หล่อเหมือนไม่มีอยู่จริง

จูเหมยลี่หน้าแดง จานนั้นก็ผลักเขาออกจนกลิ้งตกน้ำ นางโกนหนวดให้เขาเสร็จพอดี หน้าตาดีมากเลยขนาดเขานอนหลับตานะเนี่ย

"ไปล้างตัว โกนเสร็จแล้วข้าจะเข้าบ้านแล้วตาแก่โรคจิต"

จูเหมยลี่ไม่ระวัง ถูกเซียวจ้านเป่ยฉุดแขนลงไปในน้ำด้วย แม้ว่าน้ำจะลึกแค่เอวแต่นางก็ถึงกับสำลักน้ำหูน้ำตาไหล

ก่อนจะลืมตาแล้วเอาเรื่องคนตรงหน้า แต่พอเห็นเซียวจ้านเป่ยที่โกนหนวดเสร็จแล้ว อีกทั้งล้างใบหน้าจนสะอาด จูเหมยลี่ก็ตะลึง

"หล่อมากแม่เจ้า คนไทยพูดว่าอะไรนะ หล่อวัวตายควายล้ม หล่อเหมือนไม่มีอยู่จริง หล่อจนน้ำเดิน เซียวจ้านเป่ยคนนี้หล่อจริงๆ ให้ตายพับผ่าสิเพิ่งบอกเขาว่าขอเวลาก่อน แต่ตอนนี้เจ๊อยากลากไอ้เด็กนี่ขึ้นเตียงแล้วขย่มเสียเองจริงๆ เซียวจ้านเป่ยเจ้าจำเป็นต้องหล่อขนาดนี้ไหม"

จูเหมยลี่คิดในใจก่อนจะเผลอยื่นมือไปสัมผัสใบหน้าหล่อเหลา

เซียวจ้านเป่ยรวบเอวบางรั้งเข้ามา ก่อนจะกระซิบเสียงแหบบ่งบอกถึงอารมณ์ของเขาตอนนี้ อีกทั้งรับรู้ว่ามีคนอยู่ที่ต้นไม้ คงเป็นองครักษ์ของไอ้เด็กหน้าอ่อนนั้นตามมา จึงออดอ้อนเมียทำท่าตนเองไม่รู้ตัวว่ามีคนจับตา

"ข้าบอกแล้วว่าเจ้าจะหลงใหลข้า เมียจ๋าข้าโกนหนวดเสร็จแล้วเข้าบ้านกันดีกว่า อีกสักชั่วยามค่อยไปรับลูก ข้าหิวแล้ว อยากกลืนกินเจ้า"

จูเหมยลี่ไม่รับรู้แล้ว ถูกเขาจูบดูดดื่มจนเซียวจ้านเป่ยอุ้มนางขึ้นจากน้ำนางยังไม่ประท้วงเลย กระทั่งปลดชุดที่เปียกออก แล้วผ่อนนางลงบนเตียง จูเหมยลี่จึงรู้สึกตัว ใช้มือยันหน้าอกเขาไว้

"ท่านพี่ ตกลงกันแล้วว่ายังไม่เข้าหอนะ ท่านอย่าผิดคำสิ อ่าห์ ท่านพี่ อื้อดูดเบาๆสินมคนนะจะขยำอะไรแรงขนาดนั้น อื้อเซียวจ้านเป่ย พอก่อน ท่านพี่พอก่อน"

นางส่งเสียงแทบแหบแห้ง แต่เขากลับไม่ฟังสักนิดก้มหน้าดูดดื่มยอดอกที่ชูชัน มือหนาไต่ลงต่ำเรื่อยๆจนเจอกับดอกไม้งามข้างล่าง เขากระซิบข้าหูนาง

"เจ้าไม่เด็กแล้ว ดอกเหมยเจ้าอวบอูมขนาดนี้เมียจ๋าให้ข้าไม่ได้จริงๆหรือ ทรมานนักขอข้าเถอะ "

"ไม่ได้ อร๊ายอย่าคลึงสิ ท่านพี่เสียว อย่าอ่าห์ ฟังกันหน่อย ท่านกับแม่ของผิงผิงครั้งเดียวจริงๆหรือ อร๊ายอย่าเอานิ้วท่านเข้าไปสิ อื้อไม่ไหวข้าแน่นท่านพี่"

"เด็กดี พูดถึงนางทำไมกันนางเป็นสิ่งอัปมงคล พูดเรื่องของเราเถอะข้าแข็งจนจะระเบิดออกมาแล้ว ให้ข้านะๆๆลี่เอ๋อร์ขอนะ"

"ไม่ นางกับท่านครั้งเดียวยังมีผิงผิง อร๊ายย อื้อข้าเสียวท่านพี่ท่านใจร้าย อะ อื้อเสียวนะ ข้าไม่อยากตั้งครรภ์ หากท้องตอนที่ท่านเดินทางไปแล้วจะทำอย่างไร วันนี้ท่านก็เห็นว่าข้ามีคนจ้องจะหาเรื่อง ข้าไม่อยากถูกคนให้ร้ายว่าคบชู้ อื้อ ท่านพี่ข้าจะถึงอีกแล้ว ท่านเร่งหน่อยสิ อร๊ายนิ้วท่านไวเกินไปแล้ว เซียวจ้านเป่ย อร๊ายยยถึงแล้วๆ"

จูเหมยลี่กระตุกเกร็งจนหอบ เซียวจ้านเป่ยตาเยิ้มมองหน้าเมียอย่างร้องขอ แต่จูเหมยลี่ให้เขาไม่ได้จริงๆ นางรวบรวมความจำขอเด็กคนนี้ทุกอย่าง

วันนี้ไปอีกเจ็ดวันเป็นวันอันตรายไม่ได้เด็ดขาด เขาหล่อขนาดนี้นางก็อยากกินเขาเหมือนกัน แต่ไม่ได้หากท้องขึ้นมาซวยแน่ๆ ผัวไม่อยู่เมียดันท้อง

ในยุคโบราณนี่ไม่สนใจหรอกผัวไม่อยู่ก็หาว่าคบชู้สู่ชาย เซียวจ้านเป่ยครางต่ำน้ำเสียงบ่งบอกถึงความทรมาน

" ลี่เอ๋อร์ ช่วยพี่ทีสิ คนดีนะให้พี่เถอะไม่อยากปลุกปล้ำเจ้า แยกขาให้พี่หน่อยพี่อยากรักเจ้าแล้ว"

จูเหมยลี่ถอนหายใจก่อนจะพลิกเขาลงด้านล่างจากนั้นก็ก้มลงหยอกล้อกับแก่นกายที่แข็งขึงของเขา ริมฝีปากบางครอบครองเขาจนหมด น้ำตาแทบไหลใหญ่โตอะไรขนาดนี้เนี่ย

เซียวจ้านเป่ยครางคล้ายสัตว์ร้าย เสียงคำรามทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสยิว อ่าห์ช่างเสียวซ่านนักนางเร่าร้อนจริงๆ

"อ่าห์ เด็กดีของพี่ปากเจ้านุ่มนิ่มนัก เรียวลิ้นช่างพริ้วเหลือเกิน พี่จะถึงแล้วเร่งหน่อยเมียจ๋า อย่างนั้นแหละ อืมดีๆอ่าห์"

ไม่นานเซียวจ้านเป่ยก็ปลดปล่อยออกมา จูเหมยลี่ถึงกับสำลัก พุ่งไกลเชียวกระเด็นเปื้อนหน้าอกนางอีกด้วย เยอะขนาดนี้ดีนะที่ไม่ใจอ่อนยอมเขา สเปริมกี่แสนล้านตัวเล่านั้น อึ๊ยขนลุก

"ไปหัดมาจากไหนหึ มานี่เลยแม่ตัวดีดุสิเลอะหน้าอกหมดแล้ว พี่ช่วยทำความสะอาดให้นะ"

เซียวจ้านเป่ยก้มลงใช้เรียวลิ้นไล้เนินถันที่เปื้อนคาวรักของเขาแล้วก็ครอบครองทรวงอกของจูเหมยลี่อีกครั้ง

"พอแล้ว หากท่านคึกคักอีกข้าไม่ทำแล้วนะ เมื่อยปาก ข้าจะไปแต่งตัวแล้วผิงผิงยังรอให้ไปรับ อร๊าย ท่านพี่บอกว่าพอแล้วไง"

เซียวจ้านเป่ยไม่ได้ฟัง เข้าก้มลงต่ำไล้ลิ้นวนกลีบดอกเหมยที่อวบอิ่ม มือหนาคลึงเกสรสีชมพูสวยก่อนจะอ้าปากดูดดื่มจนสะโพกมนต้องแอ่นสวนขึ้นมา จูเหมยลี่ร้องครางเสียงหวาน

ไม่นานลิ้นร้อนชื้นก็ส่งเข้าไปทักทายกลีบดอกด้านในจนผลิตน้ำหวานชุ่มฉ่ำ จูเหมยลี่กระตุกติดๆกันถึงสามครั้ง ลิ้นเขาร้ายกาจเกินไปแล้ว นางไม่ไหวแล้วขาจะหมดแรง

"ท่านพี่เสียวเหลือเกิน พอเถอะข้าขอร้องข้าไม่อยากท้องตอนนี้ เดี๋ยวเลยเถิดนะ พี่จ้านเป่ยปล่อยเมียเถอะนะ อื้อ อร๊ายยย ไม่ไหวแล้วท่านพี่ไม่ไหวจริงๆ"

เซียวจ้านเป่ยดูดดื่มจนพอใจจึงเลื่อนขึ้นมาหากอดร่างบางที่ยังกระตุกเกร็งหน้าท้องอยู่เลย นางเสียวมากจริงๆ

เขาร้ายกาจเกินไปหากเล้าโลมอีกหน่อยนางเสร็จเขาแน่ แค่นี้ก็ไม่อยากห่างเขาแล้ว ไม่ไหวลีลาดีเกินไป ที่สำคัญเขารูปงามเกินไปอีกด้วย เซียวจ้านเป่ยพูดข้างหูจูเหมยลี่อย่างมีความสุข

"อืมเจ้าหวานนัก พี่ไม่รังแกเจ้าหรอกสัญญา พี่แค่อยากให้รางวัลที่เจ้าทำให้พี่มีความสุข เมียจ๋าชอบหรือไม่"

คนตัวเล็กพยักหน้าไม่ปฏิเสธ คนตัวโตได้ใจก่อนจะขอนางอีกครั้ง เฮ้อเล่นตัวไปไยถึงจะไม่ถึงขั้นเป็นผัวเมียสมบูรณ์แต่ที่เขากำลังทำกับนางก็ไม่ต่างกันหรอก