแน่น ด้วยท่าทีน่างสงสารเหมือนกับว่าจางลู่เหลียนเป็นฝ่ายรังแกผู้อื่น

"ฮือๆๆพี่ลู่เหลียน ท่านงามนักท่านหาบุรุษอื่นเถอะอย่าแย่งสามีข้าได้ไหม ถือว่าข้าขอร้อง ข้าไม่มีบ้านเดิม ไม่มีกระทั่งสินเดิม ท่านพี่ยอมแต่งข้าก็เป็นวาสนาแล้ว ท่านยังมีโอกาสหาผู้ชายดีๆได้อีก จูเหมยลี่คนนี้ขอร้องท่าน อย่าแย่งสามีข้าเลยนะ"

จางรั่วสุ่ยถึงกับหน้าชา อาซ้อพูดอะไรกันเขารู้ดีว่าน้องสาวชอบสหายผู้พี่คนนี้ แต่อาซ้อท่านพูดออกมาแบบนี้แล้วน้องสาวข้าจะเป็นอย่างไรกัน

เขากำลังจะเอ่ยปากก็เห็นเซียวจ้านเป่ยเดินมาจึงพูดไม่ออก เซียวจ้านเป่ยเห็นเมียสาวโวยวายร้องไห้ ถ้าเขาไม่รู้นิสัยนางคงคิดว่านางทุกข์ใจถูกคนรังแกจริงๆ จากนั้นก็ย่อตัวลงข้างๆ จูเหมยลี่เห็นเขาก็กอดเขาแน่น ร้องไห้กล่าวอู้อี้กับอกเขา

"ฮือๆๆท่านพี่ท่านหย่าข้าเถอะ ข้าไม่อยากเป็นภาระท่าน มีญาติเหมือนผีอดอยากเช่นนี้ข้ากลัวทำให้ท่านลำบากใจ อีกทั้งข้าสู้คนไม่ไหวให้ข้าต้องมาตบตีคนที่จะมาแย่งสามีข้าๆก็ไร้เรี่ยวแรงต่อสู้ฮือๆๆๆ ท่านหย่าข้าเถอะข้ายอมแพ้ชะตาชีวิตแล้ว ยอมแล้ว สวรรค์ข้ายอมแล้ว"

เซี่ยตงหยางที่อุ้มเซียวลี่ผิงอยู่ถึงกับมองบน น้องสะใภ้เจ้าเพิ่งจะเตะคนปางตายเองนะ แถมยังลากมาไกลกว่าหนึ่งลี้ มาตอนนี้บอกไม่มีเรี่ยวแรงเชือดไก่ หน้าหนานักเชียว

เซียวจ้านเป่ยโอบไหล่นางแล้วค่อยๆใช้นิ้วเช็ดน้ำตาที่นองหน้า เซียวลี่ผิงไม่รู้ว่ามารดาเล่นละครก็ร้องไห้จ้าที่ท่านแม่ถูกคนรังแก ดิ้นลงจากอ้อมกอดของเซี่ยตงหยาง

"ฮือๆๆๆท่านแม่ไม่หย่านะไม่หย่า ฮือๆๆผิงผิงรักท่านแม่ ผิงผิงชอบท่านแม่ ท่านพ่อไล่นางไปข้าไม่เอานางข้าจะเอาท่านแม่"

เซียวลี่ผิงชี้หน้าจางลู่เหลียนก่อนจะกอดคอจูเหมยลี่แน่น

"ไม่หย่าๆพ่อไม่มีทางหย่ากับแม่เจ้า พ่อรักนางเช่นกันลูกจ๋าไม่ร้องนะ ท่านแม่เพิ่งสัญญากับพ่อว่าจะมีน้องชายน้องสาวให้เจ้าหลายๆคน"

ถึงจะเป็นการเล่นละครแต่คำที่เขาเอ่ยว่ารักนางมันทำให้จูเหมยลี่รู้สึกตื้นตันจริง เอะ!!แต่เดี๋ยวนะตาบ้านี่ มาพูดเรื่องมีลูกตอนนี้เนี่ยนะกำลังจะชมอยู่เชียว ตาแก่ลามกเอ๊ย แต่ยังต้องเล่นละครต่อเฮ้อเหนื่อยโว๊ย

"ท่านพี่ ได้ยินว่าจ่าย25ตำลึงก็ไม่ต้องไปเป็นทหารแล้ว ท่านก็เอาของไปคืนร้านเถอะนะเจ้าคะเสื้อผ้าข้าไม่เอาแล้ว แล้วเอาเงินไปจ่ายทางการ หากว่าไม่พอข้าจะช่วยท่านหา ท่านดูสิขนาดท่านยังอยู่ข้าสองแม่ลูกยังถูกรังแกเพียงนี้ แล้ววันหน้าหากท่านไม่อยู่พวกเราจะทำเช่นไรกันฮือๆๆ "

" ตาเฒ่าจูเก่อคังเจ้าไวหน่อยสิ น้ำตาข้าจะหมดก๊อกแล้วนะ"

จูเหมยลี่คิดในใจก่อนกอดเซียวจ้านเป่ยกับเซียวลี่ผิงเอาไว้ ได้ยินเสียงจูเก่อคังเอ่ยเสียงเข้ม

"จูพั่งเจ้าเป็นผู้อาวุโสของนาง แต่กลับทำตัวไร้เมตตาทำเรื่องยางอาย วันนี้ไปรื้อข้าวของขโมยของผู้อื่น ตามกฎหมู่บ้านโบยคนละ20ไม้และตามกฎสกุลอีก20ไม้ พวกเจ้าใครก็ได้ลากสามคนนี้ไปศาลบรรพชน ส่วนสองแม่ลูกนั้นโบยสิบห้าไม้ แล้วให้พวกนางทำความสะอาดศาลบรรพชนสามเดือน แล้วก็แม่หนูแซ่จางคนนี้ข้าไม่อยากเอาความเจ้า แต่การใกล้ชิดสามีผู้อื่นจนเกินงามนั้น ต่อไปจงอย่ากระทำเช่นนี้อีก หากไม่ใช่เพื่อชื่อเสียงตัวเจ้าเองก็ต้องคิดเผื่อคนในหมู่บ้านบ้าน เจ้ามาอาศัยที่นี่ก็ควรทำตัวให้มันดีๆ"

จูเก่อคังสั่งงานทุกคน จูพั่งกับภรรยาและบุตรสาวถูกโบยจนมีแต่เสียงโหยหวนดังออกมาจากศาลบรรพชน

"เอ่ย พ่อหนูมแซ่เซียวข้าขอโทษที ต่อไปก็ดูแลกันดีๆนะ เหมยลี่เอ๊ยหากสามีเจ้าไม่อยู่แล้ว ก็แวะมาหาข้าได้ยามเดือดร้อน ปู่จะให้ความเป็นธรรมกับเจ้าเอง"

เซียวจ้านเป่ยเอ่ยขอบคุณเขากับชาวบ้าน ก่อนอุ้มเมียสาวขึ้นส่วนเซี่ยตงหยางอุ้มเซียวลี่ผิงเดินตามกันไปบ้านชายป่า จางรั่วสุยกระชากแขนน้องสาวกับบ้าน ท่ามกลางสายตาดูถูกของบุรุษและสายตารังเกียจของบรรดาสตรีที่มีสามีแล้ว หนึ่งในนั้นมีคนถ่มน้ำลายแล้วเอ่ยด่า

"เพ้ย ถุย หน้าตาก็ดีแต่ไร้ยางอายนัก ระวังสามีพวกเราไว้ให้ดีเล่า ขนาดนายพรานเซียวหน้าตาเช่นนั้นนางยักคิดจะแย่ง เหมยลี่นางน่าสงสาร พอจะมีสามีที่ดีจริงใจกับต้องถูกสตรีไร้ยางอายหมายปองสามีของตน หึ"

จางรั่วสุ่ยลากน้องสาวกลับบ้านทันที เขาอายๆเหลือทน พี่สะใภ้ของพี่เซียวไม่ใช่คนที่ควรต่อกรเลยจริงๆ

"เด็กดี วันนี้เจ้าเก่งนักอืมถึงเวลาของเราตอนอยู่บนเตียงข้าอยากให้เจ้าร้อนแรงเหมือนวันนี้จัง"

เซียวจ้านเป่ยกระซิบข้างหูคนตัวเล็กที่กอดคอเขาอยู่ เซี่ยตงหยางหูดีจึงได้ยินถึงกับส่ายหน้า ก่อนเขาจะได้ยินจูเหมยลี่ด่าสามีตัวเองว่า ตาแก่ลามกโรคจิต

이전 챕터 다음 챕터

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ในที่สุดน้องสาวก็มีคนที่รักจริง
บรรดาคนที่อยู่ในห้องสนทนาถึงกับตกใจกับข่าวใหม่ หานรั่วสุ่ยมีภรรยาแล้วอีกทั้งมีบุตรแล้วด้วย จ้านอ๋องก็มีพระชายาแล้วเช่นกัน พวกเขาสนทนาโดยไม่สนใจบุคคลที่อยู่ในห้องด้วยสักนิด "อืมพี่เมีย ข้าจะล่วงหน้าไปก่อนคิดถึงเหลี่ยนเอ๋อร์ของข้าแล้ว พวกท่านค่อยเดินทางทีหลังแล้วกัน""องค์ชายคังหยุนท่านจะไปเมื่อใดหรือพ่ะย่ะค่ะ""ออกเดินทางวันนี้ ข้าคิดถึงเมีย มีบางคนคิดถึงจูเว่ยเว่ยจนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว น่ารำคาญยิ่งนัก อ้อนวอนข้าทุกวันจะกลับจิ่วโจวให้ได้""เอ๋เสด็จพี่ ข้าคิดถึงเว่ยเว่ยไม่ได้หรืออย่างไร ทีท่านคิดถึงพี่สะใภ้ได้เล่าหรือไม่เล่า ท่านพี่ล่ะคิดถึงพี่สะใภ้แสนงามของข้าหรือไม่ "อืม หยุนเอ๋อร์ รั่วสุ่ยพวกเจ้าคุยกันไปเถอะ อ้อพวกท่านทั้งหลายก็กลับไปเถอะนะ ไม่ว่าของขวัญของฝากที่ใครๆไหว้วานพวกท่านนำมานั้น ก็จงนำกลับไปด้วย ข้าอ้ายจ้านมีภรรยาแล้ว และข้าไม่แต่งเมียเพิ่ม ข้าไปล่ะพวกเจ้าปรึกษากันต่อเถอะ" "เอ่อพี่เมีย แล้วยายเฒ่าตาเฒ่าสกุลหานเหล่านั้นท่านจะว่าอย่างไรหรือ" คังหยุนแม้จะเป็นองค์ชายแต่ก็ไม่อยากใช้อำนาจกับพวกเขา แต่น่ารำคาญเหลือเกินโดยเฉพาะยายเฒ่าหานนั่น ตอนจาง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง สกุลหานที่น่ารำคาญ
“เอ๋ เสด็จพ่อตาใครกันนะว่ากระหม่อมเป็นตาเฒ่าหลอกเด็กรุ่นลูกมาเป็นเมีย นี่ๆพี่อันหยวนของข้าสามสิบเก้า ท่านสี่สิบสอง บางคนสี่สิบห้าแล้วนะ เหอะ”ซูฟางหรูอายหน้าแดง อ้ายเฉิงถลึงตาใส่จูยวี่ซานก่อนจะเอ่ย“มีอะไรคุยพรุ่งนี้ เมียข้าหิวข้าว หากไม่หยุดข้าจะเอาลูกสาวข้าคืนตาแก่จู”จูยวี่ซานและเฝิงอันหยวนหัวเราะก่อนจะพากันออกไป ปล่อยคู่รักต่างวัยให้อยู่ด้วยกัน จูเหมยลี่รับรู้จากอาสามว่าพ่อสามีกับซูฟางหรูข้าวสารเป็นข้าวสุกเรียบร้อยแล้วตอนนี้ซูฟางหรูนอนอยู่ในอ้อมกอดอ้ายเฉิง เขาลูบไหล่นางเบาๆ พูดคุย“อาให้คนไปรับมารดากับบิดาเจ้ามาแล้ว พรุ่งนี้บ่ายๆ ถึงจิ่วโจว”“ท่านอาพูดจริงหรือเจ้าคะ”“อารู้ว่าเจ้าเคยหมั้นหมาย แต่เพราะห่วงบิดากับมารดา จนคู่หมั้นถอนหมั้นเจ้า”“ท่านอา คือว่าเรื่องนั้น”“ข้ารู้ เจ้าห่วงพวกเขาจนฝ่ายนั้นรำคาญ แต่ก็ดีแล้วมิใช่หรือหากตอนนั้นเจ้าแต่งออกไป ใครจะนอนหนุนแขนอาเล่าตอนนี้หื้ม”“ท่านอา ท่านอายุสี่สิบห้าจริงๆ หรือ เหตุใดถึงเหมือนพี่น้องกับท่านพี่เซียวนัก ใบหน้าท่านเด็กกว่าอาสามอีก”“ปากหวานแบบนี้ต้องให้รางวัลแล้วไหม”อ้ายเฉิงเริ่มปลดอาภรณ์นางอีกครั้ง ซูฟางหรูจับมือเขาไว้ก่อนจะเอ่
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักครั้งใหม่
ซูฟางหรูกลับมาที่ริมแม่น้ำ อ้ายเฉิงนั่งรออยู่ พอเห็นนางก็เอามือกุมท้องดังเดิม ซูฟางหรูไม่รู้เลยว่าหมาป่ากำลังมองจ้องลูกแกะตัวน้อยเนื้อขาวๆ“ท่านอาเฉิง ยามาแล้วเจ้าค่ะเอ่อ ทะ ท่านอาทาเองได้ไหมเจ้าคะ”“ข้าจะทาอย่างไรกันมันไม่ถนัด เจ้าช่วยหน่อยสิอาหรู”“แต่ข้าเป็นสตรี ท่านเป็นบุรุษใกล้ชิดกันคงไม่ดีนักคือๆ ว่าข้า”“ช่างเถอะ เจ้ากลับไปเถอะเดี๋ยวข้านั่งหายเจ็บก็กลับเอง ไม่รบกวนเจ้าหรอก”“ท่านอา กะ ก็ได้แต่ว่าถ้าหากใครมาเห็นคงไม่ดี ว้าย!!”พูดไม่ทันจบนางก็ตัวลอยขึ้น อ้ายเฉิงอุ้มนางดีดตัวผ่านยอดไม้ก่อนจะมาถึงเรือนของตน ซูฟางหรูซบกับหน้าอกเขาแน่นเพราะกลัวตก จึงไม่เห็นบรรดาข้าราชบริพารที่ถอยหลังออกจากเรือนพักจนหมด องครักษ์เงาหายไปจากบริเวณนั้นทันทีอ้ายเฉิงวางร่างบางระหงลงบนเตียงของตน ซูฟางหรูมองเขาหน้าตาเหรอหรา ยิ่งมองยิ่งน่ารักเหลือเกินจนอ้ายเฉิงอดใจไม่ไหว รั้งนางมาจูบทันที“อื้อ” ซูฟางหรูเองนี่เป็นครั้งแรกที่นางใกล้ชิดบุรุษเพศ นางทำอะไรไม่ถูกยอมให้คนตัวโตชักจุงในที่สุดนางก็ถูกเขาลอกคราบจนเปลือยเปล่า“อาหรูเจ้างามนัก ขออาเฉิงนะเด็กดี”“อื้อ ท่านอาแบบนี้ไม่ถูกต้องนะเจ้าคะ ไหนท่านบอกว่าเจ็บท้อง
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คนมารยา
จูเหมยลี่ออกเดือนได้หลายวันแล้ว ตอนนี้บุตรชายอ้ายหลิวเหว่ยได้สองเดือนกว่าแล้ว เมื่อวานอ้ายซินมาบอกว่าเซียวจ้านเป่ยจัดการกลุ่มกบฏเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแค่กวาดล้างกากเดนที่เหลืออยู่ ฮ่องเต้แต่งตั้งเขาเป็นอ๋อง เดิมทีอีกเจ็ดวันจะเดินทางมาจิ่วโจวแต่เพราะมีเหตุต้องอยู่ต่อ อีกครึ่งเดือนจึงจะมาพร้อมขบวนต้อนรับพระชายาจูเหมยลี่ส่งหลิวเหว่ยให้กับหรงหรง ก่อนจะเดินออกไปด้านนอก ก็เห็นซูฟางหรูเดินหิ้วตระกร้ามาหา เด็กสาวคนนี้หน้าตาสะสวยจริงๆ เป็นเด็กกตัญญูยิ่งนัก“พี่ฟางหรู ท่านเอาอะไรมาอีกละนั่นข้าเกรงใจจะแย่แล้ว”“อาซ้อเซียวท่านเกรงใจไปแล้ว หากไม่ได้ท่านคอยช่วยเหลือข้ากับพี่สาวและหลานๆ คงลำบากไม่น้อย เอ่อ นี่เป็นขนมดอกหยางไหวของท่านอาเฉิงเจ้าค่ะ”ซูฟางหรูส่งห่อใบบัวให้จูเหมยลี่ เว่ยเว่ยเดินออกมาจากในบ้านก่อนจะรับแล้วเอ่ยกับจูเหมยลี่“เสี่ยวลี่ พี่จะไปบ้านท่านยายสักสามวัน ทางนี้ไม่ขาดคนพอดีท่านยายป่วยอีกแล้ว พักนี้ท่านยายไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่”“อืม ท่านอาเสี่ยวทงรบกวนท่านมานี่สักหน่อย”เสี่ยวทงเป็นคนของนางไปแล้ว อาสามยกให้เขาคอยดูแลจูเหมยลี่กับเซียวลี่ผิงโดยเฉพาะ จูยวี่ซานไปข้างนอกบ่อยๆ เขากลัว
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง วังหลวงกลับมาสงบ
เมื่อเรื่องในวังหลังเรียบร้อย ยามเฉินฮ่องเต้ก็สวมฉลองพระองค์นั่งอยู่บนบัลลังก์ในท้องพระโรง วันนี้ขุนนางมาเข้าเฝ้าโดยไม่รู้ว่าเรื่องราวอะไรกำลังจะเกิดขึ้นแต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาเห็นคืออ้ายจ้านซื่อจื่อที่กลับมาแล้ว อีกคนหยางตงเซี่ย และหานรั่วสุ่ยทั่นฮวาน้อย"ฝ่าบาท วันนี้ประชุมเช้า เหตุใดซื่อจื่อจึงพกอาวุธเข้ามายังท้องพระโรงกันพ่ะย่ะค่ะ นี่มิเท่ากับทำผิดร้ายแรงหรอกหรือ""รองเจ้ากรมอาลักษณ์พูดจาน่าขัน พวกเราอารักขาฝ่าบาท มีอะไรไม่สมเหตุสมผลหรอกหรือ" จางรั่วสุ่ยเอ่ยขึ้น คนที่จ้องเขาตาถลนกำลังกำมือแน่น เขาคือหานรั่วท่านปู่ของเขา "รั่วสุ่ย อย่าเสียมารยาท นี่คือขุนนางเจ้าเป็นเพียงทหารปลายแถวจงสำรวม""โย่ว ใต้เท้าหานกล่าววาจาอันใดกัน ท่านดูไม่ออกหรือว่าข้ามีตำแหน่งใด สายตาฝ้าฟางเช่นนี้ควรลาออกไปเลี้ยงหลานอยู่บ้านจะดีกว่าหรือไม่"หานรั่วถึงกับหน้าเขียว เป็นเด็กเลวจริงๆ เลือดชั้นต่ำของมารดาคงแรง"อ้อ ใต้เท้าหานที่แท้เขาก็คือทั่นฮวาน้อยหานรั่วสุ่ย หลานชายของท่านนั่นเอง ""รองเจ้ากรมท่านกล่าวผิดแล้ว ข้าแซ่จาง จางรั่วสุ่ย แซ่หานนั้นข้าไม่เคยใช้"หานรั่วถึงกับหน้าคล้ำกว่าเดิ
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง กวาดล้างกบฎในวัง
สิบวันต่อมาเซียวจ้านเป่ยมารวมกับทัพใหญ่เรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็เรียกหานอี้มาหา หานอี้เป็นคนสนิทของแม่ทัพจ้าว"ตอนข้าไม่อยู่มีเรื่องอันใดหรือไม่""เป็นอย่างที่ท่านคาดการณ์ นายกองหูออกจากค่ายไปบ่อยๆ เขานัดพบคนๆหนึ่ง เราสืบดูแล้วเป็นคนของซีเป่ย ไท่ซ่างหวงทิ้งข้อความไว้ให้ท่านแม่ทัพขอรับ"เซียวจ้านเป่ยหยิบกระดาษที่วาดรูปออกมา เป็นเหมือนรูปวาดธรรมดา แต่เซียวจ้านเป่ยรู้ดีว่าเสด็จปู่กำลังจะสื่อถึงอะไร ภูเขา ลำธารหรือ นี่มันทางเข้าหลังตำหนักร้างนี่ รอยเท้าย้อนกลับเดินถอยหลังเช่นนั้นหรือ มีบางคนส่งข่าวจากช่องทางนั้น "รั่วสุ่ยเขียนอักษรถึงองค์ชายสี่หน่อย เขียนแค่ว่าชมจันทร์ในคืนที่ไร้เมฆบัง"จางรั่วสุยเขียนโครงตามที่เซียวจ้านเป่ยบอก ชมจันทร์ในคืนที่ไร้เมฆบัง แปลว่าอะไร พี่น้องคู่นี้หน้าสิ่วหน้าขวานยังมีแก่ใจต่อกลอนกันด้วยหรือ อินทรีปากเหล็กรับข้อความไปแล้ว ยามอิ๋นจึงได้จดหมายตอบกลับมา มีเพียงรูปวาดของเด็กทั้งห้า ที่มีสัญลักษณ์แตกต่างกันไป แต่เด็กคนหนึ่งหายไป"เป็นเจ้าจริงองค์ชายรอง คิดจะเปิดประตูหลังตำหนักร้างให้คนของท่านตาเจ้าเข้าไปก่อกบฏหรือ หึ สำคัญผิดเสียแล้ว"
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เตรียมกวาดล้างกบฎ
หลังจากจูเหมยลี่คลอดบุตรชายให้เซียวจ้านเป่ยเรียบร้อยแล้วนางก็พักฟื้น ตอนนี้บริเวณหมู่บ้านกับตำบลจิ่วโจวทั้งตำบล มีทหารคอยอารักขาเต็มไปหมด จูเก่อคังที่ตอนนี้นั่งดื่มกับอาเฉิงอยู่ เขาไม่รู้ว่าคนตรงหน้าคือเชื้อพระวงศ์ จึงได้พูดคุยทุกเรื่อง"นี่ๆน้องเฉิง บุตรชายเจ้าเก่งนัก ไปทหารไม่นานก็ได้ตำแหน่งใหญ่โตกลับมา เฮ้อ วาสนาเสี่ยวลี่ของข้าจริงๆ อยากให้น้องรองกับน้องสะใภ้ของข้าได้รับรู้เหลือเกินว่าตอนนี้นางมีชีวิตที่ดีเพียงใด""พี่เก่อคัง หลานสาวท่านคนนี้บุตรชายของข้าดูท่าจะรักนางมาก""เสี่ยวลี่เป็นเด็กดี ขยันขันแข็ง หากไม่ใช่ว่าถูกลุงใหญ่กับป้าสะใภ้กลั่นแกล้งชีวิตนางคงไม่เลวร้าย โชคดีที่วันนั้นสองคนนั้นตัดสินใจขายเสี่ยวลี่ให้บุตรชายท่าน ไม่เช่นนั้นข้าไม่อาจเดาชะตากรรมนางได้เลย""กฎหมายซื้อขายคนคงต้องแจ้งฝ่าบาทให้ปรับจริงๆ แต่พวกขุนนางเก่าแก่คงไม่ยอม"เซียวจ้านเป่ยที่ตอนนี้กำลังกอดรักเมีย เขาต้องไปแล้วคนของเขาแจ้งมาแล้วว่ากลุ่มกบฏมีกี่พรรคพวก แล้วหลบซ่อนอยู่ที่ใดบ้าง"ลี่เอ๋อร์ พี่ต้องไปแล้ว พี่สัญญาว่าจะทำรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วกลับมารับเจ้ากับลูก""ท่านพี่
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ได้บุตรชายสืบสกุล
"ฮือๆๆ เสด็จพ่อ" อ้ายเฉิงกางแขนกอดรับบุตรสาวที่ตอนนี้ร้องไห้กับอกเขา"ร้องทำไมเจ้าตัวดี ใครใช้ให้เจ้าหนีออกจากวังกันหึ"แม้คำพูดจะตำหนิแต่น้ำเสียงกับอาทรห่วงใยบุตรสาวยิ่งนัก อ้ายซินมองหน้าก่อนจะทำสีหน้าสงสัย"เสด็จมาได้อย่างไรเพคะ แล้วคนของฉู่หรานซินที่เฝ้าเสด็จพ่อในทุกๆวันเล่า""เรื่องราวยากกว่าที่เจ้าเข้าใจ นางกำลังพาบุตรชายหนีน่ะ""อ้ายฉางหรือเพคะ หม่อมฉันรู้ว่าเขาไม่ใช่บุตรเสด็จพ่อ หม่อมฉันเคยได้ยินนางกับรองเจ้ากรมอาลักษณ์ติดต่อกัน เขาบอกว่าต้องอดทนถึงเมื่อไหร่อ้ายฉางจึงจะเรียกเขาว่าท่านพ่อสักที""ลูกเห็นว่าพ่อหลับนอนกับนางหรือ เห็นตาแก่ใกล้ตายคนนั้นที่ร่วมสังวาสกับสตรีคือพ่อหรือ"อ้ายซินทำสีหน้าสงสัย เซียวจ้านเป่ยจึงเอ่ยกับนาง"มีคนที่ใบหน้าคล้ายเสด็จพ่อน่ะ เราวางหมากตั้งแปดปีที่แล้ว ก่อนที่ฉู่หรานซินจะแต่งเข้ามา เสด็จพ่อก็อยู่ที่ตำหนักเย็นของพระราชวังหลังเก่านอกเมืองมาตลอด ไม่มีใครรู้นอกจากฝ่าบาทเสด็จปู่แล้วก็พี่ เฉิงอ๋องคนนั้นที่อยู่กับฉู่หรานซินทุกวันคือคนสนิทของเสด็จพ่อ ที่ปลอมแปลงใบหน้า"จากนั้นทุกคนก็เข้าใจ จางรั่วสุ่ยรีบกลับไปหาภรรยา เพราะว่านางกำลังอยู่เดือน เซี่ยตงหยางม
สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมา
อ้ายซินเอ่ยจบประโยคลมสายหนึ่งก็ผ่านตัวนางไป เห็นด้านหลังเป็นบุรุษใส่ชุดกองทัพ เขาคือพี่ชายของนาง อ้ายซินดิ้นลงจากตักสามีรีบเดินไปหา"พี่ชาย ท่านกลับมาแล้ว ฮือๆๆ"เซียวจ้านเป่ยหันมามองหน้าน้องสาวก่อนจะรั้งนางเข้ามากอด"ซินเอ๋อร์ เสี่ยวลี่อยู่ในนั้นหรือ""เจ้าค่ะ พี่สะใภ้เจ็บท้องมาสองชั่วยามแล้ว พี่ชายไหนว่าท่านอยู่ชายแดนไงเจ้าคะ""ทางนั้นเรียบร้อยแล้วล่ะ เหลือแค่ทางวังหลวง ฉู่ฉางเกินมุ่งหน้าเข้าวัง พี่สกัดเขาไว้ได้แต่ยังไม่รู้ว่ากองกำลังของเขาที่ยังซุกซ่อนอยู่มีเท่าไหร่ พอดีจิ่วโจวเป็นทางผ่านพี่จึงแวะหาลี่เอ๋อร์กับผิงผิงน่ะ"อ้ายซินกำมือแน่น ก่อนจะมองหน้าสามี จูยวี่ซานถอนหายใจ เขาคงปกป้องพี่ชายพี่สะใภ้และจูหมิงซูไม่ได้หรอก ได้ข่าวว่าแค่สตรีนางหนึ่งกล่าวหาเสี่ยวลี่คำเดียวก็ถูกโยนไปอยู่ก้นเหวแล้ว"ผิงผิงป่วยเจ้าค่ะ คือว่า""พี่รู้เรื่องหมดแล้ว ระหว่างทางที่มามีคนรายงานพี่ สามคนพ่อแม่ลูกนั้นพี่ให้ส่งไปชายแดนใต้หมดแล้ว ที่นั่นมีเหมืองแร่ให้พวกมันไปชดใช้ที่นั่น โดยเฉพาะจูหมิงซูคนนั้น หากรอดจากแผลบนใบหน้าได้นับว่านางดวงแข็งแล้ว""จ้านเป่ยอาสามต้องขออภัยเจ้าจริงๆ หากมิใช่ว่าอาสามต้องไปเจราจาก

다른 추천

앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

공유

จัดการลุงใหญ่กับจางลู่เหลีย 2

다른 추천

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน

ท่านแม่ทัพได้โปรดหย่ากับข้าเถิด

บัวขาวแต้มสี

공유

จัดการลุงใหญ่กับจางลู่เหลีย 2

관련 챕터

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ท่านมันตาแก่โรคจิต

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง หล่อเหมือนไม่มีอยู่จริง

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง หงซิ่วคบชู้

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง จัดการเฉิงอี้

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เมียสาวถูกคนหมายปอง

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เมียสวยเกินไป(หวงเมีย)

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ทุบตีบุตรสาวข้ากล้าดีอย่างไร

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ตบล้างน้ำหงซิ่ว

최신 챕터

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ในที่สุดน้องสาวก็มีคนที่รักจริง

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง สกุลหานที่น่ารำคาญ

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ความรักครั้งใหม่

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง คนมารยา

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง วังหลวงกลับมาสงบ

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง กวาดล้างกบฎในวัง

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เตรียมกวาดล้างกบฎ

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง ได้บุตรชายสืบสกุล

สามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง เซียวจ้านเป่ยกลับมา

다른 추천

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน

ท่านแม่ทัพได้โปรดหย่ากับข้าเถิด

บัวขาวแต้มสี