Share
บทที่ 620
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 621
ขนตาดำขลับพลันกะพริบ น้ำตาไหลร่วงหล่นลงมาบนโต๊ะติ๋ง ๆ ภายในใจฮั่วตงเฉิงราวกับจู่ ๆ ก็มีอะไรมาทิ่มแทงเธอรักฟู่เจิงมากฟู่เจิงควรค่าที่ไหนกัน?เวินเหลียงเช็ดหัวตาทีหนึ่ง ก่อนจะดื่มเหล้าที่อยู่ในแก้วหมดในรวดเดียวฮั่วตงเฉิงไม่ได้พูดอะไรมากมายอีก มองเธอดื่มเหล้าพวกนั้นเข้าไป เมาจนพาดตัวไปบนโต๊ะทว่าก็ยังโวยวายอยากจะดื่มต่อเขาแงะแก้วที่อยู่ในมือเวินเหลียงออก ก่อนจะคิดเงินแล้วอุ้มเวินเหลียงขึ้นพาเดินออกไปจากบาร์ และวางเธอไว้ในที่นั่งด้านหลังรถเวินเหลียงเมาจนหมดสติไปแล้ว เธอนอนแน่นิ่งอยู่บนเบาะที่นั่งด้านหลังฮั่วตงเฉิงเดินอ้อมไปขึ้นที่นั่งข้างคนขับ“คุณผู้ชายครับจะไปไหนเหรอครับ?”“โรงแรม” ฮั่วตงเฉิงเอ่ยคนขับรถสตาร์ตรถมุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่ฮั่วตงเฉิงพักอยู่ระหว่างทางโทรศัพท์ของฮั่วตงเฉิงก็ดังขึ้นมา เป็นสายของเลขาเขาที่โทรเข้ามาฮั่วตงเฉิงรับสาย เลขาที่อยู่ปลายสายเอ่ยขึ้นว่า “คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงกับคุณหนูหลินมาเจียงเฉิงครับ ตอนนี้อยู่ที่โรงแรมจิ่งเม่าครับ คุณผู้หญิงอยากพบคุณครับ”คุณผู้หญิงในที่นี้หมายถึงภรรยาคนที่สองของคุณท่านฮั่ว แม่แท้ ๆ ของฮั่วตงหลิน แม่เลี้ยงของฮั่ว
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 622
เขานั่งอยู่บนโซฟา มีโน้ตบุ๊กวางอยู่ตรงหน้าเขาเครื่องหนึ่ง ราวกับกำลังทำงานอยู่เวินเหลียงค้ำมือลุกขึ้นนั่งด้วยความประหลาดใจ พร้อมกวาดสายตามองไปรอบ ๆห้องนี้มีร่องรอยของการใช้ชีวิตอย่างชัดเจนจริง ๆ ด้วย ไม่เหมือนห้องที่เพิ่งเปิดใหม่เธอเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?”ฮั่วตงเฉิงกระตุกยิ้มมุมปาก “เธอคิดว่าไงล่ะ?”เวินเหลียงตั้งใจครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “คุณเป็นคนพาฉันกลับมาจากบาร์?”ฉะนั้นคนที่ช่วยแก้สถานการณ์ให้เธอในตอนนั้นไม่ใช่ฟู่เจิง แต่เป็นฮั่วตงเฉิง เพียงแต่ตอนนั้นเธอดื่มเหล้าเยอะไปหน่อยก็เลยจำผิด?ฮั่วตงเฉิงเพียงเลิกคิ้วทว่าไม่ได้ปฏิเสธ“พี่ตงเฉิง ขอบคุณที่ช่วยแก้สถานการณ์ให้ฉันนะคะ” เวินเหลียงยิ้มอย่างรู้สึกผิด พร้อมกับถามลองเชิงว่า “ฉันดื่มเยอะไปหน่อย ไม่ได้พูดจาอะไรล่วงเกินไปใช่ไหมคะ?”อย่างเช่นเรียกเขาว่าฟู่เจิงเลยอะไรทำนองนี้?แม้จำผิดคนจะไม่นับว่าหนักหนาสาหัสเท่าไร แต่สำหรับคนที่ถูกจำไม่ได้นั้น ดูจะไม่ค่อยมีมารยาทนัก ยิ่งเป็นคนอย่างฮั่วตงเฉิงแบบนี้ด้วยแล้วฮั่วตงเฉิงยิ้มเล็กน้อย “ไม่ได้พูดอะไรนะ”เวินเหลียงถอนหายใจออกเล็กน้อย “ไม่ได้พูดอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 623
เวินเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกดตัดสายทิ้งตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับฟู่เจิงดีคิดไปคิดมา เวินเหลียงก็เปิดหน้าห้องแชตแล้วส่งข้อความตอบกลับฟู่เจิงไปสองสามคำ : ปลอดภัยดี ไม่ต้องห่วงหลังส่งข้อความเสร็จ เวินเหลียงก็คว่ำโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ แล้วยิ้มให้ฮั่วตงเฉิงนัยน์ตาของฮั่วตงเฉิงประกายความหมายลึกซึ้งออกมาสายหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “ทำไมไม่รับล่ะ?”“ไม่ใช่สายสำคัญอะไร” เวินเหลียงเอ่ยขึ้นโดยไม่คิดอะไรเพิ่งสิ้นเสียงเธอไปหยก ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกครั้งเวินเหลียงหยิบขึ้นมาดูทีหนึ่ง ก็ยังเป็นฟู่เจิง“ไม่งั้นเธอไปรับสายเถอะ ไม่แน่ว่าอาจมีเรื่องสำคัญอะไรก็ได้” ฮั่วตงเฉิงเอ่ย “ฉันจำได้ว่าวันนี้ตอนบ่ายจางกั๋วอันมาถึงเจียงเฉิงแล้ว ไม่แน่ว่าอาจสอบสวนอะไรออกมาได้”เมื่อนึกถึงความจริงของเรื่องราวทั้งหมดที่ได้รับรู้เมื่อตอนเช้า เวินเหลียงก็เม้มริมฝีปาก ก่อนจะตัดสายและปิดเครื่องไปเลย “ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องรับ”นัยน์ตาฮั่วตงเฉิงเป็นประกาย มุมปากกระตุกรอยยิ้มที่มีก็เหมือนไม่มีขึ้นมาสายหนึ่งหลังกินมื้อเย็นเสร็จ ก็เป็นเวลาใกล้หนึ่งทุ่มแล้ว“ไปกันเถอะ เธออยู่ที่ไหนเดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอเอง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 624
ฟู่เจิงคว้าข้อมือของเธอเอาไว้เวินเหลียงชะงักฝีเท้าพร้อมหันไปมองเขา “ฟู่เจิง คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”ฟู่เจิงมองเธอด้วยนัยน์ตาเปล่งประกาย “เธอ...”ไปอยู่กับฮั่วตงเฉิงมาใช่ไหม?พูดไปได้ครึ่งหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็ชะงักไป ครึ่งประโยคหลังจมหายอยู่ในลำคอ บนหน้าเผยสีหน้าขมขื่นทุรนทุรายออกมาเธอบอกว่าตัวเธอเองต้องการอยู่เงียบ ๆ เขากลัวเธอคิดไม่ตก ทีแรกอยากจะไปหาเธอใครจะรู้ได้เลยว่าระหว่างทางดันได้รับสายของฟู่ชิงเยว่เสียก่อนฟู่ชิงเยว่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง บอกว่าเธอเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ จะทำการผ่าตัดต้องการให้คนในครอบครัวไปเซ็นชื่อฟู่เจิงไม่ระแคะระคายเรื่องอื่น เขาเปลี่ยนเส้นทางมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาล ถูกฟู่ชิงเยว่รั้งเอาไว้อยู่เป็นเวลานานเมื่อออกมาจากโรงพยาบาล ฟู่เจิงก็ต่อสายโทรหาเวินเหลียง ไม่มีคนรับ ในตอนที่โทรอีกครั้งก็ปิดเครื่องไปแล้วหลังจากนั้นเขาก็ไปเจอรถของเธออยู่หน้าบาร์ หลังเข้าไปสอบถามพนักงานในร้านถึงได้รู้ว่า เธอดื่มจนเมาและออกไปกับผู้ชายอีกคนแล้วเขาออกตามหาเธอไปทั่วทุกหนทุกแห่งราวกับเป็นบ้าทว่าในวินาทีนี้กลับได้รับรูปถ่ายเซ็ตหนึ่งในรูปภาพสองรูปแรก เวินเหลียงถูกฮั่วต
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 625
ในใจเขามีแต่จะยิ่งเจ็บปวดฉะนั้นคับแค้นใจก็ส่วนคับแค้นใจ เธอไม่มีทางเปลี่ยนทีท่าที่มีต่อฟู่เจิงในหลังจากนี้เพราะเรื่องนี้อย่างแน่นอน“งั้นเธอ...อย่าติดต่อกับฮั่วตงเฉิงอีกได้ไหม?” ในน้ำเสียงของฟู่เจิงแฝงความคาดหวังเอาไว้สายหนึ่งถ้าเธอตอบตกลงได้ เขาจะทำเป็นว่าเรื่องวันนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยเวินเหลียงได้ยินดังนั้นก็รู้สึกประหลาดใจ “เป็นไปไม่ได้ ฟู่เจิง คุณอย่างี่เง่าไร้เหตุผลสิ”แม้ฟู่เยว่จะมอบตัวแล้ว ท้ายที่สุดฮั่วตงเฉิงก็เป็นคนช่วยเธอจับตัวจางกั๋วอันได้ แถมยังเป็นครูสอนถ่ายภาพของเธออีก จะไม่ให้ติดต่อกันได้ยังไง?นัยน์ตาของฟู่เจิงประกายความเศร้าสลดออกมาสายหนึ่งเป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ เธอไม่ยอมตอบตกลง...เธอบอกว่าเขางี่เง่าไร้เหตุผล“ยังมีเรื่องอื่นอีกไหม? ถ้าไม่มีแล้วละก็ ฉันขอตัวขึ้นไปก่อนนะ”เวินเหลียงผละตัวออกจากอ้อมอกเขา ก่อนจะกดปุ่มลิฟต์ขึ้นแล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ฟู่เจิงยืนอยู่ที่เดิม เขาหลับตาไม่กระดุกกระดิกใด ๆเมื่อเวินเหลียงออกมาจากลิฟต์เธอก็ใส่รหัสเปิดประตูภายในห้องนั่งเล่นมืดสนิทเธอเปลี่ยนรองเท้าแล้วหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟา พบว่าถังซือซือส่งไลน์ให้เธอตอนที่เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 626
ร่างกายท่อนบนเย็นยะเยียบ เวินเหลียงพลันตื่นเต็มตามากขึ้น เธอเอ่ยขึ้นอย่างสะลึมสะลือว่า “...ฟู่เจิง! อย่านะ...”วินาทีถัดมา เข่าทั้งสองข้างของฟู่เจิงก็กางอยู่ขนาบสองข้างของลำตัวเธอ จากนั้นยกลำตัวท่อนบนขึ้นมาพลางจ้องมองเธอ สายตาชำเลืองไปด้านล่างทีละนิ้ว ๆ นัยน์ตาเริ่มประกายความลึกซึ้งออกมา ทั้งตัวแฝงไปด้วยเปลวเพลิงประหลาดเธอเดือดพล่านจนหน้าอกพองขึ้นยุบลงอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังสั่นระเรื่อเล็กน้อยเมื่อเวินเหลียงเห็นนัยน์ตาของเขา สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นแดงระเรื่อ เธอพยายามสลัดข้อมือออก ทว่าก็สลัดไม่ออก “ฟู่เจิง คุณปล่อยฉันไปนะ ถ้าขืนคุณยังทำแบบนี้อีกฉันจะโกรธแล้วนะ!”สีหน้าฟู่เจิงนิ่งสงบ ราวกับไม่ได้ยินคำพูดของเวินเหลียงอย่างนั้น เขาคลี่เนกไทออกด้วยมือเดียวเวินเหลียงอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นฟู่เจิงใช้เนกไทมัดข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้ด้วยกันเวินเหลียงก็ดิ้นพล่านขึ้นมาอย่างแรง “ไม่ได้นะ! ฟู่เจิง คุณใจเย็นหน่อยสิ!”ฟู่เจิงยังไม่หยุดการกระทำ เขาวนเนกไทรอบข้อมือเวินเหลียงสองรอบก่อนจะผูกโบว์“ฟู่เจิง คุณคิดจะทำอะไรกันแน่? มีอะไรก็พูดกันดี ๆ โอเคไหม? คุณไปหลับให้เต็มอิ่มสักตื่น พรุ่งนี้เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 627
“ไม่ดื้อนะ แยกขาหน่อยสิ...”เขาเอ่ยโน้มน้าวด้วยเสียงอ่อนโยน น้ำเสียงทุ้มต่ำทว่ามีแรงดึงดูดเป็นอย่างมาก เวินเหลียงทำตามที่เขาบอกทุกอย่างราวกับถูกพิษหนอนกู่เสียงหัวเราะแผ่วเบาสายหนึ่งแว่วดังขึ้นมาเวินเหลียงตอบสนองกลับมา ตรงแก้มก็แดง ‘เถือก’ แล้ว เธอรีบหุบขาทั้งสองข้างทันทีทว่ามันไม่ทันแล้ว มือใหญ่ ๆ ของเขากดไว้บนเข่าของเธอทันใดนั้นภายในห้องนั่งเล่นก็เงียบลงเหลือเพียงเสียงลมหายใจที่ค่อย ๆ หนักอึ้งขึ้นของฟู่เจิงเวินเหลียงเริ่มเกร็งไปทั้งเนื้อตัวขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมสั่นเทาเล็กน้อยทั้ง ๆ ที่มองไม่เห็น ทว่าราวกับเธอสัมผัสได้ถึงสายตาอันรุ่มร้อนของเขา จ้องจนตัวเธอไม่เป็นตัวเองไปเลย ราวกับจู่ ๆ ฟู่เจิงก็เก่งขึ้นมาก...เธอถูกเขาทำให้คล้อยตามเป็นจังหวะเดียวกันไปแล้ว!ทั้งหมดต้องโทษเขา!เขาบีบบังคับเธอ เธอเพียงแค่ไม่สามารถต้านทานได้เท่านั้นเวินเหลียงปลอบตัวเองจู่ ๆ งูน้ำก็เลื้อยขึ้นมาอยู่บนต้นขาของเธอ!ค่อย ๆ เลื้อยขึ้นมา ราวกับแหวกว่ายอยู่ในน้ำงูน้ำของประเทศจีนเป็นงูน้ำที่กระจายอยู่ในประเทศอย่างแพร่หลาย สามารถพบได้ทุกที่ตามแม่น้ำหรือบ่อน้ำนอกป่า มักอาศัยอยู่ในน้ำตลอดทั้งปี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 628
ทำไมเธอถึงได้...ถึงได้...ถูกเขาปรนนิบัติให้ลุ่มหลงได้สบาย ๆ อย่างนั้น!น่ารังเกียจชะงัด นี่มันจิ้งจอกตัวผู้ชัด ๆขณะอาบน้ำ เมื่อเวินเหลียงเห็นร่องรอยด้านในต้นขาก็ยิ่งอับอายเข้าไปกันใหญ่อ๊า ๆ ๆ ๆ...ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานตอนเช้าเธอยังน้อยเนื้อต่ำใจอย่างสุดขีดอยู่แท้ ๆ พอตกดึกทำไมถึงได้กลายเป็นแบบนั้นไปได้...ทั้งหมดเป็นเพราะฟู่เจิงบังคับขืนใจเธอ!เวินเหลียงพยายามล้างสมองตัวเองสุดชีวิตขณะหลังเวินเหลียงจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยและออกไปจากห้องนอน สถานการณ์ทุกอย่างก็นิ่งสงบลงตั้งนานแล้ว ราวกับไม่เคยเกิดอะไรขึ้นมาก่อนภายในห้องรับแขกไม่มีใครอยู่เวินเหลียงมองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย หรือว่าเขาไปแล้ว?ในขณะนี้เองก็มีเสียงหั่นของแว่วดังขึ้นมาจากในห้องครัวอ๋อที่แท้ก็ยังไม่ได้ไปชุดนอนพาดอยู่บนข้างโซฟา เวินเหลียงเดินไปเก็บขึ้นมา ในขณะที่กำลังจะหมุนตัวนี้เองฝีเท้าก็เป็นอันต้องชะงักไปในฉับพลันบนโซฟามีรอยเปียกชื้นดวงใหญ่มากดวงหนึ่งตำแหน่งตรงนั้น...สีหน้าเวินเหลียงพลันแดงก่ำขึ้นมา แถมยังร้อนผ่าวจนจะหุงข้าวสุกอยู่แล้วเธอมองซ้ายมองขวา ก่อนจะลวดมือหยิบหมอนโยนไปใบหนึ่งกลัวว่าจะปิดไม่ม
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 718
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 717
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 716
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 715
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
