บทที่ 482

ฟู่เจิงรีบพลิกตัวลงจากเตียง แล้วไปหยิบกล่องยามา หาปรอทออกมาวัดอุณหภูมิร่างกายของเวินเหลียง

สามสิบแปดจุดหกองศา

ฟู่เจิงหายาเม็ดลดไข้ออกมาจากในกล่องยา จากนั้นเทน้ำร้อนมาครึ่งแก้ว ก่อนป้อนให้เวินเหลียงกิน

จากนั้นเขาก็ใช้แอลกอฮอล์ราดผ้าขนหนูให้เปียกชุ่ม แล้วเช็ดบนหน้าผากและคอของเธอเบา ๆ

ฟู่เจิงวางผ้าขนหนูไว้ข้าง ๆ ก่อนจะเลิกลองจอนรักษาความอบอุ่นของเธอขึ้น คิดจะเช็ดรักแร้ของเธอ จนใจที่ลองจอนรักษาความอบอุ่นมันรัดตัวเกินไป เดิมทีเช็ดไม่ถึงอยู่แล้ว

เขาหยุดไปครึ่งนาที จากนั้นถึงถอดลองจอนรักษาความอบอุ่นของเธอออก...เขาทำเพื่อสุขภาพร่างกายของเธอ เธอคงไม่โทษเขาใช่ไหม? ฟู่เจิงคิดเพ้อฝัน

เขาหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดรักแร้ แขนและหน้าอกของเธอ

เมื่อเห็นก้อนเนื้อขาวผ่องปรากฏวับวาบอยู่ตรงหน้าอกเธอ เอวแสนบางเล็ก นัยน์ตาของเขาก็ยิ่งดำมืดขึ้นเรื่อย ๆ

ขณะเช็ดตัวเสร็จ ฟู่เจิงก็ห่มผ้าให้เธอ เฝ้าอยู่ข้างเตียง คอยวัดอุณหภูมิร่างกายทุกยี่สิบนาที และเช็ดตัวด้วยแอลกอฮอล์หนึ่งครั้ง

กระทั่งเป็นเวลาตีสี่กว่า ไข้ของเวินเหลียงถึงได้ลดลง

ท้ายที่สุดฟู่เจิงถึงวางใจ เขาเลิกผ้าห่มออกแล้วล้มตัวลงไปนอนด้วยอาการง่วง พร้อมกอดเ