Share

บทที่ 552

กลับมาที่ฝั่งของเวินเหลียง พรุ่งนี้เธอต้องไปรายงานตัวที่บริษัทฉู่ซืออี๋ เลยคิดจะฝากฟู่ซือฝานไว้กับฟู่เจิง

หลังไปเที่ยวชมชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนจบลง ฟู่ชิงเยว่คิดจะพาฟู่ซือฝานกลับลอสแอนเจลิสแน่ ๆ ส่วนฟู่เจิงเขาเองก็คงต้องยอมถอยให้กับเรื่องที่เขาคิดจะรั้งตัวฟู่ซือฝานไว้ก้าวหนึ่ง?

เวินเหลียงมองกระจกมองหลังทีหนึ่ง รถของฟู่เจิงขับตามหลังมาอยู่ไม่ห่างและไม่ใกล้จนเกินไปตลอด

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความให้ฟู่เจิง แล้วบอกจูฝานว่า “จูจู เธอจอดรถข้างหน้าให้หน่อย ฉันกับฝานฝานจะลงแล้ว”

“ให้รอเธอไหม?”

“ไม่ต้อง ฉันมีเรื่องอะไรจะคุยกับฟู่เจิงนิดหน่อยน่ะ”

“โอเค” จูฝานหาจังหวะจอดข้างทาง

เมื่อเวินเหลียงกับฟู่ซือฝานลงจากรถ จูฝานก็ขับรถออกไปก่อน จากนั้นรถของฟู่เจิงก็มาหยุดตรงหน้าพวกเธอ

เวินเหลียงเปิดประตูด้านหลังของรถ แล้วเข้าไปนั่งกับฟู่ซือฝาน

มือใหญ่ ๆ ของฟู่เจิงประคองพวงมาลัยอยู่ ตรงข้อมือเผยให้เห็นนาฬิกาข้อมือที่ราคาไม่ธรรมดาออกมา มืออีกข้างหูถอดฟังบลูทูทที่อยู่ตรงหูออก พร้อมมองกระจกมองหลัง “มื้อค่ำอยากกินอะไร?”

“แล้วแต่”

“ฝานฝาน เธอล่ะ?”

ฟู่ซือฝานเอียงศีรษะครุ่นคิด “หนูอยากกินเป็ดย่างค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status