Share

บทที่ 517

“แล้วนี่มันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ?”

เวินเหลียงเกิดปวดหัวขึ้นมา

ฟู่เจิงกำลังบีบให้เธอเลิกกับเมิ่งเซ่อ

ไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าหลังพวกเขาเลิกกันแล้ว ฟู่เจิงจะตามตอแยเธอยังไง

ฟู่เจิงมองเวินเหลียงอยู่สองสามวินาที ทันใดนั้นก็ยั่วให้ตนโกรธจนขำออกมา “เธอชอบเขาขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงเขาจะนอกกายนอกใจเธอก็รับได้ แต่ดันรับที่ฉันทำไม่ได้? ที่เขาให้เธอได้ ฉันก็ให้ได้ทั้งนั้น สิ่งที่เขาให้ไม่ได้ฉันก็ให้ได้!”

ตรงกันข้าม เป็นเพราะเธอไม่ชอบเมิ่งเซ่อ จึงคิดว่าไม่สำคัญ ถึงได้เล่นละครอย่างมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนได้

และเป็นเพราะเธอรักรักฟู่เจิงลึกซึ้งเกินไป ถึงได้ถูกเขาทำร้ายได้ง่าย ๆ จนไม่สามารถปล่อยวางได้

เวินเหลียงตอบ “นอกใจก็คือมีชู้ อย่าลืมสิ ก่อนหน้านี้คุณเพิ่งจะยอมรับว่าคนที่คุณชอบคือฉู่ซืออี๋”

ฟู่เจิงมองเธอด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด สีหน้าเขามืดคล้ำดำหมอง

ผ่านไปนานสองนาน เขาถึงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “อาเหลียง นั่นเป็นเพราะฉันไม่มีทางเลือก เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าฉันชอบเธอ...”

“ฉันไม่รู้”

เวินเหลียงเอ่ยขึ้นชืด ๆ ว่า “คุณก็แค่ตำหนิที่ฉันสองมาตรฐานไม่ใช่เหรอ? โอเค ฉันเลิกกับเขาก็ได้ และจะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status