Share
บทที่ 490
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 491
เวินเหลียงกดเปิดดู เธอเลิกคิ้ว วิจารณ์กันแบบไม่มีฟิลเตอร์ที่แฟนคลับใส่ ถือว่าเป็นหนุ่มหล่อคนหนึ่งจริง ๆ หน้าตามีขอบมนดีล้ำเลิศสุด ๆเพียงแต่ไม่รู้ทำไม เวินเหลียงรู้สึกว่าเขาดูคุ้นตาอยู่เล็กน้อย เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เธอพยายามเค้นความทรงจำ ทว่าคลำหาที่เกี่ยวข้องไม่เจอเลยปุ๊กลุกกระโดดขึ้นเตียงในทีเดียว ก่อนจะมาถูไถเวินเหลียงเวินเหลียงลูบศีรษะน้อย ๆ ของปุ๊กลุกไปทันใดนั้นนัยน์ตาก็สว่างเป็นประกายขึ้นมา!เธอนึกออกแล้ว!มิน่าล่ะเธอถึงรู้สึกว่าตงเจ๋อดูคุ้นตาอยู่หน่อย ๆ เป็นเพราะว่าหน้าตาของเขามีส่วนคล้ายกับฟู่เจิงอยู่สองสามส่วน!เมื่อพูดขึ้นมา ตระกูลฟู่ตั้งแต่คุณท่านฟู่ ไปจนถึงฟู่เจี๋ยอารอง พี่ใหญ่ฟู่เยว่ พี่สามฟู่เซิง ด้านหน้าตาก็นับว่าเป็นหนุ่มหล่อได้ทุกคน พวกเขายังมีลักษณะที่เหมือนกันอย่างหนึ่ง นั่นก็คือสีหน้าชืด ๆเนื่องด้วยเหตุนี้เมื่อเทียบกันแล้ว ฟู่เยว่ดูแล้วจะละมุนละม่อมกว่าหน่อย เหมือนกับพระรองแสนอบอุ่นในนิยายอยู่เล็กน้อยส่วนฟู่เจิงนับเป็นคนที่หน้าคมเข้มเพียงคนเดียวในตระกูลฟู่ หน้าตาเอาเรื่องน่าดูเธอเคยเห็นรูปของฟู่หรง หน้าตาค่อนข้างคล้ายกับฟู่เยว่หน้าตาของฟู่เจิงคง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 492
เมิ่งเซ่อจองโรงแรมใกล้ ๆ ไว้ห้องหนึ่ง เขาวางเซี่ยมู่ไปบนเตียงก่อน แล้วค่อยไปดูตัวเองหน้ากระจกในห้องน้ำ บนหน้าเขามีรอยฟกช้ำดำเขียวเต็มไปหมดเมิ่งเซ่อรู้สึกโชคดีที่ช่วงนี้ยุ่งอยู่หน่อย ๆ ถึงตอนไปทีมบิวดิงแผลพวกนี้ก็น่าจะหายดีแล้ว ถ้าเกิดแบกหน้าแบบนี้ไปเจอพี่เวินเหลียง มันจะน่าขายหน้าขนาดไหน! แถวนี้ไม่มีร้านขายยา ที่โรงแรมเองก็ไม่มียาทาภายนอกสำหรับอาการบาดเจ็บจากการฟกช้ำสำรองเอาไว้เมิ่งเซ่อจึงสั่งซื้อมาจากในเน็ตกล่องหนึ่ง รอดิลิเวอรีมาส่งเขานั่งไถโทรศัพท์อยู่บนเก้าอี้ทันใดนั้นก็ได้ยินหญิงสาวที่อยู่บนเตียงกลัวจนละเมอออกมา ราวกับกำลังฝันร้ายอยู่ “...อย่าเข้ามานะ...อย่านะ...อย่านะ...”เมิ่งเซ่อรีบวางโทรศัพท์ลง แล้วไปนั่งข้างเตียง ก่อนจะปลอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ไม่เป็นไรแล้วนะ คนร้ายหนีไปแล้ว!”เซี่ยมู่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา จากนั้นก็พลันโผเข้าไปในอ้อมอกของเมิ่งเซ่อ ร้องไห้ฮือ ๆ อย่างทุกข์ตรมเมิ่งเซ่ออึ้งไปครู่หนึ่ง พร้อมลองผลักเซี่ยมู่ออก “คุณ...”ทว่าเซี่ยมู่ไม่ยอมปล่อยมือ กลับยิ่งออกแรงกอดเมิ่งเซ่อแน่นขึ้น แล้วร้องไห้อย่างเจ็บปวดใจ “ฉันกลัว...ฉันกลัวมากจริง ๆ...”เมิ่งเซ่อล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 493
ด้านหน้าก็เป็นโกดังของหวังต้าไห่แล้วเมื่อแล่นผ่านโค้งหนึ่งไป จู่ ๆ รถเมล์ก็หยุดลงเหล่าเพื่อนร่วมงานต่างชะโงกศีรษะออกไปดูด้านหน้าด้วยความสงสัยด้านหน้ามีรถบรรทุกคันหนึ่งจอดขวางอยู่ กล่องพัสดุมากมายกลิ้งหล่นอยู่สองข้างทาง กล่องเล็กบ้างใหญ่บ้างพนักงานของโกดังกำลังเก็บกันสุดชีวิตหวังต้าไห่ยืนเท้าสะเอวอยู่ริมถนน มองเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างสุดจะทน พร้อมส่งสัญญาณให้รถบัสที่ผ่านทางรอสักครู่ฟู่เซิงลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินไปข้างหน้าแล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”คนขับรถบัสกดเปิดประตูแล้วเอ่ยขึ้นว่า “เหมือนรถพัสดุจะเสียหลักน่ะครับ”ฟู่เซิงลงจากรถ แล้วเดินไปพูดคุยกับหวังต้าไห่ ผ่านไปประมาณสองนาที เขาก็กลับขึ้นรถมาอีกครั้ง แล้วเอ่ยกับคนขับรถบัสว่า “รอเดี๋ยวนะครับ พวกเขาเก็บของจะเสร็จแล้ว”มีคนโพล่งถามขึ้นมาว่า “อยู่ดี ๆ รถพัสดุมาเสียหลักได้ยังไงครับ?”“ตอนที่รถบรรทุกกำลังจะเข้าไปในโกดังน่ะจู่ ๆ ยางรถก็เกิดแบนขึ้นมา” ฟู่เซิงตอบหวังต้าไห่เดือดจนด่าสาดเสียเทเสียออกมา “ไม่รู้ไอ้เซ่อซ่าตัวไหนมาสาดตะปูหมวกเอาไว้บนพื้น!”เมื่อเมิ่งเซ่อเห็นหวังต้าไห่ นัยน์ตาทั้งสองก็เปล่งประกายขึ้น
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 494
เมื่อเวินเหลียงถามขึ้นมาแบบนี้ เมิ่งเซ่อเองก็อดไม่ได้ที่จะหวนนึกอย่างจริงจังขึ้นมาก็จริง ตระกูลเมิ่งกับตระกูลหวังล้วนเป็นครอบครัวธรรมดา ๆ ลุงหวังจะไปยืมเงินมากมายขนาดนั้นมาจากเพื่อนที่ไหนกัน?ตอนนั้นใครจะกล้าให้เขาหยิบยืมเงินมากมายขนาดนั้น? โดยที่ไม่กลัวว่าเขาจะเชิดเงินหนีหรือคืนได้ไม่ครบ?คิดยังไงก็คิดไม่ออก เมิ่งเซ่อเงยหน้ามองสีหน้าของเวินเหลียง “พี่ครับ พี่สงสัยว่าที่มาของเงินลุงหวังมันได้มาโดยมิชอบใช่ไหมครับ?”เวินเหลียงหัวเราะชืด ๆ “อย่าหาว่าฉันคิดมากเลยนะ ฉันย่อมต้องเกลียดคนที่เมาแล้วขับจนเป็นสาเหตุทำให้พ่อฉันต้องตายอยู่แล้ว คงยากจะเลี่ยงไม่ให้ไปคาดเดาเขาอย่างมีอคติสุด ๆ”“ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ดีครับ แม้ลุงหวังจะไม่ได้ตั้งใจ แม้จะได้รับโทษแล้วก็ตาม พี่เองก็ไม่จำเป็นต้องให้อภัยหรอกครับ เพราะตั้งแต่ต้นจนจบคุณลุงต้องตายเพราะเขา”ถ้าคุณลุงไม่ตาย พี่เวินเหลียงก็ไม่ต้องไปเจอฟู่เจิงไอ้ผู้ชายซังกะบ๊วยนั่น!“ขอบคุณที่นายเข้าใจนะ อาเซ่อ” นัยน์ตาของเวินเหลียงเต็มไปด้วยความซาบซึ้งเมื่อได้ยินคำเรียกที่ดูสนิทสนมจากปากเวินเหลียง หูเมิ่งเซ่อก็แดงระเรื่อ ในใจเต้นระรัว ถูกเวินเหลียงล้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 495
แต่ตำรวจสืบไม่เจอความสัมพันธ์ระหว่างจางกั๋วอันและเมิ่งจินถึง ไม่งั้นหากออกประกาศจับจางกั๋วอันแล้ว ไม่มีทางทำเมิ่งจินถังตกหล่นแน่แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้จักกัน!เพียงแต่เมิ่งจินถังกลับประเทศได้ ทว่าจางกั๋วอันไม่กล้าเมิ่งเซ่อช่วยเก็บตะเกียบขึ้นมาวางไว้ข้าง ๆ แล้วช่วยหยิบตะเกียบคู่ใหม่ให้เวินเหลียงเวินเหลียงสงบลงมาแล้ว “ขอบใจนะ”เธอฉีกยิ้มให้เมิ่งเซ่อทีหนึ่ง แล้วคีบหมูเส้นให้เขาชิ้นหนึ่ง “จางกั๋วอัน? เขาเป็นคนเมืองเจียงเฉิง? เหมือนไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน...”“ไม่ใช่ครับ...เขาไม่ได้อยู่ในประเทศ เหมือนจะอยู่ที่ย่างกุ้ง?”ย่างกุ้งเป็นเมืองหลวงเก่าของเมียนมาร์ เป็นเมืองใหญ่อันดับหนึ่งของเมียนมาร์ ไม่ว่าจะเป็นจำนวนประชากรหรือว่าเศรษฐกิจต่างก็เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก“อ๋อ” หัวใจของเวินเหลียงถึงขั้นเต้นผิดจังหวะ เธอเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างแยบยล “อันที่จริงคราวก่อนฉันกับถังถังมีความคิดจะไปเที่ยวที่เมียนมาร์ แต่สุดท้ายก็เลือกไปนอร์เวย์”จางกั๋วอันลอยนวลอยู่ต่างประเทศ ทางตำรวจในประเทศทำอะไรเขาไม่ได้เธอกำลังครุ่นคิด ตอนนี้รู้แล้วว่าเขาอยู่ย่างกุ้ง คิดหาวิธีไปตามหาเขา แล้วลักพาตัวกลับ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 496
เมิ่งเซ่อเงยหน้าขึ้นมา แล้วพยักหน้าพลางยิ้มให้หญิงสาว “คุณเซี่ย บังเอิญขนาดนี้เชียว?”เซี่ยมู่พยักหน้า พลางจงใจชำเลืองมองเวินหลียงที่อยู่ข้างเมิ่งเซ่อ แล้วเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “ฉันเองก็ไม่นึกเหมือนกันว่าจะเจอคุณอีกครั้งที่นี่ ฉันกับเพื่อนมาผ่อนคลายอารมณ์กันน่ะ”“บริษัทเรามาทีมบิวดิงกันน่ะ”“คืนหลายวันก่อนต้องขอบคุณที่คุณพาฉันไปส่งโรงแรมด้วยนะคะ แผลที่ตัวคุณดีขึ้นหรือยังคะ?”เมิ่งเซ่อมองเวินเหลียงทีหนึ่ง ก่อนจะฉีกยิ้ม “ดีขึ้นเยอะแล้วครับ แล้วคุณล่ะบอกกับตำรวจไปหรือยัง?”เวินเหลียงคีบข้าวขึ้นมากินสองคำ สายตามองสลับไปมาระหว่างหญิงสาวกับเมิ่งเซ่อพร้อมความสงสัยไปส่งที่โรงแรม?“ลงบันทึกประจำวันไว้แล้วค่ะ ฉันต้องขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะคะ คุณไม่รู้ว่าตอนนั้นฉันกลัวขนาดไหน ถ้าไม่ได้คุณ เกรงว่าฉันจะ...ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าต้องขอบคุณคุณยังไงดี” นัยน์ตาทั้งสองของเซี่ยมู่ใสกิ๊งดุจหยดน้ำ มองเมิ่งเซ่ออย่างมีความหมายลึกซึ้งเวินเหลียงมองออกว่าเธอชอบเมิ่งเซ่อ“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ เรื่องเล็กน้อย” เมิ่งเซ่อชี้เวินหลียงที่นั่งอยู่ตรงหน้า “จริงสิ ผมขอแนะนำให้คุณรู้จัก นี่คือเวินเหลียงแฟนผมครับ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 497
“ไม่เป็นไร พอมองออกว่าฟู่เซิงให้ความสำคัญกับนายมาก นี่เป็นโอกาสของนาย นายรีบไปเถอะ”ใช่ว่าเมิ่งเซ่อไม่เคยเห็นแฟนสาวของรูมเมตสรรหาเรื่องทะเลาะสารพัดเพราะรูมเมตของเขามีเวลาอยู่ด้วยน้อย เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว การสนับสนุนที่เวินเหลียงมีต่อเขาในเรื่องงานเป็นเรื่องที่น่ายกย่องมาก ๆ“ขอบคุณครับพี่! ไม่งั้นผมไปส่งพี่แช่ออนเซ็นก่อนดีไหม?”เขามองเวินเหลียงด้วยความซาบซึ้ง ยิ่งรู้สึกว่าการเลือกของตัวเองนั้นถูกต้องเข้าไปใหญ่ พี่เวินเหลียงยังสาวยังสวย มีความเป็นผู้ใหญ่และมีความหนักแน่น เข้าอกเข้าใจคนอื่น ช่วยตนได้ในหลายด้านมาก ๆ“ฉันยังไม่ไปดีกว่า ว่าจะนั่งอยู่ที่นี่ต่ออีกหน่อย”“โอเคครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ”เมิ่งเซ่อออกไปจากศาลาก่อนเวินเหลียงยืนอยู่ที่เดิม มองดอกล่าเหมยตรงหน้าต่อ พลางหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาจู่ ๆ เบื้องหลังก็มีเสียงฝีเท้าแว่วดังขึ้นเวินเหลียงไม่ได้หันหน้ากลับไป ได้แต่เอ่ยถามขึ้นว่า “ทำไมถึงกลับมาอีกล่ะ?”ไม่มีใครตอบ ได้ยินแต่เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อย ๆเวินเหลียงแอบสบถว่ามันดูแปลกพิกล ขณะกำลังคิดจะหันหลังกลับไป ทันใดนั้นก็ถูกคนสวมกอดจากเบื้องหลัง!มือใหญ่ของชายหนุ่มค
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 498
“คุณเป็นหมาพันธุ์เทดดีกลับชาติมาเกิดเหรอ?!!”เวินเหลียงขยับปลายเท้าไปด้านหน้าอีกหน่อย แล้วโยกย้ายส่วนก้นออกมาจากตัวเขาอย่างยากลำบากทว่าฟู่เจิงรีบแนบตัวเข้ามา ก่อนจะแนบเข้าไปข้างหูเธอแล้วเป่าลมเบา ๆ “คุณก็มีอารมณ์ไม่ใช่เหรอ?!”“ไม่!” นัยน์ตาเวินเหลียงเปล่งประกาย รีบปฏิเสธทันควัน “คุณรีบปล่อยฉันเลยนะ”“ไม่งั้นเหรอ?” ฟู่เจิงถามกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา น้ำเสียงน่าดึงดูดกระแทกอยู่ตรงแก้วหูของเวินเหลียง เกือบทำเธอหลงเสน่ห์ไปแล้วเชียวเวินเหลียงปกป้องที่นาผืนน้อยไว้อย่างแน่นหนา พลางเกร็งคอส่ายหน้า “ไม่”ฟู่เจิงที่อยู่เบื้องหลังเงียบไปเขาไม่ปริปากเอ่ยออกมาแม้แต่คำเดียว เวินเหลียงกลับยิ่งเป็นกังวลไปทั้งเนื้อทั้งตัว เธอจึงทำเป็นดิ้นลองเชิงจู่ ๆ ฟู่เจิงเอ่ยขึ้นมาว่า “งั้นให้ฉันตรวจสอบดูก่อน”เวินเหลียงเบิกตาโพลง เดือดพล่านจนกระทืบเท้า “นี่จะตรวจสอบยังไงล่ะ?!!”“เรามาพนันกันว่าเธอมีอารมณ์หรือเปล่า ถ้าฉันแพ้ หลังจากนี้ฉันจะไม่มาตามตอแยเธออีกเด็ดขาด”ฟู่เจิงพูดต่อว่า “แน่นอนว่า ถ้าฉันชนะ คืนนี้จะต้องตามใจฉันทั้งคืน เธอคิดว่ายังไง?”“ไม่ยังไงทั้งนั้น! ทำไมฉันต้องพนันกับคุณด้วย?”“เธอไม
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
