Share
บทที่ 548
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 549
หลังสิ้นเสียง ทั้งสองคนก็มองหน้ากันทีหนึ่ง ถังซือซือเอ่ยปากก่อนว่า “ไม่ต้อง สั่งอาหารปกตินั่นแหละ ใช่ว่าฉันจะจ่ายไม่ไหวสักหน่อย”เยี่ยนหวยกระตุกยิ้มมุมปากทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันเล็กน้อย “คุณถังใจกว้างจริง ๆ!”พูดจบเขาก็รับเมนูมาและเริ่มอ่านชื่ออาหารจานแล้วจานเล่าถังซือซือสัมผัสได้ นี่เยี่ยนหวยจงใจสั่งชุดใหญ่เพื่อแก้แค้นเธอ!เมื่อพนักงานเสิร์ฟเดินออกไป เธอก็เอ่ยขึ้นอย่างทอดถอนใจว่า “เยี่ยนหวน นายเปลี่ยนไปแล้ว”เยี่ยนหวยเลิกคิ้ว “หืม?”“นายไม่ใช่แค่ขี้งก แต่ยังกินจุขึ้นด้วย ใช่ว่าตอนอยู่ต่างประเทศไม่มีปัญญากินข้าวหรอกนะ?”เยี่ยนหวยเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย เข้าคู่กับแว่นตากรอบทอง ดูสุภาพเรียบร้อยสุด ๆ “สองสามวันก่อนเห็นเธอกินข้าวกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ที่ร้านอาหารฝรั่ง คู่นัดบอดของเธอเหรอ? หัวล้านสะท้อนแสงเชียว มองไปเหมือนอายุสี่ห้าสิบแล้ว หรือว่าเธอฝืนกินข้าวมื้อหนึ่งได้”พอพูดถึงนัดบอด ถังซือซือก็นึกถึงน้องชายเผียนอี[1]ที่วาบตัวออกมาคนนั้น ในใจเธอพลันหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไร้ที่เปรียบเธอตอบกลับทั้งเดือดดาลว่า “อย่างนาย เกรงว่าแม้แต่คู่นัดบอดก็ไม่มีละมั้ง?”เยี่ย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 550
เห็นสีหน้าถังซือซือเป็นธรรมชาติปกติดี ไร้ร่องรอยของความหึงหวง เยี่ยนหวยก็เม้มปากแน่น ก่อนจะดื่มน้ำอึกหนึ่ง “อิเลียมักจะถูกคนชมว่าตาเฉียบแหลม”“อ๋อ หมูที่มาจากคำว่าตือโป้ยก่าย”เยี่ยนหวย “...”พนักงานเริ่มทยอยมาเสิร์ฟอาหาร ในนั้นรวมไปถึงเหล้าขาวราคาแพงขวดหนึ่งด้วยถังซือซือเปิดขวดเหล้าแล้วรินให้ตัวเองแก้วหนึ่ง ก่อนจะรินให้เยี่ยนหวยอีกแก้วหนึ่งเยี่ยนหวนไม่ได้ดื่ม ทว่าเห็นถังซือซือดื่มหมดไปสองแก้วอย่างรวดเร็วเห็นถังซือซือยังคิดจะเทลงไปในแก้วอีก เขาก็เอ่ยเตือนขึ้นว่า “อย่าดื่มเหล้าเยอะขนาดนั้นสิ”“นายจะมายุ่งอะไรด้วย?”ถังซือซือตอบกลับอย่างไม่เต็มใจ แล้วเทให้ตัวเองจนเต็มแก้วอีกครั้งขณะกำลังจะกระดกแก้วดื่มลงไป เยี่ยนหวยก็เย้ยหยันทำหน้ายิ้มทว่าก็ไม่ได้ยิ้ม ราวกับได้ใจสุด ๆ “เธอคงไม่ได้เกิดหึงหวงขึ้นมาเพราะรู้ว่าฉันมีแฟนหรอกใช่ไหม?”ถังซือซือชะงักไป อย่างกับได้ยินเรื่องตลก “ฉันหึง? ฉันจะหึงนายเนี่ยนะ? นายกำลังพูดเรื่องตลกอะไรอยู่? ฝันซะหวานเชียว!”“งั้นทำไมเธอถึงดื่มเหล้าเยอะขนาดนี้ล่ะ?”“นึกถึงเรื่องไม่สบายใจ ไม่ได้หรือไง?”“ฉันว่าเป็นเพราะเธอหึงนั่นแหละ”“ฉันไม่ได้หึง!”“เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 551
มีเสียงเคร่งขรึมบอกให้ “เข้ามา” แว่วดังขึ้นมาจากด้านในเสียงหนึ่งฮั่วตงเฉิงผลักประตูเข้าไป “พ่อ พ่อเรียกผมเหรอครับ?”คุณท่านฮั่วอายุเกินหกสิบแล้ว เดิมทีร่างกายยังนับว่าแข็งแรงทีเดียว ทว่าจู่ ๆ ปีที่แล้วก็เกิดป่วยหนักขึ้นมา เรี่ยวแรงหดหายไปมาก แต่สีหน้าเขายังเคร่งขรึม พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย นัยน์ตาสุกสกาว ทั้งตัวยังเผยอำนาจของผู้อยู่เบื้องบนออกมาสายหนึ่ง ซึ่งไม่สามารถละเลยได้หน้าตาของเขามีความคลับคล้ายคลับคลากับฮั่วตงเฉิง มองออกได้ไม่ยากว่าตอนหนุ่ม ๆ ก็เป็นหนุ่มหล่อที่มีใบหน้าที่มีความเป็นมุมมนและชัดเจน“ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้แกอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง?” คุณท่านฮั่วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขัง“ครับ”“แกไปทำอะไรที่เมืองเจียงเฉิง”ฮั่วตงเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบกับสายตาของคุณท่านฮั่ว “พ่อไม่ได้รู้แล้วหรอกเหรอครับ? ไม่งั้นจะเรียกผมกลับมาทำไม?”คุณท่านฮั่วเองก็ไม่ปกปิดอีกต่อไป เขาพูดสั่งออกไปเลยว่า “โปรเจกต์ที่ชิงมาได้แล้วก็ดำเนินไปให้ดี ๆ แกรีบกลับมาเมืองจิงซะ แล้วหลังจากนี้ไม่ต้องไปหาเรื่องตระกูลฟู่อีก”ฮั่วตงเฉิงยิ้ม “พ่อครับ ผมไม่ได้หาเรื่องตระกูลฟู่สักหน่อย ผมแค่ดำ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 552
กลับมาที่ฝั่งของเวินเหลียง พรุ่งนี้เธอต้องไปรายงานตัวที่บริษัทฉู่ซืออี๋ เลยคิดจะฝากฟู่ซือฝานไว้กับฟู่เจิงหลังไปเที่ยวชมชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนจบลง ฟู่ชิงเยว่คิดจะพาฟู่ซือฝานกลับลอสแอนเจลิสแน่ ๆ ส่วนฟู่เจิงเขาเองก็คงต้องยอมถอยให้กับเรื่องที่เขาคิดจะรั้งตัวฟู่ซือฝานไว้ก้าวหนึ่ง?เวินเหลียงมองกระจกมองหลังทีหนึ่ง รถของฟู่เจิงขับตามหลังมาอยู่ไม่ห่างและไม่ใกล้จนเกินไปตลอดเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความให้ฟู่เจิง แล้วบอกจูฝานว่า “จูจู เธอจอดรถข้างหน้าให้หน่อย ฉันกับฝานฝานจะลงแล้ว”“ให้รอเธอไหม?”“ไม่ต้อง ฉันมีเรื่องอะไรจะคุยกับฟู่เจิงนิดหน่อยน่ะ”“โอเค” จูฝานหาจังหวะจอดข้างทางเมื่อเวินเหลียงกับฟู่ซือฝานลงจากรถ จูฝานก็ขับรถออกไปก่อน จากนั้นรถของฟู่เจิงก็มาหยุดตรงหน้าพวกเธอเวินเหลียงเปิดประตูด้านหลังของรถ แล้วเข้าไปนั่งกับฟู่ซือฝานมือใหญ่ ๆ ของฟู่เจิงประคองพวงมาลัยอยู่ ตรงข้อมือเผยให้เห็นนาฬิกาข้อมือที่ราคาไม่ธรรมดาออกมา มืออีกข้างหูถอดฟังบลูทูทที่อยู่ตรงหูออก พร้อมมองกระจกมองหลัง “มื้อค่ำอยากกินอะไร?”“แล้วแต่”“ฝานฝาน เธอล่ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงศีรษะครุ่นคิด “หนูอยากกินเป็ดย่างค
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 553
เธอไม่เชื่อใจเขาขนาดนี้เลยเหรอ อยากขีดเส้นความสัมพันธ์กับเขาให้ชัดเจนขนาดนี้เลยเหรอ?ขณะที่เดือดดาล มีความปวดใจสายหนึ่งเอ่อล้นขึ้นมาพร้อมกันด้วยความรู้สึกที่เธอมีต่อเวินหย่งคัง ตอนที่รู้ว่าพ่อที่ตนสนิทสนมที่สุดถูกคนฆาตกรรม ในใจจะรู้สึกยังไงกันนะ?เวินเหลียงเป็นคนที่จริงจังมากคนหนึ่งใช่จริงจังมากเธอไม่เคยสองจิตสองใจเลย เธอตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน ตั้งใจใช้ชีวิตมาตลอด ตั้งใจปฏิบัติกับคนที่ชอบ และตั้งใจจดจำคนที่ในความทรงจำเธอพยายามใช้วิธีของตัวเองมาแก้แค้นให้พ่อ แม้เวินหย่งคังจะตายไปสิบปีแล้ว แม้ว่าเธออาจต้องเจอกับการแก้แค้น และต้องมีจุดจบเหมือนกับเวินหย่งคัง เธอก็ยืนกรานที่จะทำต่อหลังวางสาย ฟู่เจิงก็สูบบุหรี่อยู่ด้านนอกครู่หนึ่ง ถึงกลับไปยังห้องรับรองเวินเหลียงกำลังถกประเด็นว่าทำไมปูถึงขาเกกับฟู่ซือฝานอยู่ฟู่เจิงมองใบหน้าด้านข้างที่ขาวผ่องและเรียบสงบของเธอด้วยความหมายลึกซึ้ง นัยน์ตาประกายความสับสนออกมาหลังกินมื้อค่ำเสร็จ ฟู่ซือฝานก็ง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นแล้วฟู่เจิงอุ้มเธอเข้าไปยังเบาะที่นั่งด้านหลังรถ ก่อนจะกลับมาสตาร์ตรถเป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว แสงไฟนีออนของไฟถนนจากนอกหน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 554
ฟู่เจิงเม้มริมฝีปากทีหนึ่ง พลางมองเวินเหลียงด้วยนัยน์ตาเคร่งขรึมผ่านกระจกมองหลัง พร้อมกัดฟันถามขึ้นว่า “ไม่เกี่ยวกับฉัน?”เขาให้โอกาสเธอได้พูดความจริงออกมาแล้วเธอยอมกอดความเสี่ยงของการถูกแก้แค้น และคิดจะปิดบังเขา!เขาไม่คู่ควรให้เธอเชื่อใจและหวังพึ่งขนาดนี้เลยเหรอ?เธอไม่หวงแหนชีวิตของตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ?เมื่อเวินเหลียงเงยหน้าขึ้น ก็ไปสบเข้ากับสายตาที่อดกลั้นความเดือดดาลเอาไว้ เธอไม่เข้าใจต้นสายปลายเหตุนิดหน่อย “เรื่องของฉัน เดิมทีก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณอยู่แล้ว แล้วก็คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันกำลังสืบเรื่องคดีลักพาตัวอยู่? คุณสืบเรื่องฉันอีกทีใช่ไหม? เรื่องที่คุณสะกดรอยตามฉันไปถึงหนิงชิง ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณเลยนะ!”เห็นเวินเหลียงตอกกลับเขาทั้งเดือดพล่านพร้อมเหตุผลเต็มประดา ในใจของฟู่เจิงก็โกรธจนแทบระเบิดออกมา มือใหญ่ ๆ ที่จับพวงมาลัยอยู่กำแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม เส้นเลือดบนฝ่ามือพลันปูดขึ้นมา “ที่ฉันสืบเรื่องเธอ ก็เพราะเธอได้รับคำขู่ ที่ตามเธอไปถึงหนิงชิง ก็เพราะคืนก่อนหน้านั้นเธอได้รับบาดเจ็บ ฉันเป็นห่วงเธอ ตอนนี้ฉันก็แค่อยากช่วยเธอเท่านั้น!”เวินเหลียงยิ้มเบา ๆ ทีหนึ่ง “ฟู่เจิง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 555
เวินเหลียงไปหาฉู่ซืออี๋ตามที่อยู่ที่พี่สาวตัวน้อยส่งมาให้ พร้อมฉวยโอกาสสำรวจไปตามท้องถนนซีรีส์ที่ฉู่ซืออี๋ไปร่วมถ่ายอยู่ตอนนี้เป็นซีรีส์แนวโบราณเทพเซียนไม่มีฟู่เจิง ทรัพยากรของเธอก็ไม่เหมือนอย่างแต่ก่อน ในซีรีส์เรื่องนี้เป็นนักแสดงรับเชิญพิเศษคนหนึ่งเท่านั้น มีฉากออกไม่เยอะ ทว่าฉู่ซืออี๋ไม่มีโอกาสให้เลือกหลังเวินเหลียงมาถึงยังเซ็ตถ่ายก็ส่งข้อความหาฉู่ซืออี๋ทันที ผ่านไปสองสามนาที ก็มีทีมงานที่ติดบัตรประจำตัวไว้ที่หน้าอกคนหนึ่งออกมารับเธอเข้าไปฉู่ซืออี๋อยู่ในชุดเข้าฉาก ด้านนอกสวมเสื้อคลุมขนสัตว์เอาไว้ กำลังถือบทละครพูดคุยแลกเปลี่ยนกับผู้กำกับอยู่ พร้อมมองมาทางด้านนอกอยู่เป็นระยะครั้นเห็นเวินเหลียงเข้ามา มุมปากของฉู่ซืออี๋ก็กระตุกรอยยิ้มออกมารอยยิ้มหนึ่ง เธอโบกไม้โบกมือมาทางเวินเหลียง “ผู้กำกับซ่งคะ ต่อไปนี้ฉากที่ฉันเล่นไม่ได้ เธอจะมาเล่นแทนฉันนะคะ”เวินเหลียงยิ้มพร้อมโบกไม้โบกมือให้ผู้กำกับซ่งไปด้วย พลางมองฉู่ซืออี๋ด้วยนัยน์ตาที่แฝงไปด้วยการถามกลับทีหนึ่งฉู่ซืออี๋ให้เธอมาเป็นผู้ช่วยไม่ใช่เหรอ? ทำไมกลายเป็นสแตนด์อินไปแล้วล่ะ?ฉู่ซืออี๋ได้แต่ยิ้มแย้ม ละเลยสายตาของเวินเหลียงไป
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 556
ขณะที่ฉู่ซืออี๋กำลังถ่ายทำอยู่นั้น เวินเหลียงก็ไปเอาใบแจ้งรายละเอียดการถ่ายทำกับทีมงานหน้าเซ็ต วันนี้ฉู่ซืออี๋มีถ่ายทำสองฉาก ฉากแรกคือตอนนี้ ฉากที่สองคือตอนบ่ายฉากแรกถ่ายทำไปหนึ่งชั่วโมงกว่า ผู้กำกับตะโกนบอกว่าผ่านก่อนที่ฉู่ซืออี๋จะเอ่ยปาก เวินเหลียงก็รีบเดินหน้าเอาเสื้อคลุมขนสัตว์ไปคลุมให้เธอทันทีฉู่ซืออี๋เลิกคิ้วมองเธอทีหนึ่ง จากนั้นก็เดินออกไปข้างนอกเลย “แก้วน้ำอยู่ในเต็นท์ แก้วสีชมพู ไปเอาน้ำร้อนมาให้ฉันที่รถแก้วหนึ่ง”“ได้” เวินเหลียงเข้าไปเอาแก้วในเต็นท์ จากนั้นก็ไปกดน้ำร้อนใส่แก้วให้ห่างจากปากแก้วสองนิ้ว เวลาเปิดจะได้ไม่มีน้ำร้อนกระเด็นออกมาฉู่ซืออี๋รับมาเปิดอย่างลวก ๆ พลางมองเวินเหลียงทีหนึ่ง “ฉันจะพักอยู่บนรถสักแป๊บ เธอไปยืนเฝ้าอยู่ข้างนอก ถ้ามีเรื่องอะไรก็มาเรียกฉัน”พูดจบก็ปิดประตูไปเลยเวินเหลียงมองเวลา อีกหนึ่งชั่วโมงจะได้เวลากินมื้อเที่ยง เธอพิงรถบ้านเล่นโทรศัพท์ครู่หนึ่ง ยืนขาก็ล้าจึงนั่งยองลงมาเมื่อถึงเวลากินข้าวเที่ยง เวินเหลียงก็ไปรับข้าวมาสองกล่องฉู่ซืออี๋เป็นโรครักความสะอาด เธอใช้อุปกรณ์ทานอาหารของตัวเอง หลังเธอกินเสร็จ ก็โยนอุปกรณ์ทานอาหารให้เวินเหลี
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
