Share

บทที่ 510

เห็นเวินเหลียงเงียบไป ฉู่ซืออี๋ก็ฉีกยิ้มอย่างพอใจ

ต่อให้เวินเหลียงไปจี้ถามฟู่เจิง แล้วฟู่เจิงสลัดรูปและตัวตนของเวินเหลียงออกมา เธอเองก็มีแต่หาเรื่องใส่ตัว ต้องก้มหัวอยู่ต่อหน้าฟู่เจิงตลอดไป

ฉู่ซืออี๋พูดต่อว่า “เธอยังดูไม่ออกอีกเหรอ? คนที่อาเจิงชอบคือฉันต่างหาก! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเอาแต่เกาะอาเจิงไม่ปล่อย จนทำให้ฉันต้องแยกทางกับอาเจิง คุณท่านจะตายได้ยังไง?! เธอมันไอ้ตัวซวย!”

“เธอหุบปากไปเลยนะ!”

สีหน้าเวินเหลียงซีดเผือด ดวงตาแดงก่ำ “เธอคิดว่าฉันจะหลงกลเธอเหรอ? ฉันกับฟู่เจิงจะเป็นยังไง ก็ไม่ใช่เหตุผลให้เธอไปยั่วคุณปู่ เธออย่าคิดจะมาใส่ร้ายฉันเชียวนะ!”

คำพูดคำจาเหมือนกับอู๋หลิงเป๊ะ เธอไม่มีทางถูกหลอกอีกแน่

เธอไม่ใช่ตัวซวย!

เธอไม่ใช่!

“ฉันไม่เงียบ!” ฉู่ซืออี๋ยิ้มอย่างเย็นชา “ตัวซวย ไอ้ตัวนำโชคร้าย! คุณท่านต้องมาตายเพราะเธอ! เธอมันนังชั้นต่ำคนขึ้นขี่มาแล้วไม่รู้กี่ร้อยกี่พันคน ต่อให้ยังเกาะฟู่เจิงไม่ยอมปล่อยต่อไป เขาก็ไม่มีวันชอบเธอหรอก!”

เธอแค่นเสียงฮึทีหนึ่ง ก่อนจะสาวเท้าก้าวยาวเดินออกไป

เวินเหลียงมองตามเงาร่างของฉู่ซืออี๋ไป พลางแสยะยิ้มอยู่ที่เดิมเสียงหนึ่ง

เวินเหลียงกลับมายัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ZS loveyou
ฟูซือฝาน คือลูกพระเอก นางเอกใช่ไหม ทำไมนางเอกไม่รู้
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status