Share

บทที่ 616

เวินเหลียงมองเข้าไปในนัยน์ตาของฟู่เจิง กระทั่งผ่านไปนานสองนาน

ท้ายที่สุดเธอก็มั่นใจว่าฟู่เจิงไม่ได้กำลังโกหกเธอ

เวินเหลียงอ้าปากค้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยความฉงนว่า “ทำไมถึงเป็นฟู่เยว่ไปได้?”

เป็นฟู่เยว่ไปได้ยังไง?

เธอสับสนไปหมดอยู่เล็กน้อย ราวกับถูกฟ้าผ่าอย่างนั้น

ฟู่เยว่ไปเกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวแล้วก็การตายของพ่อเธอได้ยังไง?!

คุณปู่เคยบอกเธอว่า แรกเริ่มเดิมทีฟู่เยว่เป็นคนเสนอความคิดให้รับเลี้ยงเธอ บอกว่าเพื่อเป็นการขอบคุณการบริจาคตับของพ่อที่ช่วยต่อชีวิตคุณปู่ ฉะนั้นเธอจึงเคารพเขามาตลอด...

ทันใดนั้นในสมองเธอก็วาบแสงสายหนึ่งขึ้นมา นึกถึงสิ่งที่เมิ่งเซ่อเคยบอก มือซ้ายของคนที่ไปส่งครอบครัวพวกเขาออกต่างประเทศมีหกนิ้ว คนขับรถของฟู่เยว่เองก็มีนิ้วมือหกนิ้วเหมือนกัน เพียงแต่เดิมทีเธอไม่ได้ปะติดปะต่อพวกเขาเข้าด้วยกันเท่านั้น...

เห็นเวินเหลียงถามขึ้นมาแบบนี้ ฟู่เจิงก็ยิ้มอย่างขมขื่น “ช็อกมากใช่ไหม? ตอนที่เพิ่งรู้เรื่องนี้ ฉันเองก็มีปฏิกิริยาเดียวกับเธอนั่นแหละ”

“ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่?” เวินเหลียงยังคงสับสนมึนงง “ทำ...ทำไมเขาถึงต้องไปลักพาตัวฉู่ซืออี๋ด้วย...”

ตอนนั้นฉู่ซือ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status