Share
บทที่ 610
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 611
ทีมงานต่างพากันอึ้งไป ก่อนจะย้ายอุปกรณ์ประกอบฉากกลับไปใหม่อีกครั้ง เหล่าผู้ช่วยต่างไปเรียกนักแสดงมา“คุณรอผมเดี๋ยวนะครับ” ผู้กำกับซ่งวางโทรโข่งแล้วเดินออกไปข้างนอก เรียกนักแสดงและตากล้องมาบรีฟฉากถ่ายด้วยกันหลังบรีฟเสร็จ ก็เริ่มถ่ายทำใหม่อีกครั้งแสดงไปรอบหนึ่งแล้ว เหล่านักแสดงต่างคุ้นเคยกันหมดแล้ว จึงถ่ายเทคเดียวผ่านผู้กำกับซ่งกลับมาหน้ามอนิเตอร์อีกครั้ง พร้อมเล่นวิดีโอที่เพิ่งถ่ายทำไปเมื่อครู่ใหม่ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “ไม่เลว แบบนี้สบายกว่าเยอะ”เวินเหลียงฉีกยิ้ม “ผู้กำกับซ่งคะ คุณยังมีเรื่องอะไรอีกไหมคะ?”ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้วเธอก็จะขอตัวกลับก่อนเมื่อผู้กำกับซ่งได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นไป ก่อนจะเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “มีครับ เราไปนั่งคุยกันทางนั้นกันเถอะ”“ค่ะ” เวินเหลียงขานรับ ทว่าในใจมีความประหลาดใจอยู่เล็กน้อยยังจะมีเรื่องอะไรได้อีก?คงอยากลบฉากเธอละมั้งเวินเหลียงนั่งลงตรงหน้าผู้กำกับซ่ง ผู้ช่วยยกน้ำมาให้สองแก้วเธอทำท่าทางบอกให้ผู้ช่วยวางบนโต๊ะ แล้วเอ่ยทั้งยิ้มแย้มว่า “ผู้กำกับซ่งคะ คุณยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอคะ? บอกฉันมาได้เลย”ผู้กำกับซ่งยิ้ม “งั้นผมพูดตรง ๆ เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 612
“เยี่ยมครับ ๆ ๆ” ผู้กำกับซ่งลุกขึ้นยืนด้วยความดีอกดีใจ เขาหยิบบทละครขึ้นมาเล่มหนึ่ง แล้วรีบเปิดหาฉากของซูเมี่ยวฉากหนึ่งจนเจอด้วยความรวดเร็ว “เอาตรงนี้ก็แล้วกันครับ คุณลองอ่านดูสิครับ”เวินเหลียงรับมา สายตาตกไปอยู่บนบทละคร เธอตั้งใจอ่านเป็นอย่างมากพล็อตเรื่องในท่อนนี้เกิดขึ้นตอนใกล้จะจบเรื่องแล้ว ซูเมี่ยวถูกพระเอกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส เป็นบทสนทนากับพระเอกก่อนตาย แสดงที่มานิสัยตัวละครของตัวนางหลังบทสนทนาจบ ซูเมี่ยวหลับตาลง หวนนึกเรื่องราวเก่า ๆตอนเด็ก ๆ ซูเมี่ยวเคยประสบกับความน่าเศร้าสลดพ่อแม่หนึ่งคนหนึ่งจิ้งจอก เธอเกิดมาในร่างคนที่มีหูของจิ้งจอก เร่ร่อนพเนจรอยู่ในโลกมนุษย์ ถูกเหล่าชาวบ้านด่าประจานและขับไล่เพราะเห็นเป็นสัตว์ประหลาด ร่อนเร่พเนจรไปจนกระทั่งอายุสี่ขวบ ก็ถูกคุณปู่คนหนึ่งรับเลี้ยงเอาไว้ฐานะทางบ้านของคุณปู่ยากจน ซูเมี่ยวร่างกายซูบผอม มักจะถูกคนอายุเท่ากันรังแกและเย้ยหยัน ไม่มีใครยอมเล่นกับนางครั้งหนึ่งหลังจากที่นางถูกคนรังแก นางก็หนีไปร้องไห้อยู่ข้างบ่อน้ำเพียงลำพังสาวน้อยที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันอายุห่างกับนางไม่มากคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในตอนที่นางถูกเด็กคนอื่นรั
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 613
“...หากตอนนั้น ข้ารอจนถึงตอนที่ท่านอาจารย์กลับมา และกลายเป็นศิษย์ของเขา เจ้าจะชอบข้าหรือไม่?”ก่อนจะเป็นคนเลว ในตอนที่เลือกได้ นางเองก็เคยเป็นคนดีมาก่อนเวินเหลียงลืมตา ก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนคลายอารมณ์อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นมาจากพื้น “ผู้กำกับซ่ง คุณเห็นแล้วใช่ไหมคะ? เดิมทีฉันก็ไม่เหมาะกับการแสดงละครอยู่แล้ว”ไม่พูดไม่ได้ การตั้งค่าของตัวละครซูเมี่ยวตัวละครนี้ค่อนข้างมีมิติทีเดียว มีความดีแฝงอยู่ในความชั่ว และมีความชั่วแฝงอยู่ในความดี แม้จะเป็นตัวร้าย ทว่าก็ไม่ทำให้คนเกลียด ผู้กำกับซ่งมองเวินเหลียงด้วยความเซอร์ไพรส์ “ไม่เหมาะสมตรงไหนกัน เหมาะสมสุด ๆ ไปเลย! นี่แหละตัวตนของซูเมี่ยว!”“ไม่ใช่สิคะ ผู้กำกับซ่ง คุณไม่ต้องฝืนใจชมฉันหรอกค่ะ...”“เห็นผมเป็นคนแบบนั้นเหรอ? ที่ผมพูดเป็นความจริงทั้งนั้น เสี่ยวเวิน ผมตามตัวมาถูกคนจริง ๆ คุณมีพรสวรรค์ด้านการแสดง ถ้าไม่เดินทางสายนี้ ก็เป็นการปล่อยให้พรสวรรค์ของคุณเปล่าประโยชน์จริง ๆ...”“หึ ๆ...” เวินเหลียงฉีกยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างแข็งทื่อ “ผู้กำกับซ่งคะ ฉันมีพรสวรรค์อะไรที่ไหนกันคะ...”“คุณเลิกถ่อมตัวได้แล้ว ก่อนหน้านี้ตอนที่แสดงเป็นสแตน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 614
ห้าโมงเย็น เวินเหลียงมารออยู่หน้าประตูโรงเรียนอนุบาลตรงเวลาภายใต้การนำของคุณครู บรรดาหนูน้อยเข้าแถวเดินออกมาที่ประตูใหญ่แถวของนกแพนกวินตัวน้อยที่ตัวเท่า ๆ กัน ในเวลาเพียงชั่วครู่เวินเหลียงมองจนตาลายไปเล็กน้อยเมื่อฟู่ซือฝานเห็นเวินเหลียง ก็ฉีกยิ้มออกมาด้วยความปลื้มปีติ กำลังจะเรียกออกไป ทว่าจู่ ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้จึงปิดปากเงียบไปอีกครั้งเธอบอกกับคุณครูก่อนจะวิ่งเหยาะไปทางเวินเหลียงในตอนนี้เองเวินเหลียงถึงได้เห็นเธอ เวินเหลียงเดินขึ้นหน้าไปสองก้าว “ฝานฝาน”เมื่อมาถึงตรงหน้าเวินเหลียง ฟู่ซือฝานก็หันหน้าไปมองเพื่อนร่วมชั้นของตนทีหนึ่ง ถึงได้เอ่ยขึ้นว่า “คุณป้า เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ”“อืม” เวินเหลียงปลดกระเป๋าเป้ใบน้อยบนหลังเธอลงมาถือ พร้อมจูงมือจ้ำม่ำน้อย ๆ ของเธอไปที่รถยนต์ “ฝานฝาน วันนี้ที่โรงเรียนอนุบาลรู้สึกยังไงบ้าง?”“ไม่เลวเลยค่ะ เพื่อน ๆ เฟรนด์ลี่กันมาก ๆ ส่วนคุณครูก็ดีแลหนูดีสุด ๆ ทำเหมือนว่าหนูทำอะไรไม่เป็นเลยอย่างนั้น...”คุณครูรู้ว่าฐานะทางบ้านของฟู่ซือฝานไม่ธรรมดา แถมเพิ่งย้ายกลับมาจากต่างประเทศอีก กลัวว่าเธอจะปรับตัวไม่ได้ จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะใส่ใจเยอะหน่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 615
เวินเหลียง “!”เธอวางโทรศัพท์ลงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง ก่อนจะคว้ากุญแจรถไปยังสถานีตำรวจก่อนหน้าที่จางกั๋วอันจะมาถึงเจียงเฉิงสองสามชั่วโมง มีคนมามอบตัวแล้ว?!คงเป็นเพราะคนที่อยู่เบื้องหลังได้รับข่าวแน่ ๆ รู้ว่าไม่สามารถพลิกสถานการณ์กลับคืนมาได้แล้ว จึงจงใจผลักคนออกมารับผิดคนหนึ่ง!เมื่อมาถึงสถานีตำรวจ หลังเวินเหลียงจอดรถเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็รีบเดินเข้าไปในโถงด้วยความรวดเร็ว พร้อมมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของผู้กำกับการเลย‘ก๊อก ๆ ๆ...’เสียงเคาะประตูแสดงให้เห็นความรีบร้อนจนอดรนทนไม่ไหวอย่างชัดเจน เวินเหลียงเอ่ยขึ้นเสียงดังว่า “คุณอาคะ คุณอาอยู่ไหมคะ? ฉันเองค่ะ เวินเหลียง”“เข้ามาสิ”เวินเหลียงผลักประตูเข้าไปเลย “คุณอา”ทันใดนั้นฝีเท้าของเธอก็เป็นอันต้องชะงักไป เธอมองไปที่ฟู่เจิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามผู้กำกับการบนโซฟา เธอเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ “ฟู่เจิง?”เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?ฟู่เจิงเงยหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “มานั่งคุยกันสิ”เวินเหลียงพยักหน้าไปทางผู้กำกับการ ก่อนจะนั่งลงข้างฟู่เจิง “คุณอาคะ เมื่อกี้คุณอาบอกว่ามีคนมามอบตัว จริงเหรอคะ? แน่ใจนะคะว่าเกี่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 616
เวินเหลียงมองเข้าไปในนัยน์ตาของฟู่เจิง กระทั่งผ่านไปนานสองนานท้ายที่สุดเธอก็มั่นใจว่าฟู่เจิงไม่ได้กำลังโกหกเธอเวินเหลียงอ้าปากค้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยความฉงนว่า “ทำไมถึงเป็นฟู่เยว่ไปได้?”เป็นฟู่เยว่ไปได้ยังไง?เธอสับสนไปหมดอยู่เล็กน้อย ราวกับถูกฟ้าผ่าอย่างนั้นฟู่เยว่ไปเกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวแล้วก็การตายของพ่อเธอได้ยังไง?!คุณปู่เคยบอกเธอว่า แรกเริ่มเดิมทีฟู่เยว่เป็นคนเสนอความคิดให้รับเลี้ยงเธอ บอกว่าเพื่อเป็นการขอบคุณการบริจาคตับของพ่อที่ช่วยต่อชีวิตคุณปู่ ฉะนั้นเธอจึงเคารพเขามาตลอด...ทันใดนั้นในสมองเธอก็วาบแสงสายหนึ่งขึ้นมา นึกถึงสิ่งที่เมิ่งเซ่อเคยบอก มือซ้ายของคนที่ไปส่งครอบครัวพวกเขาออกต่างประเทศมีหกนิ้ว คนขับรถของฟู่เยว่เองก็มีนิ้วมือหกนิ้วเหมือนกัน เพียงแต่เดิมทีเธอไม่ได้ปะติดปะต่อพวกเขาเข้าด้วยกันเท่านั้น...เห็นเวินเหลียงถามขึ้นมาแบบนี้ ฟู่เจิงก็ยิ้มอย่างขมขื่น “ช็อกมากใช่ไหม? ตอนที่เพิ่งรู้เรื่องนี้ ฉันเองก็มีปฏิกิริยาเดียวกับเธอนั่นแหละ”“ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่?” เวินเหลียงยังคงสับสนมึนงง “ทำ...ทำไมเขาถึงต้องไปลักพาตัวฉู่ซืออี๋ด้วย...”ตอนนั้นฉู่ซือ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 617
นอกเสียจากว่าทำเรื่องน่าละอายใจอะไรไว้เท่านั้น...ฉะนั้นที่คุณปู่ต้องมาจากไปไม่ใช่เพราะเธอกับฟู่เจิง แต่เป็นเพราะฟู่เยว่ ถึงได้ทิ้งพินัยกรรมที่ไม่เป็นธรรมกับฟู่เยว่อย่างนั้น และถึงได้ทิ้งทรัพย์สมบัติไว้ให้เธอมากมายขนาดนั้น ถือว่าเป็นการชดเชย...ฟู่เจิงเงียบไม่พูดไม่จา มือใหญ่ ๆ ค่อย ๆ พาดไปบนไหล่ของเธอ แล้วตบปลอบเธอเบา ๆจู่ ๆ เวินเหลียงก็คิดได้ว่าต้องสะบัดแขนของเขาออก เธอลุกขึ้นยืนพรวดพร้อมเดินห่างออกมาสองสามก้าว ก่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”มือของฟู่เจิงค้างเติ่งอยู่กลางอากาศเขาเข้าใจความรู้สึกของเวินเหลียงในตอนนี้ดีการตายของพ่อเธอ เดิมทีแล้วนั้นเหตุผลก็ยังเป็นเพราะถูกคนเข้ามาฉวยโอกาสระหว่างพวกเขาสองพี่น้องเขาเองก็มีความรับผิดชอบที่ปัดออกไปไม่ได้ ยากจะไม่ให้เธอไม่โกรธเขา“อาเหลียง ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอเสียใจมาก เธออยากจะทุบตีฉันด่าฉัน ฉันก็รับได้ทั้งนั้น แต่อย่าเก็บเรื่องทั้งหมดไปอัดอั้นอยู่ในใจ”ในใจของเวินเหลียงเกิดอารมณ์พลุ่งพล่านไปมา หมัดทั้งสองกำแน่น เธอหลับตาลงพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่งเธอขบกรามแน่นถึงพูดคำว่า ‘ออกไป’ ออกมาได้!เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 618
ฟู่ชิงเยว่ออกมาจากร้านจิวเวลลี่ หางตาเหลือบไปเห็นเงาร่างแสนคุ้นเคยเงาร่างหนึ่งขณะที่เธอหันไปมอง เงาร่างนั้นก็หายไปตรงหน้าประตูที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลแล้วฟู่ชิงเยว่เงยหน้ามองป้ายหน้าประตูร้านนั้น เป็นบาร์แห่งหนึ่งเวินเหลียงไปบาร์นั่นเหรอ?เธอเดินต่อไปข้างหน้าสองสามก้าว มองสำรวจไปรอบ ๆ พบรถของเวินเหลียงอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆนัยน์ตาของฟู่ชิงเยว่ประกายแสงดำมืดออกมาสายหนึ่ง เธอล้วงโทรศัพท์ออกมาต่อสายหาหมายเลขหนึ่งตอนกลางวันภายในบาร์ไม่ค่อยมีคนเท่าไรพนักงานสองสามคนย้ายลังเข้า ๆ ออก ๆ ง่วนอยู่กับการเติมสต็อกน้องชายที่อยู่บนโต๊ะบาร์เองก็กำลังเติมส่วนผสมของค็อกเทลเวินเหลียงสั่งเหล้ามาสองสามขวด ก่อนจะหาที่นั่งนั่งลงโดยไม่คิดอะไรมากมาย เธอเปิดขวดเหล้าเทเหล้าให้ตัวเองแก้วหนึ่ง จากนั้นเงยหน้ากลืนมันลงไปในรวดเดียวของเหลวรสชาติขมฝาดไหลลงไปในคอ คิ้วอันงดงามของเวินเหลียงขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ความกดดันและความเจ็บปวดที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจไม่ได้ถูกเจือจางไปเลยเวินเหลียงเติมเหล้าให้ตัวเองอีกสองสามแก้วตรงหน้าพลันปรากฏเงาร่างของพ่อขึ้นมา ทั้งคุ้นเคยและทั้งห่างเหิน เบ้าตาเวินเหลียงอดไ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 718
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 717
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 716
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 715
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
